F akkoord gitaar

Het F-akkoord is een akkoord dat de beginnende gitarist aanvankelijk wat moeite zal kosten omdat je al je vingers erbij nodig hebt. Je hebt de makkelijkere variant, zoals die bijvoorbeeld in het nummer One van U2 wordt gebruikt, maar als je alleen nog open akkoorden kent, vormt de F de basis om een groot deel van alle barré-akkoorden te spelen, en dan gaat er een wereld voor je open.

Hoe pak ik een F-akkoord?

F is een barré-akkoord, dat wil zeggen dat je met één vinger alle snaren indrukt. Je wijsvinger plaats je over de gehele breedte van de eerste fret, dus alle snaren. Vervolgens plaats je je middelvinger op de G-snaar op de tweede fret, duw je met ringvinger op de derde fret op de A-snaar en met je pink op de derde fret van de D-snaar. Je zult merken dat je flink wat kracht moet zetten met vooral je plat liggende wijsvinger, om het akkoord mooi te laten klinken. Maar ook hier geldt, net als bij krachttraining: oefening baart kunst!



E- Wijsvinger op de eerste fret (barré)
B- wijsvinger op de eerste fret (barré)
G- middelvinger op de tweede fret
D- pink op de derde fret
A- ringvinger op de derde fret
E- wijsvinger op de eerste fret (barré)

Varianten

Het is belangrijk om dit basisakkoord goed te leren, daarover later meer. Er is een aantal varianten dat je iets sneller kunt pakken zonder dat het aan klank inboet. Het eerste voorbeeld is een soort powerakkoord dat bijvoorbeeld tijdens de mooie Unplugged show van Alice In Chains werd gebruikt. Zij pakten het akkoord op dezelfde manier als hierboven beschreven, maar lieten de wijsvinger alleen op de lage E-snaar drukken; de hoge E- en de B-snaar sloegen ze wel aan, maar werden niet ingedrukt. In cijfers ziet dit akkoord er zo uit (van hoge E naar lage E): 0-0-2-3-3-1. Het geeft een bijzonder mooie klank en wanneer je hem één, vier of zes vakjes doorschuift - krijg je die warme 90's sound.
Een andere variant werd al in de eerste alinea genoemd en ziet er cijfermatig zo uit: 0-1-2-3-X-X. De kruisjes geven aan dat je deze snaren niet aanslaat. Nogmaals, dit zijn wat makkelijke alternatieven voor de beginnende gitarist, en voor de gevorderde gitarist die kramp in zijn vingers krijgt.

Waarom moet ik het F-akkoord leren?

Met één plat liggende vinger speel je dus een barré-akkoord. Ook dit akkoord kun je op elke positie op de gitaar pakken, mits je de vingerzetting gelijk houdt. Het is een kwestie van doorschuiven om zo liedjes te kunnen spelen met andere akkoorden: van alle open akkoorden bestaat namelijk ook een barré-versie. In de metal en rock wordt dit akkoord 'lui' gespeeld, namelijk alleen de drie lage snaren. Het wisselt makkelijker, en creëert een zwaarder, donkerder geluid dat bij die muziek past.

Oefenen met andere akkoorden

Er zijn veel liedjes waarin de componist maar twee akkoorden gebruikt, sowieso in de coupletten. Artiesten als Nirvana, U2 en Alanis Morissette hadden niet veel nodig om regelrechte hits te schrijven! Probeer het couplet van Angel Of Harlem eens te spelen als eerste oefening met het overpakken naar een C, nadat je het F-akkoord eerst een tijdje hebt geoefend.

Tokkelen

Het F-akkoord vasthouden zonder dat er snaren gaan rammelen omdat je niet alles goed indrukt, is al moeilijk genoeg. Het is eigenlijk een soort krachtoefening. Maar het alleen aanslaan met een plectrum of je nagel van de andere hand kan saai worden, dus probeer eens te tokkelen: het afwisselend aanslaan van de snaren met duim, wijs- en middelvinger van je vrije hand. Je zult zien dat er een melodie ontstaat en al gauw ook je ringvinger erbij gaan gebruiken. Maar maak het niet meteen te moeilijk. Succes!