Uit mijn introverte comfort zone... Met mijn aantekenboekje en camera in de aanslag, stapte ik vorige week als verslaggever een persconferentie binnen. Ik wist dat het spannend zou worden. Pas achteraf begreep ik waarom en dat had niks met schrijven te maken. Want daar stond ik met al mijn schrijf en interview ervaring. In de hoop dat de sappige citaten en anekdotes op me af zouden komen. Maar na de officiële praatjes wist ik nog niks. Ik zou me tijdens de borrel moeten ‘opdringen’ om een goed verhaal te vinden. Mijn introverte wezen kwam in opstand, mijn hart ging tekeer, maar er was geen andere weg. Ik zou vooraan in de rij moeten gaan staan. Want zonder verhaal kon ik niet thuis komen. En uiteindelijk is het me gelukt. In mijn rol als journalist keek natuurlijk niemand op dat ik inbrak om een vraag te stellen. En wilde iedereen een goed verhaal met me delen. Een goed verhaal is het geworden. En dat heb ik dan weer te danken aan mijn introvertie: ik kan goed luisteren en me verplaatsen in de ander. Soms zou ik wel eens de gangmaker in groepen willen zijn, de entertainer die de sfeer bepaalt. Maar ik koester mijn vermogen om me te verbinden met mensen en hun verhaal en dat heb ik toch echt te danken aan mijn introverte eigenschappen.
JP Wesselink
3 j
Super cool :)
Niels Haesen
3 j
Goed werk! Veel groetjes van Niels Haesen (Extrovert)
Wat goed Eline!
Goed gedaan👍🏻
Benieuwd naar je artikel en verhaal 😀!
Verzuim-expert bij Sazas, crov
3 jWauw, wat super zeg! En wederom ook weer een goed geschreven stuk 😉