Zwijg, wees stil: onze stormen tot bedaren brengen

Markus vertelt ons dat de eerste van deze twee wonderen plaatsvond nadat Jezus een groot deel van de dag de menigte bij het Meer van Galilea had onderwezen. De menigte bevond zich op een heuvel bij het meer en de Heiland zat in een boot. ’s Avonds stapten de Heiland en zijn apostelen aan boord van een boot om het meer over te steken en naar de oostkant te gaan.

Maar al gauw kwam de boot in een zware storm terecht. Terwijl de Heiland vredig sliep, probeerden de discipelen wanhopig hun vege lijf te redden. Het schip dreigde door de wind en de hoge golven te zinken. Uiteindelijk maakten de apostelen in wanhoop de Heiland wakker. Ze zeiden angstig: ‘Meester, bekommert U Zich er niet om dat wij vergaan?’ Dan volgt het grote wonder:

‘En Hij, wakker geworden, bestrafte de wind en zei tegen de zee: Zwijg, wees stil! En de wind ging liggen en er kwam een grote stilte.

En Hij zei tegen hen: Waarom bent u zo angstig? Hebt u dan geen geloof?’ (Markus 4:38–40.)

De unieke ligging van het meer van Galilea maakt het vatbaar voor zware stormen. Het meer is 21 kilometer lang, 13 kilometer breed en ligt ongeveer 210 meter onder zeeniveau, met heuvels eromheen. Sommige heuvels stijgen wel 610 meter boven het water uit. ’s Avonds stijgt de warme, vochtige lucht boven het water vaak op en daalt de koudere lucht van de heuvels snel neer. Hierdoor ontstaan er hoge windsnelheden aan het wateroppervlak. Daarnaast is het Meer van Galilea relatief ondiep, met een maximale diepte van 76 meter, waardoor bij hoge windsnelheden vaak hoge golven ontstaan.

Hoewel er vooruitgang is geboekt in het modelleren en voorspellen van stormen, is de mens niet in staat om ze te beheersen. We hebben pas in de afgelopen eeuw geleerd hoe we het weer en het klimaat kunnen beïnvloeden. Door bepaalde chemische stoffen in de wolken te spuiten kan er regen ontstaan, en we weten nu dat stedelijke omgevingen en vervuiling het plaatselijke en wereldwijde klimaat kunnen veranderen. Maar het beëindigen van een storm, vooral in zo’n korte tijd, gaat de menselijke vermogens te boven. Wind is het gevolg van ruimtelijke variatie in temperatuur en luchtdruk. Een storm eindigt alleen als de temperatuur en luchtdruk in evenwicht zijn.

Een les die ik uit dit wonder heb geleerd, is dat de Heiland macht over de elementen heeft. Het was de Heiland die het land, het water, de atmosfeer en alles op aarde heeft geschapen (zie Johannes 1:3). Tijdens de schepping had Hij de macht om de elementen te gebieden, en ze gehoorzaamden Hem (zie Abraham 4:18). Het wonder van het bedaren van de storm toont aan dat Hij tijdens zijn bediening op aarde dezelfde macht had.

Ik geloof dat de Heiland onderwees dat hij de macht heeft om te verlossen en te beschermen. De winden van het kwaad kunnen allerlei stormachtige golven in ons leven veroorzaken (zie Helaman 5:12). Als we ons op de Heiland richten, kunnen we tegen het kwaad en de gevolgen ervan worden beschermd. We kunnen van geestelijke vernietiging worden verlost (zie Mattheüs 7:24–27).

De Heiland heeft werkelijk de macht om de stormen in ons leven tot bedaren te brengen. Soms worden de stormen snel tot bedaren gebracht, en soms moeten we de stormen eerst een tijd doorstaan. Maar bedenk dat gelijke winden hogere golven in ondiep water kunnen veroorzaken dan in diep water. Als we een dieper geloof in de Heiland ontwikkelen, zullen we merken dat we minder worden beïnvloed door geestelijke winden en golven die ons eerder zouden overstelpen.

Afbeelding

Jezus reikt Petrus in het water de hand

Voleinder van het geloof, J. Alan Barrett

Het wonder (Mattheüs 14:22–33)

Toen een grote menigte de Heiland naar een afgelegen gebied volgde, onderwees Hij ze en voedde ze op wonderbaarlijke wijze. ’s Avonds stuurde Hij de discipelen op een boot het water op, om Hem voor te gaan naar de overkant van het meer. Hij stuurde de menigte weg en ging een nabijgelegen heuvel op om te bidden.

Er stond een sterke tegenwind op zee en de discipelen hadden weinig vooruitgang geboekt. Later die avond besloot de Heiland om ze op wonderbaarlijke wijze tegemoet te gaan: door op het water te lopen.

Toen Petrus Hem zag, wilde hij de relatieve veiligheid van de boot verlaten om het voorbeeld van de Heiland te volgen en ook op het water te lopen. Dit lukte hem in het begin, maar toen zijn angst het van hem won, begon hij te zinken, totdat de Heiland hem redde (zie Mattheüs 14:22–33).

Een van de natuurkundige implicaties van dit wonder is dat de Heiland de zwaartekracht, vloeistofdynamica en andere natuurkundige beginselen veel beter begrijpt dan wij. Ons wetenschappelijke begrip van de zwaartekracht heeft zich bijvoorbeeld in de loop der jaren ontwikkeld. In de zeventiende eeuw beschreef Sir Isaac Newton de zwaartekracht wiskundig als een kracht die tussen twee massa’s in het heelal werkt. De Engelse wetenschapper Henry Cavendish liet aan het einde van de achttiende eeuw zien dat zwaartekracht meetbaar is. De opvatting dat zwaartekracht een kracht is, veranderde toen Albert Einstein in 1915 zijn algemene relativiteitstheorie publiceerde. Zijn uitleg van de zwaartekracht, die nu algemeen wordt aanvaard, is dat massa’s een vervorming in het weefsel van zowel tijd als ruimte veroorzaken.

Doordat ons begrip van de zwaartekracht is toegenomen, zijn we anders gaan kijken naar de beperkingen die ons door de zwaartekracht worden opgelegd. Stelt u zich bijvoorbeeld eens voor dat u in 1909 een van de duizenden mensen was die in New York City aan de oever van de Hudson stonden toen Wilbur Wright over de rivier en rondom het Vrijheidsbeeld vloog. De mensen stonden toen versteld van Wilbur Wright, die de zwaartekracht leek te trotseren. Ze hadden een wonder gezien – het wonder van het vliegen.

Het wonder van de Heiland die op het Meer van Galilea loopt, laat zien dat we nog veel over de zwaartekracht en andere natuurwetten kunnen leren. Er is zoveel dat we nog niet helemaal begrijpen.

Misschien onderwees de Heiland zijn discipelen van toen en nu ook dat Hij de macht heeft om ons te versterken, te verheffen en daadkrachtig te maken. We worden allemaal geconfronteerd met winden en golven die ons het leven moeilijk maken. Wat voor Petrus gold, geldt ook voor ons. Soms neemt de storm niet af, en kunnen we die alleen doorstaan en onze eeuwige bestemming bereiken door ons bewust op de Heiland te richten en de storm in te gaan.

We moeten geloof hebben in de instaatstellende kracht van de Heiland, die ons helpt om onze eigen angsten en beperkingen te overwinnen. Dat is een belangrijk thema dat deze beide wonderen met elkaar verweeft.

We kunnen uit deze wonderen zoveel lessen leren die ons zullen inspireren om op onze eigen reis vooruitgang te boeken. De wonderen van de Heiland zijn een groot getuigenis van zijn goddelijkheid, intelligentie en zijn grote zoenoffer voor ieder van ons. Door zijn macht kunnen we kalm blijven als de golven ons dreigen te overspoelen. We kunnen erop vertrouwen dat Hij ons tot een hogere sfeer in het koninkrijk van onze Vader zal verheffen.

Hij heeft werkelijk de macht om zowel de stormen als de zeelieden tot bedaren te brengen.