P |
Sempervivum Arten |
||||||||||||||
Stand November 2012 |
Register Pflanzennamen und Synonyme |
||||||||||||||
verwendet wird die Klassifikation von Henk 't Hart und Bert Bleij & B.Zonneveld 1998 |
|||||||||||||||
gültiger Name ist blau hinterlegt |
|||||||||||||||
IK = Index Kewensis Publication Report |
|||||||||||||||
Besonderer Dank Herrn Gerard Dumont = http://sempervivophilia.stalikez.info/ |
|||||||||||||||
- pachycaulon |
=
Aichryson
pachycaulon Christ. IK: Sempervivum pachycaulon Christ in Bot. Jahrb. ix. (1888) 161 |
||||||||||||||
- paivae |
=
Aeonium
castello-paivae C.A. Bolle (1859)
syn.: Sempervivum
paivae
IK: Sempervivum paivae Lowe in Hook. Bot. Mag. t. 5593 |
||||||||||||||
- pallescens |
Form von
Sempervivum tectorum var.
tectorum
Linne 1753 Sempervivum pallescens A. Jordan & J. Fourreau und syn.: Sempervivum tectorum subsp. boutignyanum (Billot & Gren.) H.Jacobsen / Vorkommen in den Pyrenäen IK:Sempervivum pallescens Jord. & Fourr., Breviarium Plantarum Novarum, fasc. 2: 39 (1868) Originalbeschreibung: SEMPERVIVUM PALLESCENS, paniculae abbreviatae ramis
subpatulis, simplicibus, 8-10 floris, breviter villosis ; floribus
mediocribus (25-26 mm diam.) ; petalis 12-13, sat discretis, anguste
lineari-lanceolatis, acutis, triste roseis ; staminum filamentis
purpureis, usque ad apicem pilosulis, antheris ovatis, obtusis,
purpureis, pilo brevi terminatis; squamulis hypogynis semiorbicularibus,
subcontiguis ; carpellis dorso laxe pilosulis ; rosularum mediocrium
foliis anguste oblongis, apice contractis, acuminatis, glauco-viridulis,
glabris, brevissime ciliatis, caulinis lineari-oblongis, apice
angustatis, acuminatis, triste pallideque luteo-viridulis, dorso
glabriusculis, brevissime ciliatis ; caule viridulo, breviusculo,
brevissime piloso, inferne etiam glabrato. Erstbeschreibung: Claude Thomas Alexis Jordan * 29. Oktober 1814 in Lyon , + 7. Februar 1897 , war ein französcher Botaniker, sein bot. Kürzel lautet: Jord. / Quelle Zander
|
||||||||||||||
- pallidum |
Form von
Sempervivum tectorum var.
tectorum
Linne 1753 Sempervivum pallidum A. Jordan & J. Fourreau (1868) syn.: Sempervivum tectorum subsp. tectorum var. glaucum (Ten.) Dalla Torre & Sarnth. IK: Sempervivum pallidum Jord. & Fourr., Breviarium Plantarum Novarum, fasc. 2: 33 (1868) Vorkommen in den Alpen
Originalbeschreibung : SEMPERVIVUM PALLIDUM, paniculae
brevis ramis paucis, bifidis, villosis ; floribus grandibus (28-30 mm
diam.) ; petalis 14-16, lineari-lanceolatis, acutis, albidis, roseo vix
dilutis ; staminum filamentis roseis a basi ad medium pilosulis,
antheris oblongo-ovatis, obtusis, pilo brevi terminatis, roseis ;
squamulis hypogynis reniformi-rotundatis, parum discretis ; carpellis
dorso crebre puberulis ; rosularum sat grandium foliis obovato-oblongis,
apice abrupte contractis, longiuscule acuminatis, glauco-viridulis,
glabris, ciliatis, caulinis ovato-oblongis, apice longe tenuiterque
acuminatis, basi breviter productis, viridulis, glabris ; caule valido,
breviuscule piloso. Erstbeschreibung: Claude Thomas Alexis Jordan * 29. Oktober 1814 in Lyon , + 7. Februar 1897 , war ein französcher Botaniker, sein bot. Kürzel lautet: Jord. / Quelle Zander |
||||||||||||||
- palmense |
= Aeonium
palmense (K.H.H. Christ) P.B. Webb (1888)
IK:Sempervivum palmense Christ in Bot. Jahrb. ix. (1888) 160 |
||||||||||||||
- palmense |
= Aichryson palmense
(K.H.H. Christ) P.B. Webb (1888) IK: palmense Christ in Bot. Jahrb. ix. (1888) 161 |
||||||||||||||
- paniculatum |
Sempervivum paniculatum / keine genaue Zuordnung möglich, gehört aber
zur Gattung Sempervivum IK: Sempervivum paniculatum Soland.ex Lowe Man. Fl. Mad. i. 337 |
||||||||||||||
- pannonicum |
Sempervivum pannonicum Sündermann
ex Köhlein /
Nach Angaben von Köhlein ( Kontakt durch Manuel Werner) ist der Name aus einem Artikel , den der Vater von Sündermann (Staudengärtner in Deutschland) geschrieben hat. Die genaue Stelle der Veröffentlichung ist verloren gegangen. Es ist daher unklar ob der Name gültig ist oder nicht Weiterhin ist nicht bekannt um es sich um einen Kultivar oder Naturform handelt. Es handelt sich auf keinen Fall um eine Jovibarba. Die Blüte soll gelblich - weiße Staubfäden haben. |
||||||||||||||
- parciflorum | IK: Sempervivum parciflorum Christ. in Bot. Jahrb. ix. (1888) 160 / weiteres nicht gefunden | ||||||||||||||
- parlatorei |
=
Aichryson
parlatorei
Christ IK: Sempervivum parlatorei Christ in Bot. Jahrb. ix. (1888) 160 |
||||||||||||||
- parviflorum |
Sempervivum parviflorum C.B.Lehm. /
keine genaue Zuordnung möglich, gehört aber zur Gattung Sempervivum IK: Sempervivum parviflorum C.B.Lehm. & Schnittsp. in Ber. Offenb. Ver. Naturk. v. (1864) 55. |
||||||||||||||
- parvulum |
Form von
Sempervivum stenopetalum C.B.Lehm.
& Schnittsp. Sempervivum parvulum A. Jordan & J. Fourreau und syn.: Sempervivum tectorum ssp. tectorum var. tectorum IK: Sempervivum parvulum Jord. & Fourr., Breviarium Plantarum Novarum, fasc. 2: 38 (1868)
Originalbeschreibung: SEMPERVIVUM PARVULUM, paniculae
corymbosae, parvae, confertae, ramis saepissime bifidis, ramulis 4-5 floris,
breviter villosis ; floribus parvis (18-19 mm diam.) ; petalis 11-12,
lineari-lanceolatis, superne breviter angustatis, acutis, albido-roseis ;
staminum filamentis roseis, basi pilosulis, antheris ovatis, obtusis, roseis
; squamulis hypogynis rotundatis, subcontiguis ; carpellis dorso glabris ;
rosularum parvarum foliis oblongo-cuneatis, apice rotundatis, sat breviter
acuminatis, luteo-virentibus acumine purpureo, glabris, breviter ciliatis,
caulinis lineari-oblongis, angustato-acuminatis, basi rotundata productis,
roseo dilutis, acumine rubro praeditis, longe ciliatis; caule brevi, roseo,
pubescente.
|
||||||||||||||
- patens |
Form von
Sempervivum heuffelii Schott Sempervivum patens Grisebach & Schenk (1852) syn.: Jovibarba heuffelii var. patens IK: Sempervivum patens Griseb. & Schenk, Iter Hungaricum a 1852 susceptum (Beiträge zur Systematik der ungarischen Flora), in Wiegmann Archiv Naturgesch. 18(1): 315 (1852) Leaves hairless on both sides, reverse ovoid, drawn in above base, 2.5 to 3.5 cm long, 1.5 - 2 cm / aus The Sempervivum Society Journal Volume 12 (1981)
|
||||||||||||||
- patens var. glabrum |
Form von
Sempervivum heuffelii
Schott
Sempervivum patens var. glabrum Rohlena syn.: Sempervivum heuffelii var. glabrum Beck & Szyszyl. IK:Sempervivum patens var. glabrum Rohlena, Beitr. zur Fl. Mont., in Sitzungsber. Böhm. Ges. Wissench. 1: 43 (1911) |
||||||||||||||
- patens var.heuffelii |
Form von
Sempervivum heuffelii
Schott Sempervivum patens var. heuffelii Hort. ex Fraser & Hemsley IK:Sempervivum patens Griseb. & Schenk var. heuffelii Hort. ex Fraser & Hemsley, Johnson's gardener's Dictionary, ed.2 : 795 (1910) |
||||||||||||||
- patina |
= Aeonium glandulosum IK: Sempervivum patina Lowe Man. Fl. Mad. i. 322 |
||||||||||||||
- pauciflorum |
Form von
Sempervivum montanum
C. von
Linnaeus (1753)
Sempervivum pauciflorum Hort. [Horticultural name] IK:Sempervivum pauciflorum Hort.ex Baker in Gard. Chron. ( 1879) II. 107 |
||||||||||||||
- penicellatum |
Form von
Sempervivum x
fauconnetti
Reut.
Cat. Pl.
Vasc. Genev. ed. II. 298
,1832 Sempervivum penicellatum C.B. Lehmann & G. Schnittspahn (1863) [Incorrect spelling / Sempervivum × fauconnettii nm. fauconnettii Reuter (1861) IK: Sempervivum penicellatum Lehm. & Schnittsp. in Ber. Offenb. Ver. Naturk. 1863, 90; Koch,Syn. ed. 3, 940. |
||||||||||||||
- penninum |
Sempervivum penninum Lagger
/ unklare Anwendung gehört aber zur
Gattung Sempervivum Fundort : nahe der Bourg-Saint-Pierre (Schweiz), auf Grund der dürftigen Originalbeschreibung nicht zuzuordnen. IK:Sempervivum penninum Lagger (posthume) in De la Soie, Notes du Rev. Chanoine De la Soie pour servir a l'étude du genreSempervivum, in Bulletin des Travaux de la Société Murithienne (Société valaisanne des Sciences Naturelles), Sion, 3: 15 (1875) |
||||||||||||||
- percarneum |
= Aeonium
percarneum (R.P. Murray) C.J.M. Pitard & L. Proust (1909)
IK:Sempervivum percarneum R.P.Murray in Journ. Bot. 1899, 201 |
||||||||||||||
- x pernhofferi |
Form von
Sempervivum rupicola
A. Kerner
syn.: Sempervivum × rupicolum nm. pernhofferi (Hayek) G.D. Rowley (1958) Sempervivum pernhofferi Hayek (1932) / "pernhofferi" : gewidmet dem Botanisten G. von Pernhoffer (1831-1899), erster Sammler dieser Art IK: Sempervivum ×pernhofferi Hayek, Flora von Steiermark, 1: 688 (1909) |
||||||||||||||
- petro-politanum |
Form von
Sempervivum globiferum ssp.
globiferum
S. petropolitanum Gandoger 1910 ( nom.inval., Art..32.1c) IK: nicht gefunden |
||||||||||||||
- piedoyanum |
Form von
Sempervivum tectorum ssp. tectorum
Linne 1753 im Eggli, Urs (Hrsg): Sukkulentenlexikon, Bd.4 nicht verzeichnet Sempervivum piedoyanum Correvon IK: Sempervivum piedoyanum Correvon, Les Joubarbes : 19,55 (1924) |
||||||||||||||
-piliferum |
Form von
Sempervivum x
fauconnetti
Reut.
Cat. Pl.
Vasc. Genev. ed. II. 298
,1832 Sempervivum piliferum A. Jordan (1849) und syn.: Sempervivum × fauconnettii nm. fauconnettii Reuter (1861) - IK:Sempervivum ×piliferum Jord., Observations sur plusieurs Plantes nouvelles rares ou critiques de la France (in Annales de la Société Linnéene de Lyon) 7: 27 (1849) syn. von Sempervivum piliferum A. Jordan (1849) 1.) Sempervivum arachnoideum subsp. piliferum (Jord.) Arcangeli IK:empervivum arachnoideum subsp. piliferum (Jord.) Arcangeli, Compendio della Flora Italiana, Turin, ed. 1 : 241 (1882)
2.) Sempervivum arachnoideum var. piliferum (Jord.) Cariot & St.-Lag. IK: Sempervivum arachnoideum var. piliferum (Jord.) Cariot & St.-Lag., Etudes des fleurs, Lyon, ed. 8, vol.2 : 322 (1889)
3.) Sempervivum ×angustifolium Kerner IK: Sempervivum ×angustifolium Kerner, in Zeitschr. Ferdinandeums Tirol., Innsbruck, ser. 3, 15: 267 (1870) // Kerner, inOesterreichisches Botanisches Wochenblatt Gemeinnütziges Organ, Vienne : 285 (1870)
4.) Sempervivum ×rubellum Timb.-Lagr.IK:Sempervivum ×rubellum Timb.-Lagr., Note sur une nouvelle espèce de Sempervivum, in Bulletin de la Société Botanique de France, 5: 14-15 (1858)
5.) Sempervivum ×fauconnetii n-var. rubellum (Timb.-Lagr.) G.D.Rowley IK:Sempervivum ×fauconnetii n-var. rubellum (Timb.-Lagr.)G.D.Rowleyin H.Jacobsen & G.D.Rowley, Some name changes in succulent plants Part IV, in National Cactus & Succulent Journal, 13(4): 76 (1958)
= Sempervivum arachnoideum × Sempervivum tectorum Vorkommen in den Pyrenäen, Alpen und Apennin Sempervivum ×piliferum (arachnoideum × tectorum) diese Hybride wird noch unterteilt in 1.)Sempervivum×piliferum n-subsp. piliferum (arachnoideum × tectorum subsp. tectorum)syn.: 1.) Sempervivum ×chavinii Lagger IK:Sempervivum ×chavinii Lagger ex De la Soie, in Bulletin des Travaux de la Société Murithienne (Société valaisanne des Sciences Naturelles), Sion, 2: 32 (1873)
2.). Sempervivum ×fontanae Brügger IK:Sempervivum ×fontanae Brügger, in Cat. Hort. Turic. XII (1864)
3.) Sempervivum ×schnittspahnii Lagger IK: Sempervivum ×schnittspahnii Lagger, in Flora, Regensburg, 41: 659 (1858)
4.) Sempervivum ×heerianum Brügger IK: Sempervivum ×heerianum Brügger, in Jahresber. Naturw. Forsch. Ges. Graubündens II, 23-24: 97 (1880) 2.)Sempervivum×piliferum n-var. piliferum (arachnoideum × tectorum subsp. tectorum var. tectorum)
3.)Sempervivum×piliferum n-var. flavipilum (arachnoideum × tectorum ssp. tectorum var. glaucum) die pflanzlichen Unterschiede sind sehr gering, diese Form ist etwas farbiger, der große Unterschied liegt in den Eltern (var. bei S. tectorum ) IK:Sempervivum×piliferum n-subsp. piliferum n-var. flavipilum (Hausm.) -- [combinatio provisoria] 4.)Sempervivum×piliferum n-subsp. oliveri (arachnoideum × tectorum ssp. boutignyanum)Vorkommen in den Pyrenäen syn.: 1.) Sempervivum ×oliveri Gautier IK:Sempervivum ×oliveri Gautier, Catalogue raisonné de la Flore des Pyrénées-Orientales, ed. Soc. Agr. Sci. Litt., Perpignan : 184 (1898)
2.) Sempervivum ×arachnoideo-boutignianum Loret IK: Sempervivum ×arachnoideo-boutignianum Loret, Des hybrides et spécialement de l'hybridation mutuelle de deux Sempervivum, inBulletin de la Société Botanique de France, 5: 148 (1858)
3.) Sempervivum ×boutigniano-arachnoideum Loret IK: Sempervivum ×boutigniano-arachnoideum Loret, Des hybrides et spécialement de l'hybridation mutuelle de deux Sempervivum, inBulletin de la Société Botanique de France, 5: 147 (1858)
4.) Sempervivum ×arachnoideo-pyrenaicum Lamotte IK:Sempervivum×arachnoideo-pyrenaicum Lamotte,Etudes sur le genre Sempervivum, in Mémoires de l'Académie des Sciences Belles-Lettres et Arts de Clermont-Ferrand, 6(17-20): 301 (1864) // (tiré-à-part) : 47 (1864)
5.) Sempervivum ×pyrenaico-arachnoideum Lamotte IK:Sempervivum×pyrenaico-arachnoideum Lamotte,Etudes sur le genre Sempervivum, in Mémoires de l'Académie des Sciences Belles-Lettres et Arts de Clermont-Ferrand, 6(17-20): 300 (1864) // (tiré-à-part) : 46 (1864) 5.) Sempervivum×piliferum n-subsp. pomelii (arachnoideum × tectorum ssp. arvernense)IK:Sempervivum×piliferum n-subsp. pomelii (Lamotte) --- [combinatio et status provisorii]
syn.: 1.) Sempervivum ×pomelii Lamotte IK: Sempervivum ×pomelii Lamotte, Notes sur quelques plantes nouvelles du Plateau central de la France, in Annales de l'Auvergne : 27 (1855)
2.) Sempervivum ×arachnoideo-arvernense Loret IK: Sempervivum ×arachnoideo-arvernense Loret, l'Herbier de la Lozère : 20 (1862)
3.) Sempervivum ×arvernensi-arachnoideum Loret IK: Sempervivum ×arvernensi-arachnoideum Loret, L'Herbier de la Lozère : 20 (1862)
4.) Sempervivum ×villosulum Rouy & E.G.Camus IK: Sempervivum ×villosulum Rouy & E.G.Camus, Flore de France, 7: 145 (1901)
5.) Sempervivum ×villosum Lamotte (non Aiton nec Lindl.) IK: Sempervivum ×villosum Lamotte,in? ex Lamotte, Etudes sur le genre Sempervivum, in Mémoires de l'Académie des Sciences Belles-Lettres et Arts de Clermont-Ferrand, 6(17-20): 302 (1864) // (tiré-à-part) : 46 (1864) [nom. illeg.] |
||||||||||||||
- pilosella |
Form von
Sempervivum x
fauconnetti
Reut.
Cat. Pl.
Vasc. Genev. ed. II. 298
,1832 Sempervivum pilosella C.B. Lehmann & G. Schnittspahn (1863) [Synonym] und syn.: Sempervivum × fauconnettii nm.fauconnettii Reuter (1861) IK:Sempervivum pilosella Lehm. & Schnittsp. in Ber. Offenb. Ver. Naturk. 1863, 90; Koch,Syn. ed. 3, 939 |
||||||||||||||
-pilosum |
Sempervivum tectorum var.
tectorum
Linne 1753 Sempervivum tectorum [var.] pilosum Ugolini ex Fio IK: Sempervivum tectorum [var.] pilosum Ugolini 1910 ex Fiori, Nuova Flora analitica d'Italia, vol. 1: 717 (1923) (pro "{beta}pilosum"
|
||||||||||||||
- pinnatum |
= Aichryson punctatum IK:Sempervivum pinnatum Lindinger in Abh. Gebiet Auslandsk., Hamb. xxi. Reihe C, Naturw. viii. (Beitr. Veg. u. Fl.Kanar. Ins.) 196 (1926); Praeger, Sempervivum, 250 (1932), in syn. |
||||||||||||||
- pisidicum |
Sempervivum pisidicum
H. Pesmen & A. Guner (1978)
Dr. Neeff: Südwest Türkei, auf Kalkstein und metamorphe Felsen, 1250 - 2400 m, Rosetten 2 - 9 cm, kurze Ausläufer Blätter länglich spatelig, spitz zulaufend hellgrün mit purpurner Spitze, Blüten innen purpur, außen grünlich, nahe verwandt mit S.gillianii syn.: Sempervivum transcaucasicum subsp. gillianii var. pisidicum (Pesmen & Güner)
IK:Sempervivum pisidicum Pesmen & Güner, Four new taxa from Anatolia, in Notes from the Royal Botanic Garden Edinburgh 36(1): 37 (1978) |
||||||||||||||
- pittonii |
Sempervivum
pittonii
H.W. Schott, Nyman & Kotschy (1854)
Vorkommen Österreich / Steiermark bei Kraubath ( einziger Fundort und stark durch Bergbau gefährdet) auf Serpentinfelsen, Rosetten fast kugelig, 2,5 - 5 cm, dichte Polster bildend, Ausläufer schlank oder kräftig, kurz, Blätter gedrängt, länglich spatelig bis lanzettlich eiförmig, kleinspitzig, flaumhaarig grünlich mit dunkel brauner rötlicher Spitze, Blüte grünlich gelb. pittonii = gewidmet dem Botaniker Joseph Claudius Pittoni Ritter von Dannenfeldt (1797-1878)
IK: Sempervivum pittonii Schott in Schott, Nyman & Kotschy, Analecta botanica Vindobonae, 1: 19 (1854)
|
||||||||||||||
-pittonii from Gulsen |
Lokalform S. pittonii from Gulsen Josef
Ježek: Name:Sempervivum pittonii - Gulsen
|
||||||||||||||
- pittonii × montanum | Sempervivum pittonii × montanum / weiteres nicht gefunden | ||||||||||||||
- pittonii 'Albiflora' | Sempervivum pittonii 'Albiflora' / weiteres nicht gefunden | ||||||||||||||
- pittonova | Sempervivum pittonova / weiteres nicht gefunden | ||||||||||||||
- poculiforme | IK: Sempervivum poculiforme A.Berger ex De Wild. Ic. Hort. Then. I. 234 (1909) / weiteres nicht gefunden | ||||||||||||||
- poly-pharmicum |
=
Greenovia
polypharmica P.B. Webb
IK: Sempervivum polypharmicum K.H.H. Christ (1888) |
||||||||||||||
- polyphyllum |
=
Monanthes polyphylla A.H. Haworth (1821 IK:Sempervivum polyphyllum (A.H. Haworth) P.B. Webb & S. Berthelot (1841) |
||||||||||||||
- pomelii |
Form von
Sempervivum x
fauconnetti
Reut.
Cat. Pl.
Vasc. Genev. ed. II. 298
,1832 Sempervivum × pomelii Lamotte (1864) / syn.: Sempervivum ×piliferum n-subsp. pomelii (Lamotte) (siehe oben ×piliferum Nr.5) = ( arachnoideum × tectorum subsp. arvernense) IK: Sempervivum ×pomelii Lamotte, Notes sur quelques plantes nouvelles du Plateau central de la France, in Annales de l'Auvergne : 27 (1855)
pomelii =
gewidmet
Auguste Nicolas Pomel (1821-1898) war ein französischer Geologe und
arbeitete als Minen-Ingenieur in Algerien. Er sammelte nordafrikanische
Fossilien und wurde Professor für Geologie. Die im Juragebirge natürlich
vorkommende Hybride Sempervivum pomelii, eine Kreuzung aus Sempervivum
tectorum var. arvernense und Sempervivum arachnoideum var. tomentosum
wurde ihn zu Ehren benannt. Quelle: Georg Merkel |
||||||||||||||
- pomelii from Chastel sur Murat |
Form von
Sempervivum x
fauconnetti
Reut.
Cat. Pl.
Vasc. Genev. ed. II. 298
,1832 Lokalform Sempervivum × pomelii from Chastel sur Murat O. Legros: Der Fundort Chastel dur Murat liegt in Cantal, Frankreich.
|
||||||||||||||
- pomelii from Rocher de Bonnevie |
Form von
Sempervivum x
fauconnetti
Reut.
Cat. Pl.
Vasc. Genev. ed. II. 298
,1832 Lokalform Sempervivum × pomelii from Rocher de Bonnevie
O. Legros: Der Fundort Rocher de Bonnevie
liegt in Cantal, Frankreich.
|
||||||||||||||
- porphyro-gennetos |
=
Aichryson
porphyrogennetos Christ IK: Sempervivum porphyrogennetos Christ in Bot. Jahrb. ix. (1888) 1 |
||||||||||||||
- pottsii | Sempervivum pottsii nicht gefunden / vermutlich Cultivar Sempervivum 'Pottsii' / Bruce Robertson /GB / 1978 aus Liste Gensch | ||||||||||||||
- powelli | Sempervivum powelli Hort. ex H. Correvon (1924) / vermutlich Cultivar Sempervivum ‘Powelli’ Sandy Mac Pherson / USA / 1970 | ||||||||||||||
- praegeri |
Sempervivum × praegeri
G.D. Rowley (1972) = Sempervivum leucanthum x Sempervivum marmoreum Vorkommen Bulgarien / Monte Rila / mittlere Größe, graugrün, Blätter behaart Name: "praegeri" :gewidmet dem Botaniker R.L. Praeger (1865-1953), erster Beschreiber dieser Hybride
Originalbeschreibung: Inter parentes valde media. Rosulae eis S.
erythraei similes, concinnae, apertae ; folia dense
glanduloso-pubescentia, S. cilioso latiora, S. erythraeo augustiora,
prope apicem (praecipue margine et apiculo) pilis multo longioribus
vestita, S. cilioso sed brevioribus. Flores intermedii, petalis
viridescenti-flavis prope apicem roseis, antheris roseo-flavis
filamentis prope apicem purpurascentibus, baso albescentibus, squamis
nectariferis minutis rotundato-quadratis, carpellis viridibus. Erstbeschreibung: Gordon Douglas Rowley (* 31. Juli 1921 in London) ist ein britischer Botaniker und Autor zahlreicher Bücher über Kakteen und andere Sukkulenten. Sein offizielles botanisches Autorenkürzel lautet „G.D.Rowley“. Quelle Zander
IK: Sempervivum ×praegeri G.D.Rowley, in Repertorium Plantarum Succulentarum (IOS) 23: 11 (1972 publ. 1974) [descr. in Praeger,Account of the Sempervivum Group : 90 (1932)]
|
||||||||||||||
x praegeri from Rilagebirge |
Lokalform S. x praegeri from Rilagebirge Erwin Geiger: hier haben wir einen sehr attraktiven Klon der selten in Kultur befindlichen Naturhybride zwischen S. leucanthum und S. marmoreum. PH1361 bildet im Verhältnis zu den bislang bekannten Klonen relativ große Rosetten. Die Blüten präsentieren sich in pastellfarbenem Apricot. Die Laubblätter sind am Rand typisch stark bewimpert, was der Pflanze einen silbrigen Glanz verleiht. Außerdem besitzen sie rosafarbene und bläuliche Schattierungen, was vermuten lässt, dass hier die Unterart S. marmoreum ssp. erythraeum beteiligt war.
|
||||||||||||||
- praestabile |
Form von
Sempervivum tectorum ssp. tectorum
Linne 1753 Sempervivum praestabile A. Jordan & J. Fourreau (1868) IK: Sempervivum praestabile Jord. & Fourr., Breviarium Plantarum Novarum, fasc. 2: 28 (1868) |
||||||||||||||
- preissianum |
Form von
Sempervivum globiferum ssp.hirtum
Sempervivum hirtum ssp. preissianum (Domin) Dostal (1948) IK: Sempervivum preissianum Domin in Bull. Internat. Acad. Sc., Progue, 1932, xxxiii. 126 preissianum = gewidmet J. Preiss, Direktor des National Museum in Prag
Originalbeschreibung:
Diagnose originale :
syn.: |
||||||||||||||
- preissianum f. adenophorum |
Form von
Sempervivum globiferum ssp.hirtum Sempervivum preissianum f. adenophorum (Borbás) Domin syn.: Sempervivum adenophorum Borbás IK:Sempervivum preissianum f. adenophorum (Borbás)
Domin, Sempervivum sub-genus Jovisbarba, in Bulletin International de
l'Académie des Sciences de Bohème, Prague, 33: 128 (1932) // Domin,
Podrod Jovisbarba rodu Sempervivum, in Rozpravy II. tridy Ceské Akademie
Ved.Um., Prague, 42(29): 23 (1932-33) |
||||||||||||||
preissianum f. amblysepalum |
Form von
Sempervivum globiferum ssp.hirtum Sempervivum preissianum f. amblysepalum (Borbás) Domin syn.: Sempervivum hirtum var. amblysepalum Borbás IK: Sempervivum preissianum f. amblysepalum (Borbás) Domin, Sempervivum sub-genus Jovisbarba, in Bulletin International de l'Académie des Sciences de Bohème, Prague, 33: 128 (1932) // Domin, Podrod Jovisbarba rodu Sempervivum, in Rozpravy II. tridy Ceské Akademie Ved.Um., Prague, 42(29): 23 (1932-33) |
||||||||||||||
preissianum f. glabrescens |
Form von
Sempervivum globiferum ssp.hirtum Sempervivum preissianum f. glabrescens (Sabr.) Domin syn.: Sempervivum hirtum f. glabrescens Sabr. IK: Sempervivum preissianum f. glabrescens (Sabr.) Domin, Sempervivum sub-genus Jovisbarba, in Bulletin International de l'Académie des Sciences de Bohème, Prague, 33: 128 (1932) // Domin, Podrod Jovisbarba rodu Sempervivum, in Rozpravy II. tridy Ceské Akademie Ved.Um., Prague, 42(29): 23 (1932-33) |
||||||||||||||
preissianum f. hispidum |
Form von
Sempervivum globiferum
ssp. glabrescens (Sabr.) Sempervivum preissianum f. hispidum Domin IK: Sempervivum preissianum f. hispidum Domin, Sempervivum sub-genus Jovisbarba, in Bulletin International de l'Académie des Sciences de Bohème, Prague, 33: 128 (1932) // Domin, Podrod Jovisbarba rodu Sempervivum, in Rozpravy II. tridy Ceské Akademie Ved.Um., Prague, 42(29): 23 (1932-33) |
||||||||||||||
preissianum f. hispidum subf. cordifolium |
Form von
Sempervivum globiferum ssp.glabrescens
(Sabr.) Sempervivum preissianum f. hispidum subf. cordifolium Domin IK: Sempervivum preissianum f. hispidum subf. cordifolium Domin, Podrod Jovisbarba rodu Sempervivum, in Rozpravy II. tridy Ceské Akademie Ved.Um., Prague, 42(29): 23 (1932-33) (pro "subf. cordifolia") |
||||||||||||||
preissianum f. minus |
Form von Sempervivum globiferum subsp.
tatrense (Domin) Sempervivum preissianum
f. minus Domin |
||||||||||||||
- propinquum |
=
Aeonium canariense var. palmense IK: Sempervivum propinquum Praeger Sempervivum, 136 (1932), in adnot |
||||||||||||||
- pruinatum |
= Sedum pruinatum IK: Sempervivum pruinatum Spreng. Syst. ii. 169 |
||||||||||||||
- pseudo arachnoideum |
Form von
Sempervivum x
fauconnetti
Reut.
Cat. Pl.
Vasc. Genev. ed. II. 298
,1832 Sempervivum ×pseudo-arachnoideum Lamotte IK: Sempervivum pseudo-arachnoideum Lamotte in Mem. Acad. Sc. Clermont, vi. (1864) 294 |
||||||||||||||
- pseudo funkii |
Sempervivum pseudo-funckii Sündermann
ex Köhlein / unklare Anwendung , keine Zuordnung möglich , gehört zur
Gattung Sempervivum IK: Sempervivum pseudo-funckii Sündermann 1935 ex Köhlein, Freiland Sukkulenten, ed. 1: 78 (1977)
Nach Angaben von
Herrn Köhlein (Kontakt durch Manuel Werner), stammt dieser Name aus
einem Artikel von Herrn Sündermann senior (bekannter deutscher
Staudengärtner), Die genaue Angabe der Veröffentlichung ist nicht mehr
bekannt. ähnlich ist Sempervivum × barbulatum Schott , Schott beschrieb die Farben mit lebendiger
Als S. x
pseudofunckii (auch als ’Pseudofunckii’), Hybride aus S. arachnoideum x
montanum in: Hermann Müssel (1977): „Sempervivum und Jovibarba - Beschreibung H. Müssel (s. o.): 1 – 1,3 cm, Farbe etwas lebhafter (gemeint ist hier wohl: lebhafter als „dunkelpurpurbraun“, das bei S. x barbulatum in der Zeile vorher in seiner Liste stand), rasiger Wuchs
|
||||||||||||||
- pseudo-ornatum |
Sempervivum
pseudo-ornatum Hort. / Cultivar
Sempervivum 'Pseudo-Ornatum'
sehr große, weinrote Rosetten , alte Sorte, näheres nicht bekannt |
||||||||||||||
- pulchellum |
Aeonium
spathulatum var. cruentum
syn.: Sempervivum pulchellum IK: Sempervivum pulchellum Walp. Rep. ii. 935 |
||||||||||||||
- pulverulentum |
Form von
Sempervivum tectorum var.
tectorum
Linne 1753 Sempervivum pulverulentum Dulac ex H. Correvon (1924) IK: Sempervivum tectorum ssp. arvernense (Lecoq & Lamotte) G. Rouy & E.G. Camus (1901) |
||||||||||||||
- pulvinatum |
= Aichryson tortuosum
IK: Sempervivum pulvinatum Praeger in Trans. & Proc. Bot. Soc. Edin. xxix. 214 (1925) |
||||||||||||||
- pumilum |
Sempervivum pumilum
M. Bieberstein Vorkommen Nord Kaukasus, Russland, Georgien : Ossetien , Rosetten offen 1- 2 cm in Gruppen, zahlreiche Ausläufer bis 1 cm, Blätter länglich, graugrün, Blütentriebe bis 10 cm, Blüte rosapurpurn mit hellerem Rand
IK: Sempervivum pumilum M.Bieb., Flora Taurico-Caucasica exhibens stirpes phanerogamas in Chersoneso Taurica et regionibus Caucasicis sponte crescentes (3 vol. 1808-1819), Charkov, vol. 1: 381 (1808) Erstbeschreibung: Friedrich August Freiherr Marschall von Bieberstein (* 30. Juli 1768 in Stuttgart; † 28. Juni 1826 in Marf bei Charkow) war ein deutscher Botaniker und Forschungsreisender. Sein offizielles botanisches Autorenkürzel lautet „M.Bieb.“. Er führte mehrere Forschungsreisen im Kaukasus durch und veröffentlichte mehrere Bücher. Quelle Wikipedia
|
||||||||||||||
- pumilum (dominii) |
Sempervivum pumilum (dominii) ( aus Sempervivum
-Liste ) IK : nicht gefunden S. dominii Konop & Konopova (1984) wird im "Eggli" zu S. pumilum gestellt Erwin Geiger: Konop & Konopova beschrieben 1984 eine neue Art, die kurze Zeit später zu S. pumilum gestellt wurde. Eine rare Form, die kaum in Kultur ist .
|
||||||||||||||
-pumilum × ingwersenii |
Sempervivum
pumilum × ingwersenii ?? aus Sempervivum - Liste.de IK: nicht gefunden Erwin Geiger: Diese Hybride ist in Kultur entstanden: Kleinere, apfelgrüne Rosetten mit starkt bewimperten Rändern. Im Winter verfärben sich die Spitzen der Blattunterseiten leuchtend karminrot. Es gibt auch Quellenangaben von einer Kreuzung von S. pumilum ex Armchi mit S. ingwersenii. Sollte sich um dieselbe Pflanze handeln.
|
||||||||||||||
- pumilum × arachnoideum | Sempervivum pumilum × arachnoideum / weiteres nicht gefunden | ||||||||||||||
- pumilum from Adyl | Lokalform Sempervivum pumilum from Adyl Su | ||||||||||||||
- pumilum from Armchi | Lokalform Sempervivum pumilum from Armchi | ||||||||||||||
- pumilum from Bazami Guyie | Lokalform Sempervivum pumilum from Bazami Guyie | ||||||||||||||
- pumilum from Elbrus |
Lokalform
Sempervivum pumilum
from Elbrus
E. Geiger: Eine wüchsige Form mit etwas größeren Rosetten als die der typischen Art. Dieser Typ stammt vom Elbrus in Russland; im Herbst schön bronzefarben getönt.
|
||||||||||||||
-pumilum from Irik |
Lokalform Sempervivum pumilum
from Irik Das Iriktal liegt unterhalb des Elbrus im Kaukasus.( Sempervivum - Liste) Erwin Geiger:: Die Form aus Irik (Russland) bildet sehr kompakte, kleine Polster mit kleineren, samtigen Rosetten in apfelgrüner Farbe mit auffallend gespitztem Laub
|
||||||||||||||
- pumilum from Kazbegi |
Lokalform
Sempervivum pumilum
from Kazbegi / from Kasbek (Kazbek, Kazbegi)
E. Geiger:
Form aus der
Region Kazbegi in Georgien: formt dichte Tuffs mit kleinen
|
||||||||||||||
- pumilum from Okol |
Lokalform
Sempervivum pumilum
from
Okol
|
||||||||||||||
- pumilum from Tahir Pass |
Lokalform
Sempervivum pumilum from
Tahir Pass
E. Geiger: Eine Lokalform aus den türkischen Höhenlagen um 2500 m. Formt dichte Polster in oliv bis orangegrünen Tönen.
|
||||||||||||||
- pumilum from Techensis | Lokalform Sempervivum pumilum from Techensis | ||||||||||||||
- pumilum 'Sopa' | Kultivar Sempervivum pumilum 'Sopa' = Form / Auslese von S. pumilum / bot. Garten Arhus / DK / 1979 | ||||||||||||||
- punctatum |
=
Aichryson punctatum
IK: Sempervivum punctatum C.Sm.ex Link in Buch, Beschr. Canar. Ins. 155. |
||||||||||||||
- punctatum var. villosum | = Aichryson parlatorei / IK: nicht gefunden | ||||||||||||||
- purpurascens |
Form von
Sempervivum tectorum var.
tectorum
Linne 1753 IK: Sempervivum purpurascens Schott ex Boiss. Fl. Orient. ii. 796 |
||||||||||||||
- purpureum | IK: Sempervivum purpureum Graessn. Hauptverz. 1937, 20, nomen / unklare Anwendung, nicht zuzuordnen, gehört aber zur Gattung Sempervivum | ||||||||||||||
- purpurea var. acutifolia | Sempervivum purpurea var. acutifolia ?? / weiteres nicht gefunden | ||||||||||||||
-pygmaeum |
Form von
Sempervivum montanum
C. von
Linnaeus (1753)
Sempervivum pygmaeum Jeanb.ex Timb. IK:Sempervivum pygmaeum Jeanb.ex Timb. in Bull. Soc. Sc. Phys. et Nat. Toul. iii. (1875-76) 559 |
||||||||||||||
-pygmaeum |
=
Aichryson tortuosum IK: Sempervivum pygmaeum C.Sm.ex Link in Buch, Beschr. Canar. Ins. 155 |
||||||||||||||
- pygmaeo - arachnoideum |
Form von
Sempervivum x barbulatum
Schott Sempervivum × pygmaeo - arachnoideum Jeanb. & Timb.-Lagr. = Sempervivum pygmaeum × Sempervivum arachnoideum IK: Sempervivum ×pygmaeo-arachnoideum Jeanb. & Timb.-Lagr., Le Capsir : 80 (1887) |
||||||||||||||
- pyrenaico-arachnoideum |
Form von
Sempervivum x
fauconnetti
Reut.
Cat. Pl.
Vasc. Genev. ed. II. 298
,1832 Sempervivum × pyrenaico-arachnoideum Lamotte = Sempervivum pyrenaicum × Sempervivum arachnoideum = Sempervivum ×piliferum n-subsp. oliveri (Gautier) IK: Sempervivum ×pyrenaico-arachnoideum Lamotte, Etudes sur le genre Sempervivum, in Mémoires de l'Académie des Sciences Belles-Lettres et Arts de Clermont-Ferrand, 6(17-20): 300 (1864) // (tiré-à-part) : 46 (1864) |
||||||||||||||
- pyrenaicum |
Form von
Sempervivum tectorum var.
tectorum
Linne 1753 Sempervivum pyrenaicum A. Jordan & J. Fourreau (non Lamotte) (1868 / Sempervivum tectorum var. pyrenaicum IK: Sempervivum pyrenaicum Jord. & Fourr., Breviarium Plantarum Novarum, fasc. 2: 44 (1868) / Ein kompakter, kleinrosettiger Typ in dunklem Weinrot. Scheint identisch mit Pflanzen, die unter 'Topas' und 'Nocturno' in Kultur sind. Bereits im Jahre 1868 als eigene Art beschrieben.
|
||||||||||||||
- pyrenaicum Hort. | Cultivar Sempervivum "Pyrenaicum" Hort. ex H. Correvon (1924) (Horticultural name) | ||||||||||||||