Is het raar dat ik nog nooit iets las van Haruki Murakami? Achteraf gezien waarschijnlijk wel. Ik ben klein begonnen. Met een verhaal. Een verhaal over een vader. Herinneringen aan een vader. Het doet me een beetje denken aan herinneringen aan mijn moeder. En hoe we die pas naar waarde weten te schatten als we geen nieuwe meer kunnen maken. Daarom sprak Een kat achterlaten mij zo aan.
In amper 53 pagina’s weet Murakami een hele wereld en een half leven te scheppen. Een onbeduidend voorval uit zijn jeugd is het uitgangspunt:
“Zo gingen we bijvoorbeeld op die zomerdag samen op de fiets naar de kust van Koroën om een gestreept katje achter te laten. Het geluid van de golven, de geur van de pijnbomen waar de wind doorheen waaide – ik kan het me nog altijd helder herinneren.”
Daarna zijn we vertrokken op een reis door de herinneringen van de auteur. Ogenschijnlijk banale feiten leiden tot eerlijke herinneringen aan de relatie met zijn vader, tot overpeinzingen over oorlog en tot filosofische inzichten over het toeval van ons bestaan. En dat alles in een loepzuivere taal die lijkt mee te waaien op de wind of mee te zeilen op de golven.
Zoals je het leest, lijkt het verhaal wel op één avond geschreven. Je zou denken: hij zette zich aan zijn schrijftafel en begon neer te pennen wat hij zich nog herinnerde. Het verhaal is dan ook zo eerlijk. Meerdere keren wijst Murakami de lezer erop dat zijn herinneringen misschien wel onbetrouwbaar zijn en even vaak schrijft hij: “Ik herinner me niet…” of “Mijn geheugen laat me hier in de steek.” Het gaat echt om flarden van herinneringen en wat onze geest ervan maakt. Dat maakt het verhaal zo echt.
Los daarvan is het ook een prachtig boekje geworden. De kaft is sober. Het boekje is op een bijzondere wijze gebonden en het is prachtig geïllustreerd door Marion Vrijburg. Een echt geschenkboekje dus.
Als kennismaking met Murakami kon dit voor mij wel tellen. Het voorproefje van zijn schrijfstijl is in de smaak gevallen. Nu durf ik aan het serieuze werk te beginnen. Voor wie zijn andere werk wel al las: tips zijn altijd welkom.
Een kat achterlaten | Haruki Murakami | Ill. Marion Vrijburg |Uitg. Atlas Contact (2020) | Vert. uit het Japans door Elbrich Fennema
Met dank aan uitgeverij Atlas Contact voor het recensie-exemplaar.
boek&babbel 
Plaats een reactie