Als zoon van de voormalige dorpsslager van Ugchelen weet Wilco Woutersen alles van gehakt. Hoe zijn oude liefde Albatross zijn huidige ploeg zondagmiddag door de gehaktmolen haalde, was vooral pijnlijk voor de trainer van Victoria Boys: 0-7.
Voor Wilco Woutersen gold de derde competitiewedstrijd van Victoria Boys al op voorhand als een bijzondere gebeurtenis. De trainer van de thuisploeg groeide op in Ugchelen. De zoon van de dorpsslager woonde tegenover het oude Albatross-veld aan de Ugchelsegrensweg. Daar zette hij bij de F-pupillen onder leiding van clubicoon Ome Gerrit Oosterkamp zijn eerste schreden op het voetbalveld. Toen hij als B-junior voor een jaartje naar AGOVV vertrok, namen dorpsgenoten het de talentvolle rechtsbuiten niet in dank af en werd zelfs opgeroepen om op grond daarvan maar geen karbonades en leverworsten meer te kopen bij Slagerij Woutersen.
Hij bleef echter altijd één van hun. Vergevingsgezind als ze zijn in Ugchelen, sloten ze hun eigen ‘Ugchelse kei’ ook weer liefdevol in de armen. En lief en leed deelden ze samen volop in de jaren die volgden. Als speler van het eerste elftal en als trainer vormden Wilco Woutersen en Albatross jarenlang een onlosmakelijke twee-eenheid. Zelfs na een jaar als trainer bij SV Orderbos, twee seizoenen assistentschap bij Columbia en nu zijn tweede seizoen als hoofdtrainer aan de Berghuizerweg is die genegenheid niet verdwenen.
Voor de allereerste keer spelen tégen zijn eigen club riep daarom toch wel speciale emoties op bij Woutersen. Al wilde hij daar na de negentig minuten durende martelgang liever niet aan herinnerd worden. “Albatross is mijn club, maar vandaag even niet”, verzuchtte de balende trainer na de 0-7 aframmeling die het zwakke Victoria Boys op eigen veld incasseerde.
Bij een 0-1 achterstand halverwege leek de schade voor Woutersens elitetroepen nog alleszins te repareren. In de tweede helft ging het nochtans van kwaad naar erger. Na de rode kaart voor Aaron Hartgers hielden de tien overgebleven Victorianen open huis en mocht de thuisclub blij zijn dat de teller op slechts zeven tegentreffers bleef steken. Invaller Timo Schrodeur scoorde in een kwartier tijd een hattrick voor Albatross.
Woutersen zat er op de trainersbank bij, keek ernaar en kon amper geloven hoe zijn spelers zich als makke schapen naar de slachtbank lieten leiden. “We hebben terecht verloren, die 7-0 was niet eens geflatteerd. Wij kwamen overal tekort. Zij waren veel feller. Op één of twee personen na zat bij ons iedereen onder zijn niveau. Albatross scoort normaal niet zo vaak. Als zélfs zij zeven keer tegen ons kunnen scoren, dan is dat schrikken. Op de training was het afgelopen week top. Vanmiddag was het kaartje knippen en doorlopen”, vond de balende trainer dat zijn manschappen door een ondergrens heen gezakt waren.
Bij zijn aanstelling een jaar geleden riep de trainer strijdlustig dat de Apeldoornse vierdeklasser best wel wat meer ambities mocht tonen. Voor het huidige seizoen zijn de verwachtingen een stuk bescheidener. “Er zijn zes spelers vertrokken bij ons. We zijn dit seizoen opnieuw begonnen. Tegen KCVO voor de beker speelden we heel goed. Maar het gaat nu om het echie. We moeten nu uit een ander vaatje tappen. We moeten een middenweg zien te vinden. Het wordt een zwaar jaar”, verwacht de trainer.
Marco Wilmink, die Woutersen in 2019 opvolgde, is bij Albatross begonnen aan zijn vijfde seizoen. Na de degradatie uit de derde klasse was de eerste competitiezege meer dan welkom. “We willen in het linker rijtje meedoen. Daarom was het belangrijk om vandaag die drie punten te halen. Ik ben blij hoe we zijn blijven voetballen en elkaar beloond hebben. De gretigheid bleef er bij ons tot aan het einde inzitten. Zo wil je het als trainer graag zien. Het is wel een opkikkertje. Dat nemen we mooi mee naar volgende week.”
De Stentor maandag 9 oktober 2023