“It’s funny to me, the first thing people pick out. Art is truly like a mirror. If I put humour in there, a funny person will laugh. A person a little fearful will find their fear, whatever it is. That’s one of the great things art does.”
Sprookjesachtig, surrealistisch, suggestief, erotisch, vreemd, mooi, kil, macaber. Het werk van kunstenaar Ray Caesar trekt aan en stoot af. Je houdt ervan of je hebt er een hekel aan, in elk geval laat het weinigen onberoerd.
Caesar is geboren in Engeland, maar verhuisde op jonge leeftijd met zijn ouders naar Canada. Hij gaat gebukt onder een dissociatieve identiteitsstoornis, heeft last van agorafobie en angstaanvallen en is er stellig van overtuigd dat hij als hond ter wereld kwam. Zijn alter ego heet “Harry” en Harry moet constant in toom gehouden worden. Hij volgt al jaren therapie, maar kunst is zijn echte redding: niet zomaar een uitlaatklep, maar van levensbelang.
Ray Caesar werkte lange tijd in een kinderziekenhuis, waar hij als fotograaf de ziektes en verwondingen moest documenteren van alle binnenkomende patiënten. Na 18 jaar lang geconfronteerd te worden met allerlei soorten gruwel, hield hij deze emotioneel loodzware job voor bekeken. Hij gooide het roer volledig om en ging aan de slag bij een bedrijf dat special effects maakte voor films en games, waar hij zijn tekentechnieken met 3D- software verfijnde.
De akelige indrukken die hij in het kinderziekenhuis had opgedaan bleven hem echter achtervolgen in zijn dromen en gedachten. De piepjonge patiënten die hij jarenlang voor zijn lens had gekregen, kwamen te voorschijn in zijn digitale, overgedetailleerde “schilderijen” als bleke, bijna transparante meisjes in barokke jurken. Ze dragen hoge witte pruiken, maskers, strikjes en korsetten en hebben felrode lippen, bijtgrage tandjes en glibberige tentakels. Ze zijn leeftijdsloos: klein en fragiel als een kind, maar met de dreigende uitstraling van een femme fatale. Ze zoeken onbevreesd het gezelschap op van gigantische krekels, spinnen en ander kruipend ongedierte.
Ray Caesar is één van die zeldzame artiesten die een volledige eigen, surrealistische wereld weten te creëren. Een vreemd rariteitenkabinet dat op niets lijkt wat je kent, maar waarin je volledig wordt meegezogen. Een beetje zoals het werk van David Lynch. Caesars quote over kunst vat het perfect samen: “You’re feeling the emotion of the artist. You’re in their world. It’s kind of like the way graveyards should be. It’s a communication from the past. It’s communicating to you their fashions, and they can make you cry. They can touch you.”
Twee van zijn kunstwerken zijn momenteel te bezichtigen in kunstgalerie Frans Vanhove (Leuven): Arabesque (2009) en Returns Of The Day (2009). Mocht ik over een iets comfortabeler budget beschikken, heel mijn huis hing ermee vol. © RC
Klik op de foto’s voor een groter formaat.
Tags: 3D, Canada, digitale kunst, dissociatieve identiteitsstoornis, Engeland, horror, insecten, kunst, macaber, Ray Caesar, schoonheid, ziekte
ondergrauw 
15/05/2012 om 6:12 pm |
so beautyful……