Ploeteren, klauteren, wroeten, doorjassen. Veldrijden geen vrouwensport? Denk maar snel anders. Tijd voor een nadere kennismaking met zes Belgische wielertalenten uit het veld. Deze namen moet u het komende seizoen in het oog houden, al zullen de dames in kwestie er wel voor zorgen dat u niet naast hen kan kijken. 

 

Sanne Cant (IKO-Enertherm – BKCP, 25 jaar)

Sneeuwvlokjes en smurrie. De witte handschoentjes van Sanne Cant kleuren al snel grauwgrijs. Op de voorste rij van het wereldkampioenschap veldrijden in Tabor voert ze als 24-jarige de forcing. Van achteren uit komt nog één kwelduivel terug, de Française Pauline Ferrand-Prévot. Een kleine lengte achterstand bij het ingaan van de laatste bocht doet de Ekerse uiteindelijk de das om. Zilver smaakt zuur.

Zesvoudig Belgisch kampioene op rij, de beste van Europa, vicewereldkampioene en winnares van de Wereldbeker. 26 overwinningen in het seizoen 2014-2015. Van een sportieve veelvraat gesproken. De liefde voor het veld krijgt Sanne Cant van thuis uit ingelepeld, met oudere broer Kevin als grote voorbeeld. Als tiener wisselt ze moeiteloos tussen de weg, het veld, de bmx-piste en het bos. Toch moet alles wijken voor die ene grote passie. Ondanks puike resultaten in onder meer WB-manches mountainbike richt ze vanaf haar 20e al haar pijlen op het veld. De resultaten volgen met enige vertraging. Op het internationale toneel schiet ze aanvankelijk nog tekort tegen grootheden als Marianne Vos of Helen Wyman. In Belgische crossen strijdt ze mee voorop, maar lukt het vaak nét niet. Haar eerste overwinning met naam is in 2010 de Krawatencross in Lille, waar Vos pech kent en Cant naar de zege snelt.

Vanaf 2012 neemt Cants zegehonger gulzige proporties aan. Mountainbike- en wegwedstijden scherpen haar wintervorm opnieuw aan. Telt u even mee: van 1 zege in het seizoen 2012-2013 over 10 en 13 tot 26 zeges in het seizoen 2014-2015. Een curve die niet meteen lijkt te knikken.

 

Loes Sels (Telenet-Fidea, 30 jaar)

2004. Spektakel in Lille. Op een zanderige omloop stormt de taaie Anja Nobus naar de Belgische driekleur. Geen verrassing voor insiders. Naast haar, als tweede op het podium: de 19-jarige Loes Sels uit Turnhout. Sels is dat seizoen amper het veld ingedoken, maar schiet wel bijna raak in de Kempen. In 2007 in Hamme is het een eerste keer bingo. Hofstade 2008, opnieuw. Na haar twee Belgische titels gooit Sels het echter over een andere boeg. Pas later keert ze terug.

Veldrijden in Vlaanderen is soms een kleine wereld. De oom van ene Sanne Cant zei de sport als verdienstelijk amateur vroegtijdig vaarwel. De kinderen van deze Rudy Sels hebben de genen van hun vader meegekregen. Loes versiert een profcontract bij het latere Topsport – Vlaanderen en gebruikt het veld als springplank. Het veldritseizoen 2008-2009 sluit ze af in Oostmalle, om vervolgens naadloos door te trekken naar de Omloop Het Nieuwsblad, De Ronde van Vlaanderen, de Sparkassen Giro en de Holland Ladies Tour. Na 5 seizoenen in het veld wil ze in 2009 schitteren op de weg. Op zoek naar een tweede adem in haar carrière. Het seizoen brengt echter niet het verhoopte en Sels hangt haar fiets aan de haak.

Drie jaar later is Loes Sels de trotse moeder van Josien (°2012) en Feline (°2013) én zet ze haar handtekening onder een contract bij Telenet-Fidea. Dan al dé transfer van het jaar 2013 in het vrouwenveldrijden. Sels’ profiel is er een op maat van snelle en technische wedstrijden. Winnen is een opgave, maar naar kampioenschappen piekt ze nog steeds met gemak. Doet ze naar eigen zeggen ook naar het komende BK, in januari 2016 in Lille. Daar waar alles meer dan 10 jaar geleden begon.

 

Ellen Van Loy (Telenet-Fidea, 35 jaar)

Yanqing. Buitenwijk van de Chinese hoofdstad Beijing. Gastlocatie voor de Olympische Winterspelen van 2022. Sinds 2013 ook de thuishaven van een veldrit voor elitevrouwen. Deelneemsters komen telkens vanuit verschillende continenten aanwaaien. In de zomer van 2014 is Ellen Van Loy voor Telenet – Fidea avonturier van dienst. Op haar 34e zet ze het exotische deelnemersveld – Australische, Amerikaanse, Portugese en Chinese meisjes – een ferme neus.

De regelmaat in persoon. De fietsende gouvernante. Als opvoedster-begeleidster zijn de toespelingen op Ellen Van Loy voor de hand liggend. Van Loy is een doorzetter, die vooral op karakter en wilskracht een stek heeft veroverd in de eliteploeg van Hans Van Casteren. Haar troeven? Een stevig onderstel, een scherp duurvermogen en de mentaliteit van een pitbull. Niet afgeven. Zelf verwoordt ze het als ‘ongecompliceerd koersgedrag’. Sinds 2009 is Van Loy een opgemerkte factor in het veldritwereldje. Met haar derde plaats op het BK in Oostmalle gooit ze meteen hoge ogen. Tussen 2013 en 2015 verovert ze op dat BK elk jaar opnieuw een zilveren medaille.

Het is de constante lijn in haar prestaties die opvalt. Meer nog dan haar leeftijd. Om haar ereplaatsen op te tellen zijn verschillende handen nodig. Ondanks dat jaartje extra is ze dit seizoen zelfs extra ambitieus. Halftijds werken, van augustus tot januari, moet voor Van Loy het verschil maken. De les hierbij: wie de overwinning wil pakken, moet ook deze winter eerst Ellen Van Loy afschudden.

 

Jolien Verschueren (Telenet-Fidea, 25 jaar)

‘Voor elke deelnemer een brandstofvergoeding van 25 euro’, belooft de website van de GP Cees Sint Nicolaas. In deze veldrit in Dordrecht, een jaarlijks eerbetoon aan een lokale wielerheld die te vroeg heenging, grijpt de 23-jarige Jolien Verschueren in september 2014 haar tweede eliteoverwinning in amper een week. Dat de cross in Dordrecht op papier van een bedenkelijk niveau is, doet er niet zo toe. In haar zog grijpen twintig Nederlandse meiden naast de bloemen.

Kortrijk ligt op een boogscheut van de Vlaamse Ardennen. Geen wonder dat het gestel van Verschueren afgesteld is op vinnig klimwerk. Een meter 62 groot, 46 kilogram in het zadel. In het veld oogt ze spichtig, maar ontbreekt het haar zeker niet aan snelle spiervezels. Na overwinningen in Knesselare en Dordrecht volgen in 2014-2015, haar derde seizoen op het hoogste niveau, ereplaatsen in Ronse, Meulebeke, Oudenaarde en Niel. Vooral Oudenaarde is een opsteker. Na Sophie de Boer blijft ze in de loodzware Koppenbergcross Sanne Cant voor. “Ronse, Leuven en de Koppenberg, dat zijn mijn parcoursen”, laat ze optekenen. “Ik hou wel van stoempen op loodzwaar terrein.” In elk van die crossen is ze op de afspraak.

In het laatste weekend van dat seizoen zet Verschueren in Lebbeke de puntjes op de i. Het huidige seizoen start ze bijzonder voortvarend met 5 zeges tot nog toe, onder meer in de GP van Cees. Na de GP van Neerpelt, eind september, valt ze bovendien enkel in de WB-manche van Valkenburg uit de top-5. Als kleuterjuf tijdens de kantooruren en enkel veldrijdster in haar vrije tijd, telt zoiets dubbel.

 

Femke van den Driessche (Kleur op maat – Corpellets – Sortimo, 19 jaar)

De Noordzeecross van Middelkerke is een lastige kraker. Hotsen en draaien door het mulle zand, lange loopstroken die de adem ontnemen, een versnipperd deelnemersveld. In januari 2015 giert de koude zeewind. De Superprestigewedstrijd is een maat voor Sanne Cant. In de achterhoede vecht veterane Helen Wyman voor wat ze waard is. Nota bene tegen een debutante van 18 jaar. Femke van den Driessche moet maar net de duimen leggen en pakt een impressionante derde plaats.

Sommige meisjes maken in een paar pedaalslagen duidelijk dat ze bulken van het talent. Een relatief nieuwe naam op de radar is die van Femke van den Driessche uit Asse, bouwjaar 1996. Bij de jeugd toont ze zich de gelijke van toppers als Kelly Druyts of Saartje Vandenbroucke (momenteel beiden aangesloten bij Topsport Vlaanderen – Pro Duo). In het veld maakt ze al op jonge leeftijd dolle sprongen.

Op 16-jarige leeftijd mag Van den Driessche een eerste keer proeven van veldrijden op het hoogste niveau, in de Soudal-cyclocross van Leuven. Haar 12e plaats is er een voor de lijstjes, maar veel kenners plaatsen dan al een stip bij haar naam. Tijdens het seizoen 2014-2015 rijdt ze de volledige elitekalender. De balans van de debutant: 6 keer top-10 op 17 wedstrijden en een uitschieter in Middelkerke. Bevestigen is voor haar momenteel de boodschap, maar dromen is zeker niet verboden.
Laura Verdonschot (Kalas – NNOF, 18 jaar)

Of iemand op die jonge leeftijd de gelijke is van Femke Van Den Driessche? Eén naam dan wellicht: Laura Verdonschot. Al in de winter van 2013 en 2014 draait de Lommelse een volledig seizoen mee bij de elite. Net voor de Scheldecross in Antwerpen, waar ze knap 9e wordt, viert ze haar 17e verjaardag. Enkele weken later wordt ze op de Hippodroom van Waregem Belgische kampioene bij de dames jeugd. De derde keer op rij liefst.

Het seizoen 2014-2015 opent Verdonschot in stijl. Ze laat drie keer een 6e plaats noteren en eindigt knap 3e in de Poldercross van Kruibeke. Na een 7e stek op het Belgisch kampioenschap in Erpe-Mere kan ook Verdonschot dit seizoen waarschijnlijk enkele trapjes hoger mikken.

Afwachten of het jonge duo Van Den Driessche-Verdonschot al potten kan breken. Zetten ze de huidige lijn voort en kiezen ze voluit voor het veld, dan worden het gedroomde ambassadrices voor de cyclocross. De stap maken van supertalent naar gevestigde waarde, vraagt echter nog heel wat ploeterwerk.

 

Een bijdrage van Fran Herpelinck. Foto’s teamwebsites of aangegeven.