EERHERSTEL VOOR HET LEED DAT MIJ WORDT AANGEDAAN

‘EERHERSTEL 

EERHERSTEL 

EERHERSTEL VOOR VOOR HET LEED LEED 

DAT MIJ WORDT WORDT AANGEDAAN 

AANGEDAAN 

AANGEDAAN’ 

BOODSCHAPPEN 

BOODSCHAPPEN 

BOODSCHAPPEN 

‘Mijn Mijn kinderen, 

Bemint Mij met een steeds vuriger liefde zoals Ik u bemin bemin’ 

1

Paus Paulus VI heeft op 14 oktober 1966 het decreet van de Congregatie van de 

Geloofsleer (A.A.S. 58/16) goedgekeurd. Daarin wordt toegelaten om teksten te 

publiceren die betrekking hebben op verschijningen, nieuwe openbaringen, 

voorzeggingen of wonderen, ook wanneer zij het Imprimatur van de kerkelijke 

autoriteiten niet dragen. 

De uitgever van deze bundel boodschappen, die een begenadigde ziel in deze 

tijd mocht en mag ontvangen, wil helemaal niet vooruitlopen op het oordeel van 

de Kerk aangaande de authenticiteit van deze boodschappen. Ook niet als de 

uitdrukking ‘De Heer zegt’ of ‘Onze-Lieve-Vrouw zegt’ wordt gebruikt. 

De uitgever van deze bundel wil slechts deze boodschappen in opdracht bekend 

maken en onderwerpt zich bij voorbaat aan het oordeel van de Kerk. 

2







BOODSCHAPPEN 

BOODSCHAPPEN 

BOODSCHAPPEN 



3

Laten wij deze boodschappen lezen 

met een open en ontvankelijk hart 

alsof de Heer tot ieder van ons persoonlijk 

spreekt van Hart tot hart 

met de bedoeling 

ons leven ernaar te richten. 

Dan kan de Heer Zich thuis voelen 

in ons hart 

én er de rust en vertroosting vinden 

waarnaar Hij zo verlangt. 

(Zie INLEIDING 5.2.2) 

4

2002 

‘Bemin Mij. 

Bemin Mij met geheel uw hart, 

geheel uw ziel 

en geheel uw verstand’ 

(17/10/2002) 

‘Ook Ík bemin u’ 

(07/11/2002) 

5

JMJP 

2002 

De Heer Jezus zegt (1): 

‘Ben Ik niet heilig genoeg?’ (25/09/2002). 

‘Ben Ik dan niet heilig?’ (26/09/2002). 

‘Moest iedereen weten dat Ik heilig ben, dan zou Mijn kerk vol zitten’ (2) 

(26/09/2002). 

(1) De Heer Jezus zegt meestal al deze woorden in een intieme dialoog van Hart 

tot hart aan de begenadigde ziel. Sommige boodschappen zijn antwoorden op 

vragen die hier niet worden weergegeven,waardoor verduidelijkingen tussen 

haakjes noodzakelijk zijn. 

Omdat ‘De Heer Jezus zegt’ eigenlijk moet staan boven elke boodschap, wordt 

dit niet meer herhaald behalve waar het uitdrukkelijk anders wordt vermeld. 

(2) Deze eerste boodschappen over de heiligheid van God geven de bedoeling 

weer van al deze boodschappen. Wij moeten weer bewust worden van de 

heiligheid van God én streven naar de heiligheid zowel voor onszelf als voor 

anderen. 

‘Bid en offer. 

Gebed en offer!’ (3) (12/10/2002). 

(3) Bidden en offeren behoren tot de belangrijkste wegen om zielen te bekeren 

en te redden, niet de vele vormen van (verbaal) geweld. 

‘Zeer weinigen beminnen Mij!’ (13/10/2002). 

‘De meesten komen om te vragen. 

Beminnen is geven’ (13/10/2002). 

‘Kleine offers met liefde opgedragen, zijn Mij even veel waard als grote offers’ 

(16/10/2002). 

‘Ik kan alleen maar beminnen’ (16/10/2002). 

‘Bemin Mij. 

Bemin Mij met geheel uw hart, geheel uw ziel en geheel uw verstand’ (4) 

(17/10/2002). 

6

(4) Zie Mt. 22, 37-39: ‘Hij antwoordde hem: “Gij zult de Heer uw God 

beminnen met geheel uw hart, geheel uw ziel en geheel uw verstand. Dit is het 

voornaamste en eerste gebod. Het tweede, daarmee gelijkwaardig: Gij zult uw 

naaste beminnen als uzelf”. 

‘Ik heb Het (Kruis) gedragen met Liefde!’ (18/10/2002). 

(Kinderen misbruiken) 

‘Dit zijn nog maar kleine stukjes van Mijn geseling en doornenkroning!’ 

(18/10/2002). 

‘Heb eerbied voor de priesters. 

Heb eerbied voor de priesters’ (1) (22/10/2002). 

‘Bid voor de priesters’ (22/10/2002). 

(1) Wij kunnen onder de indruk komen van de grote genaden, 

die bepaalde heiligen van God hebben gekregen, 

toch kunnen zij de genaden die de priesters krijgen, niet overtreffen. 

Zij krijgen de genade om zonden te vergeven in het sacrament van de biecht. 

Zij krijgen de genade om in de Heilige Mis het brood en de wijn te consacreren 

tot het Lichaam en Bloed van de Heer. 

Door de handeling van de priesters komt de Heer op het altaar. 

Daarom moeten wij eerbied hebben voor de priesters. 

‘Geef allen voor wie gij bidt, af aan Maria. 

Bid enkel voor de priesters’ (23/10/2002). 

‘Ik kom met rampen. 

Ik kom met natuurgeweld. 

Maar niemand die beseft dat het van Mij komt!’ (23/10/2002). 

‘Ze erkennen Mijn macht niet’ (23/10/2002). 

(Tijdens de Consecratie:) 

‘Ík werd geplengd’ (23/10/2002). 

‘Geloof met vertrouwen én gij kunt bergen verzetten (2)’ (25/10/2002). 

(2) Zie Mt. 17, 20: ‘Voorwaar, Ik zeg u: wanneer gij een geloof bezit, ook al is 

dit klein als een mosterdzaadje, dan kunt ge tot deze berg zeggen: verplaats u 

van hier naar daar, en hij zal zich verplaatsen. Niets zal u onmogelijk zijn.’ 

7

‘Mijn toorn zal honderd maal heviger zijn dan die storm. 

Ze (de priesters) zullen sterven van angst. 

Ze willen niet luisteren. 

Ze verwerpen zelfs Mijn Moeder’ (27/10/2002). 

‘Ik blijf hier (in het tabernakel) tot het einde van de wereld!’ (30/10/2002). 

‘Het is uw Moeder, Die Mij tegenhoudt (om geen geduld meer te hebben)!’ 

(30/10/2002). 

(De priesters) 

‘Men moet de zegen geven én de woorden moeten vanuit hun hart komen’ 

(31/10/2002). 

‘Priesters kunnen veel meer dan ze denken. 

Ze gebruiken hun macht niet. 

In gebed en groot vertrouwen kunnen ze zieken genezen, duivels uitdrijven, 

zoals Mijn apostelen wonderen verrichten. 

Ze moeten geloven en vast vertrouwen’ (31/10/2002). 

‘Priesters die zachtmoedigheid uitstralen: daarin ben Ik ten volle aanwezig!’ 

(01/11/2002). 

(De kerken) 

‘Ze maken er een rovershol (1) van’ (06/11/2002). 

‘Ze maken er een circus van’ (06/11/2002). 

‘Mijn huis moet een huis blijven van stilte, gebed. 

Het mag voor niets anders gebruikt worden. 

Priesters moeten voorbeeld zijn voor anderen. 

Ze moeten zelf eerbied tonen in de kerk, de stilte bewaren in de kerk. 

Maar zo vele priesters zijn wolven (2) geworden in plaats van herders’ (06/11/2002). 

(1) Zie Lc. 19, 45-46: ‘Toen Hij de tempel binnenging, begon Hij de verkopers 

er uit te jagen, terwijl Hij tot hen zei: “Er staat geschreven: Mijn huis moet een 

huis van gebed zijn, maar gij hebt er een rovershol van gemaakt.” Zie ook Mt. 

21, 13; Mc. 11, 17. 

(2) Zie Joh. 10, 11-12: ‘Ik ben de goede herder. De goede herder geeft zijn leven 

voor zijn schapen. Maar de huurling, die geen herder is en geen eigenaar van de 

schapen, ziet de wolf aankomen, laat de schapen in de steek en vlucht weg; de 

wolf rooft ze en jaagt ze uiteen. Hij is dan ook maar een huurling en heeft geen 

hart voor de schapen’. 

‘Ik heb u nodig om Mij te troosten’ (06/11/2002). 

8

‘De Heilige Eucharistie moet met eerbied gedaan worden. 

Het Brood moet met eerbied gebroken worden’ (06/11/2002). 

‘Er zijn veel Judassen in Mijn Kerk!’ (07/11/2002). 

‘Ook Ík bemin u’ (07/11/2002). 

‘Blijf verder bidden en offeren. 

Uw gebed is niet vruchteloos’ (07/11/2002). 

Onze-Lieve-Vrouw zegt: 

‘O! 

Als gij wist welke parels gij ons schenkt!’ (08/11/2002). 

‘Het zijn de parels van gebed, offer en vasten en overgave’ (08/11/2002). 

‘Uw vertroosting hier is een schat van een parel voor Mij’ (08/11/2002). 

‘Die nagels waren zo diep geslagen 

dat er geen enkele beweging meer was in Mijn handen’ (08/11/2002). 

‘In ieder mens is een stukje duivel aanwezig. 

Maar ook Ík ben in ieder mens aanwezig!’ (08/11/2002). 

‘Het (een stukje duivel) is de zondigheid, die in ieder mens aanwezig is’ 

(08/11/2002). 

(Het is zo moeilijk voor priesters om in overgave te leven) 

‘omdat het de smalle (1) weg is die zij moeten volgen!’ (08/11/2002). 

‘Ze kunnen zoveel bereiken door zegen en handoplegging’ (08/11/2002). 

(1) Zie Mt. 7, 13-14: ‘Gaat binnen door de nauwe poort; want de weg die naar 

de ondergang voert is wijd en breed, en velen zijn er die hem inslaan. Hoe nauw 

toch is de poort en hoe smal de weg die voert naar het leven, en weinigen zijn er 

die hem vinden.’ 

‘Wees dan Mijn vertroosting 

in al het leed dat Mij wordt aangedaan niet alleen hier, maar over de hele wereld 

door ongeloof, losbandigheid, zedeloosheid, onverdraagzaamheid, 

liefdeloosheid. 

… 

Vertrouw op uw Moeder. 

Zij zal u helpen in uw wisselvalligheden. 

Zij zal u leiden zoals Zij al steeds heeft gedaan' (09/11/2002). 

9

‘Ik spreek altijd over liefde, boete, vasten, bidden, bekering’ (09/11/2002). 

‘Ik ben de band met de Eeuwige Vader’ (09/11/2002). 

‘Ik ben de Zoon van God, Die mens geworden is onder de mensen. 

Ik ben hier blijvend aanwezig onder de mensen in dit Brood. 

Door dit Brood word Ik niet één met u, maar wordt gij helemaal één met Mij 

én Ik ben de band met de Eeuwige Vader’ (10/11/2002). 


‘Ze maken de Heilige Eucharistie om het goed te doen voor de mensen, 

maar niet voor Mij’ (10/11/2002). 

‘Ze hebben Mij niet nodig. 

Ze hebben Mij in de steek gelaten. 

Ze willen leven zonder Mij’ (10/11/2002). 

‘Gij ziet hun fouten, 

maar daarom veroordeelt gij nog niet, maar bidt gij voor hen 

én dat is goed’ (10/11/2002). 

‘Ik rust uit (1). 

Het is zondag!’ (10/11/2002). 

(1) Zie Gen. 2, 2-3: ‘Op de zevende dag bracht God het werk dat Hij verricht 

had tot voltooiing. Hij rustte op de zevende dag van al het werk dat Hij verricht 

had. God zegende de zevende dag en maakte hem heilig, want op die dag rustte 

God van al het werk dat Hij scheppend tot stand had gebracht’. 

(N.a.v. de oorlogsdreiging in Irak) 

‘Priesters zouden in de kerken moeten oproepen om te bidden voor de vrede’ 

(11/11/2002). 

‘Alleen massale bekering kan deze wereld nog redden. 

Zelfs priesters zien de tekenen niet die Ik geef. 

Ze zouden erover moeten spreken, maar durven niet. 

Mijn geduld raakt op. 

Mijn toorn zal verschrikkelijk zijn. 

Ze hebben van Mijn wereld een puinhoop gemaakt’ (11/11/2002). 

‘Kinderen hebben geen toekomst. 

Hen wacht alleen ellende!’ (11/11/2002). 


‘Wees niet bedroefd - Mijn kind! - maar bid. 

Bid zonder ophouden’ (11/11/2002). 

10

‘Blijf bidden zonder ophouden’ (11/11/2002). 

(Van de wereld een puinhoop maken) 

‘Dit is wat de mensen willen! 

Ze dwingen Mij ertoe (om in te grijpen)’ (11/11/2002). 

‘Ze willen niet luisteren naar Mijn Woord. 

Ze zijn blind en doof voor alles wat van Mij komt. 

Alleen macht en rijkdom trekken hen aan. 

Ze hebben hun eigen afgod gecreëerd. 

Het zal hun duur te staan komen! 

Zoals de Israëlieten in de woestijn het gouden kalf (1) hadden, 

geen een van hen is het Beloofde Land binnengegaan!’ (11/11/2002). 

‘Allen, 

die zich toewijden aan het Onbevlekt Hart van Mijn Moeder 

én die zich openstellen voor Mijn Liefde’ 

(zullen gered worden) (11/11/2002). 


‘Ook zij zijn doof en blind voor Mijn Woord. 

Velen hebben alles hervormd, Mijn Woorden misbruikt 

én misleiden zo de zielen. 

Ook velen zijn uit op macht en eer. 

Alleen aan priesters die nederig blijven: 

in hen kan Ik werken, in hen kan Ik Mijn Wil volbrengen! 

Hun leven moet steeds een leven van zelfopoffering zijn. 

Van dit leven mogen zij niets verlangen, alleen van het Eeuwige’ (11/11/2002). 

(1) Zie Ex. 32, 3-4: ‘Toen deden allen hun gouden oorringen af en brachten die 

bij Aäron. Deze nam ze in ontvangst, bond ze in een buidel, en maakte er een 

stierenbeeld van. Toen riepen ze uit: “Israël, dit is de god die u uit Egypte heeft 

geleid”. 

‘Heb geen medelijden met Mij. 

Er kan Mij niets gebeuren. 

Heb medelijden met de zielen, die dreigen verloren te gaan’ (11/11/2002). 

‘De wereld is ernstig bedreigd. 

De duivel sleept alles mee wat hij kan. 

Hij wil alles vernietigen!’ (11/11/2002). 

‘Zo zijn er vele priesters, die (Mij in het tabernakel) nooit groeten. 

Ze vinden zich te waardig om voor Mij te groeten. 

Sommige priesters doen het voor de schijn van de mensen, 

want ze geloven niet dat Ik er aanwezig ben. 

En sommigen doen het af en toe, als ze er zin in hebben’ (15/11/2002). 

11

‘Mijn priesters moeten zich waardig gedragen 

zowel in de kerk als buiten de kerk. 

Ze moeten zich gedragen als “priester” tussen de mensen, 

ook als ze vernederd worden omwille van hun priester zijn. 

De vernederingen, die Ik heb moeten aanvaarden én nog altijd!’ (15/11/2002). 

‘Iedere priester moet na de Heilige Mis een dankgebed zeggen. 

Ze vergeten dat ze het Brood geconsacreerd hebben, 

waarin Ik aanwezig ben gekomen. 

Ze vergeten de Heiligheid van dat stukje Brood, 

waarin Ik Mij steeds opnieuw offer voor iedere ziel op deze wereld’ 

(15/11/2002). 

‘Priesters moeten het sacrament van de biecht herstellen, 

maar moeten zelf ook goede biechtelingen worden 

om anderen te kunnen helpen op weg naar bekering’ (15/11/2002). 

‘Het celibaat moet blijven! 

Priesters maar ook kloosterlingen 

moeten zich volledig in overgave aan Mij wijden. 

Zij zijn Mijn toegewijden! 

Het kan niet dat een priester Mij toegewijd is én een gezin heeft. 

Ik zal dit nooit toelaten! 

Het is moeilijk voor veel priesters om zuiver te leven, 

maar met veel gebed en inzet kunnen zij het aan. 

Maar aan velen ontbreekt de moed om in die overgave te leven. 

Het wereldse genot trekt hen aan!’ (15/11/2002). 

(Pedofiele priesters) 

‘Ze blijven priester voor altijd! 

Men moet zo een priester onder de hoede van een eerbaar priester plaatsen. 

Met gebed en vasten kan men zijn zwakheden overwinnen. 

Niet iedereen zal genezen. 

Want vele priesters hebben zich overgegeven aan de duivel’ (15/11/2002). 

‘Mijn priesters moeten 

zuivere priesters zijn, die de christelijke deugden beoefenen 

eer zij die kunnen opleggen aan anderen, 

trouw zijn aan het sacrament van de biecht, 

trouw aan hun dagelijkse gebedsoefening. 

Ze moeten leven in een onvoorwaardelijke overgave ieder moment van de dag 

én dit voor iedere ziel die hun wordt toegewezen’ (15/11/2002). 

12

‘Priesters laten Mij in de steek. 

Ze hebben alleen oog voor alles wat van de wereld is’ (19/11/2002). 

‘Ze moeten genezen van hoogmoed, verraad, afgunst. 

De afgunst onder de priesters is zo groot! 

Ze doen alles om hun kerk mooi te maken. 

Het is Mijn huis! 

Ze doen het voor het oog van de mensen - niet voor Mij! - 

om de mooiste kerk te hebben in hun parochie. 

Sommige priesters gaan van kerk tot kerk uit afgunst. 

Mijn huis moet een huis blijven van nederigheid en stilte, 

dat gevuld wordt door liefde en gebed!’ (19/11/2002). 

‘Ik word opgesloten in Mijn kerk. 

Ze moeten Mijn kerk mooi maken door hun aanwezigheid. 

De eenzaamheid die Ik moet meemaken, 

is nog nooit zo groot geweest als nu! 

De vernederingen en de oneerbiedigheden 

die Ik steeds opnieuw moet ondergaan! 

Bid. … 

Bid zonder ophouden. 

Mijn Hart wordt steeds opnieuw doorboord 

door de zo vele zondigheid van iedere dag’ (19/11/2002). 

‘Het huwelijk is een sacrament, dat in eer moet hersteld worden. 

De gehuwden moeten trouw blijven aan hun gegeven woord. 

Hun losbandigheid zal niet ongestraft blijven!’ (19/11/2002). 

‘Het huwelijk is heilig. 

Het is een verbond dat men sluit met God én kan niet verbroken worden’ 

(19/11/2002). 

‘De offerzielen! 

Ze zijn zo zeldzaam geworden! 

Niemand wil zich nog aanbieden. 

Niemand wil nog Mijn volgeling zijn, zijn kruis opnemen’ (20/11/2002). 

‘Het is zo moeilijk om door te dringen in de harten van de mensen, 

die ze gesloten houden voor alles wat van Mij komt, 

die alleen leven voor alles wat de wereld hen biedt, 

voor al het vergankelijke. 

Terwijl Ik hun het Eeuwige aanbied, dat ze weigeren, 

bang om te lijden, 

bang om te verliezen wat werelds is en dat ze toch moeten achterlaten! 

Ze zullen het lijden niet ontlopen: ongewild. 

En ze zullen dragen wat Ik hun geef, hoezeer ze zich ook verzetten. 

13

Het zal Mijn Wil zijn’ (20/11/2002). 


‘Ze verwerpen Mijn Moeder’ (20/11/2002). 

‘Ze blijven doof voor Mijn Woorden. 

Ze blijven doof voor de Woorden van Mijn Moeder. 

Ze verwerpen Haar. 

Wie Mijn Moeder verwerpt, verwerpt Mij. 

Zij is de Moeder van alle priesters. 

Haar boodschappen zijn boodschappen van 

gebed, boete, vasten en zelfopoffering. 

Wat niet iedereen wil aanvaarden! 

Priesters die niet in overgave willen leven, gaan onvermijdelijk verloren. 

Ze kunnen niet stand houden’ (20/11/2002). 

‘Men moet geen grote dingen doen om heilig te worden. 

Al de kleine dingen van elke dag 

in liefde en in overgave doen, uit liefde voor Mij: 

is de weg naar de heiligheid. 

Te streven en te groeien naar de volmaaktheid, 

te beminnen zonder ophouden: 

is groeien naar de heiligheid’ (21/11/2002). 

‘Ik dorst (1) naar offerzielen, naar liefde, naar rechtvaardigheid’ (22/11/2002). 

(1) Zie Joh. 19, 28-30: ‘Hierna, wetend dat alles was volbracht, zei Jezus, 

opdat de Schrift vervuld zou worden: “Ik heb dorst.” 

Er stond daar een kruik vol zure wijn. 

Ze doopten er een spons in, staken die op een hysopstengel 

en brachten die aan Zijn mond. 

Toen Jezus van de zure wijn genomen had, zei Hij: “Het is volbracht.” 

Daarop boog Hij het hoofd en gaf de geest’. 

‘Mijn Moeder is Moeder geworden van alle mensen. 

Vanaf Mijn Kruis heb Ik Haar aan de wereld gegeven (2). 

Bemin Haar. 

Zij is uw Moeder. 

Zij heeft uw liefde nodig, uw gebed, uw offer voor deze wereld. 

Opdat Zij Haar plannen kan verwezenlijken 

heeft Zij al Haar kinderen nodig, 

die Haar liefhebben én Haar willen helpen. 

Zo alleen kan het kwade in deze wereld overwonnen worden! 

Bemin Haar. 

14

Help Haar. 

Wees Haar tot steun in deze ondankbare wereld’ (22/11/2002). 

(2) Zie Joh. 19, 26-27: 

‘Toen Jezus Zijn Moeder zag en naast Haar de leerling die Hij liefhad, 

zei Hij tot Zijn Moeder: “Vrouw, zie daar Uw zoon.” 

Vervolgens zei Hij tot de leerling: “Zie daar uw Moeder”. 

En van dat ogenblik af nam de leerling Haar bij zich in huis’. 

(Mensen die onwaardig en in zonde communiceren) 

‘Ik kan hen niet aanraken, als ze het zelf niet willen. 

Ik heb hun de vrijheid gegeven’ (23/11/2002). 

‘Ik hoor hen roepen diep in hun ziel, maar voor de wereld verborgen. 

Velen zijn op zoek, maar vinden zo weinig hulp. 

Velen lopen dan ook verloren en komen terecht in sekten, 

waar ze geheel misleid worden’ (23/11/2002). 

‘Vele priesters worden misleid. 

Ze worden als priester niet opgeleid zoals zou moeten. 

Ze vinden studies belangrijker dan de taken, 

die ze als priester te vervullen hebben. 

Priesters moeten niet geleerd zijn, 

maar een diep geloof hebben, 

zachtmoedig, liefdevol zijn 

én volharden in hun taak als priester’ (23/11/2002). 

‘Gij hebt u toch als offerziel aangeboden’ 

(om o.a. te vasten uit eerherstel voor de beledigingen, 

die de Eucharistische Heer worden aangedaan) (23/11/2002). 


‘Bid … zonder ophouden. 

De wereld zal gered worden! 

Laat je niet ontmoedigen. 

Het kwade probeert, maar zal niet overwinnen. 

Mijn Onbevlekt Hart zal triomferen! 

Verzet je tegen alle aanvallen. 

Ik zal je helpen. 

Ik ben je steeds nabij’ (25/11/2002). 

‘Al Mijn kinderen hebben Mij nodig! 

Ik ben Moeder van alle mensen 

én het doet pijn te moeten zien hoe velen verloren gaan’ (25/11/2002). 

‘Stel u volledig open. 

15

Laat u volledig door Mij leiden. 

Ik zal u helpen de weg te volgen, die Mijn Zoon met u voorheeft’ (25/11/2002). 

(Na de Heilige Communie:) 

‘Bemint gij Mij?’ (25/11/2002). 

‘Ik laat niemand in de steek. 

Zij laten Mij in steek! 

Ik ben nog nooit zo dichtbij geweest én Ik kom steeds dichter’ (26/11/2002). 

‘Ik word steeds opnieuw gekruisigd door de priesters, die consacreren 

én die niet meer in Mij geloven, die Mij verwerpen en verloochenen. 

Het verraad is nog nooit zo groot geweest als nu onder hen, 

die Mij trouw hebben beloofd 

en die voorbeeld moeten zijn voor hen, die zij onder hun hoede hebben’ 

(26/11/2002). 


‘Laat Mij rusten. … 

Gij hebt tijd voor Mij! 

Zo weinig hebben tijd voor Mij. 

Ze beseffen niet dat ze Mij ontvangen hebben’ (26/11/2002). 


‘Gebed en offer! 

Alles wat gij doet: doe het met liefde en uit liefde. 

Ook de werken die gij niet graag doet! 

Alles met liefde! 

De vernederingen die gij ondervindt: 

draag ze op uit liefde, aanvaard ze met liefde. 

Leef in vereniging met Mijn Moederlijk Hart, 

zodat Ik alles kan aanbieden aan Mijn Zoon’ (27/11/2002). 

‘Mijn Bloed vloeit voor de uitboeting van de zonden’ (27/11/2002). 

‘Zolang deze wereld in zonde leeft, blijf Ik gekruisigd’ (27/11/2002). 

‘Door te knielen zijt gij een voorbeeld voor anderen. 

Door te knielen toont gij dat Ik hier aanwezig ben’ (27/11/2002). 

‘Men kan altijd terugkeren, hoe diep men ook gevallen is. 

Ze blijven priester, zelfs indien men gehuwd is en kinderen heeft. 

Met een diep berouw en een hernieuwing van hun belofte 

kunnen zij opnieuw waardige priesters worden’ (27/11/2002). 

16

‘Men kan geen twee heren tegelijk dienen (1). 

Politiek reikt naar macht! 

Priesters moeten dienstbaar zijn voor de mensen en tussen de mensen: 

alleen met de leer van de Kerk! 

Priesters moeten bekommerd zijn om de zielen van de mensen. 

Ze moeten mensen helpen met een christelijke overtuiging, 

niet met een politieke overtuiging’ (27/11/2002). 

(1) Zie Mt. 6, 24: ‘Niemand kan twee heren dienen: hij zal de een haten en de 

ander liefhebben, ofwel de een aanhangen en de ander verachten. Gij kunt niet 

God dienen én de mammon.’ 

‘Weinig priesters gaan rechtstreeks naar de hemel. 

Het zijn hier luxepriesters. 

Velen leven in grote weelde, zijn gehecht aan het wereldse. 

Ze leven zeer rijkelijk in plaats van in armoede. 

Het ontbreekt bij veel mensen van wat zij hier in overvloed hebben. 

Ze moeten zich onthechten van al hun overvloed 

en soberder leven zoals het een priester past. 

Hij moet voorbeeld zijn 

voor de mensen, die gedwongen zijn in armoede te leven, 

door van zijn overvloed te delen’ (28/11/2002). 

‘Om Mij te ontvangen (in de Heilige Communie), 

moet men zich voorbereiden, alle wereldse gedachten van zich afzetten. 

Uw harten moeten vervuld zijn met liefde en diep verlangen tot Mij. 

Ik moet steeds binnengaan in een ziel, die gesloten blijft voor Mij!’ (30/11/2002). 

‘Hun harten maken ze niet mooi (voor Kerstmis)! 

Ze zingen van vrede, maar de vrede in hun harten is zo ver weg. 

Hun hart is vervuld van egoïsme, bedrog, geweld, hoogmoed, losbandigheid. 

Mensen hebben Mij de rug toegekeerd 

én hebben zich overgegeven aan het kwade. 

Maar ondanks alles, 

blijf Ik hen beminnen én blijf Ik hun nieuwe kansen geven’ (02/12/2002). 

‘Ik moet niet binnentreden in u, want Ik ben altijd bij u. 

Ik verlaat u nooit. 

Ook al voelt gij Mij niet, Ik ben bij u. 

Ik heb u nodig!’ … (03/12/2002). 

‘Ze zijn geen priesters van plezier en amusement. 

17

Ze moeten geen zielen samenbrengen in een café, maar in Mijn kerk. 

Een herder zorgt dat de afgedwaalde zielen terugkeren. 

Geen enkele inspanning mag hen teveel zijn. 

Zijn leven is dienstbaarheid tegenover Mij én de mensen, 

vooral voor hen, die zwak en ziek zijn 

én verzorging nodig hebben voor hun ziel’ (03/12/2002). 

‘Stel u helemaal open én Ik zal u alles geven wat gij nodig hebt’ (03/12/2002). 

‘Gij moet niet geleerd zijn om Mij te beminnen’ (05/12/2002). 

‘Het is niet de grootsheid en de hoeveelheid van de woorden (1), 

maar de liefde waarmee men ze uitspreekt 

(die uw liefde voor Mij tonen)’ (05/12/2002). 

‘Geef Mij uw liefde. 

Geef Mij wat zo velen niet willen geven. 

Een klein beetje aandacht kan Mij zo veel vreugde geven. 

Dat mensen eens aan Mij denken! 

Geef Mij uw troost. 

Dat kan Mijn Hart verblijden 

in deze tijd van totale verlatenheid en onverschilligheid’ (05/12/2002). 

(1) Zie Mt. 6, 7-8: ‘Als gij bidt, gebruikt dan geen omhaal van woorden, zoals de 

heidenen; want deze menen dat zij door hun veelheid van woorden verhoring 

zullen vinden. Volgt hun voorbeeld dus niet na’ … 


‘Verheug u. … 

Verheug u met Mij. 

Want de Heer zal komen (met Kerstmis)! 

Ontvang Hem met heel uw hart. 

Bemin Hem zoals gij Hem nog nooit hebt bemind. 

Hij heeft nood aan liefde, aan tederheid, 

nu deze wereld, maar ook zo vele priesters Hem de rug toekeren. 

Hem alleen troosten. 

Hem iedere dag beminnen. 

Ik zal u helpen Hem helemaal toe te behoren’ (05/12/2002). 

‘Laat Mij rusten in uw hart. 

Mijn Hart, Dat met doornen doorboord is en Dat Mij kwelt dag en nacht!’ 

(05/12/2002). 

‘Het is hoogmoed te denken het sacrament van de biecht niet nodig te hebben. 

Ze verheffen zich boven een ander, denkend beter te zijn dan de ander. 

18

Ze laten iedereen gerust en ze doen niet verkeerd. 

Een grote dwaling is dit! 

Denk aan de Farizeeër en de tollenaar (1). 

Wees steeds nederig. 

Laat allen naar Mij komen: de zondaars, de zwakken en de zieken 

én Ik zal hen genezen. 

Want het sacrament van de biecht heeft een genezende werking. 

Het verlicht hen en verlost hen van een zware last, 

die sommigen moeten dragen’ (05/12/2002). 

(1) Zie Lc. 18, 9-14: ‘Met het oog op sommigen die, overtuigd van eigen 

gerechtigheid, de anderen minachten, vertelde Hij de volgende gelijkenis. 

“Twee mensen gingen op naar de tempel om te bidden: de een was een 

Farizeeër en de andere een tollenaar. De Farizeeër stond met opgeheven hoofd 

en bad bij zichzelf als volgt: God, ik dank u dat ik niet zo ben als de rest van de 

mensen, … Maar de tollenaar bleef op een afstand en wilde zelfs niet zijn ogen 

opheffen naar de hemel, maar hij klopte zich op de borst, en zei: God, wees mij, 

zondaar, genadig. … al wie zich verheft zal vernederd worden, maar wie zich 

vernedert zal verheven worden.” 

(Geef Mij) ‘uw liefde, uw leven. 

Een totale overgave! 

Dag en nacht beschikbaar zijn in die overgave!’ (07/12/2002). 

‘Vele mensen geven zich voor een dag of een uur 

en keren dan weer naar het wereldse. 

Dat is geen totale overgave! 

Men moet ieder moment 

leven in Mijn aanwezigheid, Mij nooit verlaten, steeds op Mij vertrouwen. 

Ik ben er steeds. 

Nooit verlaat Ik iemand, zelfs niet de grootste zondaar! 

Ik blijf bij hen en Ik wacht tot een klein teken van berouw 

én Ik sta klaar om hem met open armen te ontvangen. 

Bid. 

Blijf bij Mij en waak met Mij’ (07/12/2002). 

‘Aan wie veel gegeven wordt, wordt ook veel gevraagd. 

Bid om kracht om te volharden vooral in de beproeving’ (07/12/2002). 

‘Streven naar volmaaktheid is werk van iedere dag een heel leven lang’ 

(07/12/2002). 

‘Zoals het nu buiten koud is, zo zijn de meeste harten van de mensen geworden: 

koud, onverschillig, gevoelloos. 

19

De Liefde ontbreekt bij veel mensen. 

Mensen zijn hard geworden. 

Hun hart is als een harde ijsmassa geworden!’ (10/12/2002). 

‘Ik heb hun een vrije wil gegeven. 

Het is Mijn grootste wens iedere ziel te redden. 

Maar Ik kan alleen hén helpen, als ze het zelf willen. 

Hoe kunnen ze Mij toelaten, als ze niet meer in Mij willen geloven? 

Alsof Ik er nooit geweest ben! 

Alsof Ik niet voor hen ben gestorven! 

Ze ontkennen alles! 

Mijn hoop is gesteld op de enkelen die Ik kan vinden, 

die zich wel in een totale overgave geven aan Mij. 

Ik zal hen allen omhelzen met Mijn Liefde, ook al zijn ze het niet altijd gewaar. 

Ik bemin en Ik omarm ieder, die zijn leven, zijn ziel en alles opdraagt aan Mij 

én Ik kom u ter hulp in al uw noden’ (10/12/2002). 

‘Niet iedereen komt hier (om te aanbidden) met een open hart. 

Voor sommigen is het zelfs een last hier iedere dag te komen. 

Maar ze komen voor de ogen van de priester, niet voor Mij! 

Sommigen zitten hier totaal onverschillig. 

Ze beseffen niet dat Ik hier werkelijk aanwezig ben 

én dat Ik naar u allen kijk met Mijn Liefde. 

O! 

Als gij eens wist hoe Ik verlang naar de liefde van Mijn zielen: 

een beetje troost, meer eerbied, meer aandacht. 

Maar de rijkdom heeft hen afgekeerd van Mij. 

Ze hebben Mij buitengesloten! 

Het zal een lange weg terug zijn. 

Maar wees hoopvol. 

Velen zullen terugkeren! 

Blijf bidden zonder ophouden. 

Velen zullen gered worden, want Mijn Barmhartigheid is groot!’ 

(10/12/2002). 

‘Streef naar de heiligheid. 

Streef naar de volmaaktheid. 

Laat u niet afleiden door uw zwakheden. 

Zwakheden zult gij altijd kennen, maar werk eraan. 

Veel van uw zwakheden zult gij door volharding kunnen overwinnen’ 

(10/12/2002). 

‘De heiligheid is het hoogste goed dat een mens kan krijgen’ (11/12/2002). 

‘De heiligheid kan alleen diegene krijgen 

20

die leven in totale overgave, 

die zich openstellen voor de genaden, 

die zich vernederen tegenover alles wat niet strekt met Mijn Wil’ 

(11/12/2002). 

‘De heiligheid verwerven is 

afstand doen van alles wat wereld is, 

zijn kruis dragen uit liefde, 

zijn lijden opofferen uit liefde, 

zijn leven geven uit liefde’ (11/12/2002). 

‘Wie Mijn Kruis niet bemint, bemint Mij niet. 

Verwijder u nooit van Mijn Kruis. 

Blijf het met uw liefde overladen, 

voor de zovele beledigingen aan Mijn Kruis aangedaan. 

Verzacht Mijn pijn met uw tranen, die hier dikwijls vloeien. 

Uw tranen, 

die meevoelen met Mijn pijn, Mijn smart, 

die Mijn wonden helen, steeds opnieuw aangedaan 

door de vernederingen iedere dag 

door zo vele mensen niet meer bewust van Mijn Heiligheid!’ 

(11/12/2002). 

‘Bemin Mijn Kruis. 

Geef je helemaal over in vereniging met Mijn Kruis. 

Omhels Het met uw liefde, waarnaar Ik zo verlang. 

Mijn Kruis, dat zo vernederd en vertrapt wordt! 

Mijn lijden, dat door zo velen ontkend wordt, niet aanvaard wordt! 

Ik ben gekruisigd voor iedere ziel hier op deze wereld 

en voor iedere ziel die nog komen zal. 

Mijn grootste smart is te zien hoeveel zielen verloren gaan. 

Zielen, die zich vrijwillig overgeven aan Mijn tegenstander! 

Zielen, die Mij tegenwerken samen met Mijn tegenstander 

om alles te vernietigen wat Ik geschapen heb, 

én ook Mijn Kerk, Mijn Huis! 

Bid voor de priesters. 

Opdat zij ook zouden opkijken naar Mijn Kruis 

en opdat zij het lijden, dat Ik hen geef, met liefde dragen! 

Dat zij voorbeeld worden 

voor de zo velen van Mijn kinderen die lijden door al het onrecht, 

aangedaan van vele machthebbers hier op deze wereld!’ (13/12/2002). 

‘Het priesterschap is een genade. 

Want Ik heb hen uitgekozen 

om dienaar te zijn, 

21

om mee te werken aan het apostolisch werk. 

Ik verlang van hen eeuwige trouw, trouw aan hun beloften. 

Ze hebben van alles afstand gedaan 

om zich aan Mij te binden door hun geloften. 

Ik verwacht veel van Mijn priesters, 

maar ze zijn zich niet bewust van de grote genade die Ik hen geef: 

Mijn dienaar zijn, 

meewerken met het Goddelijke, 

meewerken aan Mijn Koninkrijk, 

meewerken 

zielen te genezen, 

zielen te verzamelen, 

zielen op weg te helpen naar de heiligheid, 

bedienaar zijn voor Mijn sacramenten. 

Want niemand kan tot Mij komen zonder de sacramenten!’ 

(14/12/2002). 

‘Een gelezen Mis waardig opgedragen is veel meer dan 

een gezongen Mis onwaardig. 

Het zijn níet de liederen, die het waardig maken, 

maar de eerbied, waarmee men Mij welkom heet op het altaar. 

Wat zo vaak verwaarloosd wordt!’ (15/12/2002). 

‘Ik verlang steeds dat de Eucharistie met eerbied wordt gedaan. 

Maar hoeveel vernederingen zal Ik dan weer niet krijgen in die (Kerst)nacht! 

Mensen die Ik anders nooit zie, die van tafel komen, gedronken hebben 

én dan Mij willen ontvangen! 

De beledigingen zullen nog talrijker zijn dan op andere dagen. 

Mijn geboorte zal maar weinig gevierd worden in de harten van de mensen. 

Alleen spot en hoogmoed zal Ik zien van zo velen! 

En nochtans kunnen zo vele genaden bekomen worden - op deze dag - 

van Mijn kinderlijk Hart. 

Bid en open uw hart om Mij te ontvangen als een Kind 

én laat Mij dan steeds groter worden in uw hart. 

Opdat Ik steeds meer en meer Mijn Wil kan volbrengen 

in uw hart en in uw leven!’ (15/12/2002). 

‘Hun gebeden zijn zo oppervlakkig! 

Het gebed! 

De woorden moeten vanuit hun hart komen. 

Met liefde moeten ze zich naar Mij richten 

én Ik zal hen verhoren, hoe klein een gebed ook is met liefde uitgesproken. 

22

Ik wil hun harten vullen met Mijn Liefde, maar ze stellen zich niet open. 

Niet iedereen voelt die Liefde, zoals gij voelt voor Mij. 

Niet iedereen voelt Mijn Aanwezigheid, zoals gij hier voelt. 

Niet iedereen wil in verbondenheid leven. 

Want dan moeten ze een andere levenshouding aannemen 

én voor velen is dit te veel gevraagd! 

Ik bemin iedereen met dezelfde Liefde, maar niet iedereen bemint Mij. 

De meesten weigeren Mijn Liefde. 

De wereld weigert Mijn Liefde 

én de onvrede is nog nooit zo groot geweest als nu’ (17/12/2002). 

‘Ik ben gelijk geworden aan de mensen, onder de mensen. 

Ik heb alles meegemaakt zoals een mens kan meemaken. 

En Ik blijf onder de mensen. 

Zo kan men tot Mij komen én allen ontvangen in Mijn kerk, Mijn huis. 

En Ik wacht dag en nacht op Mijn kinderen. 

En Ik verlang niets liever dan hen te helpen. 

Maar zo weinig die willen komen! 

Ze gaan liever 

naar een dokter, naar waarzegsters, naar alles wat hun veel geld kost. 

Terwijl Mijn Liefde, Mijn troost, Mijn genezing voor hen gratis is! 

Toch weigeren ze dit! 

Alleen hun harten openen én ze kunnen een heel nieuw leven krijgen 

én Ik alleen kan hen het Eeuwig Leven geven’ (17/12/2002). 

‘Priesters gaan geen wereldse relatie aan, maar een relatie met Mij. 

Daarom verwacht Ik dat zij zich volledig aan Mij overgeven. 

Wanneer zij het Brood consacreren, moeten zij 

zich opofferen samen met Mij, 

voor de zielen hun liefde laten blijken, wanneer ze Mij aan de mensen tonen. 

Zo weinig die eens zeggen 

dat ze Mij beminnen, 

dat ze voor Mij hun leven geven in dienstbaarheid voor de zielen 

om mee te helpen hen te redden’ (17/12/2002). 

‘Ook gíj moet groter worden voor de ogen van God (1). 

Kleiner aan uzelf! 

Kleiner voor de wereld! 

Onthecht u aan alles wat werelds is. 

Kom uw gelofte na. 

Zo zal uw leven geheel gericht zijn naar de Wil van God 

én kan Híj Zijn werk in u volbrengen’ (19/12/2002). 

‘Zij die Mijn Wil volbrengen, zijn zij die hun hart helemaal openstellen. 

23

Niet op een kiertje laten, zoals velen! 

Voor velen mag Ik niet doordringen 

omdat ze te veel van het wereldse moeten achterwege laten 

én voor velen is dit te veel. 

Ze zijn gehecht 

aan hun eigen zaken, aan hun eigen belang, aan hun aanzien voor de mensen. 

- Goed overkomen bij mensen is nog niet altijd goed staan bij Mij! - 

Overgave betekent letterlijk 

uw leven, uw ziel, uw lichaam en alles wat gij bezit, ten dienste voor Mij geven. 

Zodat Ik werkelijk alles kan verwachten van u 

én Mijn Wil, Mijn Werk, Mijn zending in u en de mensen kan volbrengen!’ 

(19/12/2002). 

(1) Ook wij moeten zoals Johannes de Doper groter worden in de ogen van God. 

Van hem voorspelde de engel aan Zacharias: ‘Hij zal groot zijn in de ogen van 

de Heer’. Zie Lc. 1, 15. 

‘Blijf komen. 

Het sterkt Mij in al Mijn eenzaamheid! 

De lof die gij Mij toebrengt in de tabernakels! 

Waarin Ik tegenwoordig ben, maar op zo vele plaatsen verlaten word! 

Ook priesters laten Mij in de steek! 

Ze openen hun kerk om de diensten te doen, daarna word Ik weer opgesloten. 

In plaats van eens bij Mij te blijven! 

Mijn eenzaamheid, Mijn verlatenheid is nog nooit zo groot geweest! 

Ze beletten de mensen om Mij te komen groeten. 

Mensen die nog willen komen! 

Priesters moeten daar aanwezig zijn, 

waar Ik ben én waar mensen in nood zich tot hen kunnen wenden. 

Mensen hebben nood aan een geestelijk woord. 

Mensen zijn op zoek. 

En zo kan men ook meer en meer komen tot het sacrament van de verzoening. 

Want velen vinden geen priester, die hen wil helpen. 

Hoe moet Ik lijden, hoe Ik zie hoe velen van Mijn kinderen zonder hulp blijven. 

Ze zullen grote verantwoordelijkheid moeten afleggen 

voor de zielen, die zij niet willen helpen, 

terwijl hen alle macht gegeven is’ (20/12/2002). 


‘Velen vinden het als een last om bij Mij te zijn. 

Velen hebben het bidden verleerd, weten niet meer wat bidden is: 

innerlijk met Mij verbonden zijn’ (20/12/2002). 

24

(Men kan terugkeren tot het gebed) 

‘Door de kracht van de Heilige Geest. 

Hoe zijt gij tot het gebed gekomen? 

Door uw wil tot bidden. 

Door de hulp die gij gevraagd hebt aan de Heilige Geest én aan uw Moeder. 

Zíj heeft u geleid naar het gebedsleven 

én Zij wil dat met al Haar kinderen doen, vooral met Haar priesters. 

Hen terugbrengen tot gebed, 

in diepe verbondenheid te leven met Mij en in Mij. 

Ze moeten voorbeeld zijn voor anderen. 

Biddende priesters trekken mensen aan. 

Naar biddende priesters zend Ik de mensen. 

Kijk naar de grote heiligen die de Kerk heeft. 

Dat priesters hun voorbeeld volgen!’ (20/12/2002). 

‘Deze wereld is zwaar ontredderd’ (23/12/2002). 

‘Deze wereld wordt zwaar bedreigd. 

Een groot onheil staat hen te wachten, 

wanneer men niet ophoudt om God te beledigen. 

Ook nu in deze tijd viert men vrede op aarde, althans spreekt men van vrede 

én men staat klaar om oorlog te voeren (Irak). 

Men misbruikt Mijn Naam om zich te rechtvaardigen. 

Geweld moet nu voor alles een oplossing zijn. 

Ik, Die alleen Liefde kan geven, moet toezien 

hoe deze wereld dreigt onder te gaan door machthebbers, 

die nu zelf willen God zijn én die denken alles in handen te hebben. 

Bid. … 

Versterk uw gebeden. 

Bid nog met meer vurigheid om de toorn van Mijn Vader te bedwingen. 

Zo weinig die bidden met overtuiging en met vertrouwen! 

Want van Mijn Vader komt alle macht in de hemel, maar ook op deze wereld!’ 

(23/12/2002). 

‘Alles kan veranderen 

als men meer bidt met vertrouwen, 

als deze wereld zich massaal bekeert, 

als machthebbers hun harten openen 

voor de noden van de mensen, maar niet voor hun aanzien. 

Ze zijn alleen uit op macht, rijkdom 

én Mijn kinderen worden slachtoffer zoals steeds is gebleken in de geschiedenis. 

Geweld is altijd zinloos geweest. 

Het brengt alleen leed mee, ellende 

én de haat wordt bij de mensen aangewakkerd’ (23/12/2002). 

‘Liefde, vrede, beminnen: 

25

dat zijn de woorden, die in de harten van de mensen moeten zijn. 

En dit kan alleen 

wanneer men terugkeert naar Mij, wanneer Ik mag doordringen in hun harten. 

Want Ik ben de Liefde! 

Ik ben de Vrede én Ik wil allen beminnen en allen redden. 

Mogen allen hun harten openen. 

Opdat Ik echt opnieuw kan geboren worden in de harten van de mensen 

en dié vrede brengen, die hier zo nodig is!’ (23/12/2002). 


‘Ontvang het Kind met liefde en tederheid’ (24/12/2002). 

‘Geef Het al uw liefde, uw warmte. 

Laat uw hart nu Zijn kribbe zijn, waar Het rust en troost vindt. 

Waar er in veel harten geen plaats is, zoals toen er geen plaats was (1)!’ 

(24/12/2002). 

(1) Zie Lc. 2, 6-7: ‘Terwijl zij daar verbleven, brak het uur aan waarop Zij 

moeder zou worden; Zij bracht Haar Zoon ter wereld, Haar eerstgeborene, 

wikkelde Hem in doeken en legde Hem neer in een kribbe, omdat er voor hen 

geen plaats was in de herberg.’ 

‘Bemin Mij. … 

Ik verlang dat gij Mijn Hart vult met uw liefde, 

zoals Ik uw hart vul met Mijn Liefde. 

Ik werd vannacht opnieuw geboren, maar Ik zal ook opnieuw moeten sterven. 

Leef met Mij mee. 

Ook u heb Ik gekozen! 

Lijd mee. 

Offer. 

Bid. 

Vast. 

Blijf standvastig. 

Het zal niet gemakkelijk zijn, 

maar Mijn troost, Mijn steun zullen steeds voelbaar zijn 

ook al staat gij er alleen voor! 

Ik zal u nooit alleen laten samen met Mijn Moeder. 

Wij zijn u steeds nabij’ (25/12/2002). 


‘Er is vreugde in de hemel voor de geboorte van Mijn Zoon, 

maar ook zo veel verdriet. 

De hardheid, de kilheid, de onverschilligheid bij de mensen is zo groot. 

Hun harten zijn killer dan de grot, waarin Mijn Zoon geboren werd 

26

én waar Hij werd begroet door eenvoudigen, de herders. 

Nu wordt Hij door de herders van de Kerk met onverschilligheid ontvangen, 

met koelheid. 

De warmte, de tederheid, maar vooral de trouw en de liefde 

- waar Hij naar verlangt van Zijn herders - zijn zo klein en gering. 

Mijn Zoon weent niet om de armoede waarin Hij geboren werd, 

maar om de onverschilligheid waarmee Hij omringd is van Zijn herders, 

de oppervlakkigheid. 

Een klein aantal zijn overgebleven én beminnen Mijn Zoon 

met echte liefde, met liefde uit het diepst van hun hart. 

Ook gij … ziet en voelt het verschil. 

Gij hebt het soms zo moeilijk uw tranen te bedwingen. 

Draag Mijn Kind in uw hart met uw liefde. 

Voed Het met warmte en tederheid 

én geef uw leven voor de onverschilligheid van de zo vele priesters’ (25/12/2002). 

‘Zult gij het niet opgeven, als gij geen verandering ziet met de priesters?’ 

(26/12/2002). 

‘De eenzaamheid bij sommige mensen in deze dagen is zeer groot. 

Mensen verlangen naar een hartelijk woord, een beetje troost. 

Dan komen ze nog eens binnen in Mijn huis, 

maar treffen geen priester aan die hen zou kunnen helpen. 

In deze dagen zouden priesters meer dan ooit moeten beschikbaar zijn 

voor de mensen. 

In Mijn kerk is plaats voor allen: 

eenzame -, zieke -, zondige -, ja allerlei mensen, 

die hulpbehoevend zijn naar de ziel. 

Want de grootste pijnen zijn die van de ziel, 

die ook het lichaam ziek maken! 

Daarom zijn Mijn priesters zo belangrijk 

én zij zijn er niet genoeg bewust van 

hoeveel ze zouden bijdragen tot de genezing van Mijn kinderen’ (30/12/2002). 

‘Mijn huis is een ontmoetingsplaats voor de zielen 

én de priesters zijn Mijn helpers, Mijn tussenpersonen om hen te helpen. 

Daarom is het belangrijk dat priesters bidden 

om de Heilige Geest, om de genade mensen bij te staan in hun noden. 

Zonder gebed 

hebben zij niet de kracht om het aan te kunnen, 

hebben zij zelf hulp nodig! 

Daarom is het gebed bij priesters, bij mensen het allerbelangrijkste. 

Aan biddende zielen schenk Ik Mijn genaden, Mijn vertrouwen’ (30/12/2002). 

27


‘Laat u niet ontmoedigen. 

Dit moet gebeuren zoals voorspeld is. 

Gij ziet nu al de tekenen die gebeuren op deze wereld. 

Maar wees gerust er zullen altijd priesters zijn 

die het Heilig Misoffer zullen verder doen. 

Niemand zal die kracht hebben het te vernietigen. 

Zelfs Mijn grootste vijand die denkt te zullen overwinnen, 

zal zelf helemaal overwonnen worden! 

En wees gerust … de Kerk zal triomferen, ondanks alles wat Zij nu meemaakt. 

Blijf bidden, vasten en offeren. 

De pijnen die gij voelt, zijn de smarten die Mijn Zoon worden aangedaan. 

Draag ze met liefde’ (31/12/2002). 


‘Wees dankbaar voor het voorbije jaar. 

Wees dankbaar voor iedere dag, voor de vreugde, voor de pijn, 

voor de tegenslagen. 

Wees dankbaar voor alles wat de Heer u geeft. 

Het is Zijn Wil: alles wat u overkomt. 

Draag het op met liefde. 

Ook in het nieuwe jaar! 

Steeds alles met liefde en uit liefde doen. 

Alles wat de Heer u aanbiedt! 

Ik ben uw Moeder en Ik blijf u steeds nabij. 

Ik zal u niet in de steek laten 

zoals Ik geen een van Mijn kinderen in de steek laat. 

Blijf komen. 

Blijf bidden. 

Blijf volharden’ (31/12/2002). 

28

2003 

‘Eucharistische Jezus, 

ik vertrouw me helemaal aan U toe 

in dienstbaarheid, 

tot eerherstel voor alle beledigingen 

U aangedaan 

op het altaar, 

tijdens de Communie 

en in het tabernakel’ 

(01/2003) 

‘Ik heb dit echt nodig: deze aanbidding’ 

(14/06/2003) 

29

JMJP 

2003 


‘Gij verlangt dat iedereen aangeraakt wordt met Onze (1) Liefde, 

maar zo weinig willen dat. 

Moest het allemaal zo gemakkelijk gaan, 

dan zou deze wereld een paradijs worden’ (01/01/2003). 

(1) Dit is de Liefde van de Heer Jezus en Zijn Moeder Maria. 

De Heer Jezus zegt: 

‘De kerken moeten open blijven. 

Mensen moeten Mij kunnen bezoeken. 

Ze misbruiken Mijn huis voor andere doeleinden, 

die niet strekken tot Mijn eer en glorie. 

Velen van Mijn herders dragen een zware schuld. 

Zij zijn het, 

die Mijn Kerk laten verloederen én Mijn kinderen laten verloren gaan. 

Hun inzet schiet fel tekort! 

Mijn gerechtigheid zal voor hen veel strenger zijn dan voor anderen’ (02/01/2003). 

‘Hoezeer deze wereld Mij ook haat, zo zeer heb Ik hen lief’ (03/01/2003). 

‘Velen verdienen Mijn Barmhartigheid niet’ (03/01/2003). 


‘Ik wil in eenheid blijven met u’ (04/01/2003). 

‘De onschuld van de kinderen zijn een troost voor Mijn Hart. 

Zij verzachten de pijnen, die door de groten worden aangedaan. 

Mogen deze kinderen in eenvoud blijven opgroeien 

én zich niet laten meeslepen door deze zondige wereld’ (04/01/2003). 

(Na de geestelijke Communie:) 

‘Ik sluit u in Mijn de armen. 

Uw woorden zijn een zoete balsem voor Mijn wonden’ (05/01/2003). 


30

‘Leef in diepe verbondenheid met Jezus. 

Want Mijn vijand zal alles in het werk stellen om u van Hem te verwijderen! … 

Vertrouw op Ons. 

Gij zult altijd de steun en de kracht krijgen die gij nodig hebt. 

Vertrouw op uw priester. 

Volg zijn raad op. 

Geef u in de totale overgave aan de Eucharistische Jezus. 

Blijf dit steeds doen’ (06/01/2003). 

‘Uw woorden zijn woorden van verkwikking 

voor Mijn dorst, die Ik lijd naar liefde, die Ik zo weinig krijg. 

Alleen leed en smaad worden Mij nog aangedaan. 

Zo weinig die op dit uur van Mijn Barmhartigheid aan Mij denken. 

Ze laten Mij in de steek, zoals ze Mij toen in de steek hebben gelaten. 

Mijn priesters zijn nog het ergste! 

Hoe velen hebben Mij de rug toegekeerd en bekampen Mij nu? 

Zelfs met allerlei leugens misleiden zij de mensen 

die hen allen naar de afgrond brengen! 

Kijk om u heen en zie wat er gebeurt op deze wereld 

én nog komen ze niet tot inzicht’ (06/01/2003). 

‘Ik zou alles doen om een beetje liefde te krijgen van Mijn kinderen. 

Maar hun harten zijn zo verhard dat velen zichzelf niet meer beminnen. 

Velen maken zelf een eind aan hun leven. 

Het leven van Mij gekregen! 

Ze vinden dit nog de enige uitweg voor de uitzichtloze situatie, 

waarin velen zich nu bevinden! 

Maar met liefde kan men zo veel bereiken! 

Liefde maakt veel goed. 

Mensen hebben liefde nodig, zoals Ik liefde nodig heb. 

Want Ik ben dé Liefde! 

Dat mensen mogen beseffen dat Ik, dé ware Liefde, 

hen van zo veel kan genezen én hen kan helpen in al hun noden. 

Liefde brengt vrede en verzoening én dat is wat deze wereld nu nodig heeft’ 

(06/01/2003). 

‘Mijn lijden houdt nooit op. 

Ieder moment van de dag word Ik ergens op deze wereld vernederd 

door een onwaardige Eucharistie, 

zonder al het andere, dat Mijn Heilig Hart zo zwaar doorboort. 

Ik lijd om al de gruwel die gebeurt op deze wereld. 

Maar Ik lijd nog het meest 

omdat men probeert Mij te ontkennen in het Eucharistisch Brood 

31

én velen zullen daarin slagen dát te doen geloven bij de mensen’ (07/01/2003). 

‘Ik word vertrapt, verdrukt, vernederd. 

Zo vele onwaardige communies, zo vele beledigingen!’ (07/01/2003). 

‘De zielen moeten zich laten zuiveren door het sacrament van de biecht. 

De biecht moet weer aangeprezen worden door de priesters. 

Want alleen in zuivere harten kan Ik ten volle wonen! 

In zuivere harten kan Ik Mijn werk verrichten, kan Ik Mijn Wil volbrengen. 

Zuivere harten zijn harten, die zich openstellen voor Mijn Liefde. 

Het sacrament van de biecht is de genezing van de ziel’ (08/01/2003). 

‘Door uw fouten in te zien leert ge te groeien naar de zuiverheid. 

Door uw fouten en zwakheden te erkennen blijft ge nederig. 

Dit laat Ik toe - dat zielen in hun zwakheden hervallen - 

om nederig te blijven én te groeien naar zuiverheid, naar overgave’ (09/01/2003). 

‘Ik sta soms zware beproevingen toe om hen te zuiveren hier op deze wereld. 

Een zware ziekte kan hier een uitboeting zijn van hun fouten, 

maar weinigen hebben daar besef van. 

De meesten willen verlost worden van hun lijden, 

maar weten niet dat men nog moet lijden om hun fouten en hun tekorten. 

Ook al is Mijn Barmhartigheid nog zo groot, 

Ik zal ook Mijn Gerechtigheid laten gelden voor al het onrecht, 

dat Mij werd aangedaan door iedere ziel afzonderlijk’ (09/01/2003). 

‘De mens is slaaf geworden van de zonde. 

Zo hebben velen te lijden onder onrechtvaardigheid, vervolging, 

misbruiken, genotzucht, oorlog, geweld, wreedheden. 

Het gebed is zo noodzakelijk om de bekering van deze wereld te bekomen. 

Wanneer gaan mensen inzien dat alleen een terugkeer naar Mijn Heilig Hart 

deze wereld kan redden 

én mensen de zekerheid geven van een liefdevol bestaan?’ (09/01/2003). 

‘Ik laat het regenen en sneeuwen voor goeden en slechten, voor rijken en armen. 

Ieder krijgt hetzelfde! 

De rampen, die de armen treffen, zijn soms 

om ze weg te rukken van deze wereld, 

om hen nog meer ellende te besparen, 

en om sommige zielen te behoeden van nog meer zondigheid, 

die ze zouden begaan’ (10/01/2003). 

‘Mijn Wil is een andere Wil dan uw wil en de wil van de wereld. 

Het is Míjn oordeel én Mijn Rechtvaardigheid is rechtvaardig’ (10/01/2003). 

‘Ieder wezen is anders, maar toch geschapen naar Mijn beeld en gelijkenis. 

32

Ieder mens is uniek. 

En met ieder mens wil Ik Mijn werk verrichten 

naargelang men zich geeft en openstelt voor de genaden. 

Kijk niet naar anderen. 

Want ieder heeft een andere taak te vervullen! 

Geen enkele heilige is dezelfde. 

Leer van hen, maar laat u volledig door Mij leiden. 

Ik zal u brengen op de weg, die Ik voor u heb voorbestemd!’ (12/01/2003). 

‘… 

Leer van Mij. 

Leer te groeien 

in de liefde, in geduld, in barmhartigheid, in deemoed, in overgave. 

Onthecht u aan alles wat werelds is zoals gij beloofd hebt, 

én kijk enkel en alleen naar Mij. 

Want Ik ben de Weg, het Licht en het Leven! 

Geef u aan Mij én Ik zal u leiden naar het Eeuwige Leven’ (12/01/2003). 

‘Gij kunt leren van uw fouten, maar probeer om niet te hervallen. 

Vermijd die boze gedachten. 

Het maakt u alleen maar opstandig, wat tegen de liefde is! 

Weet de liefde is geduldig. 

Ook met personen, waarmee gij het moeilijk hebt! 

Ik ben ook in hen aanwezig en bemin hen, zoals Ik u bemin én iedereen bemin, 

ook al gaan ze niet de weg op, die Ik verlang’ (13/01/2003). 

‘Mensen gaan op zoek naar liefde, naar genegenheid, 

maar vinden die zo weinig onder de mensen. 

Mensen zijn egoïstisch geworden, alleen voor zichzelf. 

Ík ben de ware Liefde. 

Mijn Moeder is ware Liefde, is tederheid, is geborgenheid. 

Komt allen naar Ons toe. 

- Gij, mensenkinderen, die gekwetst en verwond zijt! - 

Mensen kunnen elkaar verwonden, elkaar pijn doen. 

Ónze Liefde kwetst niet! 

Ik beproef mensen om hen dichter naar Mij toe te trekken 

én Ik genees hen met Míjn Liefde’ (13/01/2003). 

‘Waar zijn de priesters, 

die spreken over Mijn Liefde, over Mijn sacrament van verzoening, 

waar zij de zielen moeten helpen op weg naar de heiligheid? 

Hoe ver zijn ze zelf niet afgedwaald in deze wereld, 

waar de liefde verdwenen is? 

Mijn priesters, die tijd moeten maken voor de zielen hen toegewezen! 

33

Zo velen die verwond zijn! 

Een teken, een gebaar kan zoveel veranderen, 

maar ze zien de noden niet om hen heen. 

Ze leven niet meer naar het innerlijk. 

Alleen deze wereld is belangrijk, aanzien! 

Waar is de nederigheid, de trouw, de eerbied? 

Hoeveel zielen lijden niet door de oneerbiedigheden van Mijn uitverkorenen? 

Hoelang moet Ik dit nog dulden? 

Hoelang kan Ik Mij nog bedwingen? 

Zwaar zal Mijn Gerechtigheid zijn 

voor zij die verantwoordelijkheid hebben in Mijn Kerk! 

Mijn huis, dat misbruikt wordt voor wereldse zaken 

én waar Ik vernederd, vertrapt word 

en op vele plaatsen aan de kant word gezet!’ (13/01/2003). 

‘Gij voelt de pijn om de vernederingen Mij aangedaan 

én gij vraagt hoe erg het is. 

Het is veel erger, dan dat gij u ooit kunt indenken! 

Indien gij alles zoudt weten en zien, zou uw ziel het niet kunnen dragen. 

Maar bid voor hen. 

Want het zijn de gebeden van de zielen, die Mij beminnen, 

die Mij troost brengen én die Mij tegenhouden! 

Houd nooit op met bidden en zeg Mij dikwijls hoe gij Mij bemint. 

Want Ik hoor het nog zo weinig 

én het zijn woorden die Mijn Hart verblijden! 

Ze zijn als balsem voor de wonden Mij aangedaan’ (13/01/2003). 


‘Zij leven in oppervlakkigheid, in uiterlijke schijn, hoogmoed, rijkdom. 

Want velen leven rijkelijk aan goed gevulde tafels, 

terwijl er zo velen sterven én zo veel tekort hebben! 

De liefde en de toewijding van Mijn priesters krijg Ik niet. 

Zij stellen nu zelfs alles op naar hun wil, willen zo mensen bereiken. 

Waar is Mijn Woord gebleven, Mijn Woord van Eeuwig Leven? 

Terwijl hun woorden “woorden” zijn “die vergankelijk zijn”! 

Gelukkig zij die Mijn Woorden willen beluisteren en beleven. 

Want zij gaan de weg op naar het Eeuwige! 

Terwijl zo vele zielen zullen verloren lopen 

én meegesleurd worden naar de eeuwige straf, die Ik niet kan ongedaan maken!’ 

(13/01/2003). 


34

‘Ik ben Moeder van alle mensen zonder onderscheid. 

Het is Mijn vurige wens Mijn kinderen te redden van de ondergang. 

Laat ieder zich aan Mij toewijden 

én Ik zal binnentreden in hun leven en hen helpen in al hun noden. 

Hen helpen om 

hen dichter bij Mijn Zoon te brengen, 

hen te behoeden tegen de listen van de duivel, 

die niets anders verlangt om hen mee te sleuren naar de ondergang. 

Velen gaan verloren. 

Maar vertrouw op Mij en geef u aan Mij. 

Dan kan Ik u helpen, want Ik ben de Moeder van alle Genaden! 

Wie tot Mij komt, zal niet verloren gaan’ (14/01/2003). 

‘Vertrouw op Mij’ (14/01/2003). 

‘Ik geef u Mijn onderricht met simpele woorden. 

Ik verlang 

liefde, bemind te worden, toegelaten te worden in hun harten, in hun leven. 

Ze leiden een leven zonder Mij én kijk wat ze ervan terechtbrengen. 

Deze wereld is zo koud en kil geworden, 

omdat Ik - de echte Liefde, het Licht, de ware Weg - word afgewezen’ (14/01/2003). 

‘Ga verder op de ingeslagen weg. 

Laat u niet ontmoedigen. 

Hij (de duivel) zal alles proberen 

u van Mij weg te houden én Mijn plannen te dwarsbomen! 

Bid met vertrouwen. 

Ik heb u nodig! 

Ik zal u leiden tot waar Ik u wil. 

Geef u in overgave’ … (14/01/2003). 

‘Ik zoek offerzielen, maar zo weinig die zich aan Mij willen geven. 

Bang van het lijden! 

Bang te veel van het wereldse te verliezen! 

Niemand die wil delen in Mijn smarten, Mijn leed en pijn. 

Ik voel Mij zo in de steek gelaten door Mijn kinderen. 

Help Mij … en lijd mee. 

Voel mee de smart, die Mij wordt aangedaan. 

Ik zal u steeds nabij zijn én u de kracht geven alles te doorstaan!’ 

(14/01/2003). 

‘… 

Heb eerbied voor alle priesters. 

Hoe zij ook zijn, 

35

zij blijven Mijn uitverkorenen, zolang zij hier op deze wereld zijn! 

Zij verdienen eerbied’ (15/01/2003). 

(Wat Ik van u verlang is) ‘uw liefde’ (15/01/2003). 

‘Ontdoe u van alle gedachten, van wat voorbij is, van wat moet komen. 

Alleen het heden telt!’ (16/01/2003). 

‘Zo vele gedachten houden u weg van Mij. 

Leef in het diepe, het innerlijke, waar Ik aanwezig ben. 

Leef voortdurend in verbondenheid met Mij’ (16/01/2003). 

‘Het sacrament van de biecht moet een ontmoeting zijn met Mij. 

De priester spreekt voor Mij. 

En een goede biechtvader moet 

kunnen mensen erop wijzen op wat echt verkeerd is 

- ook als het eens hard aankomt! - 

maar tegelijk ook de Liefde, de Barmhartigheid van Mij aanprijzen, 

dat Ik hen steeds vergeef, ook al blijven ze hervallen. 

Een goede biecht is ook een stukje geestelijke begeleiding. 

Een goede biechtvader, die echt van uit Mijn Naam spreekt, 

zal veel zielen kunnen helpen. 

Want veel mensen hebben er nood aan! 

De mensen moeten zich opnieuw aangetrokken voelen 

naar het sacrament van de vergeving, van genezing. 

Ze mogen het niet als een angst ervaren, 

maar moeten kunnen aanvoelen dat zij daar werkelijk Míj ontmoeten. 

Wanneer priesters regelmatig biechten, 

dan weten ook zij wat een goede biechtvader betekent. 

Zij moeten liefde en zachtmoedigheid uitstralen wanneer mensen bij hen gaan. 

Dat zij er de rust vinden 

om hun fouten en hun problemen aan de priester toe te vertrouwen. 

Er moet een wederzijds vertrouwen zijn’ (16/01/2003). 

‘Wat is er van de zondag geworden, Mijn rustdag? 

Waar blijven de mensen die Ik uitnodig telkens opnieuw? 

Zo weinig horen nog Mijn roepstem. 

Ze zijn verblind door alles wat hen op deze wereld doof en blind maakt. 

Ze zoeken vreugden en plezier. 

Maar wat vinden ze? 

Alles wat zal vergaan. 

Alles wat vergankelijk is. 

Ik ben de Vreugde. 

Ik ben de Liefde. 

36

Ik kan hun de Eeuwige Vreugde geven. 

Waarom wijzen ze die af? 

Alles moet hersteld worden. 

Alles moet terugkeren naar het oorspronkelijke. 

Mijn dag moet een dag van gebed, stilte en bezinning zijn, 

waarin men zijn God looft en dankt voor alles wat men van Mij krijgt. 

En dat is alles! 

Want alles komt van Mij én is van Mij!’ (19/01/2003). 

‘Ik bemin u, zoals Ik u altijd heb bemind. 

Laat u niet onrustig maken. 

Gij kwetst alleen uzelf! 

Ik word dagelijks zo veel gekwetst. 

Bid voor hetgeen Mijn priesters Mij aandoen. 

Zij die Mij zware doornen in Mijn Goddelijk Hart aanbrengen! 

Gij alleen moet u overgeven aan Mijn Wil. 

Want gij wilt nog te veel uw wil doen! 

Geef u én Ík zal u leiden. 

Het zijn allemaal lessen waaruit gij kunt leren. 

Werk eraan en denk eraan “Ik bemin u” én bid. 

- Mijn kind! - 

Wees Mijn vertroosting’ (20/01/2003). 

(Ik kijk naar u) ‘met Liefde, Tederheid en Barmhartigheid’ (20/01/2003). 

‘Lijd mee … 

met de pijn die Ik voel én met het lijden van zoveel van Mijn priesters. 

Want velen worden nog vervolgd en gemarteld omwille van Mij! 

Lijd mee met de priesters, 

die hier nog willen meewerken zoals Ik van hen verlang, 

maar die zo veel tegenwerking krijgen. 

Mijn lijden heeft alles overwonnen. 

Uw lijden zal velen helpen, ook al ziet gij nu geen resultaat. 

Wees gerust. 

Alles heeft zijn nut!’ (20/01/2003). 

‘Ik heb veel moeten lijden 

én Ik zou het opnieuw doen voor iedere ziel, die Ik kon redden. 

Maar Ik kreeg ook vertroosting van de zo vele zielen, 

die Mij zouden beminnen én die Ik kon redden’ (20/01/2003). 

‘Ze verlaten Mijn kerk, alsof Ik voor hen niet besta. 

Ze hebben Mij ontvangen (in de Heilige Communie), 

maar Ik vind er niet de plaats en de rust die Ik wil vinden. 

37

Ik vind er niet het onthaal de Zoon van God waardig. 

Ik krijg er niet de eerbied die men Mij verschuldigd is, de dankbaarheid. 

Alleen vernedering! 

Hoe kunnen zij zó komen en Mij ontvangen? 

Alles wordt van Mij verlangd 

om hun noden te lenigen die soms zo klein en onbenullig zijn. 

In plaats van eens te offeren! 

Ík offer Mij steeds opnieuw. 

Hoelang zal Mijn Liefde het nog halen tegenover Mijn Gerechtigheid? 

Ondankbare mensen, die Ik maar steeds blijf beminnen!’ (21/01/2003). 

‘Ik word soms minder beledigd van 

zij die niet meer komen (naar de kerk en de Heilige Mis), 

dan zij die komen én Mij de ene belediging na de andere toebrengen. 

De zeer diep echt gelovigen! 

- Er is maar een kleine groep die overblijft, 

maar waar Ik dan echt kan op bouwen! - 

Zíj zijn het, die Mij steunen en helpen, die Mij vertroosten!’ (21/01/2003). 

‘Ik ben hier - als mens! - geboren in een kribbe, aan het kruis gestorven 

voor ieder van u. 

Ik verneder Mij door hier dag en nacht onder de mensen aanwezig te zijn. 

En wanneer zij Mij ontvangen (in de Heilige Communie), 

kom Ik dan nog het meest op een vuilhoop terecht. 

Want hoe velen zuiveren zich nog? 

Hoe velen beseffen nog Mijn Heiligheid? 

Hoe velen weten nog het goede van het kwade te onderscheiden? 

Zó voel Ik Mij: 

te worden ontvangen in de grootste vernedering, 

terwijl ze voor het wereldse zoveel pracht en praal willen. 

Het kan nooit mooi genoeg zijn! 

Bid. 

Bid. 

Bid. 

Want het gebed heeft zo veel kracht én het verheugt Mijn Hart!’ (21/01/2003). 

‘Leer alles te ondergaan met geduld en liefde, 

zoals Ík alles heb ondergaan met nederigheid, met kalmte, vol van liefde. 

Zo zal ook uw lijden nut hebben! 

Aanvaard alles met liefde’ (21/01/2003). 

‘Laat niets u van streek maken over het hoe en waarom. 

Laat alles gebeuren én draag het met liefde’ (21/01/2003). 

‘Ik ben dé Liefde en Ik voed hen met Mijn Liefde. 

38

Want Ik ben eeuwig! 

Wie tot Mij komt: hén zal Ik helpen met Mijn Liefde, Mijn vergeving. 

Mijn Woord is voedsel voor Eeuwig Leven. 

Wie zonder Mij leeft, daar verdwijnt de Liefde. 

Kijk maar wat er gebeurt op deze wereld. 

Waar is de Liefde? 

Niemand kan beminnen als men zich niet voedt met Mijn Liefde. 

Want wereldse liefde is niet blijvend, Ík ben eeuwig!’ (22/01/2003). 

‘Ik ben overal, in iedere mens. 

De gezonde mens! 

De zieke -, de arme -, de verlaten -, de gevangen -, de zondige mens! 

Er is geen enkele plaats op deze wereld waar men Mij niet kan vinden. 

Waar men is - men roept Mij aan! - daar ben Ik!’ (22/01/2003). 

‘Mijn Wil volbrengen is zich aan alles onderwerpen wat Ik van hen verlang. 

Ook al is het lijden 

of beproeving of iets wat niet strookt met wat de mens wil! 

Meestal dringen de mensen hun wil aan Mij op, 

maar dit kan Ik nooit aanvaarden. 

Ik ben hun God, de God van hemel en aarde, 

én alle mensen zijn onderworpen aan hetgeen Ik wil! 

Wie leeft naar Mijn Wil, zal niet verloren gaan. 

Wie zich openstelt voor Mijn Wil: daar kan Ik wonen, daar kan Ik werken. 

Dát zijn Mijn echte kinderen! 

Wie Mij tegenwerkt zijn kinderen van het kwaad. 

Iedereen is vrij om te kiezen: 

de wil te doen van het goede of de wil van het kwade’ (22/01/2003). 

‘Ik leid soms mensen op wegen, die ze niet willen bewandelen. 

Maar Ik heb geduld en Ik blijf roepen en hen helpen 

tot op de dag dat ze Mijn roepstem beantwoorden. 

Ook met u heb Ik veel geduld gehad! 

Blijf Mij volgen. 

Open u helemaal. 

Want Mijn Wil volgen is 

een helemaal geven van zichzelf, zichzelf offeren voor Mij, ten dienste van Mij! 

Zoals priesters en religieuzen zichzelf hebben geofferd ten dienste van Mij 

én wat voor velen zeer moeilijk is! 

Maar met de kracht van het gebed kan men veel moeilijkheden overwinnen’ 

(22/01/2003). 

‘Vele priesters hebben het moeilijk om trouw te blijven aan het celibaat. 

39

Maar ook dat is Mijn Wil! 

Men moet zijn lichamelijke verlangens kunnen bedwingen. 

Dat is voor iedereen mogelijk, als ze genoeg bidden, offeren. 

Maar ook met vasten kan men veel overwinnen. 

Maar men stelt het nu niet meer zo nauw met het celibaat. 

Zelfs niet tot in de top van Mijn Kerk, 

waar hoge kerkgezagdragers het heel normaal vinden. 

Dit kan Ik niet dulden én Ik zal dit nooit dulden! 

Men moet trouw blijven aan hun geloften. 

Én het is Mijn Wil dat het celibaat behouden blijft, 

hoe moeilijk het ook is voor velen. 

Bidden! 

Vasten! 

Offeren!’ (22/01/2003). 

‘Ik, Koning van het heelal, Schepper van hemel en aarde, 

Die hier onder u aanwezig kom (in de Heilige Eucharistie), 

word zo weinig als Koning verwelkomd: in stilte én met eerbied. 

Alles is verdwenen! 

Voor velen ben Ik gewoon een stukje brood. 

Niemand die Mij begroet. 

Na de Communie geen enkele eerbied voor Mij. 

Waar is de liefde van Mijn kinderen voor Mij? 

Waar vind Ik nog eerbied die men Mij verschuldigd is? 

Zij die moeten voorbeeld zijn: waar zijn ze? 

Ik word door zo velen verlaten. 

Zelfs als ze nog komen naar de viering is het uit traditie. 

Want als men zo zijn God ontvangt, 

kan men geen enkele verdienste krijgen, 

kan Ik hen niet geven wat Ik zou willen geven: Mijn genaden! 

Omdat ze die niet verdienen! 

Alleen aan nederige diep gelovigen, 

die hun hart openen én Mij waardig ontvangen, 

kan Ik geven naar wat zij verlangen’ (22/01/2003). 

‘Moest iedere priester zich bewust zijn van Mijn Aanwezigheid op het altaar, 

zouden zij met meer eerbied de Heilige Eucharistie opdragen, 

zouden zij meer voorbeeld tonen voor de zielen die zij moeten leiden. 

Ze hebben zo veel verwaarloosd in Mijn Kerk’ (22/01/2003). 

‘Priester zijn is een genade die ze gekregen hebben, 

te worden uitverkoren door Mij. 

Velen hebben in de loop van de tijden hun woord gegeven 

40

en zijn trouw gebleven 

én hebben vele zielen geholpen naar de heiligheid. 

Nu helpen vele priesters de zielen naar de ondergang. 

Waar is hun trouw gebleven? 

Laat u niet ontmoedigen zo er geen verandering te zien is. 

Uw aanwezigheid hier maakt veel goed! 

Weet dat overal priesters hulp nodig hebben én ieder gebed wordt verhoord. 

Weet dat Ik alle macht heb, dat niemand iets kan zonder Mij, 

hoewel nu velen leven zonder Mij. 

Mogen de priesters díe macht die Ik hen gegeven heb, waardig gebruiken 

én heel veel mensen zouden tot inkeer komen’ (23/01/2003). 

(Ik kijk naar u) ‘met Liefde. 

Dit is Liefde!’ (24/01/2003). 

‘Steeds opnieuw tijd maken voor Mij is liefde. 

Steeds hier zijn in het uur van Mijn Barmhartigheid is liefde tonen’ (24/01/2003). 

‘… 

Gij hebt van veel afstand genomen … 

En Ik weet dat het niet gemakkelijk was en nog niet, 

maar het was uit liefde voor Mij. 

Ik heb u nu voor Mij alleen. 

Blijf van Mij. 

Keer niet terug. 


Wees Mijn vertroosting’ (24/01/2003). 

‘Ik zal u helpen uw tekortkomingen te overwinnen. 

Stel al uw hoop op Mij en in Mij. 

Vertrouw op Mij’ (24/01/2003). 

‘Of gij nu weent of bidt of gewoon naar Mij kijkt, is nu niet zo belangrijk. 

Dat gij er zijt, is belangrijk’ (24/01/2003). 

(De Heer, Die vernederd wordt door een priester tijdens de Heilige Mis) 

‘Dit is lijden. 

Dit is innerlijk verborgen lijden. 

Ik alleen voel wat gij voelt. 

Ik alleen weet wat er in u omgaat. 

Offer het op samen - in vereniging! - met Mijn lijden. 

Draag het met liefde’ (25/01/2003). 

‘Bidden, offeren, vasten! 

41

Gij weet niet welke invloed het heeft op de priesters, die gij zult helpen’ 

(25/01/2003). 

‘Vele priesters blijven koppig en blijven bij hun eigen standpunt, 

denkend dat zij alles zullen keren. 

Het enige wat zij bereiken is: dat zíj zich afkeren van de echte Waarheid. 

Niemand kan en mag iets veranderen aan Mijn Woord. 

Mijn Woord is Heilig. 

Mijn Woord is Waarheid. 

Mijn Woord is Liefde. 

Mijn Woord is Eeuwig’ (25/01/2003). 

‘Mijn Moeder en Ik zijn onafscheidelijk. 

Waar Mijn Moeder is, daar ben Ik. 

Waar Ik ben, daar is Mijn Moeder. 

Wij dragen dezelfde pijnen, dezelfde smarten, delen in dezelfde vreugden. 

Zij is het zuiverste Wezen, Dat de Heer geschapen heeft. 

Richt u op Haar. 

Vertrouw op Haar. 

Bemin Haar met dezelfde liefde zoals gij Mij bemint. 

Ik kan zoveel zeggen over Mijn Moeder, 

maar bemin Haar én help Haar met uw gebed' (25/01/2003). 

‘Hebt gij een diep verlangen naar Mij?’ (27/01/2003). 

‘Weet dat alles wat gebiecht is, vergeven is. 

- Aan uw tekortkomingen kunt gij werken! - 

Velen denken te gemakkelijk 

dat Ik alles zo maar vergeef, 

dat Mijn Barmhartigheid zo groot is dat men niet moet biechten. 

Niets is minder waar! 

Het is hoogmoed zoiets te denken. 

Alleen zonden die gebiecht worden, zijn vergeven’ (27/01/2003). 

‘Mijn Barmhartigheid is zo groot, 

als ze met een berouwvol hart naar Mij toekomen. 

Zielen kunnen genezen door het sacrament van de biecht. 

Het belang van de biecht is zo belangrijk én wordt verwaarloosd! 

Wat Mij zo diep kwetst! 

Mensen lopen met zware zonden en diepe wonden, 

die moeten uitgesproken worden! 

Hoe velen van Mijn priesters durven nog spreken van de biecht, 

- Het is een belangrijk sacrament, dat totaal verwaarloosd is! - 

die zo velen kan redden? 

De maandelijkse biecht moet in ere hersteld worden. 

42

Priesters moeten tijd maken om biecht te horen. 

Mensen moeten weer die stap kunnen zetten om te komen. 

Zoveel hangt af van een goede biecht!’ (27/01/2003). 

‘Moesten priesters 

tonen dat ze priester zijn, 

zich kleden als priester zoals Ik verlang, zoals Mijn Moeder verlangt, 

zich werkelijk gedragen als priester, 

dan zouden mensen veel gemakkelijker de stap zetten naar de biecht. 

Het is omdat priesters te werelds zijn geworden, 

dat mensen zoveel denken dat niets nog moet. 

Priesters kunnen veel veranderen om opnieuw mensen op weg te helpen, 

maar moeten zelf eerst veranderen’ (27/01/2003). 

‘Priesters blijven mensen die Ik uitverkoren heb, 

met al hun zwakheden, hun beperkingen. 

Maar desondanks kunnen zij veel meer aan dan dat zij denken. 

Ik heb aan Mijn apostelen veel gegeven: 

macht om te genezen, te vergeven, te verzoenen. 

Als de priesters meer en meer zich toeleggen op het gebed, 

zullen zij meer en meer zich kunnen bevrijden 

van de bekoringen en de listen van de duivel, 

zullen zij inzien hoe hij werkt. 

Met gebed - diep gebed! - kan een priester veel overwinnen 

in zichzelf én bij anderen’ (27/01/2003). 

‘Priesters moeten nederig zijn. 

Velen hebben dit verleerd, weten niet meer wat het is: 

de nederigheid te beoefenen. 

De hoogmoed bij de priesters is groot. 

Daarom gaan zo velen verloren! 

Ze verheffen zich en denken onfeilbaar te zijn. 

Priesters zijn hier niet om gediend te worden, maar om dienaar te zijn. 

Wat ook bij het Kerkgezag moet zijn! 

Dienaar zijn! 

Míjn bedienaar zijn!’ (27/01/2003). 

‘Ik bemin u. 


Gij verlangt iets wat gij nooit zult zijn: volmaaktheid. 

Gij moet streven naar volmaaktheid, ernaar groeien, 

maar gij zult steeds zwakheden blijven behouden. 

Gij zijt nu eenmaal menselijk’ (27/01/2003). 

43

‘Kijk met je hart én wees je bewust van de vele genaden die Ik u geef. 

Stel u open voor die genaden én Ik geef u naar de verlangens van uw hart’ 

(28/01/2003). 

‘Mijn kind! 

Ik word dagelijks gegeseld en gefolterd 

door Mijn Woord, Dat wordt afgewezen. 

Mijn Liefde, Mijn Barmhartigheid, alles willen zij teniet doen. 

Het atheïsme is zo groot geworden 

én heeft in zo vele landen nu de overmacht in handen. 

Landen worden geregeerd door het atheïsme. 

Deze wereld staat aan de afgrond en dreigt ten onder te gaan. 

Satan gaat steeds gruwelijker te keer. 

Maar weet 

dat hij zal overwonnen worden door het Onbevlekt Hart van Mijn Moeder 

Dat zal zegevieren, 

dat Mijn Kerk zal gered worden, 

dat het kwaad zal verdreven worden, 

dat Mijn lijden eens zal ophouden 

én dat deze wereld eens vrede zal kennen, die Ik alleen kan geven. 

Bid voor de vrede. 

Zoals ook Mijn Moeder het steeds opnieuw herhaalt! 

Bid voor de vrede’ (28/01/2003). 

‘Zielen moeten nederig zijn én moeten waardig zijn Mijn genaden te ontvangen. 

Priesters moeten nederig zijn én met waardigheid de Eucharistie opdragen. 

De waardigheid, waarmee Ik verwelkomd word op het altaar, 

is soms ver te zoeken. 

Men geeft Mij niet eens de kans om waardig te komen. 

Alles is nu gehaast! 

Men heeft zoveel tijd voor alle andere zaken die niet belangrijk zijn, 

maar van Mij is niets belangrijk. 

Gij weent en voelt alles aan. 

Maar voor Mij is het zo erg, dat Ik alleen nog maar kan 

wenen voor al het leed dat Mij wordt aangedaan 

én vertroosting zoeken bij zielen, die Mij nog oprecht beminnen’ 

(28/01/2003). 

‘Waardigheid tegenover Mij is iets wat ze niet meer kennen. 

Men zal het opnieuw moeten leren. 

Leren beminnen, met eerbied en op waardige wijze tot Mij komen! 

Alles zal opnieuw moeten beginnen! 

Maar Ik blijf hopen 

44

dat vele van Mijn kinderen terugkeren 

en dat Ik hen onder Mijn hoede mag nemen. 

Want Ik ben hun Herder én Ik blijf over hen waken!’ (28/01/2003). 

‘Leeft in verbondenheid met Mij. 

Ik ben het levende Brood. 

Wie tot Mij komt, zal niet verloren gaan. 

Komt tot Mij - allen, die zwaar beladen en belast zijn! - én Ik zal hen helpen. 

Maar hoe velen richten zich nog naar Mij? 

Hoe velen willen de hulp aannemen die Ik hen geef? 

Ik vraag alleen wat tijd van hen voor Mij. 

Maar zo weinig willen naar Mij luisteren! 

Zo weinig maken nog tijd om naar Mij te luisteren! 

Mensen lijden, gaan ten onder aan zware zorgen en problemen, 

omdat men niet de hulp vindt die men nodig heeft. 

En Ik kan hen niet helpen, 

als ze zich niet vrijwillig openstellen voor Mijn Liefde, Mijn genezing. 

Ik moet lijdzaam toezien hoe zo vele zielen wegkwijnen op deze wereld 

door gebrek aan liefde, aan geestelijke begeleiding, 

door de haat en het egoïsme in deze wereld die zo groot geworden zijn. 

Ik moet lijdzaam toezien 

hoe zeer Mijn Wetten worden overtreden, 

hoe mensen nu alles goedkeuren: abortus, euthanasie. 

Hoeveel ongeboren kinderen worden niet in de moederschoot vermoord? 

Ik beleef steeds opnieuw Mijn doodstrijd door al het kwaad van deze wereld. 

Maar Ik ben hier gebleven bij u tot het einde van de wereld 

én Ik zal redden wie wil gered worden’ (29/01/2003). 

‘Ik ben een Gevangene in Mijn huis’ (29/01/2003). 

(N.a.v. pijn omwille van een onwaardig gevierde Eucharistie) 

‘Offer het op. 

Offer het op samen met Mijn lijden. 

Want het zal nog erger worden! 

Mijn Offer zal nog door zo velen 

niet meer erkend worden en afgebroken als een gewoon avondmaal. 

Weet dat dit lijden is: 

dít te moeten aanvoelen en alles te ondergaan, zoals Ik het moet doen. 

Ik zie lijdzaam toe hoe ze alles vernietigen waarvoor Ik hier gekomen ben. 

Maar het gebed, de offers van de zo velen die Mij beminnen, 

- van Mijn kinderen, priesters en religieuzen - 

zullen het kwade overwinnen! 

Én eens zal alles hersteld worden! 

45

Mijn Kerk zal overwinnen, zal triomferen boven alle machten van het kwaad!’ 

(29/01/2003). 

‘… 

Gij hebt Mij eerbied getoond voor Mijn Lichaam en Mijn Bloed. 

Gij hebt het vrijwillig gedaan. 

Velen zouden dit kunnen navolgen. 

Dit zou veel goed maken aan Mijn zo versmade Hart!’ (30/01/2003). 

‘Eerbied voor en na de Communie (zouden velen kunnen navolgen). 

Ze vergeten dat ze Mij ontvangen én dat ze Mij in hen dragen! 

Het is belangrijk 

dat de ziel zuiver is om Mij te ontvangen, maar ook het hart, het lichaam. 

Want ieder wordt een levend tabernakel voor Mijn Lichaam, Mijn Bloed! 

Maar hoe word Ik ontvangen? 

Waar moet Ik terechtkomen? 

In zielen en lichamen totaal verduisterd door de zonde, door het kwaad! 

Het is een zware heiligschennis, 

die Mij wordt aangedaan én waaraan niemand nog denkt. 

Het ware beter 

Mij niet te ontvangen in staat van zonde én zich eerst te zuiveren. 

Ook priesters moeten zich daar meer bewust van zijn! 

Zij moeten 

zelf een voorbeeld worden van eerbied zowel voor als na de Communie, 

meer tijd maken ook na de Communie - in verbondenheid! - om bij Mij te zijn’ 

(30/01/2003). 


‘Onder het Kruis ben Ik de Moeder van Smarten geworden, 

Moeder van de wereld, Moeder van de priesters, Moeder van de gezinnen. 

Dat allen zich toewijden aan Mijn Moederlijk Hart. 

Ook de zo vele gezinnen met jonge kinderen. 

Waar zoveel verdeeldheid is! 

Waar kinderen het slachtoffer zijn! 

- Kinderen die opgroeien in een wereld van 

geweld, goddeloosheid, losbandigheid, zedeloosheid! - 

Waar de moraal verdwenen is! 

- Zij leven in een maatschappij die verziekt is! - 

Dat allen terugkeren naar Mijn Onbevlekt Hart. 

Zodat Ik hen onder Mijn hoede kan nemen! 

Opdat er opnieuw vrede en verzoening mag komen 

in de gezinnen, de families én in de wereld! 

De gezinnen zouden de steunpilaren moeten zijn in deze maatschappij. 

46

Maar doordat men denkt dat alles mag, dat alles kan, gaat alles verloren!’ 

(31/01/2003). 

‘Eucharistische 

Eucharistische Jezus, 

ik vertrouw me helemaal aan U toe in in dienstbaarheid, 

tot eerherstel voor alle beledigingen 

U aangedaan op het altaar, tijdens tijdens de Communie Communie en in het tabernakel tabernakel’(1) (1) 

(01/2003). 

(1) De Heer wil dat wij dit gebed van toewijding en eerherstel regelmatig 

bidden bij het begin van een activiteit. Zo wordt elk gebedsmoment en elke 

handeling van een offerziel een akte van eerherstel voor de beledigingen, die 

Hem worden aangedaan in de Heilige Eucharistie. 

Zie ook INLEIDING 3.3.2; GEBEDEN, Gebed van toewijding. 


‘Wat Ik wil is de rust en de steun die Ik zo nodig heb, in stilte met Mij. 

Zo blijft gij dieper verbonden in Mij. 

Want Ik ben niet in u, gij zijt in Mij!’ (01/02/2003). 

‘Groeien in nederigheid is afstand nemen van het ik-zijn. 

Gij kunt niets zonder Mij. 

Ík ben het, Die alles in u verricht. 

Het is een volledig ontledigen van zichzelf 

om zich helemaal te geven aan Mij 

opdat Ik dan werkelijk Mijn Wil in u kan volbrengen. 

Zoals Ik u heb voorbestemd nog voor gij er waart 

én waarvoor Ik u heb gekozen!’ (03/02/2003). 

‘Wees nederig. 

Blijf groeien in de liefde. 

Want beminnen kan men nooit genoeg! 

Liefde kan zo veel goed maken. 

Haat vernielt alles. 

Het maakt mensenlevens kapot. 

Wees verdraagzaam met mensen waarmee je het moeilijk hebt. 

Het zijn ook Mijn kinderen! 

Blijf bidden met vertrouwen. 

Blijf al uw hoop op Mij stellen. 

Open heel uw hart voor Mijn Liefde én geef die Liefde aan de zo velen 

die zonder Liefde leven, die niet meer weten wat het is “beminnen”. 

Deze wereld heeft nood aan Liefde. 

De onverdraagzaamheid en de haat zijn nog nooit zo groot geweest. 

De onrust waarmee zoveel mensen leven, is zo groot 

47

dat weinig mensen nog leven met hoop voor de toekomst. 

Het gebed is zo nodig opdat de Liefde mag terugkeren in deze wereld. 

Dé Liefde! 

Míjn Liefde, Die Ik aan allen wil geven, maar wordt afgewezen! 

Mensen willen zelf alles in handen nemen 

en niets zal hen kunnen redden als ze niet terugkeren naar Mij. 

Ik kan hen redden. 

Ik kan alles weer goed maken, 

zelfs als men denkt dat alles verloren is, als men geen hoop meer heeft. 

Ik ben hun Hoop. 

Ik ben het Leven. 

Ik ben dé Liefde, 

Die oneindig is, 

Die nooit ophoudt te beminnen en nooit zal ophouden om te beminnen’ 

(03/02/2003). 

‘Mijn Hart, 

Dat overvloeit van Liefde, maar ook vervuld is van droefheid 

te moeten zien hoe zo vele van Mijn kinderen verloren gaan. 

Deze wereld is verloederd. 

De zondigheid is nog nooit zo groot geweest. 

Het verderf, waarin satan de zielen heeft meegesleurd, is zo groot. 

Mensen zijn zich niet meer bewust van wat hen te wachten staat. 

Ze leiden een leven zonder Mij én denken dat na dit leven alles ophoudt. 

Mijn Gerechtigheid zal voor velen zwaar zijn! 

Daarom is het zo nodig te bidden, te offeren, te vasten. 

Dat velen tot inkeer mogen komen! 

Dat ze terugkeren naar Mijn Barmhartig Hart, 

Dat nood heeft aan liefde, 

Dat dorst naar liefde, 

Dat verlangt om bemind te worden van al Mijn kinderen, 

die Ik heb willen redden van de eeuwige dood!’ (07/02/2003). 

‘Bemin Mij. 

Bemin Mij steeds vuriger. 

Ik heb nood aan liefde. 

Verwijder al die gedachten die tot niets strekken. 

Geef u over aan Mij. 

Laat Mij uw leven leiden. 

Maar Ik kan het maar alleen, als gij u helemaal geeft! 

Denk niet aan die moeilijkheden. 

Heb vertrouwen in Mij. 

Stel al uw hoop op Mij. 

48

Vertrouw op uw Hemelse Moeder. 

Blijf trouw aan uw gebed - ook voor de priesters! - dat zo nodig is. 

Blijf volharden. 

Wees sterk ... 

Wees liefdevol. 

Wees voor hen een voorbeeld van liefde. 

Want liefde overwint de haat!’ (07/02/2003). 

‘Waarom trekt gij u los van Mij (om de kerk te verlaten)?’ (10/02/2003). 



Ik heb uw liefde nodig. 

Wees trouw op uw afspraak hier. 

Open u helemaal voor de genaden die Ik u geef. 

Maar wees ook geduldig, zoals Ik ook geduld heb met u’ (12/02/2003). 

‘Laat u doordringen met Mijn Liefde. 

Mijn Liefde, Die oneindig is, Die met het menselijk verstand niet te bevatten is! 

Ik ben het Begin en het Einde. 

Zo vele geleerden hebben willen doorgronden wat het Oneindige is, 

maar werden niets wijzer. 

Zalig de armen van geest, die beminnen met de liefde van een kind. 

Aan hen behoort het Koninkrijk! 

Laat u door Mij leiden. 

Laat u door Mijn Liefde in bezit nemen 

én gij zult de kracht krijgen alles te dragen, alles aan Mij toe te vertrouwen: 

uw pijn, uw verdriet, uw onmacht. 

Want gij kunt niets zonder Mij! 

Ik kan alles in u’ (12/02/2003). 


‘Ik wil er (1) de stilte en rust vinden, de liefde en vertroosting. 

Blijf rustig … ook met uw moeilijkheden. 

Blijf kalm en aanvaard alles met liefde en overgave. 

Zorg dat Ik steeds de rust en de stilte kan vinden in uw hart 

die Mij zo veel vertroosting schenkt 

in al Mijn lijden, pijn, 

in de eenzaamheid waarin Ik voortdurend verblijf. 

De eenzaamheid in Mijn huis! 

De verlatenheid door zo velen!’ (13/02/2003). 

(1) De Heer wil dat het in ons hart rustig is, zodat wij Hem kunnen troosten met 

onze woorden van liefde. 

49

‘De Eucharistie moet blijven zoals Zij altijd is geweest. 

Iedere priester moet de richtlijnen volgen, 

die door het kerkelijk gezag voorgeschreven zijn. 

Niets mag veranderen. 

De schuldbelijdenis mag niet achterwege gelaten worden. 

Iedere handeling van de priester moet met eerbied gedaan worden. 

Want alles heeft zijn betekenis! 

Ieder gebed moet opgezegd worden 

- zowel door de priester als door de gelovige - met eerbied. 

Alles moet gebeuren in een sfeer van stilte en ingetogenheid. 

Met meer eerbied 

zal men meer en meer Mijn Aanwezigheid beseffen, 

zal men Mij meer ontvangen als de Zoon van God. 

De eerbied, die men Mij verschuldigd is en waarvan weinig is overgebleven!’ 

(14/02/2003). 

‘De eerbied voor en na de Heilige Mis moet behouden blijven. 

én priesters dragen een grote verantwoordelijkheid. 

Zij zelf moeten voorbeeld zijn 

én moeten optreden wanneer zware beledigingen gebeuren. 

Alles moet terugkeren zoals vroeger, 

waar mensen in stilte binnenkwamen om Mij te groeten én te bidden. 

Alles moet zo blijven. 

Mijn huis blijft een huis van stilte, eerbied en gebed!’ (14/02/2003). 

‘Vele priesters laten zich meeslepen 

door de listen en de bekoringen van de duivel. 

Velen kunnen het onderscheid niet maken 

van wat van Mij komt of van Mijn tegenstander 

én kunnen niet weerstaan aan al het wereldse, 

dat hen verwijdert van Mij en hen de afgrond indrijft. 

Het is daarom belangrijk 

dat priesters zich toewijden aan het Onbevlekt Hart van Mijn Moeder Maria. 

Zij heeft alle macht gekregen om het kwade te overwinnen. 

Én Zij zal overwinnen! 

Haar Onbevlekt Hart zal zegevieren 

met Mijn wederkomst hier op deze wereld! 

Laten priesters zich openstellen voor de genaden die Mijn Moeder geeft 

aan de zo vele van Haar geliefde zonen, 

die Zij allen wil helpen in hun taak als apostel hier op de wereld, 

hen wil brengen naar de heiligheid. 

Want allen hebben een grote taak te vervullen! 

De moeilijkheden, waarin priesters zich bevinden, zijn zo groot geworden 

50

dat velen geen uitweg meer zien 

én alles opgeven wat ooit eens hun verlangen was: zielen te helpen. 

Ook vele priesters hebben nood aan goede begeleiding, 

maar worden totaal misleid door de vele theologen, 

die denken alles te kunnen hervormen. 

Wat volledig verkeerd is! 

Bidt daarom voor de vele priesters, 

die zich niet altijd bewust zijn van de verkeerde weg die zij opgaan. 

Dat zij het ware geloof en hun roeping mogen ontdekken 

én de juiste mensen vinden die hen kunnen helpen 

zodat velen kunnen terugkeren! 

En velen willen wel, 

maar vinden niet de juiste weg én geven het te gemakkelijk op! (17/02/2003). 

‘Het is een grote taak zich te geven en te offeren voor de priesters. 

Het is een taak, die zal duren tot het einde van deze wereld. 

Gij zijt u niet ervan bewust 

hoe erg het gesteld is met onze priesters, 

hoe velen die nog hun taak vervullen 

maar totaal ongelovig zijn geworden, 

hoe velen zich vrijwillig hebben overgegeven aan het kwade, 

hoe ver het is doorgedrongen tot in de top van Mijn Kerk. 


Blijf bij Mij. 

Blijf u geven in de overgave. 

Laat Mij u leiden om te kunnen lijden, te kunnen meehelpen, 

hen te helpen, hen op de juiste weg te brengen, 

hen te bemoedigen, hen te heiligen’ (17/02/2003). 


‘Het natuurgeweld neemt toe. 

Overal gebeuren er rampen. 

De haat neemt toe, het geweld, de gruwel. 

De liefde bij zo velen is verdwenen. 

Vele harten zijn hard en onverschillig geworden. 

En Ik blijf steeds maar komen hier op deze wereld in zo vele plaatsen 

om Mijn kinderen op te roepen 

tot bekering, tot heiligheid, 

zich af te keren van de zonde, 

zich open te stellen voor de Liefde, Die zo belangrijk is. 

Ik kom al zo lang om u voor te bereiden op de wederkomst van Mijn Zoon. 

Hoeveel geloof zal Hij hier nog vinden? 

Hoe velen luisteren naar Mijn boodschappen? 

51

Hoe velen beleven Mijn boodschappen? 

Hoe velen geven gehoor aan Mijn oproepen? 

Oproepen tot gebed, boete, bekering! 

- Priesters, religieuzen en leken! - 

Het is zo dringend! 

Beleeft de boodschappen. 

Geeft ze door aan anderen. 

Leeft in liefde en geloof. 

Weest getuigen voor anderen. 

Laat u door Mijn Liefde in bezit nemen 

én Ík zal u helpen op weg naar de heiligheid, die bij velen ver af is’ (19/02/2003). 

‘Draag de Heilige Missen (voor een overledene) op, zoals gij beloofd hebt’ 

(24/02/2003). 

‘Laat u niet ontmoedigen. … 

Luister niet naar anderen. 

Alleen uw geestelijke begeleider moet gij volgen. 

Anderen zetten u op de verkeerde weg! 

Volg zijn raad op. 

Neem zelf de beslissingen, ook al krijgt gij soms harde tegenkantingen. … 

Blijf het goede volgen, ook al begrijpen anderen u niet. 

Het is alles in overgave en dienstbaarheid voor Mij! 

Volg uw hart. 

Volg Mij. 

Kom naar Mij. 

Geef u aan Mij helemaal. 

- Gij, Mijn vertroosting! - 

Blijf steeds bij Mij aanwezig. 

Uw aanwezigheid maakt veel goed aan Mijn verwonde Hart’ (24/02/2003). 

‘Bidt voor de zielen in het vagevuur, die zo weinig vertroosting krijgen. 

En het gebed kan hen zo veel helpen. 

Het kan hun verkorting geven van de tijd, 

die ze moeten doorbrengen in deze louteringsplaats. 

Bidt bij mensen die stervende zijn. 

Het kan hen nog helpen in hun laatste uren 

om de genade te bekomen van een diep berouw. 

Waarom gebeurt dit niet meer? 

Bidden kan zoveel goed maken voor de zielen! 

Waarom spreken ook de priesters daar niet over? 

Hoe velen krijgen nog het sacrament van de stervenden? 

Men doet aan stervensbegeleiding 

52

én het meest noodzakelijke voor de ziel blijft achterwege. 

Hoe vaak moet Ik nog oproepen? 

Bidt voor alles wat belangrijk is voor de zielen hier op de wereld, 

bij stervenden én voor de zielen in het vagevuur. 

Het is zo nodig! 

Priesters moeten niet wachten tot men hen vraagt 

om het sacrament van de stervenden. 

Maar men moet ook bij stervenden en bij de familie spreken 

van het sacrament van Mijn Barmhartigheid. 

Vele zielen zouden nog gered worden. 

Want mensen durven soms daarover niet spreken, maar hebben er wel nood aan. 

Het kan voor velen nog een vertroosting zijn te weten 

dat men het sacrament ontvangen heeft. 

En vooral wanneer velen nog de genade krijgen in hun laatste uur 

om te biechten’ (25/02/2003). 


(Wat Ik van u verlang is) 

‘uw liefde, uw leven, uw vertroosting 

- alles wat gij Mij kunt geven én wilt geven! - 

uw dankbaarheid, uw aanwezigheid. 

Bemin Mij met de liefde van een kind. 

Liefde van een kind is spontane liefde, is nog zuivere liefde. 

De zonde heeft hen nog niet in de greep. 

Geef u aan Mij. 

Onthecht u aan alles én laat Mij u leiden. 

Laat Mij u brengen waarheen Ik u wil, in die taak waarvoor Ik u nodig heb. 

Blijf trouw aan uw belofte 

én Mijn genade zal u sterken in alles wat gij Mij wilt geven: 

gebed, offer, boete en vasten’ (26/02/2003). 

‘Het zijn onze Harten, die één worden. 

Ik heb u hier gebracht. 

Ik laat u niet meer los. 

Ondanks uw zwakheden wil Ik u hier. 

Gij behoort Mij toe’ (27/02/2003). 

‘De weg van de heiligheid is een leven leiden 

in stilte, in gebed, in overgave, in nederigheid, in liefde. 

Trouw aan Mijn geboden! 

Trouw aan Mijn Woord! 

Trouw aan uw beloften, die gij uitgesproken hebt! 

Trouw aan de Kerk, aan de paus! 

53

De weg naar de heiligheid is zijn kruis dragen met liefde. 

Niet proberen zich ervan te ontdoen - zoals zo velen willen - 

maar het dragen in offer met Mijn Kruis! 

Heiligheid is zich geven aan anderen en voor anderen. 

Ieder naar zijn eigen taak, die Ik geef én die voor ieder verschillend is! 

Heiligheid is zich geven aan Mij, 

zich ontdoen van de eigenliefde, van de hoogmoed. 

Heiligheid is Mij volgen waarheen Ik wil dat gij gaat. 

En wat gij doet: alles in liefde en met liefde en in totale overgave!’ 

(02/03/2003). 

‘Mijn Barmhartigheid is oneindig. 

Mijn vergeving is groot. 

Mijn Liefde is grenzeloos. 

Maar het verraad en de verloochening van zo vele priesters 

is niet meer te overzien. 

Mijn Rechtvaardigheid, Mijn oordeel zal streng zijn voor zo velen, 

die denken te zullen eraan ontkomen. 

Het zijn de kleinen, de nederigen, 

die zullen helpen Mijn toorn alsnog te bedwingen! 

Zowel priesters als leken, 

die zich nog geven aan Mijn Wil, 

die durven getuigen van Mijn Liefde, van hun geloof 

- hun geloof zoals Ik het wil! - 

die alles volgen naar de richtlijnen van de Kerk en de paus! 

Hoe velen zijn in opstand gekomen tegen de paus (Johannes Paulus II)? 

Hoe velen willen hem hier weg op de plaats van Petrus, die Ik heb aangesteld? 

Hoe lang zullen zij Mij nog tegenwerken? 

Maar ook het gebed krijgt gehoor bij Mijn Vader. 

Het gebed van de zo vele kleinen! 

Blijft bidden. 

Blijft volharden. 

Bereidt u voor naar Pasen, 

waarin Mijn lijden wordt herdacht, 

maar voor Mij ook weer wordt herbeleefd op mystieke wijze voor deze wereld, 

die ondergedompeld is in diepe zonde en die aan de afgrond staat. 


Volhardt in uw vasten, in uw offers en boete. 

Het kan zo veel zielen helpen op weg naar bekering!’ (03/03/2003). 

‘Bidden en vasten: 

- zoals ook Mijn Moeder het steeds herhaalt! - 

het kan zo veel kwaad overwinnen. 

54

Men vraagt steeds om Mijn Barmhartigheid, maar men kan zelf zoveel doen 

om het kwade te overwinnen in de wereld. 

Het gebed, de aanbidding in iedere kerk over de hele wereld, 

zou de macht van het kwaad breken. 

Maar nu word Ik opgesloten in Mijn kerk! 

Zo weinig die komen, die bidden, die de kracht en de moed vragen om te vasten. 

Het zijn genaden die men kan bekomen, maar niemand vraagt er Mij om 

én Ik - de Heer van hemel en aarde - word van alles beschuldigd 

van wat er misgaat op deze wereld. 

Het kwaad kan en zal overwonnen worden! 

Maar niet zoals mensen het verwachten en willen, 

maar zoals Ik het zal laten gebeuren!’ (03/03/2003). 

‘Zet al die gedachten van u af. 

Het verwijdert u van Mij. 

Geef u hier in volledig overgave. 

Alleen zo kan Ik Mijn Wil volbrengen, als gij u helemaal geeft. 

Wees Mijn vertroosting die Ik nodig heb. 

Uw tranen helpen Mij in Mijn pijnen en smarten. 

Bid voor de priesters. 

Gij hebt u gegeven voor de priesters, omdat Ik dat van u verlangd heb … 

Bid voor hen. 

De rest zal Ikzelf in u bewerken! 

Maar geef u dan. 

Laat niets u tegenwerken … 

Ik ben er voor u dag en nacht. … 

Ik wil op u kunnen rekenen ieder moment van uw leven. 

Vertrouw op Mij. 

Stel al uw hoop op Mij. 

Blijf bij Mij’ (06/03/2003). 

‘De kleding van de priesters zegt zoveel. 

Aan hun manier van kleden kent men de ware priesters. 

Men gedraagt zich als waardige priester als men zich ook kleedt als priester. 

Gij kunt dat zelf reeds merken bij de weinige die gij kent of ziet. 

De oppervlakkigheid en de schijn zijn zo groot in de diensten van de Kerk 

waar ook ter wereld. 

Het doet u pijn! 

Gij ziet en doorgrondt de waarde 

waarmee men Mij verwelkomt en de gebeden worden opgezegd. 

Weet - Mijn kind! - dat het voor Mij zo erg is 

dat het soms niet om aan te zien is. 

En toch blijf Ik nog steeds geduldig 

55

omwille van hen die Mij met eerbied beminnen en aanbidden. 

Want ook bij de aanbidding 

- waar Ik aanwezig ben samen met Mijn Moeder! - 

is zo weinig eerbied én word Ik werkelijk aanbeden! 

Alles blijft oppervlakkig! 

Men moet Mij aanbidden vanuit het diepst van zijn hart. 

Daar waar Ik ook aanwezig ben! 

Het is een verbondenheid in samen zijn. 

De aanbidding in deze wereld zouden veel talrijker moeten zijn. 

Waar zijn Mijn priesters, die tijd genoeg maken voor gebed en aanbidding? 

De vaste waarden, die men vroeger gewoon was, 

alles zou in ere moeten hersteld worden! 

De waarde van gebed, aanbidding, van het vasten, de biecht. 

Alle eerbetuigingen, 

die men achterwege heeft gelaten én die Mij zo dierbaar waren’ (06/03/2003). 

(De eerbetuigingen van) 

‘de eerste vrijdag van de maand toegewijd aan Mijn Heilig Hart, 

de processies, het lof, de talrijke gebeden tijdens de dag. 

Er is zoveel! 

Maar alles zal terugkomen! 

Geloof met eerbied, die men Mij verschuldigd is. 

Ík zal alles nieuw maken én niets van het kwade zal nog overblijven 

ook al zal het zeer hard zijn voor de zo velen, 

die Ík wil redden, maar het zelf niet willen!’ (06/03/2003). 

‘Bidden is binnentreden in het diepe innerlijke, waar Ik aanwezig ben. 

Bidden is tot rust komen én alles wat u onrustig maakt van u afzetten. 

De onrust is groot bij de mensen. 

Mensen leven gejaagd, worden opgejaagd door de moderne maatschappij. 

Mensen kennen niet meer de rust, die Ík kan geven. 

Bidden is rustig bij Mij komen, 

Mij aankijken, Mij beminnen, Mij uw liefde geven, Mij uw zorgen geven. 

Ik ben Rust. 

Ik ben Liefde. 

Ik kan alle stormen bedaren. 

Waar blijven Mijn kinderen? 

In het gebed en door het gebed krijgt men de rust. 

De rust van het innerlijk bidden in de stilte van uw hart! 

Aanbidden, 

niet met veel woorden, niet met hele teksten op te zeggen, 

- Het is voor velen zo oppervlakkig! - 

maar in stilte tot Mij komen, in stilte bij Mij zijn! 

Én Ik geef u de rust en de kracht, die gij nodig hebt 

56

om iedere dag verder te doen!’ (07/03/2003). 

‘Blijf bij Mij’ (1) (07/03/2003). 

‘Blijf bij Mij’(07/03/2003). 

‘Ik heb u nodig!’ (07/03/2003). 

‘Blijf bij Mij’(07/03/2003). 

‘Mijn apostelen vielen ook in slaap’ (07/03/2003). 

‘… maar blijf bij Mij’ (07/03/2003). 

(1) Hier vraagt de Heer om in de nacht van donderdag op vrijdag bij Hem te 

blijven om Hem te troosten in Zijn lijden en doodstrijd. Ook aan de heilige 

Margareta Maria Alacoque, de heilige Faustina Kowalska en anderen heeft de 

Heer dit gevraagd. Heel speciaal vroeg Hij om van 23.00 tot 24.00 uur in de 

nacht van donderdag op vrijdag bij Hem te blijven én ook om dan 

Barmhartigheid af te smeken voor de zondaars. 


‘Ze spreken over Mijn Heiligheid, ze zingen over Mijn Heiligheid, 

maar ze beseffen Mijn Heiligheid niet. 

Ik ben hét Allerheiligste, 

Die hier op het altaar komt, Dat in hun gezegende handen komt! 

Daarom mag Ik nooit aangeraakt worden door ongewijde handen. 

Wie dit heeft toegelaten zal zware verantwoordelijkheid moeten afleggen. 

Het is heiligschennis geworden op grote schaal én het wordt steeds erger. 

Zolang bisschoppen en priesters niet inzien dat het verkeerd is, 

zullen de beledigingen doorgaan’ (16/03/2003). 

‘Ze moeten gehoorzaam zijn aan hun bisschop. 

Ik alleen weet de ingesteldheid van het hart van iedere priester! 

Door dit (2) toe te laten is het besef van Mijn Heiligheid verdwenen 

bij zo veel mensen, vooral ook bij jongeren. 

Ze ontvangen Mij als een gewoon stukje brood waarop ze zitten te kauwen. 

Jongeren hebben het niet meer geleerd, kunnen het niet meer leren 

doordat zij die moeten voorbeeld zijn, het zelf niet meer kunnen: 

eerbied hebben voor het Eucharistisch Brood, waarin Ik aanwezig ben. 

Jongeren kennen geen eerbied in Mijn huis voor het tabernakel, 

omdat ze niet weten dat Ík er ben, 

omdat men het voorbeeld niet ziet van hen die het moeten zijn. 

Mijn verontwaardiging is zo groot bij hen, 

die verantwoordelijkheid dragen in Mijn Kerk! 

Blijf bidden en offeren, smeken en vasten. 

Dat Mijn Liefde het mag halen tegenover Mijn Gerechtigheid!’ (16/03/2003). 

57

(2) Door toe te laten dat de geconsacreerde Heilige Hosties aangeraakt (en zelfs 

uitgedeeld) worden door ongewijde handen is de eerbied voor de Eucharistische 

Heer verdwenen. 

‘Laat u niet ontmoedigen. 

De Liefde zal overwinnen! 

Blijf liefde’ (18/03/2003). 

‘De Liefde zal overwinnen. 

Want Ík ben Liefde! 

Ik zal de wereld overwinnen, het kwade. 

Nu leeft men in een volledige duisternis. 

Zo velen zijn volledig blind en doof en zien alleen het kwaad. 

Ik ben het Licht, Die deze duisternis zal verdrijven, 

zelfs als alles lijkt verloren te zijn. 

Ik ben en blijf eeuwig. 

Niets kan verloren gaan, als men volledig op Mij vertrouwt. 

Ik ben het Licht, de Waarheid en het Leven’ (18/03/2003). 

‘Deze wereld probeert zichzelf te redden zonder Mij. 

Zonder Mij kunt ge niets! 

Met Mij kunt ge alles! 

Vergeet dit niet. 

Ik kan u alles geven wat ge nodig hebt: de vrede, de liefde. 

Vraagt én ge zult verkrijgen. 

Blijf bidden. 

Blijf hopen. 

Blijf vertrouwen ook al wordt de duisternis steeds erger. 

Blijf uw blik op Mij richten. 

Blijf naar Mijn Kruis kijken. 

Door Mijn Kruis heb Ik de zonde overwonnen, de dood overwonnen! 

En ook de macht van het kwade in deze wereld zal overwonnen worden!’ 

(18/03/2003). 

‘Hoe velen luisteren 

naar de oproep van Mijn Moeder, 

naar Mijn opvolger (paus Johannes Paulus II), 

die steeds oproept om te bidden voor de vrede? 

Het rozenkransgebed! 

Wie van Mijn priesters durft er nog over spreken? 

Waarom bidden de zo vele priesters zelf niet de rozenkrans? 

Het is een krachtig gebed, 

dat dag en nacht over de hele wereld zou moeten gebeden worden. 

Dít kan het kwade overwinnen! 

Waarom is het zo moeilijk te luisteren naar Mijn Moeder, 

58

Die u wil helpen om de vrede terug te brengen, 

Die u wil helpen, 

Die u dichter bij Mij wil brengen? 

Waarom laat men zich zo gemakkelijk meeslepen 

met het wereldse, 

met het kwade, dat u verwijdert van Mij en van het Eeuwig Leven? 

Blijf bidden. 

Wees voorbeeld voor anderen in stilte. 

Ook al spreekt men over u! 

Ook al geeft men kritiek op alles wat ge doet! 


Nogmaals! 

De liefde en het gebed en het geduld: 

alles draagt bij tot de overwinning van het kwade’ (18/03/2003). 

‘De beledigingen in Mijn kerken houden niet op. 

Mijn huis mag niets anders zijn dan een huis van gebed, bezinning en stilte. 

Mensen moeten beseffen dat spreken in Mijn huis niet kan. 

Én priesters zouden daarop meer moeten toezien, 

maar zijn zelf voorbeeld van onteringen in Mijn kerk. 

Ik herhaal nog eens! 

Stilte, gebed en bezinning! 

Al de rest is voor buiten Mijn huis! 

Ik zal dit niet dulden van hen die alles toelaten, die nu alles normaal vinden. 

Mijn huis is geen theater zoals velen nu denken. 

Mensen zien in niets geen zonde meer, denken dat ze geen zonde doen 

én worden door sommige priesters daarin gelijk gesteld. 

Mensen moeten opnieuw onderwezen worden: wat mag en niet mag. 

Maar ook de priesters! 

Ze hebben zo veel waarden laten verloren gaan 

die opnieuw moeten worden opgebouwd. 

Het is niet door de vernieuwingen waarover ze spreken, dat het zal gebeuren. 

Alles moet terugkeren 

zoals het altijd is geweest, zoals Ik wens dat het is en dat het moet blijven! 

Blijf bidden - bidden zonder ophouden! - voor de zo vele priesters. 

Uw gebed, uw smeken wordt gehoord én zal niet tevergeefs zijn!’ 

(19/03/2003). 


‘Gij ontvangt Mij. 

Maar Ík ben het, Die u opneem in Mijn Liefde’ (20/03/2003). 


59

‘Wanneer deze wereld zich bekeert, zal alles veranderen. 

Want door de bekering - de terugkeer naar Mijn Onbevlekt Hart - 

zal er Liefde komen! 

En vanuit die Liefde: vrede, rust, verdraagzaamheid, rechtvaardigheid. 

Want de Liefde omvat alles’ (20/03/2003). 

‘Kijk niet naar deze wereld. 

Zij willen u alleen maar wegtrekken van Mij én Ik heb u nodig. 

Want zo weinig zielen die zich willen aanbieden als offerziel 

én Ik heb ze zo nodig! 

Blijf rustig, ook al is het eens moeilijk. 

Blijf vertrouwen. 

Blijf liefde. 

Blijf steeds bij Mij’ (22/03/2003). 

‘De rust 

die een priester kan uitstralen én die iedere priester zou moeten uitstralen, 

is omdat men zich volledig heeft opengesteld 

om zijn taak in dienstbaarheid in Mijn Wil te volbrengen. 

Daarin ben Ik echt aanwezig! 

Daar kan Ik Mijn werk verrichten! 

Ze zijn door Mij uitverkozen én kunnen in overgave grote dingen verrichten. 

Priesters die in die echte overgave leven, 

hebben een uitstraling én zijn voor veel zielen een hulp op weg naar het heil’ 

(25/03/2003). 

‘Ik ben het Werkelijke. 

Deze wereld is maar schijn. 

Zo veel zou moeten veranderen opdat deze wereld liefde zou worden. 

Ik ben het, Die nooit liegt, Die nooit bedriegt, Die geen valse beloften geeft. 

Ik ben het Licht, de Waarheid, de Liefde’ (25/03/2003). 

‘Het zinloze geweld 

zal niets oplossen, 

zal alleen maar haat en nog meer vijandschap teweeg brengen, 

meer verdeeldheid onder de mensen. 

Alleen een terugkeer naar Mijn Vader kan deze wereld redden! 

Mensen leven in angst, leven zonder toekomst, 

omdat ze niet meer geloven in Mij, Die het echte Leven is. 

Men roept op om te bidden. 

Dat diegenen dan ook voorbeeld zijn én niet erover spreken, maar echt bidden. 

Het gebed heeft zo veel kracht, kan het kwade overwinnen. 

Mogen de kerkleiders dan ook echte voorbeelden van gebed worden 

60

én mensen terugbrengen naar het gebed. 

Want velen weten niet meer wat bidden is’ (25/03/2003). 

‘Voor velen is dit de enige manier van bidden. 

Bidden in groep is dan ook het enige gebed van heel de dag. 

Het is goed dat mensen samenkomen. 

Maar het innerlijke, het stille gebed heeft soms meer nut 

dan het gebed dat in groep wordt opgezegd’ (26/03/2003). 

‘Men is nooit alleen om te bidden. 

Ik ben in ieder mens aanwezig. 

Én waar Ik ben, daar is ook Mijn Moeder. 

Wees dus nooit eenzaam. 

Een mens kan zich eenzaam voelen 

omdat men geen hoop, geen vertrouwen stelt op Mij. 

Wie met Mij leeft en in Mijn verbondenheid, is nooit alleen’ (26/03/2003). 

‘… 

Gij zijt het die nu steeds om vergeving en vergiffenis vraagt 

voor de beledigingen, die Mij worden aangedaan. 

Gij voelt uw onmacht te weten hoe klein gij zijt 

in deze wereld vol oneerbiedigheden voor Mij. 

Maar uw smeken, uw gebed helpt de zo velen, 

die gij niet kunt zien en niet kunt begrijpen. 

Blijf volharden, ook al ziet gij rondom u geen verandering, 

ziet gij alleen maar de smaad die Mij wordt aangedaan. 

Wees hoopvol. 

Alles zal veranderen! 

Ik laat Mijn Kerk niet verloren gaan 

én vele priesters zullen terugkeren, alsook vele zielen’ (27/03/2003). 

‘Gij zijt het die Mij steeds troost brengt op dat uur door zo velen verlaten. 

Gij zijt het die bidt en smeekt om Mijn Barmhartigheid. 

Ik heb uw gebed nodig. 

Hoewel Ik God ben en alles kan, heb Ik het gebed nodig van Mijn kinderen 

om deze wereld te redden van Mijn tegenstander. 

Weet dat dit een machtstrijd is om zielen. 

En Ik heb de vrijheid gegeven aan de mensen om te kiezen, 

maar de meesten kiezen de gemakkelijke weg naar het verderf. 

Daarom is het gebed zo belangrijk! 

Ook al is het soms voor mensen moeilijk te begrijpen 

dat Ik - de God van hemel en aarde - uw hulp nodig heb. 

Blijf bidden. 

61


Geef niet toe aan de listen van de duivel 

om u weg te houden van Mij, 

om u weg te houden van uw geestelijke begeleider. 

Hij zal alles doen om Mijn uitverkorene van Mij te verwijderen! 

Geef niet toe én vertrouw op Mij’ (27/03/2003). 

‘Wanneer gij omgeven zijt door het duister, blijf dan kijken naar hét Licht. 

Ook al is het maar een Lichtje dat gij nog ziet, blijf uw blik erop vestigen. 

Ik zal er steeds zijn, hoe duister het ook mag zijn! 

Heb geen angst. 

Vrees de duisternis niet. 


Blijf kijken naar dát Licht, Dat nooit zal verdwijnen’ (31/03/2003). 

‘Aanvaard het kruis, dat Ik u geef én dat voor ieder verschillend is. 

Draag het met liefde, zoals Ik ook Mijn Kruis met Liefde heb gedragen 

voor de zonden van deze wereld. 

Het kruis, dat vrijwillig wordt aanvaard door diegenen 

die zich in overgave geven aan de Liefde, 

zal veel zielen kunnen redden!’ (31/03/2003). 


‘uw overgave, uw liefde, uw vertroosting. 

Geef u in die overgave, 

zodat Ik alles kan doen zoals Ik het wil, wanneer Ik het wil. 

Gij moet niet denken aan wat er gaat of moet gebeuren. 

Laat dat aan Mij over. 

Denk ook niet aan wat anderen over u denken of zeggen. 

Alleen Mijn Wil volgen, u berusten op Mij! 


Kijk naar Mij. 

Leer te luisteren naar uw hart. 

Kijk met uw hart, niet met uw ogen. 

Dan zult gij Mijn Wil kennen! 

Míjn Wil, Die voor ieder mens anders is! 

Blijf uw hart volgen én dan zult gij weten wat Ik van u verlang’ (01/04/2003). 

‘Wat Ik van u verlang is 

uw overgave in dienstbaarheid voor de zo vele priesters die hulp nodig hebben. 

Zet al uw gedachten van u af, al uw twijfels. 

Het moet een volledige overgave zijn! 

Zonder twijfels van wat er met u gebeurt! 

Weet dat Ik alles kan én dat Ik het ben, Die geef, maar Die ook neem. 

62

Ik heb u nodig, zoals ook de zo vele priesters! 

Wees u daarvan meer bewust dat Ik het ben, Die in u werk. 

Want zonder Mij kunt gij niets en zijt gij niets! 

En Ik geef Mijn genaden 

aan de zielen, die zich helemaal openstellen naar Mijn Wil. 

Het is niet alleen voor anderen bestemd! 

Maar aanvaard ze zoals Ik ze u geef. 

Want Ik geef Mijn genaden aan wie Mij beminnen. 

Ik geef Mijn genaden aan wie Mij in nederigheid dienen, aan eenvoudigen. 

Ieder krijgt naar Mijn Wil!’ (01/04/2003). 

‘Hoe kunnen kinderen de waarde van de biecht kennen 

als ze het niet geleerd zijn, als ze nooit erover horen spreken? 

Ze worden niet voorbereid. 

En diegene die de leiding geven, dragen daarover een verantwoordelijkheid! 

Kinderen én mensen moeten kunnen 

ongedwongen die stap zetten naar het sacrament van Mijn Barmhartigheid. 

Want Ik sta klaar om 

hen te ontvangen met al Mijn Liefde, hen te vergeven, 

hen te beminnen, hen nieuwe hoop te geven! 

Wetend dat Ik er steeds ben én hen nooit in de steek laat! 

Het sacrament heeft een zo grote waarde. 

Er is zo veel verloren gegaan! 

Het zou zo vele zielen kunnen genezen, ook kinderen! 

Want kinderen lijden 

door de zondigheid van hun ouders, van hen die leiding geven! 

Omdat de waarden van een christelijk leven verdwenen zijn!’ (02/04/2003). 

‘Weet dat Ik het u geef. 

Ik kan u pijn geven, u vreugde geven. 

Ik kan u pijn geven, die gij in vreugde kunt dragen. 

Wees niet verdrietig. 

Zet alles van u af én geef u aan Mij. 

Lijd mee met Mij voor deze wereld, voor de zo vele priesters, 

die opnieuw de weg naar de heiligheid moeten vinden, 

die afgedwaald zijn, die op een zijspoor zitten. 

Ik reken op de zielen die zich aan Mij geven: vrijwillig! 

Jammer dat er zo weinig zijn!’ (02/04/2003). 

‘Ik ben het Licht, maar Ik word omgeven door het duister. 

Zo vele van Mijn kinderen, van Mijn priesters, religieuzen 

leven in het duister en willen Mij verdringen uit Mijn huis. 

De tweedracht en de onenigheid die er heerst in Mijn Kerk, is zeer groot. 

63

Velen hebben zich laten meeslepen door de dwalingen van Mijn herders. 

De verloochening en het verraad blijven duren! 

De vrede en de eenheid moeten terugkeren 

in deze wereld, maar ook in Mijn Kerk onder de bisschoppen en priesters. 

Ze moeten zich scharen achter de paus én samen deze wereld dienen 

om de kinderen te redden die dreigen verloren te gaan. 

Eens kom Ik terug als de Verrezene in al Mijn heerlijkheid 

om de wereld te zuiveren van deze duisternis. 

Velen zullen opkijken naar hét Licht - het ware Licht Dat Ik ben! - 

én zullen gered worden. 

En deze wereld zal eenheid worden van liefde en geloof, van verdraagzaamheid. 

Deze wereld zal gezuiverd worden van alle 

haat, egoïsme, losbandigheid, onverdraagzaamheid, onrechtvaardigheid. 

En ook het Onbevlekt Hart van Mijn Moeder zal triomferen. 

Én alle machten van het kwade zullen verdreven zijn. 

Mijn Glorie, Mijn Koninkrijk komt steeds dichterbij!’ (05/04/2003). 

‘Ik sta machteloos tegenover Mijn kinderen, 

omdat ze hun eigen weg gaan, hun eigen wil volbrengen. 

Ik wil hen helpen … maar ze weigeren de hulp die Ik hun bied. 

Ze denken alles beter te weten en alles alleen aan te kunnen, 

tot ze diep genoeg gevallen zijn. 

Velen proberen dan terug te keren en verlangen naar Mijn hulp 

én Ik help hen met al Mijn Liefde. 

Mijn kinderen opnieuw te mogen omarmen 

nadat ze zo lang van Mij verwijderd waren! 

Maar helaas zijn er ook velen 

die nooit meer willen terugkeren, die nooit meer Mijn Liefde kunnen krijgen 

omdat ze die volledig weigeren 

én in de handen van de duivel vastgeklampt zitten!’ (07/04/2003). 

‘Draag alles met geduld en liefde. 

Weet dat Mijn tegenstander alles zal gebruiken om u onrustig te maken. 

Ook de personen rondom u gebruikt hij om u te misleiden. 

Blijf rustig. 

Vol vertrouwen op Mij, op uw Moeder! 

Zoals gij de woorden hebt gebruikt die Mijn Moeder steeds zegt 

“bidden en vasten”. 

Dáármee kan het kwade overwonnen worden. 

Niet met geweld!’ (08/04/2003). 

‘Weet dat ook vele van Mijn priesters lijden 

door de liefdeloosheid in deze wereld, 

64

door de afkeer van Mijn kinderen, die Mij niet meer beminnen. 

Priesters die lijden omwille van vele priesters, 

die opgekomen zijn tegen Mijn Wil en hen willen tegenwerken. 

Ook dit is lijden! 

Het verraad, de verloochening is lijden. 

De tegenwerking van Mijn plaatsvervanger (paus Johannes Paulus II) is lijden. 

De kerk - Mijn huis! - die voor zo veel doeleinden misbruikt wordt is lijden. 

Dit is voor vele van Mijn toegewijde priesters een kruis om te dragen. 

En ook zij moeten 

het met liefde dragen, met geduld, én bidden en vasten en vertrouwen. 

Wie al zijn hoop op Mij stelt, zal niet teleurgesteld worden’ (08/04/2003). 

‘Van uw fouten kunt gij leren. 

Het zijn lessen in gehoorzaamheid! 

U geven in overgave is u dan ook werkelijk helemaal geven. 

Hoe klein het ook is dat Ik u vraag of hoe onbenullig het misschien mag zijn: 

u geven in onvoorwaardelijke overgave. 

Uw wil moet werkelijk helemaal Mijn Wil worden. 

Ook priesters moeten leven in die totale overgave. 

Als ze dat niet kunnen, 

komen ze tekort in hun geloften, die ze hebben uitgesproken. 

Priesters moeten 

leven naar Mijn Wil 

- Niet naar de wil van de mensen! 

Niet naar de verlangens van wat de wereld hun biedt! - 

maar trouw zijn aan hun gelofte, gehoorzaam aan de Kerk, aan de paus 

én zichzelf verloochenen in totale overgave en met liefde. 

Ze moeten 

zich totaal ten dienste stellen van de zielen die hun zijn toevertrouwd, 

bidden voor die zielen, voor de zo vele zielen die dreigen verloren te gaan. 

Het gebed van de priesters heeft zoveel kracht. 

Weet dat zij de veelgeliefde zonen van Mijn Moeder zijn 

én dat Zij al hun gebeden verhoort. 

Het is het grootste geluk van Mijn Moeder Haar zonen te mogen bijstaan 

in hun roeping, in hun noden, in het helpen dragen van hun kruis’ (08/04/2003). 

‘De smaad die Mij wordt aangedaan door de priesters, is niet te overzien. 

Bid. … 

Bid veel voor uw priesters. 

Gij hebt hun lot op u genomen. 

Blijf bidden, offeren en vasten. 

Velen zullen daardoor geholpen worden’ (08/04/2003). 

65

‘Wanneer kinderen zich openstellen voor Mij, 

dan geef Ik graag van Mijn genaden, 

dan schenk Ik hun vreugde 

die ge onmogelijk kunt begrijpen voor mensen, die zich niet in overgave geven. 

Ik geef graag aan wie Mij veel geeft. 

Maar weet dat Ik ook heel stil kan zijn. 

Maar Ik ben er steeds, ook al voelt gij Mij niet meer. 

Ook al lijkt alles zo leeg in uw hart, dan nog ben Ik heel dicht bij u. 

Geloven is 

niet alleen voelen, 

maar echt geloven - volledig vanuit uw vrije wil 

ook al is het stil, ook al verkeert men in dorheid! - 

geloven in liefde en overgave! 

Mij uw liefde geven schenkt Mij zo veel genoegdoening, zo veel troost’ 

(09/04/2003). 


‘Beleef samen met Mij de Goede Week. 

Probeer u nog meer tijdens deze week u iets te ontzeggen. 

Blijf bij Mij om deze dagen in voortdurend gebed en vasten door te brengen. 

Richt uw blik voortdurend op Mijn gekruisigde Zoon. 

Het zal voor Mijn Zoon een vreugde zijn u bij Hem te hebben. 

En wees gerust in deze dagen van voortdurend gebed en vasten 

zullen er priesters aangeraakt worden, 

die opnieuw hun ware roeping zullen ontdekken’ (11/04/2003). 

‘Ik zal u … de kracht geven (om te vasten en te bidden in de Goede Week). 

Maar geloof dat gij het kunt én doe het met liefde vanuit het diepst van uw hart. 

En gij zult verwonderd zijn 

dat gij meer aankunt dan dat gij voor mogelijk acht! 

Heb vertrouwen in Mij. 

Ik zal u nabij zijn, zoals steeds!’ (11/04/2003). 

‘Lijden … lijden … 

Ik lijd iedere dag door de afwezigheid van Mijn kinderen, van Mijn priesters, 

die zo weinig tijd maken om bij Mij te zijn. 

Ik lijd iedere dag door het geweld, de gruwel, de onrechtvaardigheid 

in deze wereld. 

Ik lijd iedere dag door de talloze heiligschennissen Mij aangedaan. 

Ik lijd iedere dag door de hoogmoed 

van zo vele van Mijn kinderen én ook van priesters, 

die denken Mij te dienen, maar alle eer voor zichzelf opeisen. 

Ik lijd in de arme en zieke mens, in de verdrukte mens. 

Ik lijd dag en nacht door wat men Mij telkens opnieuw aandoet, 

66

door de zware zondigheid waarin deze wereld is ondergedompeld. 

En dan word Ik getroost 

door Mijn Moeder, Die dag en nacht bij Mij aanwezig is, 

door de zielen, die Mij komen bezoeken. 

Een uurtje gezelschap kan Mij zoveel doen vergeten van wat men Mij aandoet. 

Ik ben zo gemakkelijk te overhalen wanneer men eens zegt: “Ik bemin U”. 

Dan begint Mijn Hart over te vloeien van Liefde en schenk Ik 

zoveel genaden aan die zielen die Mij helpen én vergeving voor wie zij bidden. 

Zo blijft Mijn toorn in bedwang gehouden 

door de Liefde van Mijn Moeder én van Mijn kinderen’ (13/04/2003). 

‘Ik heb vurig naar dit moment verlangd om Mijn Kruis te dragen 

én Ik zou het opnieuw doen. 

Want Ik heb geen ander verlangen dan Mijn kinderen te redden 

van Mijn tegenstander, die nu zo geweldig te keer gaat! 

Zielen die mee ten onder gaan, beseffen niet wat hen te wachten staat. 

Én velen verlangen ernaar. 

Want het is een strijd om 

Mij hier van deze wereld te verdrijven, 

Mij van Mijn kinderen weg te houden! 

Maar zonder Mij is deze wereld helemaal verloren. 

Ik - het Lam van God, Dat deze wereld gered heeft - wil u nog altijd redden. 

Indien gij zoudt weten hoe Ik lijd door zo velen die Ik zie verloren gaan! 

Ik ween nog steeds bloedige tranen. 

Keert u niet van Mij af 

- Mijn kinderen! - 

maar komt terug naar Mijn Goddelijk Hart, Dat niets anders verlangt 

dan u te beminnen, u te redden, u voor altijd eens bij Mij te hebben. 

Maar ze luisteren niet naar Mijn smeekbede! 

Ze zijn doof voor Mijn Woorden en blind voor Mijn tekens! … 

Ik ween dag en nacht voor deze wereld én Ik krijg zo weinig vertroosting. 

Mijn Hart hunkert naar liefde, maar krijgt alleen maar smaad. 

Laat ook gij Mij niet in de steek. 

Zet die wereldse gedachten van u af én blijf bij Mij. 

Ik heb uw gebed zo nodig. 

Want ook nu zal Ik Mijn lijden weer op mystieke wijze ondergaan. 

Blijf deze dagen (van de Goede Week) in intense verbondenheid bij Mij. 

Het wereldse waarvan gij afstand genomen hebt: 

laat het u niet van Mij verwijderen. 

Beleef deze dagen uitsluitend voor Mij en met Mij in gebed en vasten’ (14/04/2003). 

‘Maar gij kent de ingesteldheid niet van diegenen die komen bidden. 

Velen komen voor de schijn, voor het oog van de mensen of voor de priester. 

67

Men moet komen om Míj te behagen, niet om de priester. 

Hij is alleen maar Mijn bedienaar’ (14/04/2003). 

‘Maken ze tijd voor Mij of voor de priester of voor de mensen 

om goed over te komen?’ (14/04/2003). 

‘Ook Ík bereid Mij voor op deze dagen (van de Goede Week) 

om samen met Mijn Moeder deze uren van Mijn passie te herbeleven. 

Laat Mijn stilte ook uw stilte worden in uw hart. 

Gij weet 

dat Ik er ben, dat Ik naar u kijk, 

dat Ik u vergeef al de momenten 

dat gij met uw gedachten vandaag afwezig waart. 

Gij zijt nog altijd Mijn vertroosting! 

Laat Mij niet in de steek, zoals zo vele van Mijn kinderen nu doen, 

maar blijf bij Mij ook in de uren van Mijn passie’ (14/04/2003). 

‘Voor veel mensen blijf Ik dood en begraven. 

Voor veel mensen heb Ik zelfs nooit bestaan. 

Ze ontkennen Mij. 

Er is vreugde en pijn! 

Vreugde! 

Omdat Ik voor velen de weg geopend heb om naar Mijn Vader te gaan. 

Pijn! 

Om de zo velen die niet die weg willen volgen 

én voor altijd zullen verloren zijn’ (20/04/2003: Pasen). 

‘Leef in zuiverheid, in reinheid. 

Uw lichaam werd geheiligd door Mijn Aanwezigheid. 

Want Ik ben heilig! 

Zorg steeds voor een zuiver hart, een zuivere ziel. 

Laat u steeds onderdompelen in het sacrament van Mijn Barmhartigheid. 

Hoe klein het ook is, zuiver u steeds van alle onvolmaaktheden. 

Laat uw hart vol van liefde zijn, van deemoed en reinheid. 

Laat uw hart Mijn thuis zijn, 

waar Ik kan werken, kan wonen, kan rusten, 

waar Ik alles in u kan volbrengen wat Ik wil. 

Ik verlang zuivere harten. 

Ik leef elke dag in zo vele zielen, 

die zwart zijn van zonde, waar geen enkel licht meer is. 

Daar verblijf Ik, wachtend op het gebed van een zuivere ziel, 

die zich geeft voor de bekering van deze zielen, 

die ten prooi zijn aan zware zondigheid. 

Opdat zij mogen aangeraakt worden door de kracht van het gebed! 

68

Bid voor uw priesters. 

Opdat ze mogen aangeraakt worden 

met het vuur van de echte, ware Liefde! 

Mijn Liefde! 

De Goddelijke Liefde! 

Bid voor hen. 

Opdat de Heilige Geest hen mag verlichten 

én dat zij terugkeren naar hun ware roeping! 

Bid voor de zielen. 

Ik heb zielen nodig die Mij helpen. 

Ik heb ze zo nodig’ (24/04/2003). 

‘Ik mag (in deze Heilige Mis) op het altaar komen 

in al Mijn waardigheid met Mijn Goddelijkheid, 

terwijl Ik op de meeste plaatsen verdrukt, vertrapt word. … 

Ik verafschuw dit, maar Ik moet het steeds geduldig ondergaan. 

Uit Liefde blijf Ik dit verdragen. 

Bid op deze dag 

dat Mijn Barmhartigheid mag blijven duren boven Mijn Gerechtigheid. 

Want Ik blijf mild 

voor al diegenen die erom vragen én voor de zielen die Mij zo zijn toegewijd! 

Ook al zijn er zo weinig, Ik blijf barmhartig’ 

(27/04/2003: Zondag van de Goddelijke Barmhartigheid). 

‘Mijn Hart wordt gekweld dag en nacht, 

maar Het blijft overstromen van Liefde, van Barmhartigheid. 

Op vele plaatsen in Mijn Kerk 

wordt er niet over Mijn Barmhartigheid gesproken. 

Alsof ze die niet nodig hebben! 

Maar alles vloeit voort vanuit Mijn Liefde, Mijn Barmhartigheid. 

Anders had deze wereld al lang opgehouden te bestaan. 

Blijf samen met Mijn Moeder smeken om Mijn Barmhartigheid. 

Want ook Mijn Moeder doet niets anders 

dan Barmhartigheid afsmeken bij Mijn Vader 

voor deze wereld, voor al Haar kinderen! 

Blijf gij dit ook doen samen met uw Moeder in het bijzonder voor de priesters’ 


‘Herinner u die hostie die gij gezien hebt. 

De zwarte vlekken! 

Die komen steeds groter en groter 

door de heiligschennissen die Mij worden aangedaan. 

Eens zal Ik moeten ingrijpen én die dag komt steeds dichter en dichter 

69

omdat men weigert Mij te erkennen. 

De Heer, Hun God, Vader van alle leven, 

Die men minacht, bespot en vernedert! 

Maar blijf hopen, blijf vertrouwen dat vele zielen zullen gered worden. 

Hoe hard Mijn tegenstander het ook probeert, 

tegen Mijn Liefde vermag hij niets!’ 


‘Wanneer men niet met eerbied consacreert, 

zal men Mij ook niet met eerbied aan de mensen geven. 

Dit is voor Mij een gruwel die nooit ophoudt! 

Men moet Mij in dit stukje Brood aan de mensen tonen. 

Onze blikken moeten kunnen verenigd worden 

om dan helemaal tot eenheid te worden. 

Geknield Mij ontvangen (om te communiceren) 

is het meeste eerbetoon dat men Mij kan geven. 

Ik weet dat dit op vele plaatsen onmogelijk is geworden. 

Ik verlang niets liever dan dat men Mij aankijkt. 

Want Ik kom tot hen met al Mijn Liefde! 

Maar de meesten ontvangen Mij 

zonder een beetje liefde, zonder de minste aandacht. 

Ze ontvangen Mij met grote ondankbaarheid 

en hun gedachten zijn nooit bij Mij. 

Er is zoveel oneerbiedigheid tijdens de Communie 

zowel door de priester als door de mensen. 

Vele priesters moeten leren 

de Communie op een eerbiedwaardige manier te geven aan de mensen. 

Maar alles is nu gehaast én velen beseffen Mijn Aanwezigheid niet meer! 

Én hoe Ik terecht kom bij de mensen is van geen belang! 

Mijn Hart wordt verscheurd dit alles te moeten ondergaan dag en nacht. 

Het houdt niet op. 

Men heeft meer eerbied voor wereldse afgoderij dan voor Mij. 

De onterende Communies zijn niet te overzien. 

Weest - Gij allen die Mij beminnen! - voorbeeld van eerbied. 

Durft te tonen hoe men Mij ontvangt met eerbied, 

ook al spreken ze laster over u. 

Weest voorbeeld. 

Opdat ook voor vele priesters hun ogen zouden opengaan!’ (29/04/2003). 

‘Mensen zeggen gemakkelijk dat ze niet meer kunnen knielen. 

Ze zijn het niet meer gewoon. 

Vroeger knielde iedereen bij de Communie. 

Men knielde 

70

ij het binnenkomen van Mijn huis en bij het verlaten van Mijn huis. 

Zo weinig die dit nog doen 

én daardoor verheffen ze zich, tonen ze dat ze evenveel zijn als Ik. 

Hoe velen komen soms binnen en spreken en laten zich opmerken. 

Het is Mij voortdurend in het gezicht slaan! 

En priesters laten alles gebeuren én doen er veelal aan mee. 

Blijf dus een voorbeeld zowel voor de mensen als voor de priesters’ (29/04/2003). 

(Deze richtlijnen over het communiceren) 

‘Ze zijn voor u bedoeld. 

Het zijn richtlijnen 

van hoe priesters waardig moeten zijn tegenover Mij, 

van hoe zij waardig moeten consacreren, 

van hoe zij de sacramenten op waardige wijze moeten toedienen’ (29/04/2003). 

‘Het is waar! 

De zondigheid van priesters en religieuzen 

kwetst Mij veel meer dan van anderen. 

Omdat zij Mij trouw hebben beloofd! 

Ze hebben hun geloften uitgesproken, 

maar velen zijn in opstand gekomen én volbrengen niet Mijn Wil, maar hun wil. 

Mijn Hart wordt te klein om de vele doornen op te vangen van Mijn priesters. 

Én ook het Onbevlekt Hart van Mijn Moeder wordt steeds doorboord 

door Haar veelgeliefde zonen. 

Het is pijnlijk dit te moeten zeggen, maar het is nu zo! 

Velen zullen verloren gaan, maar velen kunnen nog gered worden. 

Ze zullen gered worden door de offers van zielen, 

die zich geheel aan Mij hebben toegewijd. 

Geef niet toe … aan de listen van Mijn tegenstander. 

Hij probeert u in alles van Mij weg te houden! 

Het is een gevecht dat gij moet leveren, maar wees sterk 

én spreek met alles erover aan uw geestelijke leidsman. 

Want ook dat probeert hij te verhinderen!’ (29/04/2003). 

‘Weet … dat Ik alles uit Liefde en met Liefde heb gedaan. 

Wees gij ook in alles liefde. 

Ook in de moeilijkheden! 

Blijf liefde. 

Ook in de zo vele dingen die gij niet graag doet! 

Blijf het met liefde doen. 

Het zijn allemaal offers die gij kunt brengen uit liefde voor Mij!’ 

(29/04/2003). 

‘Bemin Mij. 

Bemin Mij. 

71

Ik lijd … en de ondankbaarheid is zo groot. 

Ik ben op zo vele plaatsen aanwezig, 

maar het verschil tussen bemind te worden en vernederd te worden is groot. 

Ik heb u hier geroepen. 

Ik heb u hier nodig voor de vele beledigingen, die Mij hier worden aangedaan. 

Dit is geen (plaats) van aanbidding, 

maar van vermaak voor zo vele activiteiten, 

die hier worden toegelaten én die Mij steeds opnieuw pijnigen! 

Uw aanwezigheid is eerherstel 

voor Mij, voor de zware vernederingen die Mij worden aangedaan’ (02/05/2003). 

‘Ik beklaag Mij steeds bij u 

voor al het onrecht, voor al het lijden dat Mij wordt aangedaan. 

Maar gij zijt Mijn vertroosting! 

Ik heb zielen nodig bij wie Ik kan rusten, bij wie Ik steun vind. 

Blijf bij Mij zoveel als gij kunt. 

Het is een zoete balsem op Mijn talrijke wonden die Mijn pijn verlichten’ 

(02/05/2003). 

(Gij kunt) ‘Eerherstel (brengen) 

voor de zo vele beledigingen, die Mij worden aangedaan. 

Maar Mijn Liefde is nog altijd veel groter 

dan de talrijke zonden van deze wereld. 

Mijn Hart blijft overstromen van Liefde’ (02/05/2003). 

‘Begrijpt gij nu nog niet dat Ik u voor Mij alleen wil 

om er de rust te vinden die Ik zo nodig heb? 

Bid in verbondenheid waar Ik in u aanwezig ben. 

Ik wil er dag en nacht de rust vinden die Ik zo nodig heb. 

Want de beledigingen geven Mij ongekende smarten. 

De innerlijke verbondenheid van het gebed geeft Mij die rust. 

De stilte te vinden in uw hart, uw liefde, u te horen zeggen in stilte 

“Ik bemin U”. 

Geef Mij waar Ik naar verlang: liefde, stilte, rust, vertroosting’ (03/05/2003). 

‘Men krijgt geen enkele verdienste (door te zingen in de kerk) 

omwille van de smaad die men Mij aandoet’ (04/05/2003). 

‘Men moet zingen ter ere van Mijn Glorie, 

niet voor de verdiensten van de mensen. 

Men verlangt lof en eer te krijgen van de mensen én dat is hoogmoed. 

Ofwel zingt men voor de mensen, maar dan buiten Mijn kerk. 

Ofwel zingt men tot Mijn eer, zonder zich te verheffen bij de mensen’ (04/05/2003). 

72

‘Het moeilijkste is opkomen tegen uw familie (1)! 

Maar weet dat wie zijn broeders en zusters meer bemint dan Mij 

is Mij niet waardig. 

Laat u niet ontmoedigen door wat zij over u zeggen. 

Zij zullen altijd proberen om u van Mij te verwijderen. 

Iemand die Mijn weg volgt 

moet veel kunnen lijden, moet veel kunnen aanvaarden. 

Gij kunt nooit verkeerd doen 

om geheel voor Mij te kiezen, 

om de weg te volgen, die Ik voor u heb gekozen. 

De weg van de gehele onthechting aan alles wat werelds is, ook van uw familie! 

Ik wil u voor Mij alleen. 

Zo kan Ik geheel Mijn Wil in u volbrengen! 

En dat is wat Ik wil: uw totale opoffering omwille van Mij’ (06/05/2003). 

(1) Deze boodschap is speciaal bedoeld voor offerzielen en anderen die zich 

geroepen weten om helemaal voor de Heer te kiezen. 

Zie ook INZICHTEN, Nog goede raad voor offerzielen (3). 

‘Bevrijd worden (uit de Heilige Hostie in ons hart door de Heilige Communie)! 

In hoeveel zielen word Ik bevrijd? 

In de meeste zielen blijf Ik niet alleen gevangen, 

maar word Ik nog vaak mishandeld zelfs bij priesters en religieuzen. 

Hoe velen laten Mij open bloeien in hun hart, 

waar Ik kan leven, werken en wonen? 

Bevrijding betekent voor Mij: 

dat zielen zich openstellen voor Mij, zich aan Mij geven. 

Maar bij de meeste word Ik onmiddellijk weer verdrongen, vertrapt en beledigd. 

Omdat zij Mijn Aanwezigheid, Mijn Goddelijkheid 

niet beseffen, niet willen beseffen! 

Hoe graag zou Ik iedere ziel willen omarmen met Mijn Liefde, 

maar Ik kan dit alleen maar met hun toestemming. 

Ik wil allen naar Mij toetrekken, hen overladen met al Mijn weldaden, 

maar ze houden hun harten gesloten. 

En Ik blijf hun Gevangene én Ik verblijf in de meeste zielen 

in de grootste duisternis, in de grootste verlatenheid. 

Zoals Ik ook in Mijn kerk 

word opgesloten én in de meeste verlatenheid word gelaten!’ (06/05/2003). 

‘Weet … dat priesterhanden geheiligd worden 

- door de wijding die zij ontvangen hebben! - 

om Mij op een eerbiedwaardige manier op het altaar te laten komen 

in het kleine stukje Brood. 

73

Maar reeds daar word Ik mishandeld door de priesterhanden 

die leven in staat van zonde. 

De zo velen die totaal onverschillig zijn geworden! 

Op het ogenblik dat zij de Heilige Geest aanroepen 

gebeurt het mysterie van de Eucharistie 

én kom Ik - de Heer, uw God - op het altaar. 

Om steeds bij u aanwezig te kunnen zijn, om Mij aan u te geven! 

Opdat gij zoudt leven kunnen krijgen! 

Want Ik ben het Leven, 

Ik ben úw Voedsel, “Voedsel van Eeuwig Leven”! 

En Ik blijf dit verder doen tot het einde van deze wereld 

ondanks alle vernederingen die Ik moet ondergaan. 

Omdat Ik u, mensenkinderen, bemin! 

Priesters moeten zich weer bewust worden van de grootste genade 

die zij ontvangen hebben. 

Door hun toedoen kom Ik op het altaar. 

Geen enkele genade is groter dan dit. 

Daarom verlang Ik 

meer eerbied, meer toewijding van Mijn priesters, meer heiligheid. 

Het hoogtepunt voor iedere priester zou moeten de dagelijkse Eucharistie zijn, 

die zij steeds met eerbied en ingetogenheid moeten opdragen. 

De Eucharistie zou hun voeding moeten zijn om 

al de sacramenten met eerbied te volbrengen en hun taak als priester te beleven. 

Wanneer men onverschillig is en in zonde leeft, 

verdwijnen die waarden 

én hun handen en hun woorden hebben nog weinig kracht. 

Wanneer Ik op het altaar kom, 

word Ik omringd door Mijn Moeder, Die altijd bij Mij aanwezig is. 

Ik word omringd door talrijke engelen en heiligen, 

die Mij aanbidden en alle lof en eer brengen. 

Maar weet dat Ik op het altaar door zo vele priesters beledigd word. 

Indien men alle engelen en heiligen zou kunnen zien 

in aanbidding, welk eerbetoon zij Mij brengen, 

dan zouden velen, zouden allen zich op de grond werpen 

om Mij ook te aanbidden. 

Ik ben het Allerheiligste, het Allerhoogste, 

én Ik word vertrapt, vernederd en verworpen. 

Tijdens de Eucharistie 

zou er een diepe stilte en een diepe ingetogenheid moeten zijn. 

Alles wat ze nu doen, dat is om dit te verwerpen: stilte, eerbied, ingetogenheid. 

Beleef met nog meer eerbied … de Heilige Mis. 

Laat Mij waardig binnenkomen in uw hart. 

Zodat Míjn Hart vertroosting kan krijgen voor al het leed, 

74

dat Mij wordt aangedaan door zo veel priesters!’ (06/05/2003). 

(Ik wil dat u voor Mij bent:) 

‘Mijn vertroosting, 

Mijn rust, die Ik vind te midden van een wereld vol rumoer, vol zondigheid. 

De vernederingen waren weer talrijk. 

Daarom … heb Ik u nodig! 

Wees trouw aan uw beloften. 

Wees zuiver. 

Laat u niet onrustig maken door gedachten die uw ziel kunnen schaden. 

Gij hebt uw leidsman … 

Hij helpt u zoveel als hij kan. 

Wacht dan niet om uw ziel te zuiveren, maar doe het zo veel mogelijk. 

Ik wil bij u zijn in een rustige ziel’ (10/05/2003). 

(Word een offerziel) 

‘Klein en verborgen voor de wereld (1), maar groot voor Mijn Vader! 

Niet iedereen kan alles in het verborgene doen. 

Ik heb nu eenmaal mensen nodig, 

die grootse daden verrichten omwille van Mijn Naam, die niet verborgen zijn. 

Maar het is wel belangrijk om alles met de grootste nederigheid te volbrengen! 

En er zijn veel mensen, 

die grootse daden verrichten die voor de buitenwereld onzichtbaar zijn. 

Ieder heeft een andere taak! 

Het bestaat erin om alles met liefde en uit liefde te doen 

omwille van Mijn Naam. 

Hoe groot de daden ook zijn die men doet 

alleen maar voor het oog van de mensen om alle eer en lof te krijgen: 

weet - Ik verzeker u! - zij hebben hun loon al ontvangen (2). 

Ik heb offerzielen nodig. 

Kleine zielen, arm van geest maar groot in liefde. 

Zielen, 

onbeduidend voor de mensen (1), 

vaak ook afgewezen omwille van Mijn Naam, 

vaak vervolgd omwille van Mijn Naam, 

bespot en vernederd omwille van Mijn Naam. 

Maar zielen 

die volharden in liefde, in geloof en vertrouwen, waarop Ik kan en mag rekenen. 

Zielen die Míjn weg volgen. 

De moeilijke weg, de weg van het leed, de smaad, 

maar de enige weg naar het Eeuwige Geluk bij Mij! 

Maar zulke zielen zijn er minder en minder, 

omdat velen de gemakkelijke weg verkiezen. 

75

De weg van het vermaak en het plezier! 

Die weg die op het einde doodloopt, 

waarvan velen niet meer terug kunnen! 

De macht van het kwaad heeft hen geheel overmeesterd 

door de welvaart die hier is gekomen. 

Men heeft zich totaal overgegeven aan Mijn tegenstander, 

die hen heeft verleid aan alles wat wereld is, met alles wat vergankelijk is. 

Er is veel gebed nodig, veel offers 

om deze wereld te bevrijden uit die macht van het kwade! 

Blijf bidden. 

Blijf hopen. 

Blijf vertrouwen op Mijn Barmhartigheid. 

Want alleen Ík kan deze wereld nog redden!’ (12/05/2003). 

(1) Zie ook INLEIDING 5.2.3; INZICHTEN, Als offerziel een verborgen leven 

leiden. 

(2) Zie Mt. 6, 1-18: ‘Denkt er om: beoefent uw gerechtigheid niet voor het oog 

van de mensen om de aandacht te trekken; anders hebt gij geen recht op loon bij 

uw Vader die in de hemel is. Wanneer gij dus een aalmoes geeft, bazuin het dan 

niet voor u uit, zoals de huichelaars doen in de synagoge en op straat, opdat zij 

door de mensen geprezen worden. Voorwaar Ik zeg u: Zij hebben hun loon al 

ontvangen. … Wanneer gij bidt, gedraagt u dan niet als de schijnheiligen, die 

graag in de synagogen en op de hoeken van de straten staan te bidden om op te 

vallen bij de mensen; voorwaar, Ik zeg u: Zij hebben hun loon al ontvangen! … 

Wanneer gij vast, zet dan geen somber gezicht zoals de schijnheiligen; zij 

verstrakken hun gezicht om de mensen te tonen dat zij aan het vasten zijn. 

Voorwaar, Ik zeg u: Zij hebben hun loon al ontvangen’ … 

‘Aanbidding tot eerherstel! 

Aanbidding tot eerherstel voor de beledigingen die Mij worden aangedaan! 

Ik verlang dit: een voortdurende aanbidding’ (12/05/2003). 

‘Ik verlang om meer aanbidding in alle kerken. 

Ik wil dat men Mij erkent als hun God, hun Verlosser, hun Redder. 

Ik verlang meer eerbied, meer eerbetoon, meer liefde. 

Waar word Ik nog aanbeden? 

In hoeveel kerken? 

In hoeveel kloosters? 

- Kloosterlingen! - 

Waar is uw tijd van gebed, van aanbidding? 

Welke waarden hebt ge laten verloren gaan? 

Hoeveel hebt ge bijgedragen tot de verloedering van kloosters en kerken? 

Uw gebed - kloosterlingen! - is zo nodig om nieuwe roepingen. 

76

Gebed van kloosterlingen, die vroeger hele dorpen en steden konden redden! 

Waar blijven ze nu?’ (12/05/2003). 

‘De ondankbaarheid is zo groot’ (15/05/2003). 

‘De ondankbaarheid is zo groot. 

Zo weinig die weten welke smarten en pijnen Ik heb moeten doorstaan 

om u, mensenkinderen, te bevrijden van de zonde. 

Niemand kan Mijn doodstrijd begrijpen, tenzij Ik het hen geef. 

Gij kunt verbonden leven met Mijn lijden, 

maar nooit - zo lang gij hier zijt - kunt gij dit begrijpen. 

Ik heb alles op Mij genomen: 

de zonden van iedere ziel, hun ziekten, hun doodstrijd, 

de pijnen van de martelaren, de pijnen van de verdrukten, de vervolgden, 

maar ook de pijnen van hen die reddeloos verloren zijn, de pijnen van de hel. … 

Gij weent om Mijn lijden. 

Maar weet 

dat Ik nog steeds verschrikkelijk lijd, 

dat Ik nog steeds gegeseld word, 

gekroond word met doornen, bespuwd en bespot, 

dat Ik nog steeds Mijn Kruis draag 

én dat Ik nog ontelbare keren word gekruisigd. 

En steeds is Mijn Moeder bij Mij aanwezig 

én ook Haar Hart wordt steeds opnieuw doorboord! 

Kijk om u heen, naar alles wat er gebeurt op deze wereld, 

én gij begrijpt waarom Mijn lijden niet ophoudt. 

De ondankbaarheid van Mijn kinderen is zo groot. 

En nochtans komt alles van Mij! 

Het leven dat zij krijgen, de natuur, de welvaart waarin zij leven! 

En toch willen zij Mij niet erkennen als hun God, 

Vader van het leven, Vader van alle leven! 

Gij begrijpt nu waarom Ik verlang om meer gebed, meer aanbidding overal. 

Om eerherstel voor alles wat Mij wordt aangedaan! 

Om Mijn pijnen te verzachten! 

Om Mijn toorn te bedaren! 

Het is zo dringend! … 

Geef nooit op. 

Blijf bij Mij komen. 

Blijf Mij trouw in gebed, in aanbidding 

zoveel als gij kunt, zoveel als het mogelijk is. 

Deze wereld is één catastrofe geworden 

én nog keren zij niet terug naar de Bron van alle leven. 

Ook priesters en religieuzen blijven zich van Mij verwijderen. 

In plaats van naar Mij terug te keren! 

77

Als Ik niet kan rekenen op Mijn priesters, die Mij trouw hebben beloofd, 

ga Ik naar Mijn kinderen, die wél tijd maken voor Mij én die zich willen geven. 

Gij weet … 

hoe meer gij naar Mij zult toekomen, 

hoe meer gij in Mijn verbondenheid zult leven, 

zult gij het ook moeilijk hebben met degenen die naast u leven. 

Maar weet: wie voor Mij kiest, kan nooit verkeerd doen. 

Doe alles met liefde en uit liefde. 

De Liefde is totaal verdwenen in deze wereld én alleen Liefde kan alles redden. 

Want Ík ben Liefde! 

Ik geef u Mijn Liefde. 

Ik geef Liefde aan deze wereld, aan iedere ziel 

én Ik krijg alleen maar ondankbaarheid terug’ (15/05/2003). 

‘Eerbetoon en eerherstel!’ (15/05/2003). 

‘Ik verlang dat uw leven niets anders meer is dan 

een totale zelfopoffering van gebed, dankbetuigingen en eerherstel 

voor alle leed, alle smaad, 

die Mij iedere dag wordt aangedaan door zo vele priesters. 

Laat uw leven een leven zijn van totale onthechting aan wereldse zaken. 

Leef alleen nog voor Mij en met Mij. 

Laat Mij niet in de steek. 

Want Ik heb uw gebed, uw offer, uw levensoffer zo hard nodig! 

Bid en volhard in het gebed én vraag steeds hulp aan uw Hemelse Moeder, 

Die u steeds nabij is’ (15/05/2003). 

‘Wilt gij dit opbrengen voor Mij: 

u geheel te onthechten, u geheel aan Mij te geven in totale overgave?’ (15/05/2003). 

‘Ik ben een Gevangene van deze wereld. 

Zij binden Mij vast. 

Zij sluiten Mij op. 

En Ik moet alles geduldig ondergaan. 

(Onbeleefd gedrag tegenover de Heer Jezus in het tabernakel) 

Wat gij nu ziet en hoort is maar een klein deeltje van alles wat men Mij aandoet. 

De schone schijn voor de buitenwereld! 

Alle lof en eer voor de mensen én voor Mij smaad en leed! 

Ik weet … dat Ik Mij steeds beklaag, maar de pijnen zijn zo groot. 

Ik word aan de kant gezet. 

Men viert een dankmis en men vergeet Mij. 

Ik word volledig weggedoken. 

Breng eerherstel voor alle beledigingen die steeds groter worden. 

Bid … bid’ (17/05/2003). 

‘Men begaat evenveel zondigheid binnen Mijn kerk als buiten Mijn kerk. 

78

Én alles is nu geoorloofd! 

De verantwoordelijken zullen een zware verantwoordelijkheid moeten afleggen 

voor alles wat zij nu toelaten én meestal voor eigen belang. 

En vele zielen worden meegesleurd en misleid én vinden dat alles nu zo moet’ 

(17/05/2003). 

‘Ik kan u niet gebruiken als Ik u niet voor Mij alleen heb. 

Wees dus waakzaam. 

Laat u niet afleiden door slechte ingevingen die niet van Mij komen. 

Ze maken u onrustig. 

Gij hebt voor Mij gekozen, geheel voor Mij!’ (19/05/2003). 

‘Weet wat Ik u gevraagd heb. 

Ga u zuiveren zoveel als gij kunt. 

Wat gij vandaag kunt doen, wacht niet tot morgen. 

Ik wil een zuivere ziel! 

Ik kom in zoveel zielen terecht, die verrot zijn van zonde en ziekte 

én ook daar moet Ik verblijven. 

Daarom heb Ik zielen nodig 

die zich helemaal zuiveren van elk kwaad, van elke zwakheid. 

Weet dat Ik u ook op de proef stel. 

Ik neem wat Ik wil en Ik geef wat Ik wil. 

Wees standvastig ook in momenten van totale stilte. 

Want velen zijn ten onder gegaan in die momenten van stilte, van dorheid! 

Geloven, vanuit het diepste van uw hart, 

in het volste vertrouwen dat alles van Mij is wat Ik u geef! 

En Ik vraag u liefde! 

Geef Mij uw liefde, uw gebed, uw leven als zoenoffer voor de priesters. 

Blijf bij Mij dag en nacht als gij kunt. 

In verbondenheid 

met Mij en met uw Hemelse Moeder, 

met uw engelbewaarder, die nooit van uw zijde afwijkt, die u steeds helpt! 

Vertrouw ook op hem. 

Hij is er om u te helpen! 

Wees hem trouw, maar ook gehoorzaam’ (20/05/2003). 

‘Ik ween om zo de zo vele van Mijn kinderen, 

die zich hebben afgekeerd van Mij. … 

Het doet pijn hen te willen helpen 

én alleen maar te moeten toezien hoe ze meer en meer de afgrond ingaan. … 

Ze hebben hun vrijheid! 

En gij kunt niets veranderen aan de manier van leven die zij gekozen hebben 

ook al gaan ze de verkeerde weg op. 

79

Gij kunt alleen maar 

blijven bidden voor hen, 

al uw liefde geven 

én geduldig en met het volste vertrouwen hopen 

dat ze terugkeren naar het ware leven’ (21/05/2003). 

‘Ik verlang om binnen te gaan in zuivere zielen. 

Zielen moeten zich meer en meer zuiveren. 

Ook priesters moeten zich meer zuiveren. 

Hun zielen, hun handen, waarin Ik kom, moeten zuiver zijn. 

Priesters moeten meer het sacrament van de biecht ontvangen 

om zich helemaal te kunnen geven in trouwheid en dienstbaarheid. 

Priesters die weinig biechten, 

kunnen geen waardige sacramenten toedienen, 

kunnen zich niet ten volle openstellen om Mij bij de mensen te brengen. 

Ook priesters blijven mensen en blijven hun zwakheden behouden. 

Maar door zich steeds te zuiveren 

kan men veel zwakheden en bekoringen overwinnen. 

Zoals Ik ook van u verlang én van al Mijn kinderen! 

Het sacrament van de biecht is een genade, 

waarin Ik Mijn Liefde en Barmhartigheid uitstraal 

én de mensen leid naar de heiligheid. 

Het sacrament van de biecht is ook een overwinning op het kwade. 

Men neemt meer afstand van wat zonde is 

en men streeft om meer in volmaaktheid te leven. 

Het is geen sacrament van boete, maar van Liefde. 

Het brengt u steeds dichter bij Mij. 

Én dat is wat Ik wil: Mijn kinderen bij Mij hebben!’ (22/05/2003). 

‘Priesters moeten trouw blijven aan het celibaat! 

Hoe velen 

zijn ontrouw geworden, verlangen naar lichamelijke en wereldse genoegens! 

En velen willen zelfs priester blijven, 

ondanks de staat van zondigheid waarin zij leven. 

Zij kwetsen Mij meer dan priesters die uittreden. 

Zíj verrichten geen sacramenten meer! 

Terwijl priesters in staat van zonde de sacramenten toedienen 

én zo verliezen de sacramenten hun waarde en word Ik zwaar beledigd. 

Het celibaat moet blijven! 

Ik wil priesters 

die Mij geheel toebehoren, die Mij trouw zijn, 

die afstand nemen van alle genoegens en genotzucht. 

80

Het vraagt veel overgave, veel offer! 

Maar laten zij kijken naar Mijn apostelen, 

die alles hebben opgegeven, die ook Mijn beker hebben gedronken, 

die Mij gevolgd zijn, die hun kruis hebben gedragen. 

Ook priesters moeten dit kunnen doen! 

Wanneer zij opkijken naar Mijn Kruis, 

wanneer zij met liefde naar Mij kijken, 

wanneer zij echt verlangen 

Mij te beminnen, Mij trouw te zijn, Mijn bedienaar te zijn, 

zullen zij alle kracht krijgen die zij nodig hebben om vol te houden. 

Maar velen gaan de verkeerde weg op omdat het kruis dragen te zwaar is. 

Maar weet wanneer zij dit leven verlaten, 

hun zwaarder lijden te wachten staat dat nooit meer zal ophouden’ (23/05/2003). 

‘Daarom is het sacrament van de biecht zeer belangrijk voor al de priesters. 

Zij kunnen niet zonder dit sacrament 

om ook hun bekoringen te overwinnen en zich te ontdoen van al wat zonde is. 

Zij spreken niet meer over de biecht, omdat zijzelf niet meer biechten’ (23/05/2003). 


‘Doe maar al wat Hij u zeggen zal. 

Geef Hem uw liefde, uw leven als offer in dankbaarheid 

voor alles wat gij én deze wereld van Mijn Zoon hebben gekregen. 

Blijf trouw aan uw gebed. 

Deze uren van gebed, van aanbidding brengen eerherstel 

voor al het aangedane leed dat Mijn Zoon nog steeds ondergaat. 

Het verzacht Zijn pijnen. 

Het is een vertroosting voor Zijn zo diep verwonde Hart’ (25/05/2003). 

‘Ik heb u hier nodig tot eerherstel voor al het aangedane leed. 

Weet gij zijt Mijn vertroosting. 

Wees Mijn steun, waarop Ik kan rekenen. 

Laat u door niemand misleiden. 

Weet Mijn tegenstander gebruikt mensen rondom u 

om u van Mij te verwijderen. 

Laat dit nooit toe. 

Bespreek alles met uw geestelijke leidsman. 

De bekoringen die gij krijgt: bespreek alles. 

Zo zult gij meer verlost worden van het kwade, 

dat probeert u in zijn macht te krijgen. 

Hij wil u van Mij verwijderen!’ (25/05/2003). 

‘Bevrijd u van iedere gedachte die niet strekt tot Mijn eer. 

Zuiver uw ziel. 

81

Laat uw ziel worden als een schitterende parel van zuiverheid 

waar Ik kan verblijven. 

Weet - Mijn kind! - Ik wil u voor Mij alleen. 


De pijnen zijn zo groot. 

Het drukt op Mijn zo diep verwonde Hart. 

Ik verlang dat u iedere nutteloze gedachte, iedere bekoring uitspreekt. 

Alleen zo zult gij meer bevrijd worden van Mijn tegenstander! 

Hij valt u steeds meer en meer aan. 

Hij wil u beletten 

Mijn werktuig te zijn, Mijn instrument om eerherstel te brengen. 

Het eerherstel dat gij aan Mij brengt, heeft reeds vele priesterzielen aangeraakt. 

Wees u daarvan bewust. 

Ik heb weinig zielen die zich bekommeren om Mijn priesters. 

Want iedere priester die gered wordt, 

kan leiden tot heiligheid van anderen. 

En priesters die hun tweede roeping vinden, 

worden soms de vurigste in hun apostolaat. 

Gij moogt u aan niets of niemand meer hechten wat van deze wereld is. 

Gij hebt genoeg aan Mij, aan uw Hemelse Moeder en uw priester. 

Vertel hem alles. 

Wees een open boek voor hem: uw bekoringen, uw gedachten. 

Hij zal u leiden in Mijn Naam’ (26/05/2003). 

(De Romeinse Canon in de Heilige Eucharistie) 

‘Het is de liturgie die Mij het meest aan het Hart ligt 

én ze wordt zo weinig gebruikt. 

Het zijn woorden, 

die doordringen tot in de ziel zowel van de priester als van de gelovige, 

tenminste die iedere ziel zouden moeten raken. 

De liturgie die het meest waardevol is, wordt het minst gebruikt. 

Ze verkiezen om hun eigen woorden te gebruiken, 

die voor hen goed zijn, die voor hen lof brengen, 

maar die aan Mij alle eer ontnemen’ (28/05/2003). 

‘Uw priester weet heel goed welke liturgie Mij het dierbaarst is. 

Iedere priester die de Heilige Mis opdraagt, 

zou moeten aangeraakt worden door de woorden die hij uitspreekt. 

Want op het altaar worden Wij één! 

Priesters die in oppervlakkigheid of uit gewoonte de Heilige Mis opdragen, 

- maar niet in die overgave - 

kunnen niet ervaren wat het is: één worden. 

Het zijn belangrijke woorden die men uitspreekt. 

Ik - uw God! - word één in de handen van de priester. 

82

- Priester! - 

Geef u ten volle aan Mij. 

Offer u steeds opnieuw op 

om samen met Mij te lijden, 

samen met Mij u te geven voor de zo vele zielen die Ons nodig hebben. 

Ik heb u uitgekozen om Mij onder de mensen te brengen. 

Doe het dan ook met eerbied en met de overgave die Ik van u verlang’ (28/05/2003). 

‘Alleen de priester is geheiligd om Mij aan te raken’ (28/05/2003). 

‘ - Kind! - 

Stort uw hart uit voor Mij. 

Gij weent om de zo vele dingen die men Mij aandoet, die u pijn doen. 

Er is zoveel dat gij niet kunt begrijpen waarom mensen dit doen. 

Mensen zijn nu eenmaal zo! 

Mensen hebben tekens nodig, verwachten alles van Mij, 

maar geven weinig of niets terug. 

De Liefde bij de mensen is verdwenen! 

Mensen hebben Mij - dé Liefde! - in de steek gelaten, 

verlangen een leven zonder kommer en zorgen. 

En velen, die zeggen dat ze in Mij geloven maar Mij steeds alleen laten, 

verwachten dan een mooie plaats om eens voor altijd bij Mij te zijn. 

Mensen moeten 

hun kruis dragen, alles aanvaarden wat Ik op hun weg zend. 

Maar wanneer lijden hen treft, keren ze Mij de rug toe. 

Hier zijn Wij nu samen … alleen. 

Hoe weinig die Mij komen bezoeken! 

Ik heb Mij vernederd 

om hier dag en nacht te zijn om jullie troost en steun te geven. 

Maar jullie lopen wereldse afgoden achterna én Ik blijf alleen! 

Gij weent om Mij. 


Ik zeg u! 

Vandaag blijf Ik nog steeds verbonden met Mijn Kruis. 

Zolang deze wereld in zonde leeft, blijf Ik op Mijn Kruis 

met alle smarten, alle leed, alle vernederingen van iedere dag! 

Én alleen enkelen blijven Mij nabij zoals toen!’ (29/05/2003: Onze-Lieve-Heer Hemelvaart). 

‘Ik ben naar Mijn Vader gegaan om voor velen een plaats voor te bereiden (1). 

Maar vele plaatsen zullen leeg blijven ondanks de oproep 

die Mijn Moeder steeds tot u richt: bekeert u, vast, bidt, offert. 

Alleen zo 

kan men eens voor altijd de Eeuwige Glorie aanschouwen, 

83

kan men voor altijd bij Mij zijn! 

En Ik verlang zo om al Mijn kinderen bij Mij te hebben! 

Ik wil aan allen de Hemelse Vreugde schenken, 

die nu nog voor u verborgen is en waarnaar ge alleen maar kunt verlangen. 

Maar Hemelse Vreugde kunt ge nu al verkrijgen 

door steeds meer tijd met Mij door te brengen in diepe verbondenheid. 

Ik ben en blijf bij u. 

Waar blijven Mijn kinderen? 

Waar blijven Mijn priesters? 

Waar blijven Mijn kloosterlingen?’ (29/05/2003: Onze-Lieve-Heer Hemelvaart). 

(1) Zie Joh. 14, 2-3: ‘In het huis van Mijn Vader is ruimte voor velen. Ware dit 

niet zo, dan zou Ik het u hebben gezegd, want Ik ga heen om een plaats voor u te 

bereiden. En als Ik ben heengegaan en een plaats voor u heb bereid, kom Ik 

terug om u op te nemen bij Mij, opdat ook gij zult zijn waar Ik ben’. 

‘Priester zijn is een genade’ (30/05/2003). 

‘Telkens als een priester zijn huis verlaat om een taak te verrichten, 

zou hij eerst bij Mij moeten komen 

om Mijn zegen te vragen voor alles wat hij doet. 

Ook al gebeurt het verschillende keren per dag! 

Ook priesters hebben een zegen nodig. 

Hoewel zij gemachtigd zijn om te zegenen, Mijn zegen kunnen zij niet missen’ 

(30/05/2003). 

‘Gij zijt meer dan een andere ziel. 

Gij zijt een offerziel. 

Ik verlang dan ook meer van u dan van een ander’ (01/06/2003). 

‘… Geef u dan helemaal ten volle. … 

Ik kan niets, als gij u niet in overgave geeft. … 

Ik heb u nodig!’ (02/06/2003). 

‘Uw ja weze steeds een ja! 

Gij hebt u aangeboden als een offerziel voor onze priesters. 

Aanvaard dan alles wat Ik van u verlang’ (03/06/2003). 


‘Verlaat ook gij onze priesters niet’ (03/06/2003). 

‘ - Mijn kind! - 

Waarom maakt gij het uzelf zo moeilijk? 

Onze priesters hebben u nodig! 

Laat ook gij hen niet in de steek. 

Geef u ten volle. 

Wees het instrument van vergeving en verzoening tussen God en de priesters. 

84

Zij hebben u nodig!’ (03/06/2003). 

‘Ook Ik ben vermoeid steeds opnieuw te moeten toezien 

hoe Mijn kinderen zich meer en meer van Mij verwijderen, 

terwijl Ik alles aanwend om hen te kunnen redden. 

Alles probeer Ik om binnen te gaan in hun harten, maar niemand doet nog open. 

Ik blijf als een bedelaar achter 

die tevergeefs verlangt om een beetje liefde van Mijn kinderen. 

Maar Ik blijf in de koude staan! 

Maar Ik blijf geduldig ondanks de vele vernederingen. 

En Ik vind rust en verpozing bij hen 

die Mij willen binnenlaten - waar Ik kan komen en wonen! - 

én die Mij hun liefde geven’ (05/06/2003). 

‘Vele harten zijn zo versteend en verhard dat ze het niet meer kunnen: 

Iemand ontvangen met liefde. 

En velen zijn op zoek naar de échte Liefde, 

maar zoeken Die op de verkeerde plaats. 

Wereldse liefde! 

Genotsliefde, die achteraf veel ontgoocheling met zich meebrengt! 

En velen zoeken nog verder in drugs, alcohol, medicamenten 

én zij worden als dolende planten, waarin geen leven meer is. 

Het wordt dan voor velen nog moeilijk om terug te keren 

naar de echte Bron van het leven, het ware Leven, de ware Liefde. 

Daarom … bid, offer en vast, lijd voor onze priesters. 

Geef u voor hen. 

Want één enkele priester kan zo veel zielen redden!’ (05/06/2003). 

‘Lijd mee in stilte’ (10/06/2003). 

‘Zoals gisteren uw hart vervuld werd met Liefde, 

zo is het nu vervuld met pijnen’ (10/06/2003). 

‘Bemint gij Mij?’ (10/06/2003). 

(Wat Ik van u verlang? ) 

‘Alles! 

Geef u aan Mij … 

Ik heb u zo nodig! 

Díe pijnen zijn Míjn pijnen. 

Dag en nacht word Ik gekweld 

door díe pijnen, door zo vele van Mijn priesters die Mij soms dodelijk treffen. 

Ik ween … omdat Ik lijdzaam moet toezien 

hoe zeer ze Mij verachten, Mij verraden, Mij verloochenen, 

85

hoe het kwaad geworteld is tot in de top van Mijn Kerk, 

hoe zoveel zielen verloren gaan, 

hoe ze hun wetten en rechten creëren 

die pijlrecht tegenover de Mijne staan. 

Waar worden Mijn wetten en geboden nog nageleefd? 

Hoe ver zijn Mijn kinderen, Mijn priesters afgedwaald van de ware leer? 

Hoeveel zullen nog kunnen terugkeren, zullen nog die weg vinden? 

Ik lijd. 

Ik ween. … 

Ween mee. 

Lijd mee met Mij. 

- Mijn vertroosting! - 

Het is goed u hier te hebben dicht bij Mijn Hart. 

Ook al ben Ik soms heel stil, gij zult steeds kunnen rusten hier op Mijn Hart. 

Verlaat Mij nooit. 

Ik heb uw liefde, uw aanwezigheid zo nodig!’ (10/06/2003). 

‘Al Mijn sacramenten zijn sacramenten van Liefde. 

Ieder sacrament is een verbondenheid met Mij. 

Alles komt voort vanuit Mijn Liefde voor de mensen. 

Daarom zijn ze zo belangrijk! 

Ook het sacrament van het huwelijk! 

Men gaat een verbintenis aan met Mij. 

Het priesterschap kan nooit verbroken worden. 

Eens priester, altijd priester! 

Het doopsel, het vormsel: alles heeft zijn betekenis. 

In het doopsel wordt men kind van God. 

In het vormsel zend Ik de gaven van de Geest. 

Zonder die gaven kunnen mensen niet groeien in het geestelijk leven. 

Het sacrament van de stervenden is zeer waardevol 

én zo veel achterwege gelaten! 

De biecht, de Eucharistie: in alles kan de mens één worden met Mijn Vader. 

De God van Liefde, van Barmhartigheid!’ (11/06/2003). 

‘Vele priesters hebben het nu moeilijk. 

- Ook de maatschappij heeft dit meegebracht! - 

Priesters, 

die aan de afgrond zitten, 

die vermoeid zijn, 

die de moed niet meer hebben om verder te doen. 

Priesters, verslaafd aan de drank. 

- Ook dat zijn problemen! - 

Priesters, die de eenzaamheid niet aankunnen. 

86

Priesters, die het vele werk en de vele tegenwerking 

van de mensen, van andere priesters niet aankunnen. 

Velen van hen kunnen terugkeren door 

goede begeleiding, bemoediging, gebed en offer. 

Het zijn 

niet zij van Mijn priesters die het meest geleerd zijn en intellectuelen zijn, 

die verandering zullen brengen, 

maar zij die arm van geest zijn. 

Hén heb Ik nodig, zoals Ik u nodig heb voor hen. 

Er zal steeds meer en meer tot u doordringen 

in welke situatie sommige priesters verkeren. 

Gij voelt nú liefde, 

terwijl gij vroeger minachting had voor een afgedwaalde priester. 

Bemin hen, zoals Ík ook hen blijf beminnen. 

Bemin hen met de Liefde, die Ík in uw hart leg’ (11/06/2003). 

‘Ik - de Heer, uw God, het Zuiverste, het Reinste, het meest Heilige, 

Dat hier onder de mensen aanwezig is in dit kleine stukje Brood - 

word door zo vele priesterhanden bevuild. 

Telkens wanneer een priester in zondigheid Mij aanraakt in dit zuivere Brood, 

word Ik bevlekt, onteerd, besmeurd. 

Gij denkt weer aan die Hostie (door een priester oneerbiedig uitgedeeld). 


Zo weinig zuivere Hosties worden nog uitgedeeld! 

Ik ben erin aanwezig. 

Maar moest gij alles kunnen zien, gij zoudt niet ophouden 

met wenen, met vergiffenis vragen voor wat men Mij aandoet’ (12/06/2003). 

‘Voortdurende aanbidding’ (14/06/2003). 

‘Voortdurende aanbidding: de dagen dat het kan! 

Ik wil méér eerherstel 

voor ál het aangedane leed dat Mij voortdurend wordt aangedaan’ … (14/06/2003). 

‘Dit moet op de eerste plaats eerherstel worden 

voor ál het aangedane leed van de priesters, die Mij meer kwetsen dan anderen. 

Laat dit zó zijn voor u: op de eerste plaats eerherstel voor de priesters. … 

Vergeet niet - Mijn kind! - Ik heb dit echt nodig: deze aanbidding’ (14/06/2003). 

‘Het zijn vreugdestralen telkens Ik omringd word door kinderen 

die Mij beminnen, 

die Mij hun tijd geven, 

die eerherstel brengen voor al het aangedane leed. 

Dit zou moeten gebeuren! 

Een voortdurende aanbidding over de hele wereld, 

die de stroom van het bederf die nu in volle opgang is, tot stilstand kan brengen. 

87

Een keten van aanbidding, waar het kwade niet tegen opgewassen is! 

Begin … én vertrouw op Mij en uw Moeder dat alles zal uitbreiding nemen. 

Want Ík zal alles onder Mijn hoede nemen!’ (14/06/2003). 

‘… Alles moet klein beginnen. 

De Heilige Geest zal wel Zijn werk doen! 

Vertrouw op Mij. … 

Vraag Mij telkens om steeds in u aanwezig te zijn, zoals gij nu zo vaak doet. 

Groei in de liefde, zodat gij kunt openbloeien in een offergave, 

die de Heer - Mijn Vader - welgevallig is. 

Groei in de liefde om te kunnen één worden met Mijn lijden. 

Groei in de liefde om u over te geven voor de vele gaven van de Heilige Geest’ 

(15/06/2003). 

‘Geen enkele taak is gemakkelijk. 

Toen Ik op de wereld ben gekomen om het Rijk van Mijn Vader te vestigen, 

heb Ik niets anders gekend dan tegenwerking, 

zo ver zelfs dat ze Mij hebben gekruisigd. 

Beleef in stilte van wat Ik u geef en van wat Ik van u verlang. 


Ik geef u kracht, de genade van gebed, offer, vasten en lijden. … 

De tegenwerking kan groot zijn, maar alles in het volste vertrouwen op Mij. … 


Gij kent de omvang niet van wat Ik … verlang: 

een keten van aanbidding over de hele wereld tot eerherstel’ (16/06/2003). 

‘Alles zal gebeuren 

met een kleine kern van geroepenen en uitverkorenen van Mijn kinderen, 

zoals ook een kleine kern van Mijn priesters, 

die Mij trouw blijven én op wie Ik en Mijn Moeder mogen rekenen. 

Zo zal het ook zijn met deze taak van aanbidding en eerherstel! 

Zielen 

die Mij beminnen, die Mij willen toebehoren, die zich geheel willen geven: 

zíj zullen meehelpen aan de redding van deze wereld samen met de priesters. 

Zij zijn het die alsnog Mijn toorn in bedwang houden. 

Omdat Ik weet dat Ik op hen mag en kan rekenen!’ (17/06/2003). 

‘Ik wil Mij van u … bedienen 

omdat gij zo klein zijt, zo onbeduidend voor deze wereld. … 

Maar Ik heb … u gekozen om uw kleinheid, uw openheid, uw overgave … 

Met u kan Ik Mijn Werk beginnen: eerherstel over de hele wereld. 

Door u … wil Ik laten geloven 

dat Ik werkelijk aanwezig ben in dit kleine stukje Brood 

én dat al wie Mij komt aanbidden, 

88

al wie Mij van hun tijd geeft, eerherstel brengt, 

Ík het hen zal vergoeden in het honderdvoudige voor al het leed, 

dat Mij wordt aangedaan door zo vele van Mijn priesters en kinderen. 

Zoals gij zelf zegt: “Bij Mij zijn is een stukje hemel beleven op aarde.” 

Velen moeten dit weer leren: een stukje hemel op aarde beleven. 

Zij moeten Mij kunnen aanbidden met een open hart. 

Zij moeten die rust die ze nodig hebben in hun leven, kunnen aanvoelen. 

Zij moeten alles kunnen afgeven wat hen op het hart ligt, 

alles aan Mij en Mijn Moeder toevertrouwen: 

hun zorgen, hun noden, hun ziekten. 

Zo kan men 

in een diepe verbondenheid bij Mij zijn, 

zich geheel ontledigen om zich te laten vervullen met Mijn Liefde’ 

(18/06/2003). 

(Feest van het Heilig Sacrament: tweede donderdag na Pinksteren) 

‘Dit is Míjn dag toegewijd aan het Heilig Sacrament. 

Het Eucharistisch Brood, waarin Ík aanwezig ben! 

Dit is úw dag. 

Gij hebt u toevertrouwd aan dit Eucharistisch Brood 

om steeds eerherstel te brengen voor de beledigingen 

die Mij worden aangedaan door zo vele priesters. 

Gij zijt “Mijn vertroosting van het Eucharistisch Brood”. 

Zo noem Ik u. 

De waarde van de Eucharistie is 

door zo vele van Mijn priesters vergeten, door zo vele van Mijn kinderen. 

Op deze dag zou het een dag moeten zijn van voortdurende aanbidding 

én men spreekt er zelfs niet meer over. 

Hoe word Ik aan de kant gezet door zoveel priesters, 

die Mij bij de mensen moeten brengen! 

Hun plaats is bij Mij, waar Ik tot hen kan spreken. 

Ik heb nood aan de liefde van hen die Mij toegewijd zijn, 

nood aan de liefde van al Mijn kinderen, 

maar Ik blijf steeds alleen, opgesloten. 


Het doet pijn dit steeds te moeten herhalen, 

maar Ik heb u nodig voor de steun en de kracht die gij Mij geeft. 

Uw God, Die steun en kracht zoekt bij zielen die Mij beminnen! 

Ik ben Liefde én Ik heb liefde nodig. 

In iedere kerk zou men Mij moeten aanbidden, bij Mij zijn. 

Ik wacht. 

Ik verzucht tevergeefs. 

Ik blijf geduldig én Ik blijf beminnen. 

89

Ondanks alles wat men Mij aandoet, blijf Ik u beminnen’ (19/06/2003: Sacramentsdag). 

‘Ik wil u voor Mij alleen. 

Ik wil er de rust vinden, die Ik zo nodig heb. 

Wanneer Ik dit verlang, wees dan gewoon stil in Mij. 

Gij wordt omringd door geesten van het kwade, 

die alles in het werk stellen om dit Werk te verhinderen: 

de aanbidding, dit eerherstel. 

Die zo veel zielen zullen redden! 

Die zo velen tot inkeer zullen brengen! 

Wees niet bang. 


Blijf al uw vertrouwen stellen op Mij en uw Hemelse Moeder. 

Zoek bescherming bij uw Moeder. 

Tegen Haar is het kwaad niet opgewassen! 

Vele hindernissen zullen nog moeten overwonnen worden. 

Uw priester zal nog veel stappen moeten zetten voor dit Werk. 

En talrijke priesters zullen moeten kunnen meewerken om dit te laten uitbreiden. 

En dat is het moeilijkste: priesters vinden die willen meewerken 

om eerherstel te brengen aan Mijn zo diep verwond Hart!’ (22/06/2003). 

‘Ik verlang om 

stille aanbidding, waar steeds een priester kan aanwezig zijn, 

stille aanbidding, 

waar mensen tot Mij kunnen komen, 

waar Ik tot hen kan doordringen, binnengaan in het diepste van hun wezen. 

Mensen 

moeten opnieuw aangeraakt worden, 

moeten kunnen meer en meer hun harten openen voor Mijn Liefde. 

Zo vele harten blijven gesloten! 

De stilte, de rust kan alles veranderen. 

Ik heb priesters nodig, 

die Mij bij de mensen brengen, die voorbeelden van aanbidding worden. 

Want velen zullen tot inkeer komen én zullen nood hebben aan een priester! 


Vertrouw u helemaal aan Mij toe. 

Blijf bidden, vasten, offeren. 

Draag al uw lijden op in vereniging met Mijn lijden 

voor de talrijke priesters, die zelf bekering nodig hebben. 

Mogen zij opnieuw 

waardige apostelen worden, 

goede herders, die hun schapen opnieuw kunnen leiden 

naar die eenheid van liefde, van gebed en van overgave. 

90

Mijn huis moet opnieuw een huis worden van stilte, van gebed. 

Mensen 

moeten zich thuis voelen in Mijn kerk, 

moeten opnieuw geloven 

dat Ik - uw God, Die u oneindig bemin! - dat Ik u opwacht, u wil helpen. 

Laat Mij u helpen. 

Wijst Mij niet steeds af. 

Komt tot Mij. 


Weigert Mijn Liefde niet. 

Ik geef ze u in overvloed. 

Ik vraag u! 

Geeft Mij van uw tijd én brengt eerherstel 

voor al het leed, dat over de hele wereld Mij wordt aangedaan’ (23/06/2003). 

‘Voelt gij nu de nood van de aanbidding aan? 

Ieder moment van de dag, van de nacht 

word Ik ergens door een priester beledigd. 

Daarom is een keten van aanbidding nodig 

om de zo vele priesterzielen te redden die dreigen voor altijd verloren te gaan. 

Iedere aanbidding - waar het Hemelse Hof aanwezig is! - zal redding zijn 

van deze wereld, 

van de mensheid, die nu verpletterd ligt onder de zonde. 

Het kwaad heeft heel deze wereld overwoekerd 

en kan alleen overmeesterd worden door gebed, liefde, offer. 

Waar het gebed vanuit het hart komt, 

daar zal de Liefde in aanwezig komen, daar zal de Liefde groeien 

én de Liefde zal alles overwinnen. 

Want Die moet terugkeren! 

De Liefde! 

Weet - Mijn kind! - Ik ben dé Liefde. 

Én waar men Mij ontvangt, waar men Mij toelaat in hun harten te komen, 

daar zal een overvloed van Liefde komen. 

Déze Liefde kan de wereld niet geven. 

Want wereldse liefde is vergankelijk! 

Míjn Liefde is eeuwig. 

Míjn Liefde geeft vreugde en troost. 

Míjn Liefde geeft zekerheid dat Ik, uw God, u nooit in de steek laat. 

Ook als gij eens valt, weet dat Ik steeds klaar sta 

om u weer te helpen recht te komen en u verder te leiden op déze weg. 

De weg van de Liefde, die u allen naar de Heiligheid zal brengen!’ 

(24/06/2003). 

91

‘Ik heb u gezegend - Mijn kind! - met Mijn Liefde 

voor uw trouw, uw steun, uw troost, die gij Mij steeds geeft. 

Uw aanwezigheid bij Mij is een kracht die gij Mij geeft 

om verder Mijn Barmhartigheid uit te spreiden over deze wereld. 

Gij geeft Mij van uw tijd. 

Ik weet wat het u kost om bij Mij te zijn. 

Gij brengt Mij zoveel vertroosting, 

die Ik van zoveel van Mijn priesters moet missen. 

Ik verlang niets liever dan bemind te worden door al Mijn kinderen, 

maar de ontelbare keren dat zij Mij smaad toebrengen, is niet te overzien. 

Daarom - Mijn kind! - is uw aanwezigheid een zoete balsem voor Mijn Hart, 

Dat verpletterd wordt door de talrijke zonden van deze wereld, 

vooral van de priesters! 

Hen, die Ik heb uitgekozen, 

- Aan wie Ik zo veel heb toevertrouwd, 

aan wie Ik macht gegeven heb 

om te zegenen, te vergeven, te genezen! - 

én die niets anders doen dan Mij tegenwerken, al Mijn werk vernietigen! 

Ik verlang u hier. 

Gij hebt Mij uw trouw beloofd. 

Ik zal u steeds eraan herinneren, wanneer gij het moeilijk hebt. 

Dan zal Ik u wakker maken, wijzen op uw belofte, die gij Mij gedaan hebt. 

Gij zult de kracht krijgen die gij nodig hebt. 

Maar laat u niet misleiden, wat men ook probeert om u van Mij te verwijderen. 

Ik neem u onder Mijn hoede. 

Kom tot Mij én geef Mij alles wat u belet om steeds bij Mij aanwezig te zijn. 

- Mijn vertroosting! - 

Denk niet aan al uw problemen. 

Alles zal keren! 

Maar heb geduld. 

Ik heb ook geduld met u én met al Mijn kinderen! … 

(Deze aanbidding) 

Dit is wat Ik nodig heb én laat dit uitbreiding nemen over de hele wereld’ … 

(25/06/2003). 

‘… (wat Ik verlang.) 

Een keten van aanbidding over de hele wereld, 

die het bederf over de wereld moet tegenhouden. … 

Het zal veel tijd vragen. 

Er zal veel tegenspraak zijn, 

vooral omwille dat het gaat om eerherstel van hetgeen priesters Mij aandoen. 

De meeste priesters denken van zichzelf dat ze alles goed doen naar hún wil. 

Uw priester kan dus beschikken over alle richtlijnen, die Ik u gegeven heb. 

92

Hij moet vragen om medewerking te krijgen van andere priesters 

die willen eerherstel brengen, 

die willen tijd maken in hun kerk om bij Mij aanwezig te zijn. 

Een kerk of kapel, alles waar men plaats en tijd heeft 

om mensen te laten komen, om mensen uit te nodigen 

opnieuw hun God te aanbidden, 

Mij alle lof en eer te betuigen, die men Mij verschuldigd is. 

Waar zo weinig nog van terug te vinden is! 

Alles heeft men vernietigd. 

Zoveel is verdwenen van wat men vroeger deed. 

En ze begrijpen dan niet dat het geloof verdwenen is. 

Het geloof is verdwenen in de kerken, in de scholen, in de gezinnen. 

Men wil alles omvormen en vernieuwen 

én men zal steeds meer achteruitgaan in het geloof. 

Men moet terugkeren naar de ware kern van het geloof. 

Ik - uw God - ben het Hart van de Kerk. 

Daar ben Ik aanwezig! 

Daar wil Ik bemind worden, wil Ik aanbeden worden! 

Ik wil er de rust vinden, stilte, ingetogenheid. 

Geen theater! 

Geen museum! 

Geen circus! 

Geen concertgebouw! 

Ik weet dat dit veel tegenstand zal opwekken, maar Ik verlang én Ik wil alles 

zoals het altijd is geweest en wat het weer moet zijn. 

Gij zijt hier om Míjn Wil te volbrengen. 

… 

Ik wil u in de rust en de stilte, in het verborgene. 

Uw tijd, uw gebed bij Mij is Mij alles waard. 

Ik wil dit niet laten verloren gaan’ (27/06/2003: Feest van het Heilig Hart). 

‘Ieder gebed vanuit het hart is Mij dierbaar. 

Maar hoe velen komen hier om werkelijk te bidden? 

De meesten komen om te vragen! 

Hoe velen vragen vergiffenis? 

Hoe velen tonen eerbied? 

Hoe velen brengen eerherstel … ? 

Hoe velen hebt gij gezien die komen om Mij te groeten? 

Hoeveel oneerbiedigheden moet Ik niet verdragen? 

Daarom - Mijn kind! - wil Ik u hier in het verborgene. … 

En Ik wil u hier. 

Want de beledigingen houden niet op! 

Het is niet omdat men zal vragen om eerherstel, 

93

dat dit allemaal zo vlug zal veranderen. 

Mijn tegenstander doet ook zijn werk’ (28/06/2003). 

‘Het is stilte voor de storm’ (30/06/2003). 

‘Ik spreek tot u in een simpele taal: de taal van de Liefde. 

Ik spreek steeds over de Liefde. 

Omdat Ik de Liefde ben! 

Omdat Ik brand van Liefde! 

Omdat Ik al Mijn kinderen bemin met dezelfde Liefde 

en omdat Ik naar de liefde verlang van al Mijn kinderen! 

Dé Liefde, Die op deze wereld verdwenen is! 

Ook Mijn Moeder komt steeds naar Haar kinderen met dezelfde boodschappen. 

Bidt. 

Bekeert u. 

Bemint. 

Hebt eerbied. 

Brengt eerherstel. 

Zij wakkert Haar kinderen, Haar priesters voortdurend aan om bekering. 

Niemand kan zeggen dat ze geen bekering nodig hebben. 

De wereld is vol van haat, van egoïsme, van bedrog, van zedeloosheid. 

De gruwel en het geweld nemen toe. 

De tekenen, die Ik over deze wereld zend om mensen wakker te schudden, 

zien ze niet of willen ze niet zien. 

Weet dat Ik alles in de hand heb. 

Ik kan alle natuurgeweld tegenhouden. 

Maar ze geloven niet meer in een God, Die alles geschapen heeft. 

Ik leid nog altijd deze wereld, ondanks alle kwaad en verdorvenheid. 

En steeds komt de dag dichter dat Ik zal ingrijpen. 

Voor velen zal het dan te laat zijn. 

Daarom! 

Bidt. 

Offert. 

Vast. 

Bekeert u. 


Komt tot Mij. 

- Mijn kinderen, die Ik zo bemin! - 

Ik smeek u samen met Mijn Moeder! 

Komt én geeft u aan Ons’ (01/07/2003). 

‘Ik wil u steeds in deze rust vinden. 

Verwijder u van al die gedachten die tot niets strekken. 

94

Ik verlang een volledige openheid, uw overgave zoals gij Mij beloofd hebt. 

Wat gij Mij hebt gegeven, geef Ik niet meer terug. 

Blijf rustig. 

Blijf vrede. 

Alleen bekoringen en twijfels maken u steeds onrustig. 

Overwin deze bekoringen. 

Laat niet toe dat hij u overmeestert met deze tegengestelde gedachten. 

Alles is van Mij én wat van Mij is, blijft van Mij. 

Ik weet wát Ik begonnen ben … en waar het naartoe zal leiden. 

Vrees niet. 

Ik zal alles leiden … 

Ik vraag alleen uw overgave, uw liefde. 

Wees kracht en voorbeeld in stilte’ (01/07/2003). 

‘Ik zal u vervullen met Mijn Liefde. 

Ik geef aan allen Mijn Liefde. 

Allen, die komen én met een open hart Mij aanbidden, 

stort Ik vele genaden in hun harten. 

Voor de een voelbaar, voor de ander niet, maar aan allen geef Ik. 

Allen zijn Mijn kinderen naar Mijn beeld geschapen 

én aan allen geef Ik het veelvuldig terug wat men Mij geeft’ (01/07/2003). 

‘… 

Deze bekoringen zullen u blijven achtervolgen 

én het is aan u om ze te overwinnen. 

Neem afstand van al die zinloze gedachten … 

Laat deze bekoringen niet tussen Ons komen. 

Ik wil u volledig. 

Ik wil dieper doordringen 

om zo het mysterie van Mijn Liefde, van Mijn lijden door te geven’ (02/07/2003). 

‘Dit is wat moet gevraagd worden: liefde. 

Ik dorst naar liefde én Ik krijg zo weinig liefde. 

Dit is wat uw priester zal moeten doen: vragen naar liefde. 

Want wie Mij bemint: hij kome tot Mij. 

Wie Mij bemint met de echte liefde: hen zal niets te veel zijn. 

Wie Mij bemint zal niet zíjn wil maar Míjn Wil volbrengen. 

En Mijn Wil is: bemind te worden. 

Mijn Wil is: eerherstel te krijgen voor zoveel leed dat Mij wordt aangedaan. 

Mijn Wil is: 

meer eerbied in Mijn huis, 

meer eerbied voor de sacramenten, 

meer eerbied voor het Eucharistisch Brood, 

95

waarin Ik aanwezig ben én waarin Ik niets dan beledigingen ontvang. 

Hoeveel priesters laten Mij waardig en met eerbied op het altaar komen? 

Hoeveel heiligschennende Communies worden niet uitgedeeld 

én op een oneerbiedwaardige manier door zo velen ontvangen? 

Dit alles moet Ik steeds opnieuw ondergaan dag na dag én Ik dorst naar liefde. 

Is het dan zo moeilijk om Mij uw liefde te geven? 

Terwijl gij zoveel liefde hebt voor zoveel wereldse zaken, 

waaraan gij uw hart hebt verpand 

én dat u geen enkele glorie en eer kan geven, geen enkele verdienste, 

alleen een verwijdering tussen Ons! 

Laat geen wereldse zaken tussen Ons komen. 

Neemt afstand van al deze wereldse genoegens én komt tot Mij. 

- Mijn kinderen, Mijn priesters! - 

Aan wie Ik zoveel wil geven! 

Het Eeuwige, het Oneindige! 

Die Liefde, die Goddelijke Liefde, 

Die nooit zal ophouden én Die al het wereldse zal overtreffen!’ 

(04/07/2003). 

‘Dit is wat Ik al lang wil: eerherstel. 

Mensen leven in een comateuze toestand én moeten wakker gemaakt worden. 

Dit kan en mag zo niet verder gaan! 

Ze leven van dag tot dag, 

zoekend wat hun het meeste plezier kan geven, 

zoekend naar de rust, die ze hier hopen te vinden in een wereld die gejaagd leeft, 

- opgejaagd om altijd maar meer en beter! - 

zoekend de rust te vinden in een vakantie, 

die hen alleen maar naar het verderf leiden. 

Zoveel jongeren begeven zich op zulke wegen. 

Hun wordt niet meer geleerd over de goede zeden, de geboden, 

die ze niet meer kennen. 

En toch verlangen ook vele jongeren 

om de ware toedracht van het leven te kennen. 

Maar waar kunnen zij terecht? 

Vele ouders 

hebben tekort gedaan in het opvoeden van een christelijk geloof, 

hebben hun kinderen nooit leren bidden. 

In scholen wordt er nog zo weinig over de waarde van het geloof gesproken 

omdat ook zíj niet meer gelovig zijn. 

Hoe kunnen de jongeren de rechte weg volgen 

als zij alleen maar geleerd zijn zoveel mogelijk het wereldse te bezitten? 

De drang om alles te hebben! 

En eenmaal in het bezit, verlangen ze weer iets anders! 

96

- Mensen! - 

Wordt wakker. 

Blijft niet slapen. 

Keert terug naar de echte waarde van het leven. 

Het geloof zal voor velen hun redding zijn, 

omdat Ík alleen hen kan geven wat zij verlangen: 

rust, hoop, leven, Liefde, Liefde in overvloed. 

En dat is wat ieder op deze wereld nodig heeft: Liefde. 

Bemint elkander. 

Leeft met vertrouwen op een wereld die zal komen, vervuld met Míjn Liefde. 

Want Ík zal alles nieuw maken! 

Bidt! 


Opent uw harten 

én laat de Liefde binnenstromen, Die Ik u wil geven in overvloed’ (09/07/2003). 

‘De storm kan langer duren dan gij denkt. 

Én wanneer gij denkt dat de storm geluwd is, 

kan ze weer aanwakkeren in alle hevigheid. 

Laat u niet ontmoedigen, maar blijf verder doen in het volste vertrouwen 

dat Ik alles leid, dat Ik alles in de hand heb. 

Want door die storm zal er meer en meer gezuiverd worden! 

Wat gebroken en geknakt is, wat verstorven is, zal weggemaaid worden. 

En alleen het vaste én hen die zich aan Mij hebben vastgegrepen, 

zullen blijven én zullen medewerker worden van het laatste uur’ (09/07/2003). 

‘De rol van de vrouw in de Kerk moet blijven zoals het altijd al geweest is. 

Het is verkeerd dat een vrouw zich wil verheffen in Mijn huis, 

om meer van zich te laten horen dan dat Ik verlang. 

De sacramenten heb Ik toebedeeld aan Mijn apostelen. 

Niet aan Mijn Moeder! 

Niet aan de vrouwen die Mij overal vergezelden! 

Mijn Moeder is altijd op de achtergrond gebleven - in nederigheid! - 

maar heeft een grote taak gekregen. 

Zij is Moeder van de hele mensheid geworden. 

Zij is Mij steeds nabij gebleven in al Mijn lijden. 

In stilte, in nederigheid, 

in volledige overgave aan de Wil van Mijn Vader! 

Zij heeft alles meegedragen, meegevoeld in Haar Hart. 

Alle pijnen, alle smarten! 

Zij heeft aanvaard alles wat Mijn Vader van Haar verlangde 

zoals Hij het verlangde. 

Zo ook moet nu de taak van de vrouw blijven zoals Ík het heb gewild, 

97

toen Ik Mijn Kerk heb gesticht, toen Ik Mijn sacramenten heb ingesteld. 

Zij kunnen veel verrichten binnen Mijn Kerk, maar zoals Ík het wil. 

Kijk in het verleden. 

Zoveel heiligen, die geleefd hebben zoals Ik het verlangde! 

Niet door zich te verheffen, om meer te willen zijn, 

maar door hun leven te leiden in nederigheid, 

maar daarom niet minderwaardig!’ (13/07/2003). 

‘Ik laat u weten hoe Eucharistievieringen moeten zijn. 

Gij kunt dit niet weten, als Ik het u niet geef hoe het werkelijk moet’ (13/07/2003). 

‘Ik verlang dat het weer wordt zoals het altijd is geweest én zoals het moet zijn’ 

(13/07/2003). 

‘Dat alles zal terugkeren, maar er moet nog een lange weg afgelegd worden! 

Priesters zijn niet gemakkelijk te vermurwen. 

Zij blijven liever hun wil doen dan de Mijne. 

En zolang zij blijven tegenwerken, zal het verlies van zielen groot blijven’ 

(13/07/2003). 

‘… 

Hebt gij het nu nog niet begrepen? 

Ik wil een volledige terugkeer 

naar alles wat altijd is geweest en wat moet zijn én wat moet blijven’ (13/07/2003). 

‘Weet - Mijn kind! - Ík zal alles nieuw maken 

én alles zal gebeuren zoals Ík het wil’ (13/07/2003). 

‘Het zijn niet de mensen die alles moeten vernieuwen en veranderen. 

Ík zal alles nieuw maken bij Mijn wederkomst. 

Dat zal samengaan met de triomf van het Onbevlekt Hart van Mijn Moeder’ 

(14/07/2003). 

‘Stel u geen vragen over wat zal gebeuren. 

Ik geef u wat gij nu moet weten, wat het nu moet zijn én wat Ík nu wil: 

eerherstel 

én dat de sacramenten hun waardigheid terugkrijgen van wat ze zijn geweest’ 

(14/07/2003). 

‘Priesters hebben er alle belang bij om mee te helpen 

om zo hun eigen ondergang te voorkomen 

én om samen met Mij vele zielen te redden. 


Ik ben geduldig, maar Ik kan niet blijven toezien 

hoe ze alles vernielen, hoe ze alles laten verloederen, 

hoe vele zielen lijden 

door de onwaardigheid van zo vele van Mijn priesters. 

Ik geef kansen steeds opnieuw, maar ze blijven naar hun ondergang rennen 

én Mijn Hart wordt steeds meer verscheurd. 

Er zal veel liefde nodig zijn van u - Mijn kinderen en priesters! - 

98

die naar Mijn Woord dat Ik u geef, willen luisteren én zo Mijn wonden helen. 

Komt - Mijn kinderen! - én laat u niet meeslepen door wereldse belangen. 

Komt naar Mijn Hart én geeft u aan Mij. 

Dan zal Ik u leiden naar het Paradijs van de Hemelse Zaligheid!’ 

(14/07/2003). 

‘Het is de vreugde - die gij meevoelt! - van Mij: 

eens bevrijd te worden (uit de ciborie), 

te mogen aanbeden worden door Mijn kinderen, te mogen bemind worden. 

En dan de pijn weer te voelen: 

opgesloten in die kleine ruimte in eenzaamheid tot de volgende keer, 

wanneer Ik weer bevrijd word. 

Maar soms moet Ik zo lang wachten - Mijn kind! - op die bevrijding. 

Ik laat u meevoelen met Mij: Mijn vreugde, Mijn pijn’ (14/07/2003). 

‘Leeft in zuiverheid naar hart, ziel en lichaam. 

Bevrijdt u van elke zonde. 

Komt tot Mij in het sacrament van de verzoening, van de Liefde. 

Weest niet bang. 


Laat Mij tot u komen. 

Ik kan het maar, als gíj het wilt! 

Ik wil u helpen. 

Ik wil bij u zijn, samen met u leven, werken, rusten, lijden. 

Alles samen met u! 

Laat Mij toe dit te mogen doen, maar zuivert u. 

Werkt aan uw zwakheden. 

Beschermt u tegen al het kwade van de wereld, 

tegen de listen van de duivel, die u van Mij wil weghouden. 

Komt - Mijn kinderen! - én laten Wij samen op weg gaan naar de plaats, 

die Ik voor u heb voorbestemd bij Mijn Vader in de Eeuwigheid’ 

(16/07/2003). 


‘Mij te beminnen in stilte, in het verborgene van uw hart. 

Ook al is het duister, blijf bij Mij. 

Laat u niet ontmoedigen door de duisternis. 

Ik ben altijd bij u. 

Ik ben altijd bij u geweest én zal altijd bij u zijn. 

Ik laat u nooit in de steek’ (16/07/2003). 

‘Uw priester zal moeten tegen de stroom opgaan, 

tegen de vloed van verderf, die alles wat hij kan meesleurt. 

99

Hij zal diegenen moeten wakker maken, 

die toezien hoe alles wordt meegezogen 

én die niets ondernemen om het geweld tegen te houden. 

Hij zal hen opnieuw moeten aanmoedigen hun ware taak van herder op te nemen 

om mee te helpen op zoek te gaan naar de verloren schapen, 

die overal ronddwalen. 

Zíj moeten opnieuw hun stem verheffen, 

de ware leer verkondigen én alle schapen weer samenbrengen. 

Bid - Mijn kind! - voor de zo vele van Mijn priesters, 

die bang zijn om tegen de stroom op te gaan. 

Opdat zij de kracht en de moed zouden krijgen om 

mee te helpen deze wereld te redden, 

hun ware roeping opnieuw te beleven, 

zich niet te laten meesleuren zoals zo velen die reeds verloren zijn! 

Er zijn nog genoeg priesters. 

Zij moeten durven hun taak opnemen. 

Hun taak, die blijft duren tot het einde van hun leven! 

Zoals ook Mijn opvolger (paus Johannes Paulus II, + 2005) 

zijn taak opneemt tot het einde! 

Priester blijft men tot men sterft’ (17/07/2003). 

‘Ik spreek geen harde taal voor zij die leven naar Mijn Wil. 

Maar voor hen 

die alles willen veranderen, 

die alles willen naar hun hand zetten, 

die willen leven om alles naar hun zin te hebben, 

die gemakzuchtig zijn, 

die hier alle luxe willen verwerven, 

die de wereldse normen nastreven, 

is het een harde taal. 

Én het zal voor velen moeilijk zijn om terug te keren! 


Uw gebed, uw offer én van al Mijn kinderen die willen meehelpen, 

is zo belangrijk. 

Priesters kunnen niet zonder het gebed, hebben het gebed nodig, 

zowel hun eigen tijd dat zij besteden aan het gebed, als het gebed van anderen. 

Want de valstrikken van de duivel in deze materialistische wereld zijn zwaar 

én velen kunnen niet meer weerstaan! 

Alleen een totale ommekeer kan hen nog redden’ (19/07/2003). 

‘Weet - Mijn kind! - Ik wil Mijn priesters redden. 

Ik bemin hen. 

Maar Ik moet lijdzaam toezien hoe zij hun eigen ondergang tegemoet gaan 

100

door hun geloften niet meer na te komen, 

door alles te willen veranderen, te vernieuwen, 

door de oneerbiedigheden die zij tonen in Mijn huis. 

Zij moeten voorbeeld zijn. 

Zij moeten een uitstraling zijn van wat Ik ben. 

Maar zo weinig vind Ik daarin nog terug! 

Maar zij blijven Mijn priesters én Mijn Barmhartigheid is groot. 

Mogen velen naar Mijn Woord luisteren én hun harten openen. 

Opdat Ik weer mag doordringen en hen helpen 

hun taak als herder opnieuw met vurigheid te beleven 

én zó samen zielen te redden!’ (19/07/2003). 

(De duivel) 

‘Hij sluipt om u heen. 

En wanneer hij maar iets heeft om u te raken, 

zal hij alles doen om u te verslinden. 

Wees steeds op uw hoede. 

Blijf steeds onder de hoede van uw Hemelse Moeder. 

Hij kan nooit zo dicht komen als dat Wij bij u aanwezig zijn. 

Wees niet bang. … 


Uw gebed, uw vasten zijn een sterk wapen waartegen hij niet opkan’ 

(21/07/2003). 

‘Uw land dat geregeerd wordt door mensen, 

die zich hebben overgegeven aan Mijn tegenstander. 

Dat het kerkelijk gezag uw land steeds moge toewijden 

aan het Onbevlekt Hart van Mijn Moeder, 

om bescherming te bekomen tegen rampen en natuurgeweld! 

Landen, die geregeerd worden door de duisternis, gaan ten onder, 

zoals heel de wereld dreigt ten onder te gaan. 

Alleen door toewijding aan Mijn Moeder 

zal veel kunnen gered worden van Mijn kinderen. 

En wat moet gezuiverd worden, zal gezuiverd worden!’ (21/07/2003). 

‘… 

Ik heb u uitgenodigd om dichter bij Mij te komen. 

Dit zou Ik willen doen met al Mijn kinderen, maar zij geven Mij die kans niet. 

(Mensen in de kerk uitnodigen om dichter te komen bij de Eucharistische Heer, 

verborgen aanwezig in het tabernakel). 

Zij lopen Mij voorbij alsof Ik hier niet ben, 

steken soms een kaars aan bij Mijn Moeder en gaan weer weg. 

Én Ík blijf alleen achter met al Mijn Liefde die Ik wil geven. 

101

Én zo velen weigeren! 

Blijf komen. 


Blijf dicht bij Mij. 

Gij hebt altijd naar liefde verlangd én zo weinig gekregen. 

Ontvang Míjn Liefde én draag Ze over … 

Wees liefde. 

Altijd!’ (21/07/2003). 

‘Het is een gevecht, dat gij moet leveren met Mijn tegenstander. 

Wees sterk. 

Want hij is genadeloos!’ (21/07/2003). 

(N.a.v. een grote droogte in enkele landen) 

‘Ik moet ingrijpen. … 

Ik doe dit niet graag. 

Maar wanneer Ik alles gewoon laat gebeuren wat nu gebeurt in deze wereld, 

zal men nooit tot inkeer komen’ (23/07/2003). 

‘De tijd en de dag zal komen, 

dat zij zullen opkijken naar Mij, Die deze wereld geschapen heeft. 

Én zij zullen smeken om Mijn genade en Mijn erbarmen’ (23/07/2003). 

‘Ík heb medelijden met u, met al Mijn kinderen. 

Wanneer zal deze wereld eens medelijden hebben met Mij? 

Uw God, 

Die zo verlangt bemind te worden, 

Die u alles heeft gegeven én niets dan ondankbaarheid krijgt!’ (23/07/2003). 

‘Gij voelt díe verlatenheid aan, maar Ik ben dicht bij u, Ik leef in u, Ik rust in u. 

Ík voel de verlatenheid aan van zoveel van Mijn priesters en kinderen. 

Help ze met Mij te dragen. 

Dit is lijden! 

Deel in Mijn vreugde, in Mijn pijnen, in Mijn lijden. 

Ween samen met Mij voor deze wereld. 

Laten Wij alles samen doen. 

Dan is Mijn eenzaamheid niet zo groot!’ (23/07/2003). 

‘Ik kom (aanwezig in de geconsacreerde Heilige Hostie) 

omwille van diegenen die Mij willen ontvangen. 

Ik ben niet gekomen door het toedoen van deze priester. 

Hij heeft de Heilige Geest niet aangeroepen. 

Alleen door het aanroepen van de Heilige Geest kom Ik op het altaar, 

zoals Ik door de kracht van de Heilige Geest ben neergedaald 

in de schoot van Mijn Moeder’ (24/07/2003). 

‘Dit is niet verkeerd. 

102

Dit komt van Mij én iedere priester zou dit moeten weten’ (24/07/2003). 

(De Eucharistische Heer, Die door ongewijde handen aangeraakt wordt) 

‘Het is een huivering, dit te moeten ondergaan! 

Moest men Mij kunnen zien, 

dan zou niemand Mij durven aanraken, 

dan zou niemand Mij kunnen aankijken, 

dan zou men voor Mij in aanbidding willen gaan 

ofwel zich van Mij verwijderen’ (27/07/2003). 

‘Velen ontvangen Mij in staat van zonde én voelen niet de minste spijt, 

ontvangen Mij met onverschilligheid en hoogmoed. 

Zij beseffen niet hoe ze hun ziel nog meer kwetsen. 

En door Mij te ontvangen in staat van zonde, 

verwijderen zij zich alleen maar van Mij. 

Daarom - Mijn kind! - is het sacrament van de biecht zo belangrijk. 

Niemand kan zonder dit sacrament, 

waar men zich kan ontdoen van alles wat hen onzuiver maakt. 

Want Ik herhaal het steeds! 

Alleen in zuivere zielen 

kan Ik werkelijk verblijven, kan Ik Mijn genaden uitstorten. 

Maar de onzuiverheden heden ten dage zijn zo groot 

én de hoogmoed is meester geworden in zo vele zielen. 

Men moet 

zich klein maken, 

kunnen beseffen dat men zwak is, 

weten dat alles van Mij komt, dat Ik het ben Die in hen leef. 

Anders was er geen leven! 

Ík ben het Leven. 

Alle leven behoort aan Mij toe. 

Waarom willen Mijn kinderen en Mijn priesters niet luisteren? 

Waarom hebben zij zich van alles afgekeerd wat door de eeuwen heen 

zo vele heiligen heeft voortgebracht? 

Men verwerft de heiligheid niet 

door hoogmoed, 

door alles naar hun hand te zetten, 

door Mijn sacramenten achterwege te laten. 

Maar de heiligheid verwerft men door 

nederig het hoofd te buigen 

én Mij, uw God, te erkennen als een Barmhartige Vader, 

Mijn Wil te volbrengen én weten dat men zonder Mij tot niets in staat is. 

De zondigheid is zo groot. 

Het stapelt zich op, 

103

omdat men zich niet bevrijdt van de zonde, niet durft bevrijden. 

En wanneer men sterft, wanneer men dit leven verlaat, 

dragen velen een zware last mee. 

Men kan zich hier bevrijden van die zware lasten. 

Waarom willen Mijn kinderen Mijn Barmhartigheid niet? 

En Mijn Gerechtigheid zal streng zijn! 

Ik heb hun alles gegeven. 

Maar zij kiezen Mijn Gerechtigheid boven Mijn Barmhartigheid 

én beseffen niet welk lijden dit met zich meebrengt. 

Priesters 

moeten meer spreken over het sacrament van de biecht, 

moeten zelf kunnen biechten, 

moeten mensen weer wakker maken, 

moeten mensen helpen, hen aanmoedigen, 

moeten spreken over Mijn Barmhartigheid. 

Waarom moet Ik zo bedelen opdat gij zoudt luisteren naar Mijn Woord? 

Ik wil u redden. 

De tijd dringt. 

Waarom - Mijn kinderen! - waarom luistert gij niet?’ (28/07/2003). 

(Paus Johannes Paulus II, + 2005) 

‘Hij draagt het zware kruis van Mijn Kerk, Mijn vervolgde en lijdende Kerk. 

Hij wordt omringd door zo vele van Mijn bisschoppen en priesters, 

die hem volledig tegenwerken, 

die hem weg willen van de plaats waar Ík hem wil én gewild heb 

samen met Mijn Moeder. 

Zo velen geven openlijk kritiek, omdat hij gewoon Míjn Wil volbrengt. 

Deze paus wordt volledig gesteund door Mijn Moeder, Die hem zeer nabij is. 

Velen spreken - in het openbaar - met de paus te zijn, 

maar in gedachten verwerpen zij hem evenzeer, 

als zij die er openlijk voor uitkomen. 

Ik ken iedere gedachte! 

Mijn lijdende Kerk is gekomen 

door de geloofsafval van zoveel van Mijn priesters. 

Zo velen die tegenwerken, die hun roeping hebben opgegeven 

om het wereldse achterna te gaan. 

En dan verwerpen zij Mijn plaatsvervanger, 

omdat hij enkel en alleen Mijn Wil volbrengt. 

Bid veel voor deze paus. 


Want zijn kruis is zwaar, zeer zwaar!’ (30/07/2003). 

‘Uw leven zal geen sensatie zijn, 

104

maar stil en verborgen - ver van deze wereld! - gericht en geleid naar Mijn Wil. 

Uw onmacht is alleen uw kleinheid, uw nietigheid die gij voelt, 

voelt dat gij niets zijt, dat Ik alles ben in u. 

Laat u helemaal leiden zoals Ík het verlang. 

Alles draagt bij tot de genezing van zo vele van Mijn priesters, 

hoewel gij veel niet kunt begrijpen. 

Uw onmacht niet te lijden is lijden. 

Uw eenzaamheid die gij voelt: 

offer het samen op met de eenzaamheid die Ík heb, 

door zo vele van Mijn priesters in de steek te worden gelaten. 

Dit is lijden! 

Uw eenzaamheid kan nog groter worden, maar Ik blijf u steeds nabij. 

Gij hebt voor Mij gekozen 

én voor velen is dit moeilijk te begrijpen en zullen u de rug toekeren. 

Denk dan aan wat ze met Mij hebben gedaan én nog altijd doen, Mijn kind!’ 

(31/07/2003). 

‘Blijf bij Mij in stilte. 


De smaad en de vernederingen zijn zo groot. 

Mijn Hart wordt zo diep gekwetst. … 

Blijf bij Mij én help Mij’ (01/08/2003). 

‘Gij hebt het gebiecht. 

Denk er dan niet meer aan’ (06/08/2003). 

De Vader zegt: 

‘Ik heb aan deze wereld Mijn Zoon gegeven én zij luisteren nog altijd niet’ 

(06/08/2003: Feest van de Gedaanteverandering). 

‘Onze Harten blijven altijd samen’ (10/08/2003). 

‘Moest men bidden (in de kerk), dan zou men geen tijd hebben om te spreken’ 

(16/08/2003). 

‘Ik zal deze wereld redden, zuiveren van iedere zonde. 

Het kaf zal van het koren gescheiden worden. 

Het kwade zal overwonnen worden. 

Een nieuwe wereld zal komen, waar de Liefde zal zegevieren. 

Maar eerst moet men door de strijd heen! 

De strijd tegen het geweld, de gruwel, de leugen, de misleiding. 

Want velen worden misleid én gaan verloren! 

Bidt. 

105

Bekeert u. 

Luistert naar Mijn Woord. 

Luistert naar Mijn Moeder. 


Ik wil u allen bij Mij hebben. 

Zo vele plaatsen zullen leeg blijven, 

omdat velen de moeilijke weg niet kunnen volgen 

die hen naar het Eeuwig Leven zal leiden! 

Weet - Mijn kind! - Ik ween nog steeds bloedige tranen voor deze wereld. 

Ze verwerpen Mij. 

Ze bespuwen Mij. 

Ze verloochenen Mij. 

Ze verraden Mij. 

Zij die Mij zijn toegewijd, 

die Ik heb uitgekozen om Mijn werk verder te zetten! 

Ik moet lijdzaam toezien 

hoe de hoogmoed hen heeft overmeesterd, 

hoe zij zich laten meeslepen door de listen van Mijn tegenstander 

én hoe daardoor vele zielen zullen verloren gaan. 

Maar Ik blijf u uitnodigen! 

Bekeert u. 

Bidt. 

Offert. 

Vast. 

Doet boete. 

Want alleen zo zult gij gered worden 

van die afschuwelijke ondergang, die u te wachten staat! 

Ik bemin u, Mijn kinderen, Mijn toegewijden! 

Waarom krijg Ik zo weinig liefde terug? 

Het is ontmoedigend voor zij 

die nog willen meewerken, 

die Mijn Wil volbrengen, 

die zich hebben toegewijd aan Mijn Moeder. 

Dat zij steeds blijven opkijken naar Mijn Kruis, 

Dat Ik ook nu nog met Liefde draag voor u allen. 

Want Ik zal alles doen wat Ik kan om u te redden! 

Mijn Liefde is oneindig én Ik wil u redden, maar de tijd dringt. 

Daarom blijf Ik, uw God, smeken! 

Bekeert u. 

Bidt. 

Luistert toch naar Mijn Woord, Dat Ik tot u richt. 

Ik breng niets nieuws! 

Ik verlang alleen uw liefde, uw overgave, eerbied. 

106

Bemint Míj met de waarde waarmee Ík u bemin 

én deze wereld zal Liefde worden. 

Ik heb aan allen een vrije wil gegeven 

én Ik moet lijdzaam toezien hoe deze wereld ten onder gaat. 

Zo velen gaan verloren! 

Ik wil u redden, maar Ík kan het niet, omdat gíj het niet wilt!’ (20/08/2003). 

‘… hetgeen Ík wil: 

een keten van aanbidding tot eerherstel voor alles wat men Mij aandoet, 

in het bijzonder de priesters. 

De aanbidding zal bekering zijn voor veel priesters en leken. 


Stelt u open voor Mijn Woord. 

Maakt tijd om bij Mij te komen 

én Ik zal u allen leiden naar Mijn Vader in de Eeuwigheid’ (20/08/2003). 

‘Ik wil al Mijn kinderen bij Mij hebben’ (verborgen aanwezig in het tabernakel) 

(24/08/2003). 

‘… 

Ik wil nu alleen van u de rust, de stilte, die Mijn pijnen verzachten’ (24/08/2003). 


‘Geef u ten volle aan Mij. 


Ik, uw Moeder, zal 

u verder leiden in vereniging met Mijn Zoon, u dichter bij Hem brengen. 

Laat al die wereldse gedachten u niet verwijderen. 

Want dit verwijdert u van het Hemelse! 

Maar leef enkel en alleen met die goddelijke gedachten, 

die zo vaak het Hart van Mijn Zoon ontroeren. 

Zeg Hem veel dat gij Hem bemint. 

Hij hoort het zo weinig! 

Bemin Hem voor de zo vele priesters, 

die Hem de rug hebben toegekeerd, 

die niet leven in overgave een priester waardig. 

Offer alles op uit liefde. 

Doe alles uit liefde, vooral hetgeen waarmee gij het moeilijk hebt. 

Want dat zijn de mooiste offers! 

Ik zal u helpen. 

Vertrouw u iedere dag aan Mij toe. 

Ik ben u nabij, veel dichter dan dat gij kunt denken! 

Ik bemin u. 

107


Geef u ten volle voor de zo vele priesters, die uw gebed, uw offer nodig hebben 

én Ík ontferm Mij over allen, die gij Mij hebt toevertrouwd’ (24/08/2003). 

‘Ik ben de Gevangene van deze moderne tijd, opgesloten in afzondering. 

En wanneer de uren van bezoek komen, 

krijg Ik niets dan beledigingen en smaad. 

Wat is het ergst: de afzondering of de smaad en vernederingen? 

Ik lijd … door de ondankbaarheid van Mijn kinderen, Mijn toegewijden. 

De eenzaamheid waarin Ik Mij bevind, is zo groot! 

Een kleine attentie, een blik van liefde betekenen zoveel voor Mij. 

Ik heb dorst. 

Ik dorst naar liefde, naar tederheid, maar ze zijn dat verleerd: te beminnen. 

Ik heb nood aan liefde. 

Bemin Mij. 


Laat niets tussen Ons komen’ (31/08/2003). 

‘Het gebed van de mensen blijft zo oppervlakkig. 

Men bidt met de lippen, niet met het hart. 

Ik ben in ieder mens aanwezig. 

- Men zoekt Mij in het wereldse, waar Ik niet te vinden ben! - 

Sluit uw ogen. 

Keert u af van buiten én komt tot Mij in uw hart. 

Daar waar Ik ben 

en waar Ik wacht op een woord van liefde met het hart gesproken! 

Geeft al uw zorgen aan Mij, aan uw Moeder én bidt. 

Daar zult gij rust vinden! 

De rust, die moet terugkeren in de harten van de mensen! 

Leert opnieuw innerlijk te bidden. 

Komt tot Mij waar gij Mij kunt vinden. 

In uw hart! 

In Mijn huis, 

waar Ik verborgen ben in het stukje Brood, 

waar Ik wacht om u te helpen, 

waar Ik verlang om u te helpen, 

om u bij Mij te hebben - niet alleen hier op deze wereld! - 

om samen te zijn! 

Maar geeft u aan Mij. 

Opdat Wij eens voor altijd kunnen samen zijn in Mijn Koninkrijk 

dat voor ieder is voorbestemd! 

Voor hen, 

108

die Mij beminnen, die Mij aanbidden én die Mij alle lof en eer brengen!’ 

(07/09/2003). 

‘Wees niet bang. 


Ik ben én blijf u nabij’ (07/09/2003). 

‘Het belangrijkste is 

dat men biecht met een berouwvol hart, 

dat men spijt heeft, 

dat men zijn zonden werkelijk belijdt. 

Velen biechten, maar hun biecht is waardeloos, 

omdat men hun zonden niet durft te vernoemen. 

Én zo vermindert de waarde van de biecht. 

Mensen moeten durven hun zonden bij naam te noemen. 

Daarom is het belangrijk om een priester te hebben die men vertrouwt. 

Priesters moeten waardig overkomen in hun apostolaat. 

Priesters die te werelds zijn, schrikken af 

voor de mensen die met zware lasten rondlopen. 

Bid daarom - Mijn kind! - voor de bekering van de priesters. 

Dat ook zij weer de waarde van de biecht mogen vinden 

én voorbeeld worden voor de zielen die hen zijn toevertrouwd. 

Want een goede biecht kan zoveel genezing brengen 

voor de vele zielen, die nu zwaar ziek zijn. 

Ik zeg u: die nu zwaar ziek zijn!’ (09/09/2003). 

(Tijdens de Heilige Mis:) 

‘Ik sterf om voor ieder - voor u! - leven te kunnen geven’ (13/09/2003). 

‘Gij hebt de weg die uw Moeder heeft getoond, gevolgd. … 

Ook vele priesters die Haar volgen, hebben een bekering doorgemaakt. … 

Gij hebt u gericht naar wat Ik u geef en van wat Ik van u verlang. 

Gij hebt u opengesteld om te luisteren en te leven naar Mijn Woord. 

Waarom is het voor zoveel priesters … zo moeilijk 

om naar Mijn Woord te luisteren? … 

In Mijn huis moet er eerbied zijn, moeten er meer momenten van gebed zijn. … 

Wat beteken Ik nog voor vele priesters, die Mij trouw hebben beloofd? 

Hoelang moet Ik dat nog verdragen? 

Ik ben een Verworpene én men gebruikt Mijn Naam om hun wil te realiseren. 

Bid. … 

Ik laat u niet alleen. 

Maar zij die niet luisteren naar Mijn Woord: 

voor hen zal Mijn oordeel streng zijn. 

109

Ik kan u zeggen - Mijn kind! - vele priesters gaan verloren. 

En zo weinig die nog bidden voor de priesters! 

Zij hebben zoveel gebed nodig. 

Want velen zitten vast in de klauwen van Mijn tegenstander 

en kunnen zich niet bevrijden! 

Mijn Kerk heeft hoogtepunten en dieptepunten gekend, 

maar het is nog nooit zo erg geweest als nu. 

En toch zal Mijn Kerk triomferen, ondanks de vele verliezen van priesters! 

Ik vraag u nogmaals! 


Leeft naar Mijn Woord. 

Leeft naar Mijn Wil, wat Ik verlang én gij zult gered worden’ (15/09/2003). 

‘Mijn toorn zal steeds heviger worden over deze wereld. 

Rampen en natuurgeweld zullen toenemen. 


Ze willen niet luisteren!’ (15/09/2003). 

‘Waarom wil men alles zo moeilijk maken? 

Alles wordt bestudeerd. 

Men wil het steeds verder gaan zoeken. 

Waarom kan men niet 

geloven met de geest van een kind, geloven in de Liefde, Die eenvoudig is? 

Men vernieuwt en wil alles veranderen 

wat door de eeuwen heen altijd is geweest naar Mijn Wil. 

De Liefde blijft de Liefde. 

Ík verander niet. 

Waarom wilt gij dat Ik, uw God, moet veranderen 

omwille van de geleerdheid van de mensen? 

Geloven met de liefde van een kind! 

Komt allen zó naar Mij én Ík zal u Liefde geven, Die u niemand kan geven. 

Waarom weigert gij Mijn Liefde, Die eeuwig is, én verkiest gij wereldse liefde? 

Bemint Mij - Mijn kinderen, Mijn priesters! - met een open hart. 

Volgt Míjn Weg, 

die niet altijd gemakkelijk is, maar die u zal leiden naar het Eeuwige, 

waar Wij in Liefde altijd zullen samen zijn. 

Bid - Mijn kind! - voor de priesters, die nog leven en werken naar Mijn Wil, 

maar die zo veel tegenwerking krijgen van priesters, 

zelfs van het kerkelijk gezag. 

Zij die nog Mijn Wil volbrengen, 

worden met argwaan aangekeken, 

worden aan de kant gezet, 

worden buiten werking gesteld. 

110

Bid. 

Offer. 

Vast. 

Blijf verder doorgaan in uw aanbidding voor de zo vele priesters … 

Houd niet op met bidden en smeken. 

Want het gebed zal redding zijn voor deze wereld!’ (16/09/2003). 

‘Uw priester zal moeten de nadruk leggen op het belang 

van de aanbidding die Ik verlang, 

van het gebed dat zoveel kracht geeft’ (16/09/2003). 

‘Men heeft voor alles tijd, behalve voor het gebed’ (16/09/2003). 


‘Ze zijn verziekt’ (19/09/2003). 

‘Hoe kunnen zij mensen helpen in hun noden en zorgen 

als zij zelf ziek zijn én hulp nodig hebben? 

Het gebed, boete, vasten en offer zal genezing zijn voor vele priesters. 

Zielen die zich hebben toegewijd in die overgave, zijn er nog weinig. 

De moderne maatschappij heeft veel ziekten voortgebracht, veel zwakte. 

Men wil verwend zijn. 

Men kan nog weinig offeren, boete doen én vasten, 

dat zoveel kwaad kan overwinnen. 

Zwakheid heeft zich meester gemaakt van de mens. 

Men kan en wil niet meer lijden 

én het is de enige weg die leidt naar het Eeuwige. 

Mensen en priesters ontlopen hun kruis, zoeken het gemak, vertier en wellust. 

Ze zijn verziekt - Mijn kind! - Mijn priesters, erger dan gij u kunt inbeelden. 

Denk er niet over na, maar bid voor hen, offer en vast. 

Dat alleen kan hun redding, hun genezing zijn! 

Dit zijn de medicamenten, die zij nodig hebben! 

Ze zijn verziekt én hebben Mijn Kerk tot aan de afgrond gebracht. 

Maar Ík sta klaar om in te grijpen. 

Ik bied hun nog steeds opnieuw kansen om tot inzicht te komen. 

Het is pas wanneer zij zelf beseffen hoe ziek zij zijn, 

dat zij zullen tot inkeer komen. 

Ik sta klaar 

om hen opnieuw op te vangen, hen te genezen, 

om hen opnieuw waardige apostelen te maken van Mijn Koninkrijk’ 

(20/09/2003). 

‘Blijf smeken - Mijn kind! - om de toorn van Mijn Vader te bedaren. 

Want Híj staat klaar om in te grijpen! 

Zo velen die Mijn genaden weigeren! 

111

Zij willen verder doen op de weg, 

die zíj willen gaan én die niet Míjn Weg is én niet Mijn Wil. 

Heb medelijden met hen. 

Denk aan hun zielen’ (20/09/2003). 

‘Bemin Mij. 

Bemin Mij steeds vuriger’ (20/09/2003). 

(Gij kunt Mij steeds vuriger beminnen door) 

‘alles wat gij doet - iedere stap, iedere gedachte - 

alles te doen uit liefde én in verbondenheid met Mijn Wil’ (20/09/2003). 


‘Ze gaan de verkeerde kant op’ (22/09/2003). 

‘… 

Ik verlang 

dat alle toegewijde zielen zich openstellen voor Mijn Woord, 

dat zij de sacramenten met meer eerbied zouden toedienen, 

het Heilig Misoffer met meer waardigheid én op de manier zoals Ik het verlang. 

Geen vernieuwing! 

Ik geef u steeds nieuwe kansen, maar gij laat zoveel genaden verloren gaan. 

Mijn Barmhartigheid is groot, is oneindig. 

Ik bemin u. 


Waarom verlaat gij Mij? 

Denk aan Mijn wederkomst, die steeds dichterbij komt. 

Mijn oordeel zal streng zijn. 

Grijp de kansen die Ik u geef’ (29/09/2003). 

‘Ook mensen zijn ziek en zwak geworden. 

Alhoewel zij in rijkdom en weelde leven, zijn velen arm 

in liefde en geloof, 

in kracht om het lijden, dat Ik geef, te dragen. 

De hoogmoed heeft velen van hen van Mij verwijderd 

én zij denken alles alleen aan te kunnen. 

Maar Ik zeg u! 

Ik ben uw kracht, uw sterkte, uw genezing. 

Komt tot Mij in het gebed. 

Komt tot Mij in het Eucharistisch Brood. 

Ontvangt Mij in een zuivere ziel. 

Opent u voor Mij én Ík zal uw genezing zijn, uw redding’ (30/09/2003). 

‘Alles op zijn tijd! 

112

Gij wilt lopen en moet nog leren gaan. 

Ik ben u nog altijd aan het vormen. 

Stel u helemaal open voor Mij. 

Nog te veel wereldse gedachten komen tussen Ons. … 

Maar met gebed en wilskracht zult gij beetje bij beetje dat overwinnen. 

Dat iedere gedachte Mij toebehoort. 

Dan zult gij helemaal van Mij zijn, 

zult gij leven, denken, werken, bidden zoals Ik het verlang. 

Want Ík zal het zijn Die alles in u doe, 

omdat gij u helemaal hebt gegeven!’ (01/10/2003). 


‘Bid. 


Laat geen enkel ogenblik onbenut. 

Bid. 

Deze wereld heeft gebed nodig, offers! 

Weet dat gij meer aankunt dan dat gij voor mogelijk acht. 

Ik vraag u niet het onmogelijke, maar laat u leiden door Mij. 

Gij vertrouwt nog te veel op uzelf! 

Leef vandaag. 

Denk niet aan uw zorgen. 

Zorgen zullen er altijd zijn! 

Leef in een geest van voortdurend gebed. 

Leef in een geest van voortdurende verbondenheid met Mij, met Mijn Zoon. 

Uw leven behoort u niet meer toe! 

Gij zijt geen kind meer van deze wereld! 

Leef, bid, vast, offer voor de priesters, die dit alles zo nodig hebben. 

Mijn Onbevlekt Hart wordt iedere dag opnieuw doorboord 

door de zondigheid van zoveel van Mijn toegewijden. 

Gelukkig kan Ik ook nog rekenen op priesters, 

die zich volledig aan Mij hebben toevertrouwd. 

Dit zal de redding zijn in deze wereld! 

Een kleine maar krachtige kern van priesters en kinderen, 

die de weg volgen die Mijn Zoon van hen verlangt, 

díe zullen helpen Mijn Onbevlekt Hart te laten zegevieren over het kwade, 

die nu heer en meester is in deze wereld totaal verduisterd’ (04/10/2003). 


‘Ik zie 

hoe ze Hem nog steeds bespuwen, bespotten, vernederen en aan het Kruis slaan’ 

(04/10/2003). 

113



‘Ze leven 

niet in een overgave, 

niet in gehoorzaamheid, 

niet in getrouwheid, 

niet in een geest van armoede. 

Ze leven niet als kinderen, willen niet worden als kinderen. 

Ik ben hun Moeder, Moeder van alle kinderen! 

Wie niet wordt als een kind, kan het Rijk Gods niet binnengaan. 

Daarom is het zo moeilijk voor vele priesters te luisteren 

naar hun Moeder, naar een God Die onze Vader is. 

Ze kunnen niet verzaken aan deze wereld’ (04/10/2003). 


‘Bid voor uw priester. 

Hij heeft een zware taak te vervullen. 

Vertrouw op de Aanwezigheid van Mijn Zoon in het Eucharistisch Brood. 

Hij zal Zijn kracht tonen 

én vele hoogmoedigen zullen geraakt worden en zullen tot inkeer komen. 

Zolang deze wereld bestaat, zal Mijn Zoon aanwezig zijn in dit Brood 

én dít zal de overwinning worden van het kwade. 

Daarom is deze aanbidding zo belangrijk. 

De Kracht, de Liefde, het Licht zal zegevieren. 

Want dit alles is Mijn Zoon, vertegenwoordigd in deze Hostie, 

Die door zo velen verworpen en versmaad wordt!’ (04/10/2003). 


‘… 

Weet dit is een groot Werk, dat begonnen is in deze kleine kapel (1). 

Bid én vertrouw op Ons’ (04/10/2003). 

(1) Sedert 14 juni 2003 (zie boodschappen van die dag) is er in deze kleine kapel 

aan de Koolskampstraat 24, 8830 Gits elke avond aanbidding. Daar is steeds 

een priester aanwezig, die biecht hoort en geestelijke leiding geeft. 

‘Mensen vragen zoveel, maar hebben zo weinig tijd voor Mij. 

Mensen vragen steeds om hun lijden weg te nemen. 

Is het dan zo moeilijk om eens op te kijken naar Mijn Kruis, 

Dat Ik met Liefde heb gedragen voor ieder van u? 

Draagt uw kruis. 

Draagt het met liefde. 

Ik weet wat goed is voor u 

114

én Mijn Wil is niet altijd wat gij wilt dat Ik voor u doe! 

Weest geduldig in uw lijden. 

Draagt het op als offer én gij zult er veel bij winnen, 

vooral in het Eeuwig Leven, Dat u te wachten staat’ (06/10/2003). 

‘Naar Mij toegroeien 

is sterven aan de wereld, 

is sterven aan zichzelf, zijn verlangens achterwege laten. 

Alleen het verlangen naar Mij, het Eeuwige Licht, 

Dat Ik voor ieder van u zal zijn, 

wanneer gij u werkelijk helemaal hebt gegeven in liefde! 

Mensen 

kunnen niet meer sterven aan zichzelf, 

verlangen alles wat goed is voor het lichaam, maar niet voor de ziel. 


Zorgt voor uw ziel beter dan voor uw lichaam, dat vergankelijk is. 

Al het uiterlijke zal vergaan. 

Het innerlijke blijft. 

Uw ziel: werkt eraan. 

Zoals gij nu uw lichaam mooi en gezond wilt houden, houdt uw ziel zuiver. 

Maakt ze steeds nieuw, steeds mooier 

om eens voor het Aanschijn van Mijn Vader te komen’ (07/10/2003). 

‘Wee u, schriftgeleerden en Farizeeën, 

die Mij eren met de lippen - niet met het hart! - 

die mensen misleiden, 

die zoveel waarden laten verloren gaan, 

die denken goed te doen, maar Mij alleen smaad en vernederingen toebrengen! 


Ze hebben Mij toen verworpen én ze verwerpen Mij nog steeds. 

Ze onteren Mij met hun handen, met hun lippen én met hun hart. 

Want zelfs de Woorden Die Ik tot hen spreek, verwerpen ze. 

Alleen de hoogmoed heeft hen zo ver gebracht. 

In hoever sta Ik nog centraal in hun leven? 

Ze hebben de deur voor Mij dicht gedaan 

én leiden een leven dat goed is voor hen. 

Om aan de mensen te behagen, maar niet aan hun God, 

van Wie alle leven komt 

én aan Wie van ieder rekenschap zal gevraagd worden! 


Blijf bidden, offeren en vasten. 

Want zoveel toegewijden zullen verloren gaan 

als er geen ommekeer komt in hun leven, 

115

als zij alles verder naar hun hand, naar hun wil willen doen! 

Ik kan soms meer beschikken 

over Mijn kinderen, 

die een hele bekering hebben meegemaakt, 

die vurige medewerkers worden van het laatste uur, 

dan over Mijn toegewijden! 


Uw smeken is niet vruchteloos!’ (08/10/2003). 


‘Waardigheid, genegenheid, liefde voor hun God, Die hen oneindig bemint, 

kennen ze niet meer. 

Blijf Mijn vertroosting. 

Laat Mij niet in de steek, 

zoals zo velen van Mijn toegewijden Mij in de steek laten. 

Zelfs zij die nog denken Mij te behagen, 

maar die Mij nog meer kwetsen dan anderen, 

die Mijn Kerk hebben verlaten! 

Uw onmacht: draag het op als offer. 

Uw kleinheid, uw nietigheid, tot niets in staat zijn: draag het op in liefde. 

Het draagt meer vrucht dan gij kunt denken! 

Uw aanwezigheid is Mij alles waard. 

Verlaat Mij niet. 


Geef Mij de uren, die Mijn priesters Mij niet geven. 

Uren van gebed, van aanbidding! 

Het maakt veel goed aan de diepe pijnen, 

die Mijn Hart steeds opnieuw ondergaat in deze zondige wereld’ (08/10/2003). 

‘Mijn Liefde verplicht Mij 

om hier te blijven in deze kleine ruimte (het tabernakel). 

Ik heb Mij aan de mensheid gegeven uit Liefde. 

Maar hoeveel liefde krijg Ik terug, hoeveel dankbaarheid? 


In hoeveel zielen ben Ik weer binnengegaan 

zonder het besef dat ze Mij ontvangen? 

Welke vernedering, welke pijnen moet Ik ondergaan steeds opnieuw? 

Konden ze maar één keer aan Mij denken, een beetje tijd aan Mij geven. 

Maar zelfs dat krijg Ik nog niet tijdens een viering, waarin zij aanwezig zijn. 

Hun gedachten zijn nog altijd bij het wereldse, het vergankelijke. 

Wanneer zal men tot inkeer komen? 

Wanneer zal men Mijn Heiligheid beseffen?’ (08/10/2003). 

116

‘Wees als een kind. 

Kom tot Mij als een kind. 

Vraag aan Mij als een kind. 

Vertrouw op Mij als een kind, dat op zijn vader en moeder vertrouwt. 

Geef u aan Mij als een kind. 

Geef u aan Mij in het besef 

dat gij niets zijt, 

dat gij niets kunt zonder Mij, 

dat Ik u samen met Mijn Moeder bij de hand neem en leid door dit leven, 

dat gij zó de weg volgt, die Ík voor u gekozen heb. 

- Het is niet een gemakkelijke weg. 

Het is een weg van eenzaamheid, verlatenheid. 

In stilte! 

In gebed! 

In opoffering! 

In liefde! 

In waar geloof en vertrouwen! - 

Vertrouw dat Ik alles leid wat Ik begonnen ben … 

Verwacht geen grootse dingen. 

Verwacht geen mirakelen bij de mensen, bij priesters. 

Want allen moeten ook eerst weer worden als kinderen, 

die leren luisteren 

én die zich willen laten leiden op de weg, die Ik van hen verlang’ 

(14/10/2003). 

‘De doornen van de toegewijden zijn scherper dan van anderen. 

Ik draag nog steeds met Liefde Mijn Kruis. 

Ook voor hen!’ (15/10/2003). 

‘… 

Toon geen minachting voor uw God, Die u oneindig bemint. 

Toon geen minachting voor Mijn plaatsbekleder (paus Johannes Paulus II, + 

2005), die ondanks zijn leeftijd nog altijd zijn taak vervult naar Mijn Wil. ... 

Kijk op naar Mijn Moeder. 

Leer van Haar. 

Luister naar Haar. 

Vertrouw u toe aan Haar’ … (15/10/2003). 

(Een keten van aanbidding) 

‘Het zal een moeilijke en lange weg zijn’ (16/10/2003). 

‘Hoe kunt gij zeggen dat gij uw God bemint, 

terwijl gij uw eigen weg gaat, uw eigen wil wilt volbrengen? 

117

Waarom zoekt gij roem en eer, 

terwijl gij alleen de nederigheid moet nastreven? 

Verzaak aan de wereld. 

Verzaak aan uw eigenbelang. 

Verzaak aan uw eigenliefde. 

Ga uw roem en eer zoeken bij uw God 

door nederig het hoofd te buigen in een volledige overgave, 

zoals zoveel heiligen hebben voorgedaan. 

Leer van hen’ (16/10/2003). 

‘… 

Uw priester doorgrondt de boodschappen. 

Hij moet ze meer openlijk bekend maken 

én dat de mensen die ze horen, niet alleen luisteren maar er ook naar leven. 

Zó zal hun leven veranderen, 

zullen zij meer en meer de genaden die Ik hen wil geven, waardig zijn. 

Dat mensen luisteren naar Mijn Woord, naar het Woord van hun Moeder, 

Die hen met veel liefde onderricht, maar Die zo vaak verworpen wordt. 

Waarom blijft het zo moeilijk 

om te luisteren én te leven naar Mijn Woord, naar Mijn Wil? 

Wanneer mensen leven naar Mijn Woord, 

zal men meer bidden, 

zal er meer vreugde en liefde komen, 

zal men de kracht krijgen om alles te dragen wat Ik van hen verlang, 

zal deze wereld veranderen. 

Ik blijf u vragen! 

Bidt. 


Offert. 

Vast. 

Zet uw eigenliefde aan de kant. 

Laat Mij toe uw leven te leiden. 

En ondanks de tegenslagen van het leven, 

zult gij gelukkiger worden, zal er rust en vrede komen in uw leven. 

Want dit alles ben Ik!’ (16/10/2003). 


‘Het is een strijd, die gij voert met Mijn tegenstander. 

Het zijn boodschappen van Liefde én hij wil alles doen om dit te verhinderen. 

Wees niet angstig. 

Kijk naar Mij, Uw Moeder. 

Ga voort op de weg die gij zijt ingeslagen. 

Een weg van gehele onthechting! 

118

… 

Blijf bij Mijn Zoon. 

Hij heeft u nodig! 

Alles zal verlopen zoals Wij het willen. 

Strijd verder tegen de listen van de satan. 

Het is een innerlijke strijd die soms zeer hevig kan zijn, 

maar gij blijft onder Mijn hoede. 

Hij kan u niets doen 

zolang gij blijft op Mij vertrouwen, 

zolang gij u helemaal geeft in overgave aan Mij. 

Besef dat Ik samen met Mijn Zoon meer en meer uw leven leid, 

dat gij alleen de weg volgt, die Wij van u verlangen. 

Wees dus niet bang. 


Ik bemin u én Ik blijf u … heel nabij’ (16/10/2003). 

‘Lijd. … 

Lijd mee met Mij’ (17/10/2003). 


(De duivel, die bekoort) 

‘Hij zal het steeds opnieuw proberen’ (20/10/2003). 


‘Hun harten zijn hard en kil geworden. 

Ze zijn doof voor alles wat van de hemel komt, 

maar stellen zich open voor alles wat van Mijn tegenstander komt. 

Sommigen beseffen hun dwalingen, 

maar durven die ommekeer niet maken uit vrees voor de mensen. 

Ze hebben de moed niet om de moeilijke weg opnieuw op te gaan 

en glijden zo verder weg naar de afgrond, 

hoewel ze beseffen dat ze verkeerd gaan. 

Bid voor hen. 

Offer uw leven op voor hen, want sommigen maken vreselijke kwellingen mee. 

Opdat ze zouden de genade voelen - die Ik hun geef! - 

van Mijn Liefde, Mijn Barmhartigheid! 

Ondanks alles blijf Ik hen beminnen. 


Voel geen afkeer voor verdwaalde priesters. 

Bemin hen. 

Uw gebed zal hún kracht worden én voor velen hún redding!’ ... (20/10/2003). 

‘Wilt gíj Mij volgen?’ (21/10/2003). 

119

‘… 

Deze wereld heeft nood aan goede, bezielde priesters. 

Priesters naar Mijn Hart, naar het Hart van Mijn Moeder! 

Zo vele zielen die in de kou blijven staan door gebrek aan goede priesters! 

Mensen, die geestelijke nood hebben én nergens terecht kunnen 

door het afdwalen van zoveel priesters, 

die alleen roem en eer zoeken voor zichzelf, 

die hun ware taak laten verloren gaan: zielen helpen, zielen redden. 

Maar dat ook zíj eerst hun ziel zuiveren. 

Want velen leven in zonde, 

hebben de weg verlaten die zij beloofd hadden te volgen! … 

Volg ook gij weer die weg …: de weg van de ware zelfverloochening. 

Alleen Mijn Weg, Mijn Wil moet gij volgen. 

Open uw hart. 

Bid. 

Bid zoals Ik steeds tot Mijn Vader heb gebeden. 

Zonder gebed zijt gij niets. 

Alleen door het gebed 

zult gij de ware toedracht van uw apostolaat kennen. 

Open uw hart. 

Keer u af van de wereld. … 

Luister naar Mijn Woord … 

Waarom kan Ik niet rekenen op hen die Ik gekozen heb?’ … (23/10/2003). 

‘Door hun blindheid dwalen ze steeds verder af 

én als een bedelaar blijf Ik kloppen aan hun harten. 

Maar ze kijken niet met het hart. 

Ze kijken met hun ogen, die alleen de schittering van deze wereld zien. 

Die schittering zal weldra vergaan in doffe ellende en duisternis. 

Alleen Ík ben het Licht! 

Het Licht, Dat nooit zal uitgaan, Dat zal blijven schitteren! 

Zoekt het Licht in uw hart. 

Keert u af van de wereld. 

Zoekt waar gij Mij kunt vinden. 

Blijft niet blind. 

Roept om medelijden én Ik sta klaar om u te helpen de goede weg op te gaan. 

Blijft Mij niet verraden door uw eigen wereldse belangen’ (26/10/2003). 

(Heer, ik bemin U, ik verlang naar U, ik geef mij aan U) 

‘Deze woorden raken Mijn Hart. 

Blijf ze herhalen’(26/10/2003). 

120

(De eerste schakel van deze keten van aanbidding) 

‘Dit is nog maar het begin. 

Er moet nog een lange weg worden afgelegd. 

Een weg van verloochening, verraad, afwijzingen! 

Maar laat u niet ontmoedigen. 

Blijf kijken naar Mij, aanwezig in het Eucharistisch Brood. 


Niets of niemand zal Mij kunnen verdelgen, 

hoe men het ook probeert, hoe somber de toekomst ook lijkt. 

Ik ben, Ik blijf zoals Ik altijd ben geweest en zal blijven: 

dé Liefde, de goddelijke Liefde, waartegen geen enkel kwaad is opgewassen. 

Bid. 

Bid met volharding. 

Úw liefde én de liefde van Mijn kinderen heb Ik nodig. 

Het sterkt Mij om Mijn toorn in bedwang te houden. 

Kijk niet om u heen. 

Gij leeft op deze wereld vol van haat, van egoïsme, vol van zelfbedrog, 

maar gij zijt niet meer van deze wereld. 

Gij hebt u aan Ons gegeven. 

Kom al uw beloften na. 

Lijd, offer, vast voor de priesters. … 

Alles zal verlopen zoals Ik het wil’ (28/10/2003). 

‘Het zijn niet de vrouwen die Mijn Kerk zullen redden. 

Ík zal Mijn Kerk redden, samen met Mijn Moeder én met hen, 

die Mij trouw en toegewijd zijn, 

op wie Ik kan en mag rekenen’ (29/10/2003). 

‘… 

Breng eerherstel door meer aanbidding, meer uren van gebed. … 

Waarom blijft het zo moeilijk voor Mijn toegewijden om bij Mij te zijn? 

Verlangt gij dan niet naar het Eeuwig Geluk, 

dat Ik u wil geven met zo vele anderen, 

die u zijn voorgegaan in dienstbaarheid, 

trouw gebleven aan Mijn Woord tot in de dood, 

velen zelfs door hun leven te geven? 

Verzaak aan de wereld. 

Keer u af van de zonde, die uw hart en uw ziel heeft verduisterd. 

Richt u naar het Licht én Ik zal u redden’ … (30/10/2003). 


‘Hij bidt met een groot vertrouwen. 

Dat is een sterk wapen! 

121

Gij kunt er nog veel van leren’ (30/10/2003). 

(Ik zal niet meer vernederd worden op het altaar) 

‘wanneer men ophoudt met die uiterlijke schijn, 

alles te willen mooi maken naar de mensen toe. 

Maar voor Míj is het één doffe ellende 

hier zó te moeten komen én op vele plaatsen in een sfeer 

totaal zonder liefde, zonder overtuiging dat Ík het ben, de Zoon van God, 

Die steeds door de handen van de priester op het altaar kom, 

maar waar zo weinig of geen eerbied meer is. 

Ik word niet ontvangen met eerbied op het altaar door de priester. 

Ik word niet ontvangen met eerbied door de mensen. 

Men is zich niet bewust van Mijn Heiligheid, 

maar men is zich ook niet bewust - door hun oneerbiedigheid! - 

wat men hun eigen ziel aandoet. 


Ik hunker naar liefde zowel bij Mijn priesters als bij de mensen, 

maar Ik krijg van velen zelfs geen blik, geen woord, 

alleen smaad en vernederingen. 

Hoe triestig blijft het voor deze wereld, die meer en meer in duisternis gehuld is. 

Het wordt steeds erger. 

Blijf bidden. 


Houd niet op met smeken om Mijn Barmhartigheid. 

Dat alles mag keren! 

Dat priesters tot inzicht mogen komen! 

Dat zij 

de waarde van de Eucharistie opnieuw beleven zoals echte apostelen 

én die waarde doorgeven aan zo vele zielen, 

die nood hebben aan Liefde, aan echte Liefde!’ (02/11/2003). 

‘Er lopen zoveel wolven tussen de schapen’ (05/11/2003). 

‘Er lopen zoveel wolven tussen de schapen. 

En zij die zwak zijn, zijn het meest gevoelig 

om zich te laten meeslepen én te misleiden met de listen van Mijn vijand, 

die ronddwaalt in vriendelijkheid, 

maar niets anders dan verraad en bedrog pleegt. 

Alleen zij die sterk staan, kunnen én zullen volharden 

én het kwaad zal hen niet treffen door de kracht van hun gebed. 

Velen worden misleid zonder dat de meesten het beseffen. 

De dwaling is groot. 

De rechtvaardigheid is ver te zoeken. 

Dit alles moet gebeuren zoals voorspeld. 

122

Het kwaad is overal doorgedrongen, maar zal niet overwinnen’ (05/11/2003). 

(Tijdens bekoringen:) 

‘Bid. 

Volhard. 

Laat u niet meeslepen door de misleidingen van Mijn tegenstander. 

Kijk naar Míj. 

Die onrust komt niet van Mij! 

Ik ben barmhartig, ook als je eens valt. 

Weet dat Ik steeds klaar sta voor u, voor al Mijn kinderen, 

die met een open hart en berouwvol naar Mij toekomen’ (05/11/2003). 

‘Bid. 

Volhard. 

Bid. 

Volhard’ (05/11/2003). 

“Vaar naar het diepe” 

is loskomen van de oever, 

is de vaste grond van deze wereld, waaraan gij zo gehecht zijt, 

loslaten en achterlaten, 

is opvaren tegen de storm in - ook als de storm zeer hevig is! - 

is blijven varen. 

Heb geen vrees. 

Want Ik ben bij u én blijf bij u! 

Niets kan u gebeuren. 

Alleen wanneer gij zonder vertrouwen zijt, zult gij ronddobberen 

én zal de kracht verdwijnen om op te varen tegen de zware golven in. 

Met een sterk vertrouwen zult gij alles kunnen overwinnen, 

hoe zwaar de storm ook is. 

Blijf verder varen én wees kracht en sterkte 

voor zij, die het moeilijk hebben om de oever te verlaten. 

Weet dat ook vele priesters het moeilijk hebben om de oever te verlaten’ 

(05/11/2003). 

‘… Mijn Kerk, die zou herboren kunnen worden 

in eenvoud, in liefde, in nederigheid, 

maar vooral in diepe eerbied voor uw God, in waardigheid. … 

De dwaling is ver binnengetreden in Mijn Kerk. 

Wees u daarvan bewust … 

Help Mijn Kerk, Mijn Huis te redden’ ... (10/11/2003). 

‘Bid en vertrouw’ (10/11/2003). 

123

‘Waarom verlangt gíj niet naar Mij? 

Ik heb u uitgekozen. 

Gij behoort alleen aan Mij toe. 

Weet dat Ik ziekelijk jaloers ben, wanneer Ik uw liefde niet krijg’ (10/11/2003). 

‘Gelukkig kan Ik nog rekenen op Mijn priesters, die Míj trouw gebleven zijn. 

Trouw aan hun beloften, trouw aan Mijn opvolger! 

Maar meestal worden zij aan de kant gezet, met minachting bekeken door hen, 

die denken Mijn toegewijden te zijn, 

maar door hoogmoed alles vernielen wat door de eeuwen werd opgebouwd. 

Déze priesters 

leven in zelfopoffering, leven in staat van genade, 

dragen het kruis van Mijn lijdende Kerk samen met Mijn opvolger 

(paus Johannes Paulus II, + 2005), 

die lijdt omwille van de zo vele huichelarij van Mijn toegewijden. 

De schijnheiligheid waarmee zíj voor de dag komen, is groot. 

Zíj misleiden de zielen, 

die worden meegesleurd in een stroom, die steeds sneller alles meesleurt. 

Een stroom vol van modder, bedrog, wellust, van hoogmoed, van ijdelheid! 

Mijn tegenstander zet zijn werk voort 

én wordt gesteund door zo veel afvalligen, die denken Mij trouw te zijn. 

Bid - Mijn kind! - voor uw priester en zo vele anderen, 

die nog willen leven en werken naar Mijn Woord, naar Mijn Wil. 

Want hun kruis is zwaar! 

Opdat zij zouden stand houden 

én het niet opgeven in deze tijd van verraad en verloochening!’ (12/11/2003). 

‘Ik lijd in stilte. 


Mijn Kruis is zwaar om dragen. 

De beledigingen treffen Mijn Hart zeer diep. 

De mensheid heeft zich laten meeslepen tot in de diepste afgronden, 

leven in een volledige duisternis, waar alle Licht verdwenen is. 

De warmte en de tederheid van Mijn Liefde kan niet meer tot hen doordringen! 

Zij hebben zich overgegeven aan Mijn tegenstander 

en worden verder meegesleurd in de diepste diepten, 

waar geen Liefde is, alleen haat, tweedracht, verraad, onmenselijkheid. 

Ik lijd … dit alles te moeten zien 

hoe Mijn kinderen, die Ik oneindig bemin, verloren gaan. 

Blijf smeken. 

Blijf bidden. 

Het kwade kan niet op tegen zij, 

die onophoudelijk bidden, die hun leven offeren voor de zielen. 

124

Het gebed heeft een enorme kracht, 

maar jammer genoeg beseffen velen van Mijn toegewijden dat niet meer. 

Ze zijn het bidden verleerd. 

Ze hebben de kracht niet meer om te bidden, omdat ze te ver zijn afgedwaald. 

Met het gebed kan men stand houden. 

Zonder het gebed gaat men onvermijdelijk verloren’ (16/11/2003). 

‘De wereld is een grote zweer geworden, die op het punt staat open te springen’ 

(zodat de zondigheid als etter de wereld overdekt) (16/11/2003). 

(De zielen in de hel) 

‘Ik heb echt alles gedaan om hen te redden’ (17/11/2003). 

‘Ik wil bemind worden. 

Ik wil erkend worden. 

Ik wil aanbeden worden. 

Ik ben hier voor u aanwezig in het heilig tabernakel én Ik kijk naar u. 

Ik verlang naar u, naar uw liefde, uw vertroosting. 

Ik ben in uw hart aanwezig. 

Sluit u af van de buiten, van de wereld. 

Keer uw blik naar Mij. 

Zoek Mij diep in uw hart. 

Spreek tot Mij. 

Ik luister. 

Ik luister naar ieder woord dat gij tot Mij zegt. 

Ik weet wat gij zult zeggen. 

Ik ken uw gedachten, uw verlangens, 

maar Ik hoor het u zo graag zeggen: “Ik bemin U. Ik verlang naar U”. 

Weet wat het voor Mij betekent bemind te worden door Mijn kinderen. 

Kinderen, 

die aandacht aan Mij geven, tot Mij komen als kleine kinderen 

én die Ik mag verwennen met al Mijn genaden, 

die hun liefde mag beantwoorden met Mijn Liefde! 

Hoe vertederd voel Ik Mij, uw God, bemind te worden! 

Aan zulke kinderen kan Ik niets weigeren. 

Geef Mij uw liefde, uw tijd én gij zult aanvoelen 

dat gij steeds in een diepere verbondenheid met Mij zult zijn’ (18/11/2003). 

‘Uw priester moet verder over de boodschappen spreken, 

de mensen aanmoedigen te luisteren én ernaar te leven. 

Ik weet het is geen gemakkelijke opdracht, maar heb vertrouwen. 

Ik doe Mijn werk samen met Mijn Moeder’ (18/11/2003). 

125

‘Mijn Kruis is zwaar om dragen. 

Wilt gíj Mij helpen?’ (22/11/2003). 

‘Het is goed dat gij over het sacrament van de biecht spreekt, 

maar dring het niet op. 

Mensen moeten uit vrije wil én met een berouwvol hart komen. 

Men moet 

zich voorbereiden op de biecht, de Heilige Geest aanroepen om hen te helpen. 

Men hoeft geen angst te hebben. 

Ik ben uw God én Ik bemin u. 

Ik bemin u, die met een berouwvol hart naar Mij toekomen. 

Ik ben een God van Barmhartigheid én Ik vergeef, 

hoe diep men ook gevallen is. 

Ik blijf u beminnen. 

Ik ontvang u met open armen. 

Ik wil u nieuw maken, een nieuw leven geven. 

Ik wacht op u, Mijn kinderen!’ (29/11/2003). 

‘Na iedere biecht, die met diep berouw wordt uitgesproken, 

krijgt gij nieuw leven. 

Want voor Mij is alles vergeven en vergeten. 

Daarom is het zo belangrijk om naar Mij toe te komen. 

Zo alleen wordt uw ziel steeds zuiverder en helder 

om eens voor Mijn Aanschijn te komen!’ (29/11/2003). 

‘Ook deze adventstijd is 

een tijd van hoopvol verwachten, 

een tijd om u voor te bereiden op Mijn komst, u te zuiveren, u te reinigen, 

om Mij dan te ontvangen 

met een open en zuiver hart, vol van liefde en van overgave. 

Dit is wat Ík verlang! 

Naar u toekomen. 

Mogen bij u vertoeven. 

Mij thuis voelen in een hart, dat vol verwachting is op deze blijde gebeurtenis’ 

(29/11/2003). 

‘… 

Ik moet volgelingen hebben, 

die onvoorwaardelijk zijn, waarop Ik volledig kan steunen. 

Aan herders die twijfelen, heb Ik niets. 

Herders, 

die durven doorzetten ondanks de tegenwerking, 

die zich door niemand laten misleiden, 

die durven rechtdoor gaan, 

126

ondanks de vele hinderpalen die zij tegenkomen! 

Ik moet kunnen rekenen op zíj, die Mijn weg volgen, Mijn Woord beleven. 

Laten zij op hun beurt de kooplieden verdrijven (1) uit Mijn huis, 

dat zo onteerd wordt. … 

Bid veel voor uw priesters 

én bid veel voor zij die Mij trouw blijven, om stand te houden. 

Want voor hen is het een zware weg, een lijdensweg die zij volgen! 


die durven tonen dat zij priester zijn, 

die willen de moeilijke weg opgaan die Ik van hen verlang, 

die zichzelf opofferen om Mijn Woord onder de mensen te brengen 

- niet hun woorden! - 

die Mijn Wil kenbaar maken - niet hun wil! - 

priesters, 

die onvoorwaardelijk trouw blijven aan Mijn Kerk, aan de paus, 

die zich helemaal toewijden aan Mijn Moeder’ (01/12/2003). 




21, 13; Mc. 11, 17. 


‘… 

Ik verlang van hen 

meer toewijding, meer eerbied, meer gebed, meer eerherstel. … 

Wanneer zij terugkeren naar het gebed - het innerlijke gebed! - 

zal hun leven veranderen, 

zoals ook úw leven veranderd is én dat van zo vele van Mijn kinderen. 

Dat zij voortdurend de Heilige Geest aanroepen 

om tot het innerlijke gebed te komen. 

Want de meesten weten niet meer wat het is “innerlijk met Mij spreken!” 

(02/12/2003). 


‘Ik bemin Mijn veelgeliefde zonen én Ik help hen in al hun noden’ … (02/12/2003). 

‘Advent is hoopvol wachten en verwachten naar de Koning van de Vrede. 

Ik ben uw Koning. 

Ik ben uw Vrede. 

Die Vrede, die op deze wereld verdwenen is! 

De haat en het geweld nemen toe. 

De gruwel waaronder mensen te lijden hebben, is verschrikkelijk. 

127

Én Ik wil u Mijn Vrede geven, Mijn Liefde. 

Komt tot Mij. 

- Allen, die belast en beladen zijn! - 

Komt tot Mij. 

Opent uw hart. 

Alleen zó kan Ik Mijn Vrede geven! 

Komt tot rust in de stilte van uw hart én geeft u aan Mij. 

Dan kan Ik in u werken en wonen. 

Dan zal er vrede zijn, rust, liefde, verdraagzaamheid. 

Laat deze wereld één worden van Mijn Liefde, Mijn Vrede, 

maar ze houden hun harten gesloten, ze wijzen Mij nog steeds af. 

Er is nog altijd geen plaats voor Mij (1) én Ik moet lijdzaam toezien 

hoe alles verloren gaat, 

hoe Mijn kinderen verdrukt en vertrapt worden door de harteloosheid 

van machthebbers, die niets of niemand ontzien, 

hoe Mijn kinderen vervolgd worden omwille van Mijn Naam. 

Ik ben uw Vrede, uw Liefde, Die Ik aan allen wil geven. 

Ik lijd - Mijn kind! - én het wordt steeds erger, 

maar Ik blijf u beminnen. 

Ik blijf wachten samen met Mijn Moeder. 

Ik blijf aandringen: “Komt tot Mij”. 

Ik wil u allen redden. 

Ik wil u allen bij Mij hebben, 

waar geen angst, verdriet of pijn meer is, maar alleen Liefde, Vrede en Geluk. 

Want dat alles ben Ik!’ (07/12/2003). 

(1) Zie Lc. 2, 6-7: ‘Terwijl zij daar verbleven, brak het uur aan waarop Zij 

moeder zou worden; Zij bracht Haar Zoon ter wereld, Haar eerstgeborene, 

wikkelde Hem in doeken en legde Hem neer in een kribbe, omdat er voor hen 

geen plaats was in de herberg.’ 

‘Ik ben alleen. 


Blijf komen. 

Want Ik blijf alleen! 

Ondanks dat sommigen hier komen om te bidden, blijf Ik alleen. 

Want ze bidden met hun lippen, niet met het hart! 


Laat Mij niet alleen. 

Ik, uw Koning, heb u nodig! 

Uw steun, uw aanwezigheid geeft Mij kracht! 

Blijf smeken - Zo weinig die dit nog doen! - smeken om Mijn Barmhartigheid, 

Die oneindig is. 

128

Ik geef aan allen, die vragen met groot vertrouwen’ (07/12/2003). 

‘Ík spreek tot u van Hart tot hart’ (08/12/2003). 

‘Maar gij staat alleen voor een grote massa van mensen en toegewijden, 

die afgedwaald zijn. 

Gij staat alleen mét uw priester, die moet opkomen tegen zij, 

die mensen misleiden, 

die mensen afleiden van het ware katholieke geloof. 

Mensen beseffen niet dat ze misleid worden. 

Gij staat alleen voor uw Heer 

om te smeken om barmhartigheid voor de zielen van Mijn toegewijden, 

die nood hebben aan gebed en offer. 

Gij staat alleen in een maatschappij, 

die arm is aan liefde, die verziekt is, 

die Mij de rug hebben toegekeerd, die leven voor zichzelf. 

Het bedrog, het egoïsme zijn nog nooit zo groot geweest. 

Maar gij staat niet alleen met uw pijnen en smarten. 

Gij weent samen met Mij voor deze wereld, voor Mijn toegewijden. 

Laat uw tranen vloeien voor Mijn priesters. 

Blijf bidden. 

Blijf smeken. 

Want dat zal voor hen hun redding zijn! 

Tranen, offers, boete, vasten, gebed van Mijn kinderen, 

die Mij zo zijn toegewijd! 

Terwijl Ik dit alles zou moeten krijgen van Mijn priesters, 

maar die zo zijn afgedwaald, 

die te zwak zijn om op te staan, 

die bang zijn om de wereld vaarwel te zeggen om Mij opnieuw te volgen!’ 

(10/12/2003). 

‘De waarde van het huwelijk is verloren gegaan. 

Het sacrament van het huwelijk is heilig én kan niet ontbonden worden. 

Priesters hebben er alle belang bij 

om over de waarde en de toewijding van het huwelijk te spreken. 

Men gaat een verbond aan met Mij, uw God, én kan niet verbroken worden. 

Man en vrouw blijven één tot men sterft. 

Zoals een priester “priester” blijft, 

zo blijft men één in het huwelijk, tenzij de dood hen scheidt. 

Men kan geen andere man of vrouw nemen, wanneer men gehuwd is. 

Dat men Mijn Woorden leest in de Heilige Schrift. 

Dat priesters deze Woorden lezen. 

Dan zullen zij beseffen dat zij mensen niet kunnen misleiden. 

129

Dan zullen zij hen niet aanmoedigen de verkeerde weg op te gaan. 

Maar al te vaak wordt het huwelijk verwezen 

naar iets dat men zelf kan opzeggen of verbreken. 

Deze wereld zoekt het genot en de onzuiverheid, 

die door het atheïsme wordt goedgepraat, maar ook door priesters. 

Mensen moeten zuiver leven naar hart, ziel en lichaam. 

Mensen en priesters moeten Mijn geboden onderhouden. 

De vele ziekten op deze wereld zijn ontstaan door de onzuiverheid 

waarin de mensen zijn gevallen. 

En het verderf gaat verder. 

Vele gehuwden zijn geen voorbeeld meer voor hun kinderen. 

En kinderen worden meegesleurd in een wereld zonder moraal. 

De zedeloosheid is nog nooit zo groot geweest als nu. 

Het huwelijk heeft zijn waarde, 

waarin men trouw is aan elkaar in goede en slechte dagen, 

waarin men trouw is tegenover Mij, uw God. 

Laat de mensen terugkeren naar die waarde. 

Leert elkaar te beminnen met het hart, niet met het lichaam 

én de wereld zal veranderen’ (13/12/2003). 

‘Vele priesters spreken nu alles goed, 

omdat zijzelf het moeilijk hebben met het celibatair leven. 

En velen leven ook in ontrouw aan die belofte. 

Zo sleuren zij mensen mee, zonder dat zij het beseffen. 

Want velen kijken nog naar priesters 

én menen dat alles goed is wat van hen komt. 

Maar er zijn veel dwaalleren binnen Mijn Kerk. 

Bid daarom verder met aandrang - zoals gij nu doet! - om heilige priesters, 

die zo zeldzaam zijn. 

Vooral hier, 

waar de hoogmoed zo groot is onder de mensen, onder Mijn priesters! 

Want de hoogmoed heeft hen in de greep 

en zo verliest men alle waarde van het christelijk leven!’ (13/12/2003). 

‘Velen kiezen de genotzucht boven de waarde van het huwelijk’ (13/12/2003). 

‘Dat ze Mij beminnen. 

Dat ze Mij laten geboren worden in hun harten. 

Dat ze Mij laten groeien, laten groter worden. 

Dat Ik hun leven mag leiden. 

Want velen leven zonder Mij én hebben er een puinhoop van gemaakt! 

Velen leven in onrust, in onzekerheid 

én weten niet welke weg zij moeten opgaan! 

Dat allen Mij ontvangen in hun hart. 

Dat allen Mij ontvangen in het sacrament van de liefde, van verzoening. 

130

Ik word afgewezen, verworpen. 


Ik ben het Licht, Dat geboren werd. 

Ik ben de Liefde. 

Ik ben uw Verlosser, uw Redder. 

Zonder Mij gaat gij verloren. 

Leef met Mij én Ik zal u “leven” geven, 

dat nooit zal eindigen, dat in de eeuwigheid zal blijven duren’ (16/12/2003). 

‘… 

Welke smaad en beledigingen zal Ik weer moeten ondergaan 

(op het Feest van Mijn Geboorte), waarop Ik mens ben geworden? 

Het doet pijn te moeten toezien hoe deze wereld in duisternis leeft 

én dat zij het ware Licht verwerpen, 

dat zij het Feest van Mijn Geboorte vervangen door heidense tradities, 

die zo velen nastreven. 

Zo vele kinderen beseffen het echte begrip van Kerstmis niet meer: 

“Heden is u een Redder geboren” (1). 

Ík ben én blijf uw Redder. 

Ook nog vandaag wil Ik u allen redden. 

Maar opent uw harten én laat Mij geboren worden in uw hart. 

Dan kunnen Wij samen de weg gaan, die Ik voor ieder van u gekozen heb’ 

(16/12/2003). 

(1) Zie Lc. 2, 10-11: ‘Maar de engel sprak tot hen: “Vreest niet, want zie, ik 

verkondig u een vreugdevolle boodschap die bestemd is voor het hele volk. 

Heden is u een Redder geboren, Christus de Heer, in de stad van David.” 



Ik bemin u om uw kleinheid, uw nietigheid, tot niets in staat te zijn zonder Mij. 

Daarom bemin Ik u’ (20/12/2003). 

‘Denk aan het verhaal van Jona. 

Één keer heb Ik Mijn bode gezonden. 

En na één dag door de straten te zijn gegaan met de woorden “bekeert u”, 

hebben zij geluisterd en hebben zich allen bekeerd. … 

Spreek niet over bekering, 

maar werk aan uw bekering, zoals zo velen die nodig hebben. 

Toon Mij dat gij het meent, dat gij Mij trouw zijt. 

Gehoorzaam aan Mij, aan de paus, aan de Kerk. … 

Toon nu dat gij Mij bemint. 

Laat Mij herboren worden in uw hart als uw Heer’ … (21/12/2003). 

131


‘Moesten priesters en bisschoppen 

zich toewijden iedere dag aan Mijn Onbevlekt Hart, Mij hun leven laten leiden, 

zou de Kerk er vandaag helemaal anders uitzien, 

zou Zij stralen in alle glorie, 

zou satan zijn grote macht verliezen, 

die hij nu uitoefent op zo vele zwakke zielen. 

Komt naar Mij toe. 

- Mijn toegewijden, die Ik wil leiden op úw weg die gij gekozen hebt, 

om Mijn Zoon te dienen in nederigheid, in trouw, in overgave! - 

Laat Mij toe - uw Moeder! - u te helpen 

díe weg te gaan, die Mijn Zoon van u verlangt. 

Met Mij zal het gemakkelijker zijn u te behoeden 

tegen de listen van Mijn tegenstander, 

die zo velen van Mijn toegewijden heeft misleid. 

De dwalingen in het Huis van Mijn Zoon zijn een zwaard, 

die Mijn Hart steeds opnieuw doorboren (1). 

Daarom vraag Ik u! 

Wijdt u toe aan Mij. 


Weigert Mijn hulp niet. 

Want alleen drijft ge verder af, laat ge u meeslepen met wereldse normen, 

die u alleen verwijderen 

van uw ware taak, van de echte liefde, de echte trouw aan Mijn Zoon! 

Weest waardige opvolgers van de apostelen’ (22/12/2003). 

(1) Zie Lc. 2, 34-35: ‘Daarop sprak Simeon over hen een zegen uit en hij zei tot 

Maria, Zijn Moeder: “Zie, dit Kind is bestemd tot val of opstanding van velen in 

Israël, … en uw eigen ziel zal door een zwaard worden doorboord”. 


Ík ben het, Die tot u spreek. 

Ik heb u nodig. 

De pijnen die Ik moet lijden, zijn ondraaglijk. 

De mensen leven gehaast, alsof ze hun eigen leven voorbij rennen. 

Ze hebben voor niets of niemand tijd, leven alsof ze geprogrammeerd zijn. 

Ook zo vele kinderen die daaronder lijden. 

Ik roep u op! 

- Aan alle zielen, die Mij nog beminnen, bij wie Ik welkom ben! - 

Geeft Mij uw liefde, uw troost. 

Vooral op deze dagen, waarop Mijn geboorte wordt herdacht, 

waar Ik als mens werd geboren uit Mijn Maagdelijke Moeder, 

Die ook zo vernederd en ontkend wordt! 

132

Bidt in deze wereld om rust en vrede. 

Vrede in de gezinnen en families, in zo vele landen. 

Geen afgedwongen vrede, maar Míjn Vrede, 

Die uw leven helemaal kan veranderen! 

Komt tot Mij in de stilte van uw hart. 

Daar zult gij vrede, liefde en rust vinden! 

Leeft mee met Mij. 

Lijdt mee met Mij. 

Het zijn Míjn smarten, die Ik in uw hart leg! 

Verenigt uw tranen met die van Mijn Moeder én Mijn tranen 

voor deze harteloze wereld, deze ondankbare wereld, 

die Mij blijven verwerpen, maar die Ik blijf beminnen. 

Mijn Barmhartigheid haalt het nog steeds boven Mijn Gerechtigheid, 

maar hoelang nog - Mijn kind! - hoelang nog? 

Vrede, Vreugde, Liefde wil Ik u geven. 

Aan al Mijn kinderen! 

Mochten zij dit maar met een open hart ontvangen’ (23/12/2003). 


‘Mijn goddelijke Zoon, geboren in een kribbe, 

Die Ik mocht aanschouwen en aanbidden. 

Aanbidt Hem. 

Mijn Zoon, Die voor u geboren werd. 

Brengt Hem uw geschenken: 

uw tijd om bij Hem door te brengen, uw liefde, uw troost. 

Hij is uw Koning, uw Redder, uw Verlosser! 

Weest dankbaar voor het leven, voor alle dingen van iedere dag, 

voor de mooie gebeurtenissen, maar ook voor de tegenslagen. 

Weest dankbaar. 

Wat Hij nog zo weinig krijgt: dankbaarheid! 

Stelt u open voor Zijn Liefde. 

Laat in uw hart die rust en die vrede komen, die Hij alleen kan geven. 

Kijkt naar Hem. 

Kijkt naar Hem, neerliggend in een kribbe. 

Kijkt naar Hem, hangend aan een Kruis. 

Kijkt naar Hem, aanwezig in het Eucharistisch Brood. 

Bemint Hem. 


Leert te beminnen. 

Weest verdraagzaam. 

Weest rechtvaardig. 

Weest liefde. 

Dit alles heeft deze wereld zo nodig!’ (25/12/2003: Kerstfeest). 

133

‘Velen leven in onrust, 

leven tussen het goede en het kwaad, tussen de hemel en de aarde, 

maar hebben de kracht niet om zich te onttrekken aan het kwade. 

Velen zijn ontrouw geworden aan hun gegeven woord, 

leven in onmin, leven in overspel. 

Wat nu hedendaags is én wordt goedgepraat ook binnen de Kerk! 

Maar het geweten kent geen rust. 

En zó leven vele mensen. 

Uiterlijk lijkt alles goed, maar het innerlijke maakt hen zo onrustig. 

Priesters moeten erop wijzen 

dat de staat waarin ze leven, niet strookt met de echtheid van het geloof, 

dat overspel nooit kan goedgepraat worden en toegelaten. 

Het blijft een zonde, waarin mensen leven. 

Het brengt veel onrust en veel verwondingen mee. 

De mensen beseffen de staat van zonde niet meer waarin ze leven, 

zowel van gehuwden als ongehuwden. 

Mensen leven in zedelijk verval én ook kinderen zijn er het slachtoffer van. 

Wanneer het geloof terugkeert naar uw God, de Liefde, het gebed, 

kan alles veranderen! 

Mensen leven in verval én geven zich over aan alle vormen van genotzucht, 

die hen naar de afgrond voeren. 

De waarde voor het leven wordt niet meer gerespecteerd. 

Mensen geven niets meer om elkaar, leven alleen voor zichzelf. 

Zo gaan vele levens kapot naar ziel, naar lichaam. 

Bekering - massale bekering - kan hen nog redden. 

Maar hoelang moet Ik nog smeken? 

Bekeert u. 


Keert terug, nu het nog niet te laat is’ (28/12/2003). 

‘Ik heb nog nooit de armoede verlaten, waarin Ik geboren werd. 

Het is de armoede van een wereld zonder Liefde. 

De Liefde is de grootste rijkdom van de wereld, omdat Ík Liefde ben. 

Wie Mij heeft, heeft alles! 

Ik heb nog nooit Mijn Kruis verlaten. 

Ik blijf gekruisigd door de zondigheid van deze wereld’ (28/12/2003). 

(De grote heilige vrouwen van de Kerk) 

‘Moesten zij alles hebben willen vernieuwen, 

zouden zij nooit heilig zijn geworden’ (29/12/2003). 

134

‘Priesters misleiden de mensen én rechtvaardigen zo hun eigen zondigheid’ 

(29/12/2003). 

‘Men verwerpt het huwelijk niet! 

Men gaat een nieuw leven aan, een werelds leven buiten Mijn Wil om’ (door als 

gehuwde een nieuwe relatie te beginnen) (30/12/2003). 

135

2004 

‘Ik zoek … martelaren, 

die in stilte, in gebed, vasten en boete 

zich geven … 

maar zo weinig die zich aanbieden!’ 

(26/01/2004) 

‘Helpt mee 

deze wereld van het kwaad te redden. 

Want het kwaad kan niet op 

tegen het gebed!’ 

(09/09/2004) 

136

JMJP 

2004 


‘Ik wil Mijn Liefde aan allen geven, maar ze houden hun harten gesloten. 

En Ík zoek een weg - zoals het water zijn weg zoekt! - om door te dringen, 

maar bij velen is het tevergeefs. 

Men houdt het geïsoleerd. 

En bij velen is het onmogelijk om door te dringen. 

Dit zijn versteende, verkilde harten. 

En toch blijf Ik proberen - zolang men hier op deze wereld is! - 

een manier te vinden om hen te raken met Mijn Liefde. 

Helaas is het voor velen hopeloos. 

Ze blijven koppig weigeren. 

Én Ik kan alleen maar toezien 

hoe Mijn tegenstander hen meer en meer in zijn macht heeft. 


Ze weigeren de Liefde, 

die gíj nu voelt in uw hart, die niemand op deze wereld kan geven. 

En toch verlangen velen naar liefde en hopen het op deze wereld te vinden, 

waar niets kan blijven duren, waar alles maar tijdelijk is. 

Mijn Liefde - die gíj voelt! - kan alleen maar groeien 

naargelang van de wil naar die Liefde. 

En Ik geef aan ieder, die ernaar verlangt 

met een open hart, 

met een leven van totale overgave, onthecht aan deze wereld’ (03/01/2004). 

‘Ook … is het moeilijk om door te dringen met Mijn Liefde, 

zoals bij velen van Mijn toegewijden. 

Zij hebben als het ware een muur gebouwd rond hun harten 

én laten niets of niemand door dat niet strookt met wat zíj verlangen. 

Met wat Ík verlang houden zij geen rekening. 

Anders was er hier verandering gekomen, zou men naar Mij toegroeien. 

Terwijl men zich nu alleen maar verwijdert van Mij 

én zij hun eigen weg gaan, die niet Míjn weg is. 


Er is veel gebed nodig 

om deze muur af te breken van zo velen van Mijn toegewijden en kinderen. 

Zij blijven volharden in hun eigen verlangens en genoegens 

137

én Ik kan alleen maar lijdzaam toezien hoe zij verloren gaan’ (03/01/2004). 


(Deze boodschappen) 

‘Het is geen dwaling. 

Alles is in echtheid met de Katholieke Kerk’ (03/01/2004). 

‘Ik buig Mijn Hoofd 

en Ik ontvang geduldig de beledigingen, die op Mij afkomen’ 

(die Mij worden aangedaan in de kerken) (04/01/2004). 

(Voortdurend weerkerende bekoringen) 

‘Ik laat die strijd toe - Mijn kind! - maar blijf standvastig’ (04/01/2004). 

‘… 

Zo vele priesters die Mij beledigen! 

Dat zij voorbeeld worden van echt diep christelijk geloof, zoals Ík het verlang: 

trouw aan de Kerk, aan de paus’ … (05/01/2004). 

‘Bemin Mij … met de liefde die Ik in uw hart wil leggen … 

… richt uw blik op Mij. 

Alleen Mij moet gij volgen!’ (08/01/2004). 

‘… 

Mensen hebben nood aan geestelijke begeleiding, 

maar kunnen nergens terecht door de dwaling van zoveel van Mijn priesters. 

De sacramenten moeten in ere hersteld worden. 

Priesters weigeren hun taak te doen waarvoor ze gekozen hebben, 

misleiden de mensen met hun dwalingen. … 

… priesters moeten voorbeeld worden voor de mensen. 

Mensen moeten meer vertrouwen kunnen krijgen in de priesters. 

Doordat priesters te werelds zijn geworden, 

denken mensen dat alles mag en dat alles kan’ (08/01/2004). 

‘Ik heb Mijn leven gegeven om zielen te redden. 

Ook priesters zijn geroepen om zielen te redden. 

Het is hun taak: zielen te redden. 

Ik ben naar mensen toegegaan om hen te genezen. 

Lichamelijk, maar op de eerste plaats hun ziel! 

Priesters moeten ook kunnen naar mensen toegaan, 

als ze weten dat hun ziel in nood is. 

Het is niet altijd goed om te wachten tot zij zelf komen. 

Men bracht mensen naar Mij toe, 

138

maar Ik ging ook Zelf naar mensen, wetende dat zij in nood waren’ (10/01/2004). 

‘De ziel is belangrijker dan het lichaam’ (10/01/2004). 

‘Ik kan niets doen (voor deze priesters). 


Zij worden gedreven door de hoogmoed’ … (14/01/2004). 

(Wat Ik van u verlang is) ‘uw liefde.’ (17/01/2004). 

‘Geef Mij een kroon van liefde’ (in plaats van een kroon van doornen) (17/01/2004). 

‘Wees waakzaam voor de bekoringen en de listen van Mijn tegenstander. 

Hij haat u 

omwille van de zielen, die hem ontrukt worden door uw gebed, uw offer’ 

(18/01/2004). 


‘Bereidt u voor op de komst van Mijn Zoon iedere dag opnieuw. 

Weest waakzaam. 

Neemt afstand van hetgeen u hindert op de weg van de heiligheid. 

Hebt elkaar lief. 

Leeft niet in onvrede. 

Bidt, offert, vast, doet boete. 

Deze wereld heeft nood aan dit alles! 

De haat, de onverschilligheid zijn zo groot. 

Mensen staan elkaar naar het leven, 

hebben geen respect voor het leven door God, uw Schepper, gegeven. 

Het leven, dat door niemand mag ontnomen worden 

én dat nu iedere dag ontelbare keren wordt gedaan! 

Weest waakzaam voor de listen van Mijn tegenstander, 

die u probeert te ontnemen wat God u wil geven: het Eeuwige. 

Laat u niet misleiden. 

Zijn valstrikken zijn groot én sommigen beseffen hun dwalingen niet. 

Komt daarom tot Mij. 


Laat Mij u leiden door dit leven 

én laten Wij samen wachten op de komst van Mijn Zoon 

en Hem ontvangen in al Zijn Heerlijkheid’ (22/01/2004). 

‘Treedt binnen in Mijn zo diep verwonde Hart 

én vereenzelvigt u met Mijn pijnen en Mijn smarten. 

Kijkt naar de zondigheid van deze wereld 

én gij zult de grootheid zien van Mijn oneindige Liefde, 

Die zonder ophouden Mijn Barmhartigheid uitstort over deze wereld, 

139

die dreigt ten onder te gaan door 

gruwel, geweld, losbandigheid, zedeloosheid, onrechtvaardigheid. 

Míjn Liefde kan dit alles overwinnen! 

Komt naar Mijn Barmhartig Hart én geeft u aan dé Liefde, 

Die u bemint zonder ophouden, 

Die u helpt te beminnen, 

Die u helpt u te bevrijden van al het kwade, 

die deze wereld door zijn zondigheid met zich meebrengt. 

Komt naar Mij - Mijn kinderen! - én laat Mij u helpen. 

- Mijn kinderen, die Ik zo bemin, maar die Mij zo verwerpen! - 

Ik bemin u - Mijn kind! - met een Liefde, 

Die gíj niet kunt bevatten zo lang gij hier op deze wereld zijt’ (24/01/2004). 

(Priesters naar Mij toe trekken) 

‘Ik kan het niet! 

Ze hebben een vrije wil. 

Ze moeten komen uit liefde en dankbaarheid’ (24/01/2004). 

(Wat Mij het meest pijn doet is) 

‘het besef dat zo vele zielen niet zullen gered zijn, 

Mijn verlatenheid, niet bemind te zijn’ (26/01/2004). 

‘Ik zoek 

martelaren, 

die zich tussen de wolven willen werpen om Mijn schapen te helpen redden 

- maar zo weinig die zich aanbieden! - 

martelaren, 

die in stilte, in gebed, vasten en boete zich geven, 

afstand doen van wat deze wereld hen biedt, 

de vernederingen ondergaan omwille dat ze Mij onvoorwaardelijk navolgen, 

martelaren van deze tijd, 

die niet opgeven, die durven doorzetten. 

Dit is wat Ik nodig heb!’ (26/01/2004). 

‘Ze komen niet onder de indruk van Mijn Heiligheid. 

Mijn Barmhartigheid, Mijn Aanwezigheid, alles willen ze verwerpen. 

Maar toch blijf Ik (aanwezig) voor diegenen, 

die Mij blijven beminnen met een open hart, 

die Mij trouw blijven, Mijn Woord beleven. 

Zíj zullen de redding zijn van zo veel verdwaalde zielen! 

Niets is hopeloos. 

Niets is verloren van wat gij doet of geeft. 

Alles heeft zijn nut. 

140

Mijn lijden was bedoeld om alle zielen te redden, 

maar niet iedere ziel wil gered worden. 

Zo is ook uw leven voor de priesters! 

Velen zullen geraakt worden door uw gebed, boete, vasten, 

maar niet iedere priester wil gered worden. 

Want velen bekampen Mij in het openlijke, drijven verder af 

én slepen velen met zich mee! 

Maar blijf volharden. 


Het kwade zal overwonnen worden!’ (31/01/2004). 

‘Wat kunt gij niet opschrijven? 

Hoe de Liefde vernederd wordt? 

Dat kunt gij niet opschrijven, omdat het niet te bevatten is! 

De vernederingen die Ik moet ondergaan, zijn nu nog erger geworden 

dan tijdens Mijn lijden hier op deze wereld. 

Zo velen beseffen het bestaan van hun God, maar bestrijden Hem openlijk. 

Mijn lijden wordt ontkend. 

Mijn Woord wordt ontkend. 

Mijn werken wordt ontkend. 

Hoe kunt gij dat opschrijven van wat er hier gebeurt op deze wereld? 

Uw taak is 

Mij te vertroosten in deze onnoemelijke beproevingen, die Ik steeds onderga. 

Wees Mijn troost. 


Verlaat Mij niet. 



Uw Koning, uw Redder! 

Gij noemt Mij zo dikwijls als uw Verlosser “uw Koning, uw Redder”. 

Laat Mij uw Koning blijven in uw klein hartje, vervuld van liefde voor Mij. 

Het is maar een kleine druppel troost (1), 

maar het geeft Mij zo veel voldoening! 

Blijf volhouden … in gebed, in aanbidding. 

Daar kan Mijn tegenstander niet tegen op!’ (07/02/2004). 

(1) Wij kunnen misschien denken dat een uur aanbidding niet veel waarde heeft 

en niet veel zal veranderen. Maar elk uur bij de Heer kunnen wij vergelijken met 

een druppel, die de dorst van de Heer naar liefde helpt lessen. 

Op het einde van ons leven zullen wij al onze uren van aanbidding kunnen 

aanbieden als even zo vele druppels in een beker. Dan zullen wij zien hoe vol 

deze beker is, hoeveel wij de Heer getroost hebben én hoeveel er veranderd is 

door ons gebed. 

141

‘Mijn kinderen! 

Mijn kinderen, die Ik zo bemin! 

Waarom is het zo moeilijk om Mij te volgen? 

Werpt alle glitter en glamour van u af én gij zult alleen nog doffe ellende zien. 

Zo velen worden misleid. 

Jongeren - verdwaald in deze wereld! - 

zien geen toekomst, worden aan hun lot overgelaten, 

leven op een verziekte wereld vol bedrog en ellende. 

Komt - Mijn kinderen! - én volgt Mij. 

Ik ben uw Weg, Die gij moet volgen. 

Ik ben uw Licht. 

Volgt Mij. 

Dan zult gij nooit meer verdwaald zijn. 

Dan zal uw leven toekomst hebben. 

Niet met het materiële, waar zo velen naar streven 

- de grote afgod van uw tijd! - 

alles willen bezitten behalve het geluk, de liefde! 

Volgt Mij. 


Ik ben uw Liefde. 

Ik kan u gelukkig maken. 

Gij zoekt het geluk - de Liefde! - waar het niet te vinden is. 

Keert u af van deze wereld vol doffe ellende én opent uw hart. 

Daar zult gij het Geluk vinden! 

Opent uw hart voor de vele genaden, die Ik u wil geven: 

Liefde, Vrede, Vreugde, grenzeloze Liefde. 

Opent alleen uw hart én roept Mij aan 

én Ik zal u geven van wat gij op deze wereld niet kunt vinden’ (08/02/2004). 

(Jonge priesters) 

‘Zij hebben Mij buiten werking gesteld. 

Zij worden opgeleid als jonge priesters 

om tussen de mensen te staan naar wereldse normen. 

Zij spreken in Mijn Naam, 

maar laten Mij niet toe te werken in hun leven, in hun hart. 

Zij moeten op de eerste plaats alles achterlaten om Míj te volgen (1). 

Zij kunnen niet Mij volgen én de wereld achterna gaan. 

Men kan geen twee heren dienen (2)! 

Volgt Míj én Ik zal van hen waardige apostelen maken’ (12/02/2004). 

(1) Zie Mt. 4, 21-22: ‘Hij riep hen, en onmiddellijk lieten zij de boot en hun 

vader achter en volgden Hem’. 

142

(2) Zie Mt. 6, 24: ‘Niemand kan twee heren dienen: hij zal de een haten en de 

ander liefhebben, ofwel de een aanhangen en de ander verachten. Gij kunt niet 

God dienen én de mammon.’ 

(Het gebed van aanbidding) 

‘Zult ook gij niet opgeven?’ (14/02/2004). 

‘Het is voor velen moeilijk om te volharden. 

Ze blijven hangen tussen hemel en aarde 

én kiezen nog meestal voor de wereld’ (14/02/2004). 

‘Zult ook gij niet opgeven?’ (14/02/2004). 

(Geeft gij u) ‘onvoorwaardelijk’ (aan Mij)? (14/02/2004). 

‘De deur zal voor velen gesloten blijven. 

Priesters en bisschoppen blijven volharden in hun dwaalleer. 

Ondanks de vele oproepen tot bekering, verkiezen ze hun eigen weg te volgen. 

Ik verleen aan velen de genade van de bekering, 

maar ze willen ze niet aannemen. 

Ik wil Mijn toegewijden redden, maar ze blijven Mijn genaden verwerpen. 

Én Ik kan alleen maar lijdzaam toezien hoe ze de weg van de Liefde verlaten. 

Want Mijn weg volgen is de Liefde volgen. 

Ik ben dé Liefde!’ (16/02/2004). 

“Gebed, bekering, boete, offeren, vasten”: dit zijn de Woorden, 

die Mijn Moeder vraagt telkens Zij hier op deze wereld verschijnt. 

Dit zijn niet de woorden, … die de priesters vragen! 

Mogen priesters en bisschoppen ook 

leren luisteren én leven naar de oproepen van Mijn Moeder, 

de zielen aansporen om hetzelfde te doen. 

Dan zou het kwaad overwonnen worden, 

zou Mijn tegenstander al zijn macht verliezen! 

Met gebed en vasten kan men deze wereld redden, maar men wil niet luisteren. 

Vele rampen kunnen vermeden worden. 

Ik zend over deze wereld kastijdingen, 

maar ze willen niet zien, 

ze blijven doof voor Mijn Woorden én blind voor de tekens die Ik geef. 

- Offerzielen! - 

Houdt niet op met vasten en bidden, met hoe weinig gij ook nog zijt. 

Iedere ziel die kan gered worden, is vreugde in de hemel, 

maar - helaas! - zo weinig zielen die deze zaligheid verwerven. 

Blijft bidden voor de zielen in het vagevuur, vooral voor de priesterzielen. 

Want zij worden strenger geoordeeld dan andere zielen! 

(Missen laten opdragen voor de priesterzielen in het vagevuur) 

143

Het is zo goed wat gij gedaan hebt. 

Blijf het verder doen’ (18/02/2004). 

‘Eerherstel aan Mijn Kruis. 

Eerherstel voor de zo vele beledigingen, 

die worden aangedaan aan Mijn Heilig Kruis. 

Mijn Kruis, uit zo vele plaatsen verbannen! 

Voor zo velen is Mijn Kruis een vloek. 


Mijn Kruis is het verbindingsteken tussen hemel en aarde. 

Door Mijn Kruis heb Ik de weg geopend om naar Mijn Vader te gaan. 

Verwerpt Mijn Kruis niet. 

Beledigt Mijn Kruis niet, maar bemint Mijn Kruis. 

Kijkt met liefde naar Mijn Kruis. 

Dan zult gij beseffen met welke Liefde Ík u bemin! 

Draagt úw kruis met liefde. 

Want velen willen zich ontdoen van hun kruis 

én het is de enige weg naar het heil. 

Het is de weg van de Liefde, die gíj kunt volgen. 

Het is de weg van de verlossing van úw zondigheid. 

Kijkt naar Mijn Kruis én naar uw kruis én laten Wij het samen dragen. 

Alleen kunt gij het niet, 

maar samen met Mij kunt gij alles aan van wat Ik u geef’ (20/02/2004). 

‘Dat is lijden! 

Mijn kinderen lijden door de zondigheid van Mijn toegewijden, 

die meestal niet bewust zijn van hun dwalingen. 

Ondanks de oproep die Ik geef, blijven ze verder de verkeerde weg opgaan. 


Blijft trouw aan uw geloof, aan de paus. 

Bidt voor uw priesters. 

Weest voorbeeld voor uw priesters. 

Durft te tonen wat echt geloof is, wat liefde is, díe Liefde te volgen, 

ook al is het een weg van lijden en pijnen’ (23/02/2004). 


‘Blijf smeken. 


Uw gebed is niet hopeloos. 

Het wordt gehoord door de Vader. 

Bid met vertrouwen. 

Ondanks alles wat gij ziet en hoort, 

zal de Kerk triomferen, 

144

zullen priesters zich bekeren, zullen ze zich opnieuw inzetten 

om de zielen te helpen die hen zijn toevertrouwd! 

Ook zíj moeten de strijd aangaan tegen het kwaad! 

Maar velen zijn niet opgewassen tegen de listen van Mijn tegenstander 

én hebben zich laten meeslepen. 

Maar gebed, boete en vasten zal voor hen redding zijn 

in deze duistere tijd van beproeving, van lijden! 



Ik ben u nabij. 

Blijf volharden … 

De tijden zullen veranderen. 

Niets kan zo blijven. 

Het kwade weet 

dat zijn tijd weldra voorbij zal zijn 

en dat de Liefde zal overwinnen samen met Mijn Onbevlekt Hart 

én deze tijd komt steeds naderbij’ (28/02/2004). 

‘Vele kloosterlingen zijn te laks en te werelds geworden. 

Ze hebben hun kloosterdeuren geopend om mee te gaan met de tijd 

én hebben zo de waarde van het kloosterleven achter zich gelaten. 

Velen hebben het moeilijk om tot het gebed te komen. 

Wat hun taak is! 

Bidden, offeren, zich geven aan hun God, Die Liefde is! 

Maar blijkbaar is voor vele kloosterlingen hun liefde bekoeld 

én hebben zich laten meeslepen met de vele dwalingen, 

die worden goedgepraat door zo vele priesters. 

Ik zeg u! 

Gaat niet in de wereld leven, waarvan gij eens afstand hebt gedaan. 

Maar keert terug naar het gebedsleven én de roepingen zullen terugkeren. 

Alleen zó kunnen kloosters weer tot bloei komen, 

terwijl nu het ene na het andere haar deuren sluit door gebrek aan roepingen! 

Ik zeg u! 

Bekeert u. 

Bidt, vast en offert én uw gebed zal Mij welgevallig zijn’ (03/03/2004). 

(N.a.v. de koude in de kerk) 

‘De koude die gij voelt, is de koude die in zo vele harten aanwezig is. 

Ook bij Mijn toegewijden! 

- De Liefde is verdwenen! - 

Ze hebben Mij in de steek gelaten, 

beantwoorden Mijn Liefde met heiligschennissen, verraad en verloochening. 

Velen zoeken de wereldse liefde en zijn ontrouw geworden 

145

en hebben hun roeping opgegeven. 

- Waar Liefde is, kan men alles aan! - 

Maar ze openen hun harten alleen voor de lichamelijke verlangens, 

waarmee zij Mij zo beledigen. 


Echte liefde is nog zo weinig te vinden onder Mijn toegewijden’ (05/03/2004). 

‘Bemin Mij’ (06/03/2004). 

‘Bemin Mij met meer vurigheid’ (06/03/2004). 

‘Het enige wat Ik verlang is liefde. 

Een klein beetje aandacht, een kleine attentie verheugt Mij al! 

De harten zijn leeg geworden van Liefde en zijn nu gevuld 

met egoïsme, onverdraagzaamheid, hoogmoed, haat, wrok, bitterheid. 

De Liefde! 

Waar blijft hún liefde? 

Alles vragen ze Mij, behalve om te beminnen. 

Alles verlangen ze van Mij, behalve om hun kruis te dragen én dát is Liefde’ 

(06/03/2004). 

‘Bemin Mij. 


Ik heb uw liefde nodig, uw aanwezigheid. 

Let niet op uw vermoeidheid. 

Het is een zegen u hier te hebben 

in al Mijn verlatenheid, in al Mijn eenzaamheid, die zo groot is. 

Geeft Mij uw liefde. 


Geeft Mij uw tijd. 

Geeft Mij uw leven. 

Wat betekent een klein beetje tijd tegenover de Eeuwige Gelukzaligheid, 

die gij kunt verwerven, maar die zo velen zullen mislopen?’ (06/03/2004). 

‘ - Priesters en kloosterlingen! - 

Waar is uw liefde, uw tijd voor Mij, uw offers voor Mij, uw leven voor Mij?’ 

(06/03/2004). 

‘Ik doe u geen voorspellingen. 

Ik spreek niet van wat zal gebeuren. 

Ik vraag alleen bemind te worden. 

Ik vraag u! 

Bekeert u, bidt, vast, offert. 

Keert u af van de zonde, die zich meester heeft gemaakt in uw harten. 

Leeft in vrede en verdraagzaamheid. 

Ik vraag u! 

Brengt meer tijd door bij Mij in aanbidding. 

146

Brengt eerherstel voor al het leed, dat Mij iedere dag wordt aangedaan. 

Dit vraag Ik u! 

- Van u, van al Mijn kinderen, Mijn toegewijden! - 

Bemint Mij. 

Geeft Mij uw liefde, uw hart. 

Laat Mij werkelijk wonen in uw harten. 

Dan zult gij vrede en rust kennen, 

zal uw leven veranderen, zal deze wereld meer en meer Liefde worden. 

Want de Liefde moet groeien in ieder hart! 

Dan kan men Liefde geven, Liefde doorgeven, 

wanneer men vervuld is van Liefde, dé Liefde, Mijn Liefde’ (10/03/2004). 

‘Bemin Mij. 

Bemin Mijn verwond Hart’ (13/03/2004). 

‘… 

Breng meer tijd door in gebed. 

Kom bij Mij. 

Ik ben aanwezig in het tabernakel, maar Ik krijg zo weinig tijd van u. 

In het gebed zult gij Mij vinden, zal uw hart meer opengaan … 

Door de kracht van het gebed zult gij die stap kunnen zetten 

samen met Mij, samen met Mijn Moeder. 

Wijd u toe aan Haar. 

Zij zal u helpen! … 

Wees meer bekommerd om de zielen dan om de uiterlijke schijn. 

Ik heb Mijn priesters nodig! 

Help Mij … 

Kom bij Mij samen in stilte, in gebed, in aanbidding 

én gij zult de vreugde ervaren van Mijn Liefde’ (13/03/2004). 

‘Ik ben bij u. 


Ik verlaat u niet. 

Ik blijf steeds bij u aanwezig. 

Zelfs wanneer gij slaapt, ben Ik bij u. 

En Ik hoor u zo graag uw liefde betuigen en dan weer verder slapen. 

Het geeft Mij zo veel vertroosting!’ (13/03/2004). 

(De vele genaden die Ik wil geven) ‘Zo weinig die erom vragen!’ (13/03/2004). 

‘Word kleiner. 

Word kleiner. 

Wees nederig. 

147

Streef naar volmaaktheid 

én gij zult meer en meer de grootheid van Mijn oneindige Liefde beseffen’ 

(18/03/2004). 

‘Nederigheid - Mijn kind! - is zich willen ontdoen van 

de eigenliefde, het ik-zijn, zich willen verheffen boven anderen. 

Nederigheid is het hoofd buigen 

én alles in liefde aanvaarden van wat Ik u op uw weg zend. 

Zo velen die dat niet aankunnen: 

zich nederig opstellen én het lijden aanvaarden, de tegenwerking aanvaarden. 

Want wie Mijn weg volgt 

wordt anders bekeken, wordt niet aanvaard, wordt meestal tegengewerkt. 

Buig dan uw hoofd én blijf Mij volgen. 

Die weg is moeilijk, maar op het einde van die weg 

zult gij de Zaligheid verwerven, de Heiligheid, De Liefde, 

Die u zal omarmen 

om de nederigheid die gij getoond hebt, uw kleinheid, uw overgave, uw liefde 

om alles wat gij uit liefde hebt gedaan’ (18/03/2004). 

‘Ik lijd. 


Ik lijd omwille van deze wereld. 

Zie hoe diep de mensheid is gevallen. 

Alleen haat en wrok heersen er nog in de harten van de mensen. 

Waar blijft de Liefde?’ (23/03/2004). 

‘In welke toestand heeft de mens zichzelf gebracht door de Liefde te verwerpen? 

Men heeft zich boven God, Mijn Vader, willen stellen. 

- Deze wereld is een grote puinhoop geworden. - 

Men verwerpt Mijn Woorden. 

Men luistert niet naar Mijn Moeder. 

- Men gaat verder hun eigen ondergang tegemoet. - 

Wat is van deze mensheid geworden, die Ik ondanks alles blijf beminnen? 

Hoe lijden Mijn kinderen, 

die het slachtoffer zijn van haat, van zedeloosheid, gruwel, oorlog! 

En zo vele ziekten, die ontstaan door de losbandigheid van een mensheid, 

die niet meer in bedwang te houden is! 

Ik lijd - Mijn kind! - deze mensheid te bekijken, 

hoe ze het kwaad hebben laten meester worden door Mij te verwerpen. 

Ik smeek u! 


Keert terug naar Mij. 

Ik ben uw Vrede, Die hier zo nodig is! 

Koestert geen haat, geen wrok, 

maar kijkt naar Mij én bemint, vergeeft, weest liefde. 

148

En de vrede zal komen in uw hart. 

Míjn Vrede! 

En in die vrede zult gij meer en meer aankunnen 

van wat Ik u op uw weg zend’ (23/03/2004). 

‘Bid. 

Bemin’ (24/03/2004). 

‘Draag ook gíj uw kruis. 

Draag het met gelatenheid. 

Aanvaard van wat Ik u op uw weg zend, ook al verwacht gij het niet. 

Ieder draagt zijn kruis! 

Draag het met liefde. 

Ik zal u helpen. 

Gij hebt de hulp van uw Moeder. 

Gij staat alleen tussen diegenen die u omringen 

én begrijpen het waarom niet van het lijden. 

Denk niet aan morgen. 


Leef, bid en offer alles op voor de priesters. 

Zij hebben uw hulp nodig! 

Weet - Mijn kind! - lijden uit liefde 

zal u alleen maar sterken, zal u sterk maken tegen het kwade. 

Hij probeert alles om u te misleiden, om u onrustig te maken. 

Luister niet naar deze wereld. 

Van diegenen die u omringen: volg uw priester, volg zijn raad op. 

Geef u aan Ons. 

Het is niet gemakkelijk te leven in een wereld, 

waarin alle licht verdwenen is, 

waarin de Liefde verdwenen is, 

waar alleen nog duisternis heerst. 

Mensen botsen tegen elkaar op, begrijpen elkaar niet meer, leven voor zichzelf. 

Mensen kwetsen elkaar meer dan elkaar te beminnen, 

weten niet meer wat Liefde is, weten niet meer wat vergeving is. 

Elkaar vergeven kan die rust terugbrengen, die in zo vele harten verdwenen is. 

Rust, liefde, vrede: het moet beginnen in ieder hart opnieuw. 

Alleen zó kan deze wereld vrede worden! 

Leert te vergeven. 

Leert te beminnen. 

Leert te lijden uit liefde’ (29/03/2004). 

‘Weet … dat Ik u bemin zoals gij zijt met al uw fouten, uw tekortkomingen. 

Ik weet hoe gij zijt, hoe gij denkt, hoe gij slaapt. 

149

Ik weet alles. 

Ik bemin u én Ik verlang naar uw liefde 

vooral in deze dagen (1) waarin Ik Mijn passie opnieuw beleef. 

Velen laten Mij in de steek. 

Anderen denken aan Mij 

in een onverschilligheid, in een ondankbaarheid, in een oppervlakkigheid, 

terwijl Ik werkelijk lijd iedere dag opnieuw. 



Mijn verlatenheid is zo groot! 

Echte liefde is zich geven helemaal! 

Hoe gij ook zijt, fouten zult gij altijd hebben, bekoringen zullen er altijd zijn. 

Leer van uw fouten. 

Vecht tegen de bekoringen. 

Zo zult gij steeds dichter bij Mij zijn! 

Kom - Mijn kind! - én geef Mij uw troost. 

Geef Mij uw liefde, uw tranen, uw verzuchtingen. 

Geef Mij uw woorden van liefde. 

Laten Wij samen deze dagen (1) beleven, samen met Mijn Moeder. 

Wees ook voor Haar een steun. 

Wees trouw … ’ (03/04/2004). 

(1) De dagen van de Goede Week. 

‘Er zijn veel Judassen onder Mijn priesters, die Mij verraden en verkopen, 

maar Ík blijf hen vrienden noemen. 

Ik blijf barmhartig ook voor hen. 

Want Ík heb hen gekozen én met voorkeursliefde bemind. 

Maar zíj hebben Mijn Liefde niet beantwoord met liefde, 

maar met verraad, verloochening, hoogmoed, eigenliefde. 

Bid - Mijn kind! - voor hen 

opdat zij zich alsnog zouden openstellen en Mijn genaden ontvangen. 

Want ook Ík wil hén redden - Mijn kind! - 

zoals Ik ook Judas had willen redden!’ (05/04/2004: maandag van de Goede Week). 

‘… 

Het verraad blijft duren. 

De afwijzing van zo vele van Mijn toegewijden die de wereld navolgen, 

in plaats van Mij! 

Míj te helpen zielen te redden: dit is de taak van de priesters. 

- Niet door in de wereld te leven! - 

Ik heb gezegd aan Mijn apostelen: “Volgt Mij”. 

Dit zeg Ik tegen iedere priester. 

150

Volg Mij. 

Volg de weg, die Ik van u verlang. 

Loop niet verkeerd. 

Want het brengt veel schade mee, veel leed! 

Keer terug als ware herder van Mijn Kerk 

én zo kunt gij uw schapen opnieuw verzamelen in één grote kudde, 

die nu volledig uiteengeslagen is doordat herders geen herders meer 

zijn. … 


Ze hebben voor alles tijd, behalve om bij Mij te zijn. 

Zo vele priesters geven het op. 

Alleen met gebed kan men stand houden. 

Voor ieder werk dat gij begint: bid. 

Bidt. 

- Mijn priesters! - 

Alleen zo kunt gij overwinnen! 

Kijk naar Mijn Moeder. 

Alhoewel Zij zonder zonde was, was heel Haar leven 

één gebed, één leven van nederigheid en overgave aan Mijn Vader. 

Zo moet ook uw leven zijn! 

Wijd u toe aan Mijn Moeder. 

Zij wacht op u! 

Geef uw leven in Haar handen. 

Zij zal u helpen, u steunen de weg van vernedering te gaan, 

zoals Zij ook Mij heeft gesteund op Mijn weg. 

De weg van vernedering, van smaad, die nu nog steeds blijft duren!’ 

(05/04/2004: maandag van de Goede Week). 

‘Ween in stilte -Mijn kind! - om Mijn lijden, om Mijn pijnen. 

Niemand kende Mijn pijnen, behalve Mijn Moeder. 

De pijnen die Zij voelde in Haar Hart. 

De pijnen van Mijn gemarteld en gefolterd lichaam zijn niets in vergelijking met 

de pijnen van Mijn zo diep verwond Hart, 

de pijnen van de liefdeloosheid, de haat, de verlatenheid. 

Zo velen die Mij in de steek lieten! 

Zo velen die Mij nu nog altijd in de steek laten! 

Hoe ontvangen ze Mij? 

Hoe luisteren ze naar Mijn Woord? 

Hoe verraden ze Mij? 

Ze verwerpen en verloochenen Mij nog altijd. 

Steeds opnieuw word Ik geslagen 

én de hardste slagen zijn van hen, 

die Mij trouw hebben beloofd én die Mij nu het meest belagen. 

151

Ween - Mijn kind! - samen met Mij, samen met Mijn Moeder’ (08/04/2004: Witte 

Donderdag). 

‘Mensen verwachten steeds grote daden van Mij, 

verwachten steeds genezing van het lichaam - zo weinig voor de ziel! - 

verlangen voor zichzelf, 

verlangen zo weinig naar Mijn Liefde’ (10/04/2004: Paaszaterdag). 

‘Men is zo weinig dankbaar om wat Ik u geef. 

Men weet niet meer dat alles van Mij komt. 

Het leven! 

Het leven hier op deze wereld! 

Het leven dat hierna komt, waar zo weinig aan denken! 

Ik heb de weg geopend naar de Eeuwigheid. 

Ik zeg u! 

Bereidt u voor op de Eeuwigheid. 

Want gij kent noch dag noch uur! 

Weest waakzaam. 

Weest dankbaar. 

Weest liefde. 

Leeft met het doel op het Eeuwige. 

Hecht u niet aan het vergankelijke, maar leeft van dag tot dag naar Mij gericht’ 

(11/04/2004: Pasen). 

‘… 

Ik zegen allen, die hier komen om Mij te aanbidden met een open hart 

én Ik zegen allen, die u hier aan Mij toevertrouwt’ (11/04/2004: Pasen). 

‘Dat allen aan Mijn barmhartig Hart komen. 

Ik zal hun verkwikking schenken. 

- Allen die belast en beladen zijn! - 

Ik geef hun Mijn Liefde, Mijn vrede, Mijn vergeving. 

Ik alleen maak hen nieuw én zuiver van hart’ (14/04/2004). 

‘Ik aanbid Uw beminnelijk Hart, Uw zo diep verwond Hart, 

Uw Hart Dat overvloeit van Liefde, Uw barmhartig Hart. 

Ik vertrouw op U, mijn Heer en mijn Koning, mijn Redder’ (1) (14/04/2004). 

(1) Dit is een van de gebeden die wij kunnen bidden op de Zondag van de 

Goddelijke Barmhartigheid (Tweede Paaszondag). Dit gebed komt van de Heer 

Zelf én heeft Zijn voorkeur. 

‘Mijn Kerk verkeert in een grote crisis’ (17/04/2004). 

152

‘Er zijn twee soorten groepen van gelovigen. 

Een kleine groep - een zeer kleine groep! - 

die een diep innerlijk geloof beleven 

én waarvan velen verstoten zijn van geestelijke begeleiding 

doordat de priesters te laks zijn geworden. 

En een groep die zeggen diep gelovig te zijn, 

maar die volledig de wereld achterna gaan 

én die alles willen veranderen, alles willen vernieuwen, 

die er een echte show van maken 

én waar Ík meestal aan de kant word gezet. 

Daarom gaat Mijn Kerk ten onder. 

Dit is niet Mijn Wil! 

Zij kunnen niet verlangen dat Ik - hun God, hun Vader! - dit toelaat. 

Ik moet hén niet volgen, zíj moeten Míj volgen. 

En blijkbaar zijn velen van Mijn priesters hen daarin tegemoet getreden 

én hebben zij zich tegen Mijn Wil gekeerd. … 

(Men begrijpt Mijn oproep tot bekering niet) 

Ik zeg tot bekering! 

Want iedere priester zoals iedere gelovige moet eraan werken 

iedere dag opnieuw! 

Dit kan alleen maar 

door het gebed, door het sacrament van de biecht, door eerherstel te brengen. 

Waar is de eerbied voor Mij? 

Men kent dat niet meer in dit continent: eerbied voor hun God. 

Men stelt meer waarde aan wereldse personen 

- die men met eerbied begroet - dan voor Mij. 

Ik weet - Mijn kind! - dat Ik Mij weer beklaag bij u. 

Maar Ik kan bij zo weinig zielen nog terecht. 

Hoe worden priesters nog opgeleid als volwaardig priester? 

Hoe kunnen zij stand houden? 

… 

De tegenstand zal groot zijn, maar de tegenstand komt van Mijn tegenstander, 

die niet wil dat Mijn Kerk heropbloeit. … 

Ik zeg u nogmaals! 

Het is niet door vernieuwing, door alles toe te laten, 

dat Mijn Kerk zal herrijzen. 

Het is door gebed, meer eerbied voor Mij, meer eerbied voor de sacramenten, 

meer aanbidding voor het Heilig Sacrament 

- waarin Ik nog altijd aanwezig ben 

en waarin Ik zal blijven tot het einde van deze wereld! - 

dat de Kerk zal herrijzen. 

Blijf bidden, vasten en offeren … 

Bid … 

153

Bid veel … 

Weet … dat vele van Mijn kinderen nood hebben aan geestelijke begeleiding. 

Velen zijn op zoek naar een goede biechtvader, 

maar worden zo vaak teleurgesteld. 

En ondanks dit alles blijven zij volharden in gebed en offer. 

Dit zijn Mijn kinderen in wie Ik welbehagen heb! 

Daarom heb Ik Mijn priesters nodig. 

Om hun taak te doen waarvoor zij gekozen hebben! 

Zie de ernst van de situatie waarin velen van Mijn kinderen verkeren 

door gebrek aan goede priesters. 

En vele goede priesters - die nog priester zijn! - 

worden aan de kant gezet, mogen hun taak niet meer uitoefenen. 


Men blijft priester tot men sterft. 

En zolang men in staat is om te werken 

kan men zijn taak volbrengen als priester. 

Laat Mijn kinderen niet langer in de steek. 

Draag zorg voor hun zielen. 

Ze hebben u nodig. 

Ik heb u nodig. … 

Werk samen met Mij’ … (17/04/2004). 

‘Zij aanbidden Mij met de lippen, niet met het hart’ (17/04/2004). 

‘Mijn kind, Mijn Barmhartigheid wordt niet erkend én misprezen’ (18/04/2004). 

‘En toch ben Ik de Barmhartige Liefde. 

Anders was deze wereld al lang opgehouden met bestaan! 

Mijn Aanwezigheid, Mijn Liefde, Mijn Barmhartigheid 

geeft leven aan de wereld. 

Mijn Barmhartigheid zendt zonder ophouden stralen van Liefde en genaden 

over deze wereld én toch worden ze niet aanvaard. 

Men verwerpt Mijn Liefde, Mijn Barmhartigheid, Mijn kind!’ (18/04/2004: Zondag van 

de Goddelijke Barmhartigheid). 

‘Zoveel taken binnen Mijn Kerk worden gedaan door ongewijde handen’ 

(19/04/2004). 


‘Ik raak u aan met Mijn Liefde. 

Ik omhels u met de tederheid, 

die Ik zou willen geven aan Mijn toegewijden, 

maar die zo velen weigeren, die zich alleen verwijderen van Mij. 

Ik bemin u. 

154


Ik bemin Mijn priesters. 

Gij aanvaardt Mijn Liefde. 

Zij verwerpen Mijn Liefde. 

Want wie Mijn Liefde aanvaardt 

zal ook Mijn weg volgen, die Ik van hem verlang!’ (19/04/2004). 

‘Verwerp Mij niet’ (door deze boodschappen te verwerpen) (19/04/2004). 

(Mensen, die te communie gaan) 

‘Zij moeten ook meer hun zielen zuiveren. 

In hoe vele harten moet Ik niet binnengaan die verduisterd zijn door de zonde? 

De hoogmoed - Mijn kind! - is bij zo vele zielen een grote kwaal. 

Men denkt alles beter te weten, beter te kennen. 

En men leeft in een dwaling 

waar velen in rondtoeren én geen uitweg meer zien. 

En de echte waarde van het geloof - het ware geloof! - is verdwenen. 

Met een berouwvol hart kan men terugkeren. 

Daarom is het nodig om goede priesters te hebben die de mensen helpen. 

Maar ook zíj zitten gevangen in het net van de hoogmoed 

én kunnen zich moeilijk losmaken. 

Mogen mensen en priesters luisteren naar Mijn Woord, naar Mijn Moeder. 

Wij willen u helpen, maar zo weinig die luisteren 

én het is zo belangrijk voor uw ziel. 

- Kinderen! - 

Denkt aan uw ziel - niet morgen, maar vandaag! - iedere dag opnieuw. 

Laat geen tijd verloren gaan. 

Het is genoeg geweest! 

Keert u af van de zonde én komt tot Mij. 


Komt in Mijn barmhartig Hart. 

Er is plaats voor zo velen, 

maar zo velen willen Mijn Liefde niet beantwoorden!’ (24/04/2004). 

‘Ik zegen u met Mijn goddelijke zegen én met Mijn Liefde’ (25/04/2004). 

‘En gij twijfelde om te komen!’ (27/04/2004). 

‘Weet - Mijn kind! - wat Ik al niet doe om een klein beetje liefde te krijgen. 

Ik raak hen aan, maar ze willen het niet voelen. 

Ik kijk naar hen met Liefde, 

maar Mijn Liefdesblik wordt niet beantwoord met een liefdesblik. 

Meestal word Ik niet aangekeken, ofwel met smaad of met hoogmoed. 

155

Ik wil hen allen koesteren. 

Ik wil hen verwennen, hen omarmen. 

Ik wacht. 

Ik blijf wachten met geduld op een kleine aanwijzing van liefde. 

Maar helaas! 

Steeds helaas! 



Uw hart om te rusten, uw liefde, uw woorden van liefde die Mij zo vertroosten! 

Waarom mag Ik u dan niet verwennen ondanks uw fouten, uw tekorten? 

Ik weet hoe gij zijt. 

Ik bemin u zoals gij zijt’ (27/04/2004). 

‘Kinderen zijn niet genoeg voorbereid 

om dit grote sacrament (van het Heilig Vormsel) te ontvangen. 

Ze kennen de waarde van het geloof niet meer 

én het wordt hen ook niet bijgebracht. 

Vele van deze jongeren zullen - zoals zo velen - 

verdwaald lopen in een wereld van duisternis en zonde. 

Bij wie ligt de fout?’ (27/04/2004). 

(De beledigingen die de priesters de Heer aandoen) 

‘De zo vele doornen die priesters Mij geven 

én door verschillende bisschoppen met een rietstok 

dieper in Mijn hoofd geslagen!’(01/05/2004). 

‘Zij geven de goedkeuring aan al de dwaalleren binnen Mijn Kerk. 

Zij sluiten hun ogen voor mistoestanden van priesters. 

Zij verzetten zich niet van wat er gebeurt, werken mee én bemoedigen aan. 

… 


Deze doornen van Mijn priesters en bisschoppen zijn pijnlijk! 

Zij bespuwen Mij openlijk én zijn er fier op dit te kunnen verwezenlijken 

en zo in de eerste rij te staan bij de mensen. 

Zij zijn hard en onverbiddelijk. 

Zij blijven helpen Mijn Kerk te onteren, te ontredderen. 

Zij verzetten zich van elke vorm van genade die Ik hun geef. 

… 

Waar blijft de gehoorzaamheid, de trouw aan de Kerk, aan Mijn opvolger (paus 

Johannes Paulus II, + 2005)? 


Ik lijd werkelijk ieder moment van de dag. 

Want Mijn toegewijden geven Mij de zwaarste doornen! 

Niet alleen Mijn hoofd, maar Mijn Hart 

156

wordt vooral gekweld door hevige pijnen! 

Men werkt. 


Men denkt te werken. 

Maar men werkt meer mee met Mijn tegenstander dan met Mij. 

Ik vraag u! 

Blijf bidden. 

Blijf volharden én offer hoe moeilijk en hoe zwaar het soms is. 

Want de dwaalleer is hier binnengedrongen tot in de top van Mijn Kerk 

en niemand die zich bekommert om wat Ik van hen verlang! 

Mijn gerechtigheid zal hard zijn, Mijn kind!’ (01/05/2004). 

‘En Ik blijf het herhalen van wat Ik verlang. 

Dat Mijn huis een plaats is van stilte en gebed. 

- Ja, gebed! - 

Geen theater, geen concertgebouw, geen museum. 

Want steeds word Ík aan de kant gezet! 

Uw God wordt vernederd door wereldse activiteiten toe te laten. 

Dit kan Ik niet dulden. 

De sacramenten moeten in ere hersteld worden. 

De Heilige Eucharistie kan alleen door een priester worden gedaan. 

Ik kan niet aangeraakt worden door ongewijde handen. 

Dit is grote heiligschennis én ieder werkt eraan mee. 

Zo vele gelovigen zijn misleid! 

De Heilige Eucharistie moet met eerbied gedaan worden 

én op de manier zoals het altijd is geweest. 

En die men nu overal wil veranderen om mensen aan te trekken! 

Ik zeg u! 

Bidt, Mijn kinderen! 

Bidt, Mijn priesters! 

Bidt. 


Brengt meer tijd door bij Mij - in stilte! - in aanbidding. 

Alleen zo zal alles keren. 

Alleen zo zal het kwaad overwonnen worden, zal Mijn Kerk heropbloeien. 

Want het is dóór het gebed dat roepingen zullen terugkeren. 

Bidt. 


Alleen dóór het gebed zal alles vernieuwen’ (01/05/2004). 

‘Men moet zich voorbereiden om Mij te ontvangen’ (in de Heilige Communie) 

(05/05/2004). 

157

‘Laat Mij Díegene zijn, 

waarnaar gij het meest verlangt, Die gij het meest lief hebt. 

Koester het verlangen Mij meer en meer te beminnen 

én Ik zal u die Liefde geven die gij nodig hebt. 

Ik verlang naar liefde - Mijn kind! - úw liefde én de liefde 

van zo vele van Mijn kinderen en toegewijden die Ik moet missen. 

De Liefde is de grootste gave en het hoogste goed dat gij kunt bezitten. 

Ík ben de Liefde. 

Wie Mij heeft, heeft alles. 

Ontvang Mij dus steeds met een open hart, met liefde, met genegenheid. 

Laat Mij voelen 

dat Ik welkom ben, dat Ik mag bij u verblijven, 

dat Ik mag rusten, dat Ik u mag verwennen met al Mijn genaden. 

En zo velen - Mijn kind! - die dit weigeren! 

Laat Mij hét Belangrijkste zijn in heel uw leven. 

Ik bemin u. 


Laten Wij elkaar beminnen’ (05/05/2004). 

‘Uw lijden is een verborgen lijden - verborgen voor de wereld! - 

maar een innerlijk lijden. … 

Maar Ik alleen weet wat er in u omgaat, 

hoe gij lijdt … uit liefde voor de priesters, uit liefde voor Mij. 

Kijk naar Mij - Mijn kind! - naar uw Moeder. 

Blijf de weg volgen, die gij zijt ingeslagen. 


Blijf volharden, hoe hard de woorden u soms raken. 

Blijf liefde. 

Blijf strijden tegen het kwade dat u volledig omringt. 

Ik weet dat het moeilijk is … volledig te kiezen voor Mij. 

Weinig die dit willen doen! … 

Maar gij zijt vooral Mijn vertroosting! 

Offer alles op. 

Verenig uw pijnen met Mijn pijnen 

én gij zult de vreugde leren van het lijden te mogen lijden samen met Mij’ 

(09/05/2004). 

‘Ik heb op u gewacht. 

Ik had u nodig. 

De pijnen van de voorbije nacht waren verschrikkelijk. 


Laat Mij niet in de steek. 

Laat uw hart Mijn rustplaats zijn. 

158

Weet dat Ik lijd dag en nacht zonder ophouden én dat Ik steun en troost zoek 

bij de zielen, die zich volledig aan Mij hebben toevertrouwd. 

Sommigen verraden Mij, terwijl ze Mij aankijken. 

Anderen denken helemaal niet aan Mij 

en verlangen naar hun wereldse genoegens. 


Ik kan u niet zeggen hoe talrijk de beledigingen zijn van de zoveel zielen 

die Mij ontvangen, zowel van leken als van Mijn toegewijden. … 

Het is voor Mij zo belangrijk een ziel te hebben, waar Ik kan vertoeven, 

die Mij zoveel liefde geeft. 

Uw woorden troosten Mij. 

Uw verlangen naar Mij geeft Mij voldoening. 


Laten Wij dit verder doen zonder ophouden. 

Laat Míj uw grootste schat zijn, uw grootste liefde, uw diepste verlangens’ 

(11/05/2004). 

‘Ook hier (in de kerk) word Ik zwaar beledigd. 

Mensen die komen, vol van hoogmoed!’ (12/05/2004). 

‘ - Ach, kind! - 

Zelfs op de meest heilige plaatsen komen mensen, 

die Mij niets anders geven dan smaad en vernederingen’ (12/05/2004). 


‘Bid om vrede - Mijn kind! - om vrede in de harten van de mensen. 

Vrede in de gezinnen. 

- Zo veel gebroken gezinnen! - 

Vrede in de families. 

- Families, 

die verdeeld leven, die jaren in onmin leven, 

die het zelfs nooit meer goed maken, die in verdeeldheid sterven! - 

Vrede in deze wereld. 

Kijk om u heen - Mijn kind! - wat er gebeurt én gij ziet dat de vrede ver weg is. 

De haat en de wrok bij de mensen is zo hevig 

dat mensen iedere dag elkaar naar het leven staan. 

De aanslagen zullen erger worden. 

De haat zal aangewakkerd worden. 

Alleen een massale bekering kan deze wereld redden. 

Een terugkeer naar het gebed! 

Een terugkeer naar uw God, Mijn en uw Vader, Schepper van alle leven! 

Een totale toewijding aan Mijn Onbevlekt Hart zal redding zijn in deze wereld. 

Daarom! 

Bid, Mijn kind! 

159

Bidt - Mijn kinderen, Mijn toegewijden! - om deze wereld te redden, 

om verzoening in zoveel landen, zoveel gezinnen en families. 

Bidt. 

Blijft bidden zonder ophouden. 

Het is dringend!’ (13/05/2004). 


‘Het zijn zíjn laatste stuiptrekkingen (van de duivel)! 

Hij weet dat het einde in zicht is 

en gaat tekeer als een razend dier over deze wereld, 

die alles verslindt wat hij kan nemen. 

Hij ontziet niets of niemand. 

En deze mensheid heeft het hem gemakkelijk gemaakt. 

In hun vrije wil 

heeft men alles toegelaten, alles weggelaten wat strekt tot eer en glorie van God. 

Men heeft geprobeerd de Heer, uw God, te verbannen van deze wereld. 

Maar het kwade weet dat hij niet opkan tegen Mijn Onbevlekt Hart. 

Daarom! 


Wijdt u toe aan Mijn Onbevlekt Hart. 

Bidt voor de vrede, voor uw gezin, uw familie, 

voor deze wereld, die totaal verduisterd is door het kwaad, 

dat overal gruwel en geweld heeft gezaaid. 

- Het kwade weet dat zijn tijd bijna voorbij is. 

Daarom gaat hij zo tekeer! - 


Bidt, Mijn kinderen! 

Bidt, Mijn priesters! 

Weest voorbeeld van gebed, gij die Mij zijt toegewijd! 

Durft te tonen dat gij priester zijt. 

Roept op om te bidden, te vasten. 

Keert terug naar de sacramenten, vooral het sacrament van de biecht. 

Mensen zijn ziek, zijn diep gekwetst of gewond! 

Herstelt dit sacrament in eer. 

Het zal zo vele zielen redden! 

Weest voorbeeld, Mijn priesters!’ (13/05/2004). 


(Ook al zal Mijn Onbevlekt Hart triomferen, toch is die bekering dringend) 

‘omdat (anders) zo veel zielen zullen verloren gaan!’ (17/05/2004). 

‘… 

De heropbloei van Mijn Kerk kan 

160

níet zoals het nu bezig is - Men verwerpt alles van wat Ik verlang! - 

alléén door bekering van … priesters tot massaal gebed, 

door zich te onderwerpen aan het gezag van de paus, 

door meer eerbied voor Mij in het Eucharistisch Brood. 

Want zo velen ontkennen Mijn Aanwezigheid, zo velen beledigen Mij. 

Én het gaat verder doordat alles wordt toegelaten. 

Wanneer zult gij beseffen 

dat Ik uw God ben en dat Ík het niet ben Die u moet volgen maar gij Mij? 

Alles wilt gij veranderen. 

Maar Ík wil dat alles blijft zoals het altijd is geweest. 

Ik verlang van … priesters meer gebed, meer aanwezigheid bij Mij. 

Zoveel tijd om alles te vernietigen wat voor Mij zo belangrijk is! 

Breng uw tijd door in gebed. 

Meer gebed! 

Open uw hart én kom bij Mij. 

Daar zult gij díe kracht vinden die gij nodig hebt 

om te kunnen doen wat Ik van u verlang: bidden. 

Bid zoals Ik tot Mijn Vader bad. 

Het gebed zal uw wapen, uw kracht zijn. 

Breng uren door in stilte bij Mij. 

Dát zal uw bekering zijn. 

Dan zult gij Mijn stem horen - in stilte! - in uw hart. 

Werk mee … 

Zoveel zielen zullen u dankbaar zijn. 

Denk aan die zielen. 

Het is uw taak, uw plicht’ (19/05/2004). 

‘Ach, Mijn kind! 

Ik wil allen tot Mij trekken, maar zo velen die weigeren 

zich los te maken van het materiële dat deze wereld hen biedt. 

Hoe kunnen ze zeggen dat ze Mij beminnen, 

terwijl ze vast geankerd zitten in deze wereld met al het vergankelijke! 

Zich losmaken, zich ontdoen van wereldse genoegens 

is voor velen een zware opgave. 

Men heeft zo weinig liefde voor Mij. 

Want alleen door de liefde kan men zich bevrijden en kan men tot Mij komen. 

Wie zegt Mij te beminnen 

is in nederigheid de weg volgen die Ik van hen verlang, 

is alles doen uit liefde, 

is offeren uit liefde, 

is vasten uit liefde. 

Alles doen uit liefde, maar ook met liefde. 

Wat niet wordt gedaan uit liefde, verliest zijn kracht, zijn waarde. 

161

En in die liefde komt men dichter bij Mij, komt men naar het Hemelse. 

Want hier moet men beginnen! 

Daarom! 


Ontdoet u meer en meer van die wereldse verlangens. 

Komt naar Mij toe. 

Ik zal u helpen liefde te zijn, liefde geven, kracht geven 

én het Hemelse zult gij hier al kunnen proeven!’ (20/05/2004: Onze-Lieve-Heer 

Hemelvaart). 


‘Gij zijt een kind van de Liefde. 

Gij zijt Míjn kind. 

Ik geef u Mijn moederlijke Liefde. 

Ik bescherm u, Mijn kind’ (23/05/2004). 


‘Maar - kind! - gij geeft ons meer dan gij denkt te geven. 

Uw aanwezigheid hier bij Mijn Zoon troost ook evenzeer Mijn Hart. 

Menselijke liefde is verdwenen in zoveel harten, omdat zij leven zonder God. 

Wie leeft met God, bemint met God. 

Wie zich openstelt voor díe Liefde, 

zal vervuld worden met die goddelijke Liefde. 

Verwacht niet te veel menselijke liefde. 


Want de meesten hebben voor de wereld gekozen 

én kunnen niet meer beminnen, maar alleen aan zichzelf denken. 

Mensen leven voor zichzelf. 

Het is een liefdeloze wereld geworden! 

Bemin - Mijn kind! - met een kinderlijk hart. 

Want dat is echte liefde, dat is spontane liefde, 

dat is de liefde waar Mijn Zoon naar verlangt! 

Liefde, die zich helemaal geeft zonder te vragen: “waarom?”, 

maar steeds kunnen zeggen: “Ja, mijn Heer! Alles uit liefde voor U!” (23/05/2004). 

(De koude in de kerk) 

‘Offer het op’ (24/05/2004). 

‘Gij zijt “speciaal”. 


Gij bidt, smeekt om Mijn Barmhartigheid, om erbarmen, om vergiffenis 

voor alles wat priesters Mij aandoen. 

Weet - Mijn kind! - dat weinigen dit doen: 

162

steeds opnieuw smeken zonder ophouden. 

Het raakt Mijn Hart. 

Ik heb meer zulke zielen nodig, die bidden en smeken zonder ophouden. 

Mijn Barmhartigheid vloeit dan zonder ophouden 

over deze wereld, over de priesters, die het zo nodig hebben. 

Zíj zijn het 

die moeten bidden en smeken voor de zielen die hun zijn toevertrouwd! 

Maar hun enige zorg is: 

aanzien bij de mensen, op een goed blaadje staan bij de mensen! 

Blijf dit verder doen - Mijn kind! - smeken en bidden. 

Dat Mijn Hart kan blijven geraakt worden door uw liefde! 

Ik wens erkenning, maar Ik krijg het niet. 

Ik verlang naar liefde, maar Ik krijg het niet. 

Ik blijf hunkeren naar liefde. 

Daarom - Mijn kind! - noem Ik u “speciaal”. 

Wie wil dit nog doen: Mij komen troosten? 

Gewoon bij Mij komen geeft Mij zoveel vreugde 

én dit moet Ik missen iedere dag opnieuw’ (26/05/2004). 

‘Terwijl anderen zich vermaken en vertier zoeken in deze wereld, blijf komen. 

Blijf volharden in gebed, in aanbidding, in stilte. 

De kracht van het gebed zal het halen 

tegenover het vertier van deze wereld! 

Als men denkt nu alles te kunnen doen 

naar wereldse normen - zonder gebed! - 

zal de grote massa van mensen nog meer achterwege blijven. 


Blijf bidden. 

Houd niet op met bidden. 

Ik weet wat er gebeurt. 

Gij ziet en hoort niets. 


Daarom - Mijn kind! - bid met vertrouwen. 

Dit zal zo niet verder gaan! 

Want ook zij die niet willen luisteren, zullen ééns moeten inzien 

dat zíj het niet zijn, die alles kunnen veranderen, 

maar dat Ík het ben, Die deze wereld leid! 

Zij zullen Mijn macht, Mijn grootheid zien, maar zullen moeten toegeven 

dat zij Mij hebben tegengewerkt én dat velen daardoor verloren zijn gegaan’ 

(02/06/2004). 

‘Bemint gíj Mij?’ (05/06/2004). 

‘Bemint gíj Mij?’ (05/06/2004). 

163

‘Bemint gíj Mij?’ (05/06/2004). 

‘Laat u niet ontmoedigen - Mijn kind! - omdat Ik u dit vraag. 

Zo velen die zeggen Mij te beminnen, maar die Mij de rug toekeren. 

Zo velen die zeggen Mij te beminnen, 

maar die volledig hun eigen weg gaan, die Mij volledig tegenwerken. 

Zo velen die zeggen Mij te beminnen 

én die Mij verraden en verloochenen. 

Zo velen die zeggen Mij te beminnen, 

maar die Mij steeds bespuwen en met doornen kronen. 

Zo velen - Mijn kind! - die niet weten wat echte Liefde is, 

die niet weten wat het is de Liefde te beminnen, de Liefde te volgen, 

zich te geven aan die Liefde, 

zich geheel te onthechten omwille van die Liefde. 


Ik word zo weinig bemind door Mijn toegewijden. 

De hoogmoed heeft hen in de macht! 

Én zij denken er niet aan te willen veranderen omwille van de Liefde Die ik ben. 

Die hoogmoed zal hen duur te staan komen de dag van het oordeel! 

Mijn toegewijden zijn showmannen gekomen. 

Zij verlangen om in de belangstelling te staan. 

Waar is de eenvoud, de nederigheid? 

- Alleen in nederigheid kan men tot Mij komen! - 

Waar is die nederigheid bij Mijn toegewijden?’ (05/06/2004). 

‘Ofwel verwerpt men Mijn boodschappen én keert men Mij de rug toe. 

Ofwel erkent men Mijn boodschappen én leeft men ernaar’ (05/06/2004). 

(Een kerk die nog eenmaal per week opengaat voor de zondagsmis) 

‘Ze noemen het eenzame opsluiting’ (07/06/2004). 

‘Priester zijn is een leven van zelfopoffering. 

Velen kunnen het lijden niet aan, 

kunnen zichzelf niet geven in overgave omwille van Mij. 

Ogenschijnlijk was er wel de gedachte 

dat zij bergen konden verzetten, 

dat zíj het alles zouden doen, alles zouden veranderen. 

Maar zich geven is lijden, is zich onthechten van de wereld. 

En dat is het nu: afstand nemen van het vele wat deze wereld biedt! 

De welvaart heeft ook Mijn priesters aangetast. 

Zij kunnen zich moeilijk bevrijden ervan. 

De welvaart, de hoogmoed heeft hen in de macht. 

De kracht van het kwade is de welvaart, 

die hen bedriegt met zijn wereldse begeerten. 

164

En om los te komen is veel gebed, offer nodig, is vasten nodig. 

Ook voor Mijn priesters! 

Maar zo weinig die dit kunnen doen, die dit willen doen: 

offeren, bidden en vasten. 

Én dat is hun enige redding!’ (07/06/2004). 

(N.a.v. het Feest van het Heilig Sacrament, tweede donderdag na Pinksteren) 

‘Mijn kind! 

Ik ben niet stiller dan anders, maar Ik ben verdrietig op deze dag. 

Meer dan anders word Ik alleen gelaten, word Ik vergeten. 

Waar is de tijd 

dat men in glorie en gezang tot Mij kwam, 

dat men bij Mij kwam om te aanbidden! 

Men zou tot Mij moeten komen, 

maar Ik blijf een Gevangene van deze moderne tijd. 

Ik ben en blijf - zoals Ik altijd ben geweest - uw God, Die u oneindig bemin. 

En men verlangt van Mij 

dat Ik Mij aanpas aan deze moderne maatschappij, 

dat Ik u volg, 

dat Ik de beledigingen aanvaard, die gij Mij steeds opnieuw aandoet, 

dat gij uw koopwaar kunt tentoonstellen en verkopen in Mijn huis, 

dat Ik gedwongen word opzij te gaan voor hen, 

die alle glorie naar zich willen toetrekken. 


Ik ween in stilte. 

Gij kent Mijn verdriet niet. 

Ik lijd in stilte. 

Ik aanvaard alles uit liefde voor u, Mijn kinderen! 

Maar weet - Mijn kind! - dat eens Gerechtigheid zal komen over deze wereld 

en dat velen zullen opkijken naar Hem, Die zij aan de kant hebben gezet’ 

(10/06/2004: Sacramentsdag). 


‘Geef u in overgave’ (15/06/2004). 

‘Zelfs indien Ik opnieuw op deze wereld zou komen om Mij te kruisigen, 

zou men nog niet in Mij geloven’ (17/06/2004). 

‘Blijf om vergeving vragen. 


Want Ik word aan de kant gezet, Ik word buiten geworpen! 

Men verwerpt Mijn tekens, Mijn Woorden. 

Men verwerpt Mijn genaden, die Ik wil geven aan Mijn toegewijden, 

165

om hen de kans te geven zich te keren naar hun Heer, 

Die zij trouw hebben beloofd. 

Men luistert niet naar de Woorden Die Ik geef, 

om hen te redden, om Mijn Kerk te redden, om deze wereld te redden. 

Ik blijf een Verworpene in deze tijd. 

Men gaat verder hun eigen leven te leiden. 

Men beseft niet welke waarden ze hebben laten verloren gaan. 

De waarde van het gebed! 

Alleen door het gebed kan men alles verkrijgen, door offer, door vasten. 

Dát zijn de waarden, die moeten terugkeren in de Kerk onder Mijn toegewijden! 

Leert opnieuw te bidden. 

Niet met woorden, maar met uw hart! 

Keert u af van de wereld. 

Gaat in uw binnenkamer. 

Daar zult gij Mij vinden! 

Gaat in stilte in uw kerk. 

Mijn huis! 

Daar ben Ik. 

Ik wacht op u. 

Blijft Mij niet verwerpen. 

Zet Mij niet buiten spel. 

Ik heb nog altijd het roer in handen. 

Gij hebt uw vrije wil gekregen. 

Maar dit leven is zo kort én van veel zal Ik u rekenschap vragen. 

Want Ik heb u veel gegeven! 

Daarom vraag Ik u! 

Verwerpt Mijn Woorden niet. 

Het zijn Woorden voor úw redding én de redding van zoveel zielen’ 

(17/06/2004). 

‘Ach, Mijn kind! 

Mijn Hart, Dat overvloeit van Liefde, wordt zo weinig beantwoord. 

Mijn Hart wordt niet in tweeën gebroken, maar in duizend stukjes 

door zowel van Mijn toegewijden als Mijn kinderen. 

Mijn Hart wordt steeds opnieuw doorboord, wordt geraakt 

door de liefdeloosheid van Mijn toegewijden, 

door de onverschilligheid, de lauwheid. 

Mijn Hart, Dat blijft stromen van Liefde, Dat nooit ophoudt te beminnen! 

Mijn Hart, Dat smacht naar Liefde! 

Konden Mijn kinderen en toegewijden 

maar een klein beetje van Mijn Liefde begrijpen! 

Ik vraag alleen een klein beetje terug van wat Ik hen geef in overvloed. 


166

Blijf Mij je liefde geven. 

Mijn gebroken Hart wordt getroost door de liefde van Mijn kinderen, 

die Mijn Liefde beantwoorden. 

Blijf Mij beminnen. 



Blijf bij Mij’ (18/06/2004: Feest van het Heilig Hart). 

‘Wat is liefde? 

Liefde is zich geven. 

Liefde is de Liefde volgen. 

Liefde is het “ik-zijn” achterwege laten, “alles zelf willen doen”. 

Liefde is in alle bescheidenheid en in alle nederigheid erkennen 

dat men zondig is, dat men zwak is én dat men zonder Mij niets kan. 

Liefde is zeggen: “Met de Liefde ben ik alles. Zonder die Liefde ben ik niets” 

(20/06/2004). 

‘Gij zijt - Mijn kind! - geboren uit Míjn Liefde. 

Ik heb u gewild. 

Ik had u nodig. 

Ik geef u die Liefde, waarnaar gij zo hebt verlangd … 

Míjn Liefde! 

Ik geef ze u in overvloed. 

Moest Ik u die Liefde geven, waarnaar gij steeds verlangt - Mijn kind! - 

zou uw hart het niet kunnen dragen. 

Daarom geef Ik ze u beetje bij beetje. 

Alleen zo zult gij kunnen groeien! 

Denk niet - Mijn kind! - wanneer het stil is in uw hart, dat Ik u verlaten heb. 

Integendeel! 

Maar Ik hoor u graag smeken om Mijn Liefde. 

Ik hoor u zo graag uw liefde betuigen, 

uw verlangen kenbaar maken Mij meer en meer te mogen beminnen. 

Kon Ik dat maar van al Mijn kinderen, maar vooral van Mijn toegewijden horen 

te verlangen Mij meer en meer te beminnen! 

En weet - Mijn kind! - dat Ik geef aan wie vraagt. 

Maar zo weinig die vragen 

én Ik blijf alleen met Mijn Liefde achter in de grootste eenzaamheid! 

Daarom - Mijn kind! - blijf bij Mij komen. 

Blijf Mij aanbidden. 

Blijf Mij beminnen’ (20/06/2004). 

(N.a.v. een definitieve sluiting van een kerk) 

‘Ik ween bloedige tranen’ (21/06/2004). 

167


‘Dit is Mijn gefolterd en gemarteld Lichaam’ (22/06/2004). 

‘Dit is Mijn kostbaar Bloed tot de laatste druppel vergoten’ (22/06/2004). 

‘Zo velen die verder afdrijven mee met de stroom, hun ondergang tegemoet. 

Wanneer zij in het kolkende water terechtkomen is geen terugkeer mogelijk. 


Nog nooit zoals in de vorige eeuw zijn zo veel priesters verloren gegaan. 

Ik geef kansen steeds opnieuw. 

Ik verlang Mijn toegewijden te redden, maar hun zondigheid is zo groot. 

En het Kerkgezag doet niets om het verlies van Mijn priesters tegen te gaan. 

Integendeel! 

Ze doen alsof er niets aan de hand is. 

Ik geef de kans … terugkeren tegen stroom in … 

- Verder meevaren is in het kolkende water terechtkomen! - … 

Want Ik ben het Begin, Ik ben het Leven zonder einde! 

Want zo velen hebben het geloof in Mij verloren! 


Bid … 

Vast. 

Offer alles op uit liefde. … 

Het is een moeilijke weg én de hindernissen zijn zwaar’ … (24/06/2004). 


‘Ik ben hier én Ik blijf bij u’ (30/06/2004). 

‘Ik zeg u! 

Gij zult alleen uw God beminnen 

met geheel uw hart, geheel uw ziel en geheel uw lichaam. 

Geen andere God zult gij beminnen. 

Deze wereld is vol van afgoden 

én ieder leeft in zijn eigen wereld, ieder heeft zijn eigen afgod gemaakt. 

Men verwerpt de ware God 

én van alle wereldse genoegens maakt men een afgod. 

Zelfs van hun eigen lichaam maken sommigen hun eigen afgod. 

Men besteedt uren aan hun passies, hun verlangens, hun genoegens, 

maar geen enkele blik, geen enkele gedachte voor Mij. 

En als men aan Mij denkt 

is het om hun genoegens, hun verlangens te verkrijgen. 

Daarvoor hebben ze Mij nodig! 

Geen liefde voor Mij, geen aandacht, geen tijd, maar voor zichzelf alles. 

Want wie zijn eigen afgod creëert, 

168

denkt alleen aan zichzelf en leeft voor zichzelf’ (11/07/2004). 

‘Ach - Mijn kind! - zondig niet meer tegen de gehoorzaamheid. 

De gehoorzaamheid is een schone deugd. 

Luister naar uw priester. 

Volg zijn raad op. … 

Luister naar hem. 

Wees gehoorzaam’ (12/07/2004). 

‘Liefde is blijven volharden in beproeving, in bekoring, in dorheid’ (15/07/2004). 

(Paus Johannes Paulus II, + 2005) 

‘Zijn taak is bijna volbracht, maar hij blijft strijden tot zijn laatste adem 

hier op aarde - tegen alle verzet en tegenwerking! - voor Mijn Kerk. 

Hij is een ware opvolger 

- Konden vele van Mijn toegewijden 

maar naar hem opkijken én zíjn weg volgen! 

De weg van totale overgave, van totale zelfopoffering! - 

die zich niet laat afleiden door kritiek en tegenwerking, 

maar die blijft volharden Mijn Wil te volbrengen ondanks alles. 

Zijn gezondheid die zwak is. 

Toch blijft hij vechten als een ware apostel. 

Weet - Mijn kind! - de gehoorzaamheid is een schone deugd. 

Wee diegenen, 

die Mijn opvolger heeft tegengewerkt, die hem weg willen van díe plaats, 

die zelfs alles willen veranderen! 

- Wat niet strekt met Mijn Wil! - 

Wee - Mijn kind! - diegenen! 

Ik zal niet mals zijn met hen. 

Want zij brengen Mij veel verdriet. 

Zij ontnemen Mij veel zielen. 

Zij zijn vervuld van hoogmoed, van eigenbelang. 

Wee - Mijn kind! - deze zielen!’ (17/07/2004). 


‘Niemand die nog aan Mij denkt. 

Mijn Bloed vloeit voor velen nutteloos weg’ (26/07/2004). 

(Het kwaad in de wereld) 

‘Het zal alleen nog erger worden! 

De Liefde is verdwenen op deze wereld. 

Want ze hebben Míj verworpen met al Mijn Liefde! 

Ze leven in losbandigheid, 

169

persen elkaar af, buiten elkaar uit, staan elkaar naar het leven, 

heersen over het leven dat van Mij komt. 

Ze misbruiken Mijn Naam alleen 

om hun leven te kunnen rechtvaardigen, om hun misdaden goed te keuren. 


Gij kent het kwaad niet, 

dat heerst in de mensenharten - de haat en wrok - 

dat zich verspreidt als een vuurbal over deze wereld 

- die alle liefde verbrandt in de harten van de mensen! - 

Mensen blijven leven in kilheid en liefdeloosheid. 

Ze beseffen niet meer wat Liefde is. 

Alleen Ík kan deze wereld redden. 

Ik kan Licht geven, 

Liefde geven, warmte geven, de tederheid die mensen zo nodig hebben. 

Mijn warmte, Mijn Liefde 

kan de kilte, de haat veranderen in de mensenharten, 

kan deze wereld daardoor veranderen. 

Met Liefde, met tederheid! 

Maar ze blijven Mij afwijzen. 

Hoelang nog? - Mijn kind! - Hoelang nog? 

Waar zijn zíj die moeten voorbeeld zijn, die Mij moeten helpen? 

Ik zie hen niet waar Ik ze zou moeten zien. 

Ik hoor ze niet waar Ik ze zou moeten horen. 

Ik krijg geen lof van hun werk, hun daden. 

Ze helpen Mij niet. 

Waar blijven ze? 


Ik heb ze nodig om te strijden tegen Mijn tegenstander, 

die een vloed van zielen met hen meesleurt 

én die hadden kunnen gered worden! 



In een wereld vol verleidingen en waar ook zij niet kunnen aan weerstaan! 



Zij denken dat alles goed gaat, dat zij alles in de hand hebben, 

maar die het lijden van Mijn kinderen niet zien! 

Zij geven feesten in Mijn Naam. 

Zij verzamelen mensen in Mijn Naam. 

Maar waar is het geloof? 

Waar blijven Mijn kinderen in Mijn huis? 

Ik verlang geen feesten. 

Ik verlang gebed, eerbied, eerherstel. 

170

Dat zal het geloof terugbrengen. 

Dat zal Mijn kinderen redden. 

Dat zal Mijn toegewijden redden. 

Dat zal een ommekeer zijn in deze wereld. 

Dat zal de Liefde terugbrengen. 

Dat zal de wereld verrijken met Mijn Liefde, Mijn warmte, Mijn Licht. 

Want waar gebeden wordt, 

daar ben Ik in hun midden, daar kan Ik Mijn genaden geven. 

Waarom weigeren zij 

Mijn Liefde, Mijn Aanwezigheid in hun midden, Mijn genaden?’ (26/07/2004). 

‘Het is de soberheid, de nederigheid van een priester 

(die hem de kracht geeft duivels uit te drijven)! 

Weet - Mijn kind! - het kwaad kan niet op tegen de nederigheid. 

Alleen een priester, die in nederigheid leeft, die leeft met diep vertrouwen, 

heeft de macht om het kwade te verdrijven. 

Het is van belang 

te blijven volhouden in gebed, te blijven herhalen steeds opnieuw. 

Want weet ook het kwade geeft zich niet zomaar gewonnen! 

Het is een strijd die moet gewonnen worden door 

het gebed, nederigheid, vertrouwen 

én gewijde voorwerpen voor de persoon zelf’ (08/08/2004). 

‘Weet - Mijn kind! - gij kunt niet leven zonder Mijn Liefde. 

Gij bemint dé Liefde. 

Die dorheid - Mijn kind! - waar gij om vraagt, kunt gij niet aan. … 

Ik geef u wat gij aankunt én offer het met veel liefde voor onze priesters. 

Weet - Mijn kind! - kleine offers met liefde zijn Mij even veel als grote offers’ 

(09/08/2004). 

‘Blijven hopen. 

Blijven smeken en vertrouwen. 

Ik ken het leed en de pijn van Mijn priesters. 

Ik weet wat er omgaat in hun hart, 

hoe velen Mij nog met vurigheid beminnen en Mijn Wil volbrengen. 

Maar ook zij die Mij de rug hebben toegekeerd! 

Velen leven daarvan in angst en onrust. 

De vrede is verdwenen in hun hart. 

Zij vinden de weg niet meer terug of denken dat ze niet meer terug kunnen. 


Hoe diep ze ook gevallen zijn, Ik blijf hen beminnen. 

Ze blijven Mijn priesters. 

En velen zullen aangeraakt worden met Mijn Liefde, Mijn genaden, 

171

én zullen terugkeren 

door het gebed, de offers van de zielen, die Mij hun leven hebben opgeofferd. 

Daarom - Mijn kind! - blijf smeken, blijf hopen, blijf vertrouwen. 

Wij (heel het Hemelse Hof) horen uw smeken. 

Wij zien uw tranen, uw verzuchtingen. 

Niets is vergeefs! 

Geen enkele traan laat Ons onverschillig. 

Alleen later zult gij zien hoe velen gered werden door uw gebed, tranen, offers. 

Blijf hoopvol’ (12/08/2004). 

‘Heel het Hemelse Hof hoort uw smeken, ziet uw tranen. 

Zij voelen allen met u mee. 

Wees u daar bewust van, Mijn kind!’ (12/08/2004). 


‘Ik ben bij u - Mijn kind! - én Ik blijf bij u’ (12/08/2004). 

‘Ik blijf een Gekruisigde van deze zondige wereld. 


Ik kan Mij niet bevrijden van Mijn Kruis. 

Wees Mijn vertroosting. 

Zo weinig die Mij dit geven! 

Zo weinig die Mij ontvangen met liefde! 

Bij wie kan Ik nog terecht? 

Uw woorden van liefde geven Mij troost, verzachten Mijn pijnen’ (13/08/2004). 

‘Dat men gewijde voorwerpen draagt, zoals Mijn Moeder het ook vraagt’ 

(13/08/2004). 

‘… 

Wie gelooft in Mij laat zijn lichaam niet kapot gaan, 

dat men van Mij gekregen heeft’ (16/08/2004). 

‘Met gebed, de sacramenten wordt men genezen naar ziel en lichaam’ (16/08/2004). 

(N.a.v. iemand die zich kwaad maakt) 

‘Gij had moeten zwijgen! 

Alles zal wel opgelost geraken. 

Heb vertrouwen. 

Heb geduld’ (17/08/2004). 

(Zich niet goed voelen zodat men niet naar de kerk kan gaan 

ook al wil men graag de Heer daar in Zijn eenzaamheid troosten) 

‘Dit is lijden. 

172

Dit is offeren’ (24/08/2004). 

(De zegen door handoplegging van de priester) 

‘Zij moeten Mijn zegen met vertrouwen ontvangen. 

Voor velen zal hij die rust geven die ze nodig hebben. … 

Ik verlang ook offers zoals Ik van u verlang. 

En voor velen zal Mijn zegen een kracht zijn om verder te doen’ (24/08/2004). 

‘Doorheen de pijnen, doorheen het verdriet - met vallen en opstaan - 

komt men steeds dichter bij Mij. 

Doorheen alles te aanvaarden wat Ik u op uw weg zend 

én het met liefde te dragen, 

worden Wij steeds meer in liefde verenigd. 

De zo vele afwijzingen die Ik moet ondergaan, zijn groot. 

Mensen, priesters en kloosterlingen 

kunnen dit leven van lijden, pijnen en verdriet niet aan 

én gaan dan ook de verkeerde weg op. 

Ze vinden het te moeilijk de smalle weg naar de heiligheid te nemen. 

Ze vinden het te moeilijk zich te vernederen omwille van Mijn Naam, 

maar ze denken niet aan hun ziel, 

die zal moeten lijden omwille van hun tekortkomingen. 

Ik zeg u! 

Het is beter híer te lijden uit liefde, 

dan te lijden door Mijn Rechtvaardigheid, die voor velen zwaar zal zijn’ 

(29/08/2004). 

‘De onrust van de kinderen vloeit voort uit de onenigheid van de ouders. 

Dit is nu de oorzaak waar vele kinderen onder lijden! 

Kinderen leven in angst 

omwille van de haat, de hevige ruzies, die zij meemaken tussen hun ouders. 

Kinderen worden soms gedwongen te kiezen voor de een of voor de andere. 

Kinderen worden ook diep verwond. 

Ouders moeten beseffen 

dat kinderen liefde nodig hebben - genegenheid! - 

dat er vrede moet heersen in het gezin - verdraagzaamheid! - 

Maar ouders kiezen nu op de eerste plaats voor hun eigen belangen 

- Het ik-zijn krijgt de bovenhand! - 

willen alles gerealiseerd zien wat zijzelf verlangen, 

kunnen geen toegevingen meer doen naar elkaar toe én zo ontstaat onenigheid. 

Ouders moeten zichzelf veel kunnen ontzeggen 

omwille van hun kinderen, die liefde nodig hebben. 

Waar verdraagzaamheid is, waar vrede is, waar eenheid is tussen ouders, 

daar zal de liefde heersen. 

173

En zo kunnen kinderen opgroeien in een sfeer van liefde en eenheid’ 

(01/09/2004). 

‘Kinderen groeien vaak op in een goddeloos gezin, 

waar alles kan, waar alles mag, 

waar de waarden en de deugden van een christelijk gezin 

achterwege worden gelaten, 

waar de ouders geen belang meer hechten aan echte trouw, 

waar geen echte liefde meer is 

omdat men dé ware Liefde verworpen heeft met al haar deugden. 

Daarom is er zoveel leed in de gezinnen, vallen zoveel gezinnen uit elkaar 

én zullen kinderen altijd het slachtoffer blijven van de fouten, 

die hun ouders hebben begaan!’ (01/09/2004). 

‘Men moet ook strijden tegen de duivel, tegen de bekoringen’ (03/09/2004). 


‘Zo weinig die Mijn beker willen drinken!’ (05/09/2004). 


‘Ik kijk naar u. 

Ik ween. 

Ik lijd. 

Ik bemin. 



Ziet men dan de tekenen niet die Ik u geef? 

- O ongelukkige kinderen, die alles zelf willen oplossen! - 

Hoelang moet Ik nog geduld hebben? 

Hoeveel onrecht zal nog geschieden door uw afkeer van uw God, 

Die u alles heeft gegeven? 


Ik ween bittere tranen voor de zo vele onschuldigen. 

Ik ween bittere tranen voor de zo velen die verloren gaan. 

Ik lijd om het zo vele bloed dat vergoten wordt 

omwille van het kwaad dat mensen meer en meer toelaten. 

Hoe meer men zich van Mij verwijdert, hoe meer macht het kwade heeft! 

Waarom luistert men niet naar Mijn smeken, naar het smeken van Mijn Moeder? 

Zonder een terugkeer gaat deze wereld verloren. 

Alleen een terugkeer naar Mij zal uw redding zijn’ (06/09/2004). 

‘Dit is nog maar het begin! 

Dit is wat er gebeurt: oog om oog, tand om tand (1). 

174

Het geweld neemt toe én het zal alleen maar erger worden. 

Geweld lost men niet op met geweld (1)! 

Ik ben hier - Mijn kind! - voor u in het tabernakel 

én in ieder tabernakel over de hele wereld. 

Wanneer zal men Mij erkennen als hun God, als hun enige Redder? 

Ja, Ik, uw Redder! 

Wanneer zal een terugkeer komen naar Mijn barmhartig Hart? 

Wanneer zal men Mij beminnen? 

Wanneer zal men Mij aanbidden? 

Wanneer zal (men) inzien dat deze keten van aanbidding nodig is? … 

Wanneer zal men inzien dat zó alleen het kwaad kan overwonnen worden? 

Hoeveel geweld nog? 

Hoeveel gruwel nog? 

Hoeveel onschuldig bloed moet nog vloeien 

vooraleer gij allen - Mijn toegewijden, die Ik zo veel macht heb gegeven! - 

zult inzien dat gebed - massaal gebed! - nodig is om deze wereld te redden? 

Gij allen - Mijn toegewijden én kinderen! - draagt schuld 

om wat gebeurt op deze wereld! 

Verwerpt Mijn boodschappen verder én de ellende zal nog erger worden. 

Luistert naar Mijn Woorden én het zal uw redding zijn. 

Helpt mee deze wereld van het kwaad te redden. 

Want het kwaad kan niet op tegen het gebed! 

Daarom nogmaals! 

Bidt. 


Laat het kwaad niet overwinnen, maar overwint het zelf 

met het Kruis in uw handen, 

met Mijn Woorden - Woorden van Liefde! - 

met gebed - Veel gebed! - 

Én alles zal veranderen (2)!’ (09/09/2004). 

(1) Zie Mt. 5, 38-39: ‘Gij hebt gehoord dat er gezegd is: Oog om oog, tand om 

tand. Maar Ik zeg u geen weerstand te bieden aan het onrecht’ … 

(2) Wij kunnen misschien denken dat een uur aanbidding niet veel waarde heeft 

en niet veel zal veranderen. Maar elk uur bij de Heer kunnen wij vergelijken met 

een druppel die de dorst van de Heer naar liefde helpt lessen. 

Op het einde van ons leven zullen wij al onze uren van aanbidding kunnen 

aanbieden als even zo vele druppels in een beker. Dan zullen wij zien hoe vol 

deze beker is, hoeveel wij de Heer getroost hebben én hoeveel er veranderd is 

door ons gebed. 

‘Mijn kind! 

175

Het is zo dringend’ (10/09/2004). 

‘Deze wereld staat een grote catastrofe te wachten. 

Dat men de ernst daarvan inziet binnen de Kerk’ (10/09/2004). 

‘Men weze gewaarschuwd’ (10/09/2004). 


‘Bemin hen die het meest van Mij verwijderd zijn. 

Want zij hebben het meest Mijn Barmhartigheid nodig! 

Zij die leven naar Mijn Wil - in stilte, in overgave en nederigheid! - 

worden gezegend met vele genaden. 

Maar zíj 

die zich van Mij hebben afgekeerd, die hun eigen weg, hun eigen wil volgen, 

hebben het meest uw gebed, uw offers nodig. 

Bemin hen - Mijn kind! - ook al voelt gij de pijn 

omwille van wat ze Mij aandoen. 

Offer het op om hun ommekeer. 

Want Ik zeg u! 

Velen zullen terugkeren, zullen hun harten openen voor Mijn genaden, 

terwijl anderen blijven volharden in hun koppigheid. 



Ík zal Mijn Kerk redden! 

Wanneer alles lijkt verloren te zijn, 

zal Ik Mijn kracht tonen 

én zullen zíj die hoogmoedig weerstand hebben geboden, 

in alle nederigheid hun hoofd buigen 

voor Hem Die zij zolang hebben tegengewerkt. 

Het zijn moeilijke tijden voor hen, die een geestelijk leven leiden. 

Want nergens vinden zij de steun die zij nodig hebben 

door de onverschilligheid, de lauwheid van zo veel van Mijn toegewijden! 

Het is moeilijk om te blijven volharden. 

Omdat zij die door Mij gekozen werden, 

hén zelfs tegenwerken, die kiezen om zich geheel aan Mij te geven! 

Zoekt dan uw steun, uw kracht 

bij Mij, bij uw Moeder, bij de zo vele heiligen die u zullen helpen. 

Want velen weten wat het is: tegengewerkt worden! 

Kijkt naar hen op. 

Blijft volharden. 

Werkt aan uw innerlijke. 

Volgt níet de weg van de wereld, maar de Stem Die u zegt: “Volg Mij”. 

Ík ben uw Weg. 

Ik zal u leiden. 

Ik zal u troost geven, u liefde geven. 

176

Ik zal u leiden op de weg naar de heiligheid. 

Want er is nog veel plaats hier bij Mijn Vader! 

Geeft niet op. 


Leeft zuiver. 

Leeft rein. 

Leeft voor het welbehagen van Mijn Vader én Hij zal u rijkelijk belonen’ 

(20/09/2004). 

‘Er moeten nog zo veel priesters gered worden!’ (25/09/2004). 

‘De bekoringen zijn er om eraan te werken, om ze te overwinnen. 

Bekoringen zijn er om te kijken hoe standvastig gij zijt in het geloof. 

Want velen zijn bezweken onder de bekoringen, 

hadden de kracht niet om te strijden! 

En het is een strijd die blijft duren een leven lang! 

Daarom - Mijn kind! - geef niet toe aan de bekoring. 

Doe wat Ik van u verlang. 

Geef niet op te strijden tegen uw vijand. 

Want hij kent geen rust! 

Dit is voor u én voor al Mijn kinderen, 

die zich aan Mij toewijden in zelfopoffering!’ (28/09/2004). 


‘Word deelgenoot aan Mijn lijden. 

Aanvaard alles wat Ik u overzend van lijden’ (30/09/2004). 

(Ouders, die zich zorgen maken om hun kinderen en kleinkinderen) 

‘Zij moeten alles afgeven en bidden met vertrouwen’ (01/10/2004). 

‘Laat dit hart altijd een plaats zijn waar Ik kan rusten. 

Of Wij nu lang onderweg zijn of kort: welk verschil maakt het uit? 

Wij zijn toch samen. 

Is dat niet het belangrijkste?’ (08/10/2004). 

‘Maar weet na de dood komt de verrijzenis. 

Ik zal opstaan. 


Ik zal triomferen 

over allen die Mij geweld aandoen, 

over allen die Mij versmaden, 

over allen die Mij hadden weggewild van deze wereld. 

Ik zal in triomf terugkeren én oordelen over alle naties, over alle volkeren. 

177

En deze dag komt in zicht! 

Verheugt u. 

- Allen, die in Mij geloven, 

die opkijken naar het ware Licht, die dorsten naar het ware Leven! - 

Verheugt u. 

- Allen! - 

Want Mijn Rijk komt steeds naderbij! 

En alles en allen zal overwonnen worden: 

het geweld, de gruwel, de liefdeloosheid, de onrechtvaardigheid, 

de gulzigheid, de hebberigheid van zo velen, het egoïsme. 

De eigenliefde van zo velen zal verdwijnen. 

Én de Liefde - de echte Liefde - zal over dit alles triomferen. 

Daarom - Mijn kind! - verheug u. 

Ik zal wederkomen in al Mijn heerlijkheid, in al Mijn glorie 

en dan zal Ik zeggen: “Zalig de zuiveren van geest!” 

Want zíj zullen Mij kunnen aanschouwen! 

Weet - Mijn kind! - na de dood komt de verrijzenis. 

Wel! 

De wereld is zo goed als dood. 

Waar geen liefde meer is, is men dood. 

De mens heeft zichzelf vernietigd. 

Maar Ik zal terugkeren. 

Dat zal Mijn verrijzenis zijn, Mijn glorie! 


Ik zegen u. 



Het is goed u hier te hebben, samen met Mij te wenen 

én eens zullen Wij samen in vreugde zijn, waar gij zo naar verlangt’ 

(09/10/2004). 

‘Het is een kleine groep van mensen. 

Biddende mensen! 

Mensen, die alles willen opofferen 

om enkel en alleen nog Mij te volgen, Mijn Wil te volbrengen! 

Alleen met hen kan ik werken, kan Ik Mijn genaden geven, 

als zij zich ontdoen van hun wereldse genoegens en verlangens. 

Met zulke mensen kan Ik Mijn Werk verrichten. 

Met hen zal Mijn Werk volkomen worden. 

Met hen zal ook het Onbevlekt Hart van Mijn Moeder triomferen. 

Maar jammer - Mijn kind! - vind Ik veel te weinig mensen, 

die nog zo willen leven. 

Velen zouden wel willen, maar het valt hen te hard deze wereld te verlaten. 

178

Velen hebben de moed niet en geven op én vaak blijven zij achter in tweestrijd’ 

(12/10/2004). 

(Soms worden mensen getroffen door een tegenslag, waardoor zij de indruk 

krijgen geïsoleerd te zijn. Dit heeft zijn bedoeling: ) 

‘om daarna nog sterker naar voor te kunnen komen’ (15/10/2004). 

‘Breng Mij lof, eerbetuigingen en dankbaarheid. 

Ik krijg ze zo weinig’ (17/10/2004). 

‘Zo weinig die Mij echt beminnen! 

Er is zoveel schijn, zoveel uiterlijk bij de mensen. 

Het ontbreekt aan zoveel nederigheid bij de mensen, 

waardoor ze Mij meer beledigen dan beminnen’ (17/10/2004). 


‘Bedenk van waar je komt, Mijn kind!’ 

(om te groeien in nederigheid) (26/10/2004). 

‘Ge kunt niet huwen om te huwen’ (29/10/2004). 

‘Het lichaam wordt geheiligd voor hen, 

die Mij (in de Heilige Communie) ontvangen in een open en zuivere ziel, 

die Mij ontvangen in staat van genade, van liefde en overgave’ (01/11/2004). 

‘Mijn Hart wordt meer geraakt door woorden, 

dan men Mij heeft gefolterd door de beulen. 

Weet - Mijn kind! - dat woorden hard kunnen overkomen. 

Dat is ook zo voor Mijn Allerheiligste Hart, Dat alleen Liefde is 

én de Liefde wordt geraakt met harde taal. 

Daarom - Mijn kind! - lijd Ik meer door woorden 

dan door lichamelijke folteringen. 

Telkens men Mij ontkent, wordt Mijn Hart doorboord. 

Telkens men Mij vernedert en bespot, wordt Mijn Hart verscheurd door smarten. 

Telkens men Mij oneerbiedig behandelt, wordt Mijn Hart verpletterd. 

De pijnen - Mijn kind! - zijn ondraaglijk. 

Breng daarom eerherstel aan Mijn arm Hart. 

Blijf uw woorden van liefde herhalen, die Mij zoveel troost geven. 

Blijf smeken om de redding van de zo vele priesters en Godgewijden, 

die Mijn Hart zo diep verwonden 

door hun afwijzing, hun hoogmoed, hun eigen weg die zij gekozen hebben. 

In plaats van Míj te volgen, 

zijn ze de weg van de wereld ingegaan, 

willigen zij de wil van de mensen in, maar niet Míjn Wil! 

179

Dit arme Hart lijdt zonder ophouden 

en toch kan Ik niet nalaten u Mijn Liefde te geven. 

Kon je maar een klein beetje beseffen hoe Ik u bemin 

én Mijn Liefde beantwoorden! 

Dán zou deze wereld veranderen. 

Er zou vrede komen, verdraagzaamheid, gerechtigheid. 

Want dit alles is Liefde! 

Liefde overwint alles - Mijn kind! - vergeet dit nooit. 

Én de Liefde zál overwinnen! 

Ondanks alles zál de Liefde overwinnen!’ (05/11/2004). 

‘Zij lopen Mij (de Eucharistische Heer in het tabernakel) voorbij 

alsof Ík er niet ben’ (06/11/2004). 

‘… 

Allen vragen om genezing - Ik weet dat ge wilt genezen! - 

maar niemand die verlangt om naar Mij te komen. 

Deze wereld is één grote ellende en lijden 

én toch verlangen ze niet naar hun Vader en Moeder, 

Die hen de Eeuwige Vrede en Vreugde willen geven’ (07/11/2004). 

‘… 

Zo zijn er nu velen. 

Ze hebben het anders geleerd, maar zijn van de waarden afgekeerd. 

Ik weet het! 

Ze kijken op naar Mijn toegewijden én zien niet altijd het goede voorbeeld. 

Maar daarom wil het nog niet zeggen 

dat ze het kwade moeten volgen én het goede achterwege laten. 

Velen hebben eerbied geleerd, 

maar zijn nu bang het te tonen tegenover anderen, 

bang om uitgelachen te worden, vernederd te worden, 

terwijl men daardoor niets anders doet dan Mij vernederen. 

Bid. 



Laat heel uw leven één gebed zijn, één eerherstel 

om goed te maken wat zoveel anderen verwaarlozen’ (13/11/2004). 

‘Ik kan niet lang voor u verborgen blijven. 


Mijn Hart breekt 

u te horen smeken om Mijn Liefde, om Mijn Barmhartigheid 

voor al Mijn toegewijden, die Mij zoveel leed bezorgen. 

180

Ik weet wat gij verlangt: dat men Mij meer en meer bemint. 

Het breekt uw hart 

te weten hoeveel Ík lijd omwille van hen, die Ik gekozen heb. 

Maar heb geduld, zoals Ik ook geduld heb met hen. 

Het heeft zijn tijd nodig de zo velen die afgedwaald zijn, 

terug te brengen naar hun ware toedracht, 

hun ware roeping opnieuw te beleven. 

Het heeft tijd nodig dat ze moeten inzien op de eerste plaats 

Mij boven alles te plaatsen, 

Mij - uw God - boven alles te beminnen. 


Velen van Mijn toegewijden weten niet meer wat het is 

God boven alles te beminnen. 

Ze hebben te veel zichzelf lief 

én verkiezen de liefde van de wereld boven Mijn Liefde’ (15/11/2004). 

‘Gij hebt het (lijden voor de priesters) gevraagd. 

Ik heb het u gegeven’ (21/11/2004). 

‘… 

Laat Mij uw Koning blijven. 


Maak het uzelf niet zo moeilijk. 

Voor velen ben Ik geen Koning 

én voor velen van Mijn toegewijden ben Ik nog Koning, 

maar zonder bevoegdheid. 

Een Koning, Die men aan de kant heeft gezet, Die geen inspraak meer heeft! 

Velen hebben hun eigen ideeën uitgewerkt en naar voor gebracht. 

En men wil dat mensen dit alles volgen en goedkeuren. 


Ik ben Koning. 

Ik ben in de wereld gekomen voor u - Mijn kinderen! - én Ik zal terugkomen. 

En men zal Mij vereren als de ene, ware Koning van hemel en aarde. 

En men zal Mijn Almacht zien. 

En allen zullen voor Mij neerbuigen 

én zullen Mij aanbidden als de ene, ware Koning' 

(21/11/2004: Feest van Christus, Koning van het heelal). 

‘Beproeving, bekoring, test, offer, liefde’ (28/11/2004). 

‘Beproeving: lijden. 

Bekoring: strijden tegen de bekoring. 

Test: volharden. 

Offer: lijden opofferen. 

181

Liefde: hoe groot is uw liefde voor Mij?’ (28/11/2004). 

‘Gij wordt zwaar op de proef gesteld. 



Ik heb deze offers nodig’ (01/12/2004). 


‘Dit is Mijn Lichaam voor u gegeven. 

Geef u aan Mij’ (02/12/2004). 

‘Ik ween, Mijn kind!’ (06/12/2004). 

‘Ik ween. 


Ik ween in stilte, in het verborgene, in het tabernakel. 

Niemand die Mijn tranen ziet. 

Niemand die Mijn smeken hoort. 

De onverschilligheid, de lauwheid van Mijn toegewijden is zo groot. 

Hun harten blijven gesloten voor elk Woord, dat Ik tot hen richt. 

De wereldse machten hebben hen in de greep 

én de meesten beseffen niet hoe ver ze afgedwaald zijn. 

Ik ben en blijf een Verworpene, 

Die men eert met de lippen, maar niet met het hart. 

Dáár is er geen plaats voor Mij! 

Hun liefde is verkoeld voor Mij. 

Ik ween. 


Er is nog altijd geen plaats voor Mij 

én waar Ik ben laten ze Mij alleen in onverschilligheid. 

Mijn huis is een verlaten huis! 

Hoe zullen ze Mij begroeten op Mijn geboortedag? 

Met eerbied, gebed, nederigheid 

of hoogmoedig én alle lof en eer voor zichzelf? 

Ik ween én blijf wenen - Mijn kind! - voor hen, 

die door de hoogmoed verder afdwalen, 

door ongehoorzaamheid, door lauwheid en onverschilligheid. 

En Ik zoek liefde en troost bij Mijn kinderen, 

die alles geven, alles doen om Mij te troosten, 

die Mij hun hart, hun leven hebben gegeven. 

Zíj zullen redding zijn voor Mijn toegewijden, 

ook al is er nog een lange weg af te leggen! 

Zij zijn Míjn troost én hún redding!’ (06/12/2004). 

182

‘Ze moeten heropgevoed worden tot volwaardige priesters. 

Maar er zal nog eerst veel pijn en lijden nodig zijn, 

vooraleer ze tot het besef komen dat ze afgedwaald zijn 

van hun trouw aan hun God, 

vooraleer ze beseffen dat ze niet meer Mijn Wil volbrengen, 

maar de mensen volgen in alles wat zij verlangen, 

vooraleer ze beseffen dat ze zelf weer voorbeeld moeten worden 

van eerbied, gebed en overgave. 

- Maar dát vind Ik nog weinig bij Mijn priesters: gebed, eerbied en overgave! - 

Ze hebben zich nu overgegeven aan de driften van deze wereld 

én denken te moeten meegaan met deze tijd. 



Ik ben niet veranderd. 

Ik ben en blijf zoals Ik altijd ben geweest én zal blijven: 

heilig, eeuwig, barmhartig, Liefde, rechtvaardig. 

Én dat alles zal Ik laten gelden wanneer Mijn dag gekomen is. 

Zalig zíj die nú luisteren naar Mijn Woorden! 

Dit zal hun redding zijn!’ (18/12/2004). 


‘Bemin Hem. 


Bemin Mijn Zoon met een steeds vuriger liefde. 

Want Hij lijdt omwille van de harteloosheid van deze wereld, 

de ondankbaarheid, de onverschilligheid van Zijn toegewijden! 

Vele harten blijven gesloten ook nu nog. 

Er is nog altijd geen plaats voor Mijn Zoon. 

En Ik ga nog altijd op zoek naar Mijn kinderen, 

die hun harten, hun leven willen geven, 

die plaats maken, die tijd maken, 

die Hem op de eerste plaats boven alles beminnen. 

Bemin Hem. 


Mijn Zoon is alleen Liefde. 

En deze wereld is een open wonde geworden, 

omdat de Liefde niet aanvaard wordt, maar verworpen wordt, 

omdat de Liefde niet bemind wordt, maar tegengewerkt wordt. 

Bemin Hem. 


Laat - gij allen, die uw hart hebt gegeven! - Hem voelen 

dat gij er zijt in al Zijn eenzaamheid - Zijn lijden! - 

die nooit opgehouden is in deze wereld. 

183

Geeft Hem liefde. 

Maakt tijd voor Hem. 

Maar bemint Mijn Zoon met een liefde én een dankbaarheid. 

Want dat alles heeft Hij zo nodig!’ (20/12/2004). 


‘Dit is Míjn Lichaam’ (24/12/2004). 

‘Ik leg Mijn hand op uw hoofd (1), maar gij voelt Mij niet. 

Ik kijk naar u (2), maar gij ziet Mij niet. 

Ik hoor uw smeken. 

Ik zie uw tranen, uw verzuchtingen. 



Ik ben en blijf bij u. 

Het is geen onverschilligheid van uwentwege, 

maar kleine momenten van dorheid, 

die u steeds intenser doen verlangen naar Mijn Liefde! 

Ik geef u Mijn Liefde - Mijn kind! - in de mate dat gij het aankunt. 

Gij zijt hier, rustend in Mijn armen iedere dag opnieuw. 

Dan omhels Ik u. 

Dan geef Ik u die tederheid - waar gij zo naar verlangt! - 

die hemelse tederheid - die geen mens kan geven! - 

Dit zijn nu momenten van dorheid. 

Daardoor groeit gij in de Liefde. 


Alleen zo komt gij steeds dichter naar Mij toe. 

En Ík blijf u steeds vasthouden, ook al voelt gij het niet. 

Ik ben hier voor u, Mijn vertroosting, die gíj zijt!’ (28/12/2004). 

(1) Als de priester de zegen geeft via handoplegging, dan worden die handen de 

handen van de Heer 

(2) Vanuit het tabernakel kijkt de Heer met Zijn liefdevolle blik naar ons. 

184

2005 

‘Dat Ik zielen zoek 

die Mij willen vertroosten 

door eerherstel, 

door van hun tijd te geven 

om bij Mij te zijn’ … 

(17/06/2005) 

‘offerzielen’ 

(29/06/2005) 

‘Het grootste offer van u allen is: 

uw aanbidding, 

bij Mij te zijn’ 

(13/10/2005) 

185

JMJP 

2005 


‘Gij zijt de geroepenen van deze tijd. 

Treedt binnen in de Liefde van Mijn Onbevlekt Hart. 

Vertrouwt u toe aan de Barmhartige Liefde, Die oneindig is. 

Laat Mij u leiden. 


Geeft uw leven in Mijn handen. 

Vertrouwt alles aan Mij toe: uw vreugden, uw zorgen, uw pijnen 

én laten Wij samen bidden 

voor al uw noden, maar vooral voor de noden van deze wereld. 

De wereld werd één grote puinhoop én toch komt men niet tot inkeer. 

Men dwaalt verder af. 

Men beseft niet 

dat de Schepper - de Heer, onze God - over alles macht heeft, 

dat Hij alles leidt. 

Bidt - Mijn kinderen! - om erger te voorkomen. 

Komt tot het besef dat gij niets zijt en niets kunt doen 

- gij allen samen, kinderen van deze wereld! - 

tegen een oneindige God, Die ondanks alles u blijft beminnen. 

Luistert naar Mij, uw Moeder, Die u wil helpen. 


Ik wil u allen brengen naar die Barmhartige Liefde, Die Mijn Zoon is. 

Wijst Ons niet meer af. 

Het is genoeg geweest! 

Blijft bidden zonder ophouden. 

Smeekt om barmhartigheid. 

Want jullie weten niet 

hoe ver ge afgedwaald zijt, hoe dicht ge bij de afgrond gekomen zijt! 

Ik vraag u nogmaals, als uw Moeder! 

Bidt. 


Bidt zonder ophouden’ (01/01/2005: Feest van Maria, de Moeder van God). 


‘… 


186

Veel lichamelijk lijden komt voort van het geestelijk lijden. 

Vele mensen beseffen dat niet én gaan naar de verkeerde dokter. 

De ziel is veel zieker dan het lichaam 

én heeft nood aan geestelijke steun en leiding’ (05/01/2005). 


Vele zielen lijden omwille van de onverschilligheid in hun geloof. 

Velen zeggen te geloven in die ene, ware God, 

maar lopen zoveel afgoden achterna. 

Zij zijn misleid, zijn verdwaald én weten soms niet meer welke weg op te gaan. 

Velen dobberen rond 

en geraken niet meer uit de cirkel, die hen verwart tussen geloof en ongeloof. 

Daardoor geraken mensen ontredderd, worden geestelijk ziek 

én vinden niet de geestelijke steun, die zij nodig hebben. 

Dit is wat er nu gebeurt, Mijn kind!’ (05/01/2005). 

‘Het is belangrijk 

Mij (in de Heilige Communie) in staat van genade en zuiverheid te ontvangen. 

Hoe kan men Mij ontvangen in staat van genade, 

als men zonder eerbied voor Mij komt, 

in onverschilligheid - zonder liefde! - 

in staat van hoogmoed én onzuiverheid zowel naar ziel en lichaam? 

Men kan zich niets meer ontzeggen 

om Mij - uw Koning, uw Redder! - te ontvangen. 

Wat is nu nog eerbied voor Mij? 

Men heeft alles toegelaten. 

Ik kan alleen maar lijdzaam alles ondergaan de vernederingen te aanvaarden! 


De onverschilligheid is zo groot. 

Ook van Mijn toegewijden, 

die zelfs te laks geworden zijn om Mij zelf aan de mensen te geven, 

terwijl zíj alleen “gezegende” handen hebben om dit te doen! 

Ik ben geduldig. 


Ik ben verdraagzaam. 


Alleen zó kan Ik het uithouden hier onder u te verblijven 

in een zee van smarten en pijnen. 

En men gaat steeds verder. 

Ze houden niet op Mij te beledigen. 

Men denkt er zelfs niet aan 

terug te keren naar de waarde van het eerbiedig om te gaan met hun Redder. 

Men blijft Mij slaan, Mij bespuwen zonder einde. 


187

Dit is wat er gebeurt binnen Mijn Kerk, onder Mijn kinderen, Mijn toegewijden. 

Ik smacht naar liefde - Mijn kinderen! - naar eerbied, naar eerherstel, 

maar Ik krijg het niet. 

Ik blijf wachten. 

Ik blijf geduldig. 

Ik ben en blijf Liefde ondanks alles. 

Ik bemin u, wachtend op uw wederliefde’ (08/01/2005). 

‘Mijn smeken is de armoede van deze wereld. 

Het vele geweld, de gruwel - alles wat er gebeurt - 

vraagt om bekering, om gebed. 

Gebed - Mijn kind! - én Ik krijg het niet! 

Mijn tranen zijn de tranen van de zo vele slachtoffers van alle geweld, 

natuurgeweld én alles wat er nog bij komt. 

Bid - Mijn kind! - om … de bekering van Mijn toegewijden. 

Dat zal een eerste stap zijn naar de ommekeer, dat het kwaad zal overwinnen’ 

(08/01/2005). 

‘Ik heb u nodig, Mijn vertroosting!’ (08/01/2005). 

‘Iedere priester heeft de genade gekregen om te zegenen. … 

En hoe meer hij in verbondenheid leeft met Mij, 

hoe sterker hij (de zegen) zal worden’ (14/01/2005). 

(Iedere priester kan nog meer in verbondenheid met de Heer leven) 

‘door alles wat hij doet 

- iedere daad, iedere stap die hij doet, ieder woord dat hij zegt - 

het samen met Mij te doen. 

Zoals Ik ook van u verlang!’ (14/01/2005). 

‘Voor Mij staat er niets tussen Ons. 

- O, Mijn kleine beminde ziel! - 

Moest gij weten hoeveel Ik u bemin’ (15/01/2005). 


‘Ik werd verbrijzeld’ (21/01/2005). 

‘Wilt gíj Mij niet méér beminnen?’ (26/01/2005). 

‘Ik wil u brengen naar een steeds grotere volmaaktheid. 

Wat Ik niet meer vind bij Mijn toegewijden! 

In zo vele kloosters en gemeenschappen 

- zij die gekozen hebben voor Mij te leven, Mij alleen te dienen! - 

vind Ik niet meer de liefde, de overgave, waarmee ze zich aan Mij willen geven. 

Daarom verlang Ik 

188

van u én Mijn kinderen, 

die zich volledig aan Mij toewijden, zich offeren voor Mij, 

te brengen naar een steeds grotere volmaaktheid 

én dat met lijden en offers, met bekoringen waartegen men moet strijden. 

Want weet - Mijn kind! - uw tegenstander is sluw 

en slaat toe, wanneer gij het niet verwacht! 

Laat dit u niet van streek maken. 

Maar ga verder uw liefde te geven, uw offers te brengen. 

Hoe klein ze ook zijn, alles met liefde! 

Dáár vermag hij niets tegen! 

En het troost Mijn zo verwonde Hart, voor al het leed dat Mij wordt aangedaan: 

niet bemind te worden door Mijn toegewijden, 

die zichzelf meer beminnen, zichzelf veel belangrijker vinden dan Mij, 

die enkel en alleen verlangen geprezen en gewaardeerd te worden 

hier op deze wereld. 

Ik zeg u! 

Zij zullen zwaar opzien naar Hem, Die zal oordelen 

over Mijn Liefde, Die niet werd beantwoord met hun liefde, met hun daden. 

Ik weet - Mijn kind! - Ik lijk hard, maar weet Ik ben zeer zachtmoedig. 

Want gij weet niet welk onrecht Mij iedere dag wordt aangedaan! 

Bid. 


Bid veel voor … uw priesters. 

Want velen weten niet meer wat bidden is 

én het gebed heeft zoveel kracht, zoveel waarde! 

Bid voor hen. 

Opdat ook zij weer tot het innerlijke terugkeren én Mij dáár vinden, 

waar Ik op hen wacht!’ (26/01/2005). 

‘… 

Kijk naar uw priesters. 

Zie hoe velen het opgeven, hoe velen de wereld ingaan, 

hoe velen niet genoeg werden opgeleid om volwaardig priester te worden. 

Kijk naar uw priesters. 

Kijk naar hen, die leven en werken naar Mijn Wil. 

Zíj zullen de resultaten zijn van Mijn overwinning! 

Zulke priesters heb Ik nodig. 

Die Mijn Wil volbrengen, niet de wil van de mensen. 

Geen priesters die eer en glorie zoeken bij de mensen, 

maar Míjn eer, Míjn glorie! 

Die Mij gehoorzamen. 

Gehoorzaam aan de Kerk, aan de paus! 

Dit zal Mijn Kerk helpen. 

189

Biddende priesters, die voorbeeld zijn voor de zielen. 

Want alleen door en met het gebed zal de overwinning komen! 

… 

Kijk op naar Hem, Die gij trouw hebt beloofd. 

Wees niet bang voor de vernedering. 

Want het is níet voor de wereld 

dat gij verantwoordelijkheid moet afleggen, maar voor Míj! … 

Richt uw leven op Mij alleen. 

Op Mij! 

Zo zult gij díe kracht krijgen Mijn Wil te volbrengen … 

Stel Mij niet teleur. … 

Mijn Kerk lijdt. 

Ja! 

Maar veel kan veranderen door gebed, door gehoorzaamheid, door offers. 


Volg Mij. 

Enkel en alleen Mij! 

Én Ik zal u kracht en sterkte geven - samen met Mijn Moeder! - om u te helpen’ 

(26/01/2005). 

(Kiezen om trouw te blijven aan de aanbidding, ondanks negatieve kritiek) 

‘Dit is het offer van de aanbidding’ … (11/02/2005). 

‘Men blijft trouw in goede en kwade dagen’ ... (12/02/2005). 

(De kloosterlingen) 

‘Ze zijn hard, koud en onverschillig’ (13/02/2005). 

‘Ze hebben alle tijd om bij Mij te zijn, Mij te aanbidden, Mij te troosten, 

Mij te beminnen, Mij hun liefde te geven, 

maar Ik krijg het niet, zelfs geen dankbaarheid. 

Én het is in zoveel plaatsen, kloosters en gemeenschappen’ (13/02/2005). 

‘Mijn Kerk zal nooit gered worden zoals ze nu bezig zijn. 

Hoe meer ze naar de mensen toetrekken, hoe meer ze zich verwijderen van Mij. 

Ik sta niet meer centraal in hun leven! 

Ze beseffen niet dat Ik een beminnende God ben, maar ook een lijdende God, 

Die nog altijd vraagt en verlangt naar liefde, naar eerbied, maar het niet krijgt. 

Ik offer Mij iedere dag opnieuw op voor ieder van u, 

maar ze verbannen alles naar de achtergrond 

en maken van alles een show, alsof Ík niet meer lijd. 


Gíj beseft hoeveel Ik lijd. 

Soms laat Ik u voelen welke pijnen Ik onderga. 

190

Ik vraag u! 

Bid. 



Laat uw leven niets anders zijn dan gebed, 

eerherstel voor alles wat men Mij iedere dag opnieuw aandoet. 

De vernederingen, die Ik in Mijn eigen Kerk moet ondergaan, 

zijn verschrikkelijk. 

Ze beseffen niet hoe ver ze zich van Mij hebben verwijderd. 

En zolang ze het niet beseffen, 

kan er geen verandering komen én blijft men Mij onteren’ (15/02/2005). 

‘Alles gebeurt met vallen en opstaan. 

… de moed niet opgeven. 

Verder doen in gebed en vertrouwen’ (18/02/2005). 

(Paus Johannes Paulus II: 1978-2005) 

‘Mijn opvolger! 

Hij wordt hier zo weinig nagevolgd. 

Hij heeft grote werken geschreven, maar worden hier zo weinig gewaardeerd. 

Men zou veel kunnen bijleren. 

Want het meeste is men hier verleerd’ (19/02/2005). 


‘Mijn Zoon lijdt omwille van de hardheid van de mensen’ (25/02/2005). 

(De zeebeving van 26/12/2004) 

‘Dit was maar een voorproefje. 

Er zullen nog veel ergere dingen gebeuren. 

Lees de Apocalyps. 

De voorzegde profetieën zullen waarheid worden, 

ook al worden ze door zo velen verworpen. 

Mijn Woord, Mijn Wet, Mijn Wil! 

Alles zal gebeuren - Mijn kind! - zoals voorspeld is. 

Maar wees niet bedroefd. 

Laat geen onrust uw hart verstoren. 

Ik heb dit hart zo nodig, díe vertroosting, die gíj zijt 

én die Ik zo weinig nog vind bij Mijn toegewijden, Mijn uitverkorenen’ 

(28/02/2005). 

‘Ook gij zijt Mijn uitverkorene! 

Ik heb u uitgekozen uit zo vele van Mijn kinderen. … 

Ik heb u gevormd tot wat gij nu zijt met veel geduld, met Liefde. 

191


Het was niet gemakkelijk u tot hier te brengen. 

En zo heb Ik ook geduld met Mijn uitverkorenen 

hen terug te brengen naar hun ware roeping, hun ware taak als herder. 

Het is niet gemakkelijk 

Mijn uitverkorenen, die verslaafd zijn geworden aan deze wereld, 

terug te brengen in een leven 

van overgave, van onthechting, van gehoorzaamheid, van zelfopoffering. 

Ze hebben het veel moeilijker - Mijn kind! - 

dan vele van Mijn kinderen, die afgedwaald zijn. 

Mochten zij de genade vinden zich te richten tot Mij 

- in een vurig gebed, in een onophoudelijk gebed! - 

zou hun leven veranderen, 

zouden zij alles aankunnen van wat Ik van hen verwacht’ (02/03/2005). 

‘Ik bemin u, Mijn kind!’ (02/03/2005). 

‘Weet - Mijn kind! - dat Ík u nooit verlaat’ (04/03/2005). 

‘Men schrijft veel over de Eucharistie, maar men beleeft Het niet zoals het moet. 

Ik ben voor velen een voorwerp van spot en tweestrijd. 

Men beseft Mijn Heiligheid niet meer. 

Men beseft niet meer dat Ík de Zoon van de Allerhoogste ben, 

Die hier te midden onder u kom, Die lijd nog iedere dag. 

Mijn Kruisoffer wordt herhaald op mystieke wijze. 

Ik lijd - Mijn kind! - te moeten komen in zoveel zondige handen. 

Ik blijf een voorwerp van spot en vernederingen in zo vele kerken, 

die Mijn huis zijn, maar nu meer lijken op theaters, op concertgebouwen. 

Én daar moet Ik wonen! 

Ik ween - Mijn kind! - bittere tranen 

voor de manier waarop ze Mij aan de mensen geven, 

voor de manier waarop ze Mij ontvangen. 

Ik ween. 


Men denkt niet meer aan Mij. 

Ik ben een Gekruisigde én blijf een Gekruisigde. 

En men schrijft er zoveel over, maar Ík zie geen verandering. 


Het doet Mij deugd te mogen binnengaan in zielen, 

die streven naar zuiverheid, naar volmaaktheid 

én die Mij met eerbied en nederigheid ontvangen’ (09/03/2005). 

(De kloosterlingen) 

192

‘Ze lopen van Mij weg’ (13/03/2005). 


‘Deze wereld is één grote modderpoel geworden van zonde. 

Het is als een moeras, waarin men steeds verder wegdrijft. 

En velen hebben niets 

om zich vast te grijpen én zich terug te trekken naar de vaste grond. 

Dit is het nu 

waarin vele mensen in leven - in het moeras van de zonde! - 

én kunnen niet meer terug, 

omdat zo weinig nog die reddende hand zijn om hen terug te brengen. 

Men leeft nu in het oppervlakkige. 

Men heeft geen vaste grond meer waarop men staat. 

Velen leven in een hopeloze situatie én vinden niet meer de weg, 

die naar het vaste leidt, 

die hen helpt te redden uit het moeras, 

die hen helpt zich te bevrijden van de modder die aan hen kleeft. 

Waar zijn Mijn toegewijden, die spreken over Mijn Barmhartigheid, 

over Mijn Liefde, over de redding van hun zielen? 

Waar zijn Mijn kloosterlingen, die bidden 

voor de redding van deze wereld, 

voor de redding van zij, die vergaan in het moeras? 

Hoeveel zullen in het moeras blijven, die hadden kunnen gered worden?’ 

(15/03/2005). 

‘Aan alle kloosterlingen zeg Ik dit! 

Trekt niet de wereld in. 

Leeft niet in deze wereld, maar bidt voor deze wereld. 

Gij behoort aan Míj toe. 

En Ik vraag u! 

Bidt. 

Bidt zonder ophouden. 

Richt uw leven geheel naar Mij, naar het Hemelse, niet naar de wereld. 

Want deze wereld is vergankelijk, Ík ben het Eeuwige! 

Weest trouw aan uw geloften’ (16/03/2005). 


‘Blijf bij Mij. 

Blijf bij Mij, samen bij het Kruis van Mijn Zoon. 

Laat Hem voelen dat ook gij Hem niet in de steek laat. 

Toen hebben Zijn leerlingen Hem alleen gelaten, behalve die ene! 

Zo is het ook nu nog. 

193

Zo velen van Zijn toegewijden laten Hem alleen. 

Hun liefde is bekoeld. 

Echte, ware liefde is 

trouw, gehoorzaamheid, overgave, offer, zelfverloochening, nederigheid. 

Dit is echte, ware liefde. 

Maar waar vind Ik dit nog bij hen, 

die Mijn Zoon hebben trouw beloofd, 

die een huwelijk zijn aangegaan met Mijn Zoon? 

Hoe lijdt dit arme Hart, Dat steeds opnieuw wordt doorboord 

te zien hoe weinig Mijn Zoon wordt bemind! 

- Mijn kind! - … 

Bid voor hen zonder ophouden. 

Gij kunt nog meer intenser verbonden leven met Mijn Zoon. 

Ik zal u helpen! 

Bid terwijl gij werkt. 

Breng eerherstel zoveel gij kunt. 

Laat heel uw leven zijn als een offer van eerherstel voor Mijn Zoon. 

Want dát is Zíjn troost, die Hij nog zo weinig vindt! 

Bemin Hem - Mijn kind! - met uw aanwezigheid, met uw trouw, 

met uw leven als offergave’ (23/03/2005: woensdag in de Goede Week). 

‘Ze moeten bidden! 

Moeders moeten bidden voor hun kinderen, offeren voor hun kinderen 

- Zoals ook Míjn Moeder steeds heeft gedaan voor Míj én mét Mij! 

Bidden en offeren: dat zal hun kinderen ten goede komen! - 

én geduld hebben met hun kinderen, zoals Ík geduld heb met al Mijn kinderen. 

Moeders moeten leren opnieuw hun kinderen te beminnen. 

Er is zo weinig echte liefde onder elkaar! 

Zeg dit tegen uw priester. 

Liefde! 

Geduld! 

Offer en gebed! 

Veel gebed!’ (27/03/2005). 

‘Doen zoals Mijn apostelen (1). 

Het stof van hun schoenen stampen (2), maar geen haat koesteren. 

Alleen woorden van vergeving! 

Want dit kan bekering betekenen!’ (28/03/2005). 

(1) Deze boodschap is een antwoord op de vraag: ‘Wat moeten wij doen, als 

mensen onze eerste stap naar verzoening en vrede niet willen beantwoorden?’ 

194

(2) Zie Mt. 10, 12-14: ‘Wanneer ge dat huis binnentreedt, brengt het uw 

vredegroet; en wanneer het die waard is, moge uw vrede over dat huis komen, 

maar wanneer het die niet waard is, dan kere uw vrede tot u terug. 

Als men u ergens niet ontvangt en niet naar uw woorden luistert, 

verlaat dan dat huis of die stad en schudt het stof van uw voeten.’ Zie ook 

Mc. 6, 10-11; Lc. 9, 5. 

(De vrouwen in de Kerk) 

‘Dit is een doorn in Mijn oog’ (06/04/2005). 

(Niet gewijde mensen die de Heilige Communie uitdelen, terwijl een priester 

aanwezig is) 

‘Zij schenden zo het priesterschap. 

Het zijn vernederingen 

voor Mij én voor de priesters, die nog leven zoals Ik het wil’ (10/04/2005). 

‘Bid. … 

Bid meer, met meer overtuiging. 

Weet dat het gebed de enige redding zal zijn van Mijn Kerk. 

Weet dat het gebed alles kan overwinnen - het kwaad, het onrecht! - 

dat het gebed de redding zal zijn van Mijn priesters, 

die Ik nodig heb om Mijn kinderen naar Mij terug te brengen. 

Zonder Mijn herders lopen zo velen verloren. 

Maar als de herders verkeerd lopen, 

hoe kunnen Mijn schapen dan gered worden? … 


Bid meer. … 

Is het dan zo moeilijk 

om wat meer tijd aan Mij te geven, om in stilte bij Mij te zijn? 

Kom bij Mij én Ik zal u zeggen hoe Mijn Kerk zal heropbloeien. 

Niet zoals gij nu bezig zijt. 

Dit is de verkeerde weg! 

Niet zoals de mensen het willen met hún eigen visie, 

die denken dat het zal beter gaan. 

Neen! 

Alleen door naar Mij te komen! 

Ik ben dé Redding én niemand kan zonder Mij. 

Wie alleen wil varen, zal verloren varen. 

Wie met Mij wil varen, zal zijn einddoel bereiken. 

Bid … voor uw priesters, voor het welzijn van Mijn Kerk’ (15/04/2005). 

‘Men zal nog meer in verzet komen binnen Mijn Kerk. 

Nog meer afvalligen zullen er komen, nog meer in opstand tegen Mijn Wil in. 

195

Nog meer die zich zullen keren tegen het Onbevlekt Hart van Mijn Moeder. 

De strijd en het verzet zal nog heviger worden. 

Mijn Kerk wacht nog meer lijden. 


Zo velen zullen verloren gaan. 

Zo velen zullen zich laten misleiden. 

Zo velen zijn gedreven door de hoogmoed én sleuren anderen met zich mee. 

Maar weet - Mijn kind! - dit zal niet blijven duren. 

Het kwade - hoe ver het ook doorgedrongen is in Mijn Kerk!kan 

niet op tegen het goede. 

- Het gebed van de zo velen, 

die trouw zijn gebleven aan de waarde van Mijn Kerk! - 

Het kwade kan niet op tegen de nederigheid. 

- De velen, die zich in alle nederigheid aan Mij hebben gegeven, 

in trouw en gehoorzaamheid! - 

Ik zeg u! 

Mijn Kerk zal triomferen zoals Ík het wens en wil, 

samen met de nederigheid van Mijn Moeder. 

Want de nederigheid is de grootste deugd, die het kwaad overwint! 

En Mijn tegenstander weet dat hij nooit zal overwinnen. 

Maar spijtig te moeten zien hoe velen verloren gaan, 

gedreven door hoogmoed, zich te willen verheffen tegen Mijn Wil in’ (18/04/2005: 

eerste dag van het conclaaf, dat leidde tot de keuze van paus Benedictus XVI). 

‘Ween niet. 


Ik heb alles in de hand! 

Er zal eerst moeten gezift, gezeefd worden, gezuiverd worden 

tot in de top van Mijn Kerk. 

En daarna zal alles heropbloeien, 

zal Mijn Kerk opnieuw tot leven komen, 

zal Ze verrijzen uit de duisternis én zal Ze stralen in al Haar glorie. 

Want Ik ben de Kerk, Ik ben het Hoofd, Ik ben het Leven! 

En wat dor was en verrot, zal zijn weggesneden. 

En alleen wie zich gevoed heeft met Mijn Woord, Mijn Vlees, 

wie zich gegeven heeft aan Mij in Mijn Wil, 

zal samen met Mij triomferen, 

zal leven vinden in Eeuwigheid, 

zal die Eeuwige Zaligheid verkrijgen, 

waar gij nu zo naar verlangt, Mijn kind!’ 

(19/04/2005: tweede dag van het conclaaf, vóór de keuze van paus Benedictus XVI). 

(De gehuwden) 

196

‘Ze moeten 

samen bidden - overtuigd bidden! - 

meer bidden - minder spreken! - 

hun relatie, hun huwelijk toevertrouwen aan Mijn Moeder. 

In moeilijkheden: geen woorden, maar gebed. 

Dít zal de rust en de vrede brengen, die er zo nodig is’ (23/04/2005). 

‘Haat maakt ziek. 

Vergeving werkt genezend, werkt bevrijdend’ (24/04/2005). 

‘De Liefde is pijnlijk. 

Ze vraagt offers, geduld. 

Ze vraagt de vernederingen te aanvaarden uit liefde voor Mij. 

Het is de goddelijke Liefde, Die zo pijnlijk is. 

Alles achter te laten van deze wereld om de Liefde te beantwoorden! 

Maar het is díe Liefde, 

Die u zoveel voldoening schenkt, zoveel genaden, 

Die u helpt uw kruis te dragen, uw lasten, 

Die u helpt de weg te bewandelen van de heiligheid met vallen en opstaan, 

- dé Liefde! - 

Die oneindig is 

én Die niets anders verlangt 

dan liefde te krijgen, bemind te worden mét de liefde 

van úw offers, van úw wil alles te doen uit liefde voor de Gekruisigde Liefde’ 

(29/04/2005). 

‘Ik bemin iedere ziel, 

maar niet iedere ziel wil bemind worden, aanvaardt Mijn Liefde. 

En toch is dit het enige wat Ik wil! 

Mijn Liefde aan iedere ziel afzonderlijk geven 

én hen overstelpen met vele genaden, hen te helpen, hen te troosten, 

hen de weg te wijzen die naar de Vader leidt, 

hen te ontvangen in Mijn Huis én voor altijd eens samen te zijn, 

ieder op zijn plaats, die Ik heb uitgekozen. 

Dit is wat Ik verlang, Mijn kind!’ (03/05/2005). 

‘Mensen komen meestal om te vragen, niet om te offeren. 

Dat valt hen te zwaar! 

Het is een te zware last iets geven uit liefde, iets afstaan uit liefde, 

iets te doen wat meestal een zware inspanning vraagt. 

Mensen kunnen dat niet meer opbrengen, 

omdat er te weinig liefde aanwezig is in hun harten. 

Het egoïsme, het ik-zijn heeft de bovenhand! 

197

En men wil en kan niet meer lijden, niet meer offeren, 

niet meer afstaan waaraan men zich heeft vastgeklampt 

alsof het onvergankelijk is. 



Zich geven in offer, in lijden, in liefde, in overgave 

is het grootste wat gij uw God kunt schenken. 

Weet de Eeuwigheid zal zalig zijn 

én alles zal u veelvuldig teruggeschonken worden. 

Maar zíj, die niets hebben om aan te bieden 

- geen offer, hun lijden niet kunnen of willen dragen - 

hén kan ontnomen worden van wat ze niet hebben willen geven. 


Het is goed te geven in liefde. 

Het geeft Mij - uw God! - zoveel voldoening’ (07/05/2005). 

‘Het is een deugdelijke leerschool geweest voor u te beseffen 


dat gij zonder Mij niets zijt en niets kunt, 

dat gij u alleen op Mij kunt verlaten om verder te gaan in dit leven. 

Het is alsof gij in een doolhof zit én niet de weg vindt om eruit te gaan, 

ofwel alsof gij een hoge berg ziet 

- en hoe dichter gij komt, hoe hoger hij wordt! - 

én gij hebt de moed niet om erover te raken. 

Dat is zo met uw zorgen, uw problemen, uw bekoringen. 

Ook dat kunt gij niet alleen, maar samen met Mij. 

Ik, Die het Leven ben, Die alles heb overwonnen wat een mens kan meemaken, 

Ik heb de dood overwonnen, de zonde. 

Want dát is voor velen de dood voor de ziel! 

Ik heb al het lijden gekend. 

- Ja! - 

Ik heb het lijden van alle mensen op Mij genomen. 

Daarom - Mijn kind! - weet Ik wat er in u omgaat. 


Gij zult overwinnen, samen met Mij, samen met uw Moeder. 

Gij hebt uw hand in Haar hand gelegd 

én gesmeekt om het nooit meer los te laten. 

Wel - Mijn kind! - Wij houden u vast én zullen u nooit meer loslaten, 

tenzij gíj u met alle macht of geweld van Ons wilt verwijderen. 

Maar Ík weet dat gíj zonder Onze Liefde niet kunt leven. 

Daarom - Mijn kind! - gij behoort Ons toe: 

uw leven, uw ziel, uw offer, uw lijden. 


198

- … Míjn vertroosting, die gíj zijt! - 

Blijf het steeds. 

Laat een dag van zware bekoringen u niet ontmoedigen. 

Gij weet dat Wij er zijn. 

Gij zijt nooit alleen. 

Ik bemin u. 


Geef Mij uw liefde, uw tederheid’ (10/05/2005). 

‘De Liefde is trouw zijn’ (10/05/2005). 

‘Gij moet weten - Mijn kind! - dat Ik niet iedereen kan helpen of genezen. 

Men moet bidden - veel bidden! - 

om het lijden te kunnen aanvaarden dat Ik op hun weg zend. 

Dat is tot heil van hun zielen. 

Door het gebed 

zal men de kracht krijgen, de rust vinden in hun hart 

én zal men voorbeeld worden voor anderen’ (10/05/2005). 

‘… 

Ik heb u … nodig om te bidden, om eerherstel, niet om te slapen. 

Maar zorg voor toch voldoende rust 

om dat werk, deze taak van aanbidding, verder te doen. 

Want het is een hele opgave! 

En wanneer het lichaam te vermoeid is, wanneer gij onvoldoende slaapt, 

lijdt ook uw gebed, uw eerherstel onder dit alles’ ... (14/05/2005). 

(Tijdens de Consecratie bij de opheffing van de Heilige Hostie:) 

‘Dat iedere priester zich samen met Mij offert’ (14/05/2005). 

(Het schitteren of het donker zijn van de Heilige Hostie) 

‘Het heeft te maken met de liefde, bemind te zijn! 

Men kan in het Licht zijn, maar omgeven door duisternis. 

Men kan in het duister zijn én omgeven door het Licht. 

Het Licht, 

Dat Liefde geeft, 

Dat Liefde uitstraalt - dé Liefde! - 

Dat vernederd wordt - dé Liefde! - 

Dat bemind wordt!’ (15/05/2005). 

‘Laat uw hart een rustplaats zijn voor Mij. 

Laat geen onrust en onvrede u verstoren. 

Blijf liefde. 

199

Blijf rustig. 

Aanvaard alles in gelatenheid. 

Probeer u te bedwingen. 

Ik zeg u: “Probeer”. 

Want Ik weet het is niet altijd gemakkelijk in uw situatie … 

Ik weet dat het een hele opgave is, maar gij hebt reeds een lange weg afgelegd. 

Vervolg uw weg in liefde. 

Probeer - in rust, in vrede! - alles te aanvaarden, alles te dragen, alles te offeren 


zoals Ík nog steeds iedere dag doe. 

Doe het uit liefde voor Mij 

én laat Mij dag en nacht verblijven in úw liefde, die Ík zo nodig heb’ (19/05/2005). 

‘… 

Kijk naar de wereld - niet met uw ogen, maar met uw hart! - 

Het is Míjn wereld. 

Het zijn Míjn kinderen. 

Kijk naar uw land. 

De verdeeldheid! 

Kijk naar Míjn Kerk. 

De verlatenheid, de oneerbiedigheid, de ontrouw van Mijn toegewijden! 

Kijk naar de kloosters. 

Hoe triestig het is alles verlaten te zien! 

Overal word Ik buitengesloten, word Ik aan de kant gezet, word Ik vernederd, 

word Ik ja zelfs verpletterd. 

Luister naar Mij. … 

Alleen gebed, bekering kan alles veranderen. 

Begin bij uzelf. 

Ik zeg u! 

Iedereen heeft bekering nodig. … 

Kom tot Mij. 

Gij wilt het oplossen binnen Mijn Kerk 

met menselijke hulp, met nieuwigheden, waar Ik niet kan mee akkoord gaan. 

Ze zijn een doorn in Mijn Hart! 

Luister naar Mij. … 

Open uw hart. 

Help mee aan de heropbouw van Mijn Kerk. … 

Aanvaard de vernederingen, die ze zullen meebrengen. 

Kijk naar Mij. 

Alleen naar Mij! 

Volg Mij. 

Volg Mijn Moeder én samen zullen Wij zoveel zielen kunnen helpen. 

Dat is toch ook wat gij wilt’ (21/05/2005). 

200

‘… 

Bid - Mijn kind! - … voor de priesters. 

Zij hebben uw gebed, uw offers zo nodig. 

Ach - Mijn kind! - zoveel zielen gaan verloren, 

die hadden kunnen gered worden door gebed. 

Alles verkrijgt men van Mij, als ze het willen. 

Maar ze geven geen gehoor aan Mijn oproep. 

Én Ik moet gelaten neerzien 

naar deze wereld vol ellende, vol afschuw, vol van zonde, 

naar Míjn Kerk, 

Die een instrument van vernedering en bespottingen is geworden. 

Én daar verblijf Ik dan - opgesloten in de meeste plaatsen! - verlaten. 


Ik beklaag Mij weer bij u, maar het troost Mij Mijn leed met u te kunnen delen. 

Bid. 


Help Mij. 

Troost Mij. 

Bemin Mij’ (21/05/2005). 

‘Geduld hebben. ... 

En bidden, veel bidden. 

Vraag het aan Mijn Moeder. 

Zíj zal u helpen om te bidden. 

Zoek troost bij Haar. 

Laat u niet misleiden door mensen, maar bid voor de eenheid van uw gezin. 

Vertrouw uw gezin ook toe aan de Heilige Jozef, Mijn voedstervader. 

Hij is de beschermer van het gezin. 

En bid met geduld en vertrouwen’ (25/05/2005). 


Dit is zo voor zo vele gezinnen, die gebroken zijn! 

Zo vele kunnen gered worden door gebed, vertrouwen, geduld. 

Maar de mensen kunnen het niet meer opbrengen! 

Ze zoeken díe menselijke troost, 

die hen weinig kan helpen, die hen op de verkeerde weg zenden. 

Mensen zoeken de liefde waar ze niet te vinden is, beginnen een nieuwe relatie, 

die ook niet stand houdt, omdat ze gebaseerd is op menselijke liefde. 

Waar men terugkomt naar Mij, 

zal men anders gaan leven, anders gaan denken, weten wat kan en niet mag. 

Dat men opnieuw leert 

bidden in de gezinnen, Mij en Mijn Moeder een plaats geven in hun huis 

én vele gezinnen zullen gered worden. 

201

Omdat men zal opkunnen tegen de gevaren van deze moderne tijd, 

die zoveel leed en verdriet meebrengt! 

Welvaart is nog niet altijd gelukkig zijn’ (25/05/2005). 

‘Mijn kind!’ (27/05/2005). 

(Vanaf Zijn Kruis:) 

‘Kijk hoe Ik vernederd werd’ (27/05/2005). 

(Het zien van onze zondigheid - vooral onze zware zonden - leidt tot) 

‘het besef dat ge zondaars zijt, 

maar dat Ik u bemin, dat Ik u niet verwerp 

- integendeel! - dat Ik u help om in alle nederigheid tot Mij te komen’ (27/05/2005). 

‘Weet dat dit een genade is 

dat Ik Mij zo (met deze boodschappen) naar de mensen richt’ (27/05/2005). 

(Onze-Lieve-Vrouw in de hemel) 

‘Zíj zal u omhelzen’ (27/05/2005). 

‘De liefde die in de harten heerst, 

kan soms meer zeggen dan dat men met woorden zegt. 

Wanneer twee harten in echte liefde verbonden zijn 

- hetzij man en vrouw, moeder en dochter, vader en zoon of om het even - 

kunnen enkele woorden - hoe hard ze ook zijn! - hen niet scheiden. 

Liefde laat niets tussen elkaar komen. 

Echte liefde houdt stand 

tot in de dood, tot het einde van het leven hier op deze wereld, 

maar gaat verder in het Eeuwig Leven’ (28/05/2005). 

‘Dat men tot meer gebed kome in de seminaries, 

tot innerlijk gebed, meer momenten van aanbidding, 

om hen te helpen tot volwaardige priesters te komen. 

Dat zal hun kracht, hun sterkte zijn om te volharden! 

Dat iedere priester de rozenkrans ter hand neemt 

- zoals Mijn Hemelse Moeder het verlangt! - én hem dagelijks bidt. 

Dat iedere priester terugkeert naar het gebed. 

Dat ze terugkeren naar Mij in het tabernakel, 

tijd maken om in stilte en gebed bij Mij te zijn. 


Ik voel Mij zo verlaten, zo alleen. 

Waarom moet Ik zo smeken om een beetje liefde?’ (30/05/2005). 

‘Er zijn veel vormen van moederschap. 

202

Wat men geofferd heeft, krijgt men veelvuldig terug’ (01/06/2005). 

‘Een christelijke opvoeding, een echt christelijke opvoeding, zou al veel helpen. 

Het zou helpen voor veel kinderen’ (08/06/2005). 

(In verband met samen op bedevaart gaan) 

‘… 

Het is beter te bidden in stilte voor die personen die het moeilijk hebben, 

dan erbij te zijn. 

Het mag geen inmenging zijn in de familiale problemen! 

Alleen bidden kan helpen’ (11/06/2005). 

‘Een geestelijk leven leiden is nog niet altijd op stap gaan. 

Het is een weg voor velen om Mij te vinden. 

Maar eenmaal Mij gevonden te hebben: bidt in stilte. 

Een plaats, een ruimte, een kapel, een kerk: 

waar gij alleen kunt zijn bij Mij, bij Mijn Moeder. 

Wij zijn overal samen. 

Wanneer gij een intens innerlijk leven leidt, vermijdt de drukte van de massa, 

die u alleen maar van Mij verwijderen, 

in plaats van in verbondenheid bij Mij te zijn. 

“Alleen” wil Ik u. 

- Kinderen, die u aan Mij hebben gegeven! - 

Komt uw gelofte na, u te offeren voor het leed dat Mij wordt aangedaan. 

Neemt afstand van de wereld, desnoods van uw familie, uw vrienden. 

Alleen Wij! 

Ik kan u geven wat zij u allemaal samen niet kunnen geven: 

Liefde, rust, vrede én eens de Eeuwige Liefde te kunnen binnengaan. 

Zeg dit tegen uw priester 

nog meer de nadruk te leggen op dit alles bij zijn geestelijke kinderen. 

Zíj moeten gehoor geven in de gehoorzaamheid aan hun geestelijke leider, 

indien zij echte offerzielen zijn’ (11/06/2005). 

‘Afstand nemen van uw familie is hen nog niet in de steek laten. 

Weest er voor hen, indien het nodig is. 

Maar bidt voor hen, opdat ook zij Mijn Liefde mogen leren kennen. 

Bidden voor hen zal hen meer helpen, dan bij hen uw tijd verdoen. 


Misschien klinkt dit hard in deze tijd, maar het is altijd zo geweest. 

Mensen die zich verwijderen om in stilte bij Mij te zijn 

- hetzij in een klooster, in een gemeenschap of alleen - 

hebben meer bijgedragen aan bekeringen, dan in de wereld met hen te leven’ 

(11/06/2005). 

‘Men moet kunnen luisteren 

én willen aanvaarden van wat men niet graag hoort’ (11/06/2005). 

203

‘De Hemel opent Zich! 

Telkens wanneer Ik op het altaar kom, 

word Ik omringd door Mijn Moeder en tal van engelen en heiligen. 

Telkens Ik aanbeden word, 

word Ik omringd door Mijn Moeder, engelen en heiligen, 

soms door zielen uit het vagevuur. 

Roept uw Moeder aan. 

Roept uw engelen aan. 

Roept uw heiligen aan. 

Om u te helpen in standvastigheid, in trouw, in overgave! 

Om de moeilijkheden, die u op uw weg tegenkomt, te overwinnen!’ 

(14/06/2005). 

‘De kracht van het gebed kan zoveel veranderen’ (14/06/2005). 

‘… 

De nederigheid bewaren. 

De stilte bewaren. 

De Liefde beantwoorden met liefde’ … (14/06/2005). 

‘Kinderen zijn verwend. 

Ze krijgen een te vrije opvoeding’ (14/06/2005). 

‘ … 

welke grote genade … te mogen meewerken … 

aan de redding van Mijn Kerk, aan de redding van deze wereld’ (16/06/2005). 


EERHERSTEL VOOR HET HET LEED DAT MIJ WORDT AANGEDAAN 


‘Mijn Mijn kinderen, Bemint Mij Mij met een steeds vuriger liefde zoals Ik u bemin bemin’ 

‘De boodschappen schriftelijk verspreiden (1). 

Deze titel! 

En eerst uitleg: wat Ik verlang van Mijn kinderen, van Mijn priesters. 

Dat Ik zielen zoek die Mij willen vertroosten 

door eerherstel, door van hun tijd te geven om bij Mij te zijn’ … (17/06/2005). 

‘… 

Velen zullen alles naast zich neer leggen, maar anderen zullen geraakt worden. 

Hoe klein het aantal ook is, 

deze zielen heb Ik nodig, om te helpen Mijn leed te dragen. 

Weten dat dit een grote genade is, dat te mogen doen! 

Ik zeg u! 


Velen zijn geroepen, maar weinig uitverkoren. 

204

Én het is nog altijd zo! 

Zo weinig die naar Mijn Stem luisteren, 

die gehoor geven aan Mijn oproepen, aan Mijn Moeder. 

Maar iedere ziel die meehelpt, is een bron van genade 

voor de redding van anderen, die hen misschien dierbaar zijn, 

voor de redding van Mijn priesters, van Mijn Kerk, van deze wereld. 

Iedere ziel draagt bij, hoe groot of klein het ook moge zijn. 

Alles samen kan het kwade overwinnen’ (17/06/2005). 

‘Ieder die het wil, kan een gelofte doen 

naar zijn keuze, naargelang de tijd die ze kunnen vrijmaken om bij Mij te zijn. 

Voor ieder zal het verschillend zijn. 

Voor de één: eens per week. 

Voor een ander: meerdere dagen. 

Maar wanneer men zich offert dit te doen, verlang Ik dan ook werkelijk 

om stand te houden, 

om niet op te geven, 

om niet toe te geven aan bekoringen, die talrijk zullen zijn. 

Uw priester zal veel uitleg moeten geven. 

Ik weet: wat Ik verlang, is geen gemakkelijke opgave. 

Maar alleen zó kan deze maatschappij gered worden - waarin gij nu leeft! - 

die steeds dieper wegzinkt in de zonde, doordat ze Mij in alles buitensluiten. 

Kijk maar waar er nog eenheid is. 

Kijk naar al de groten van deze wereld, die alles zelf zullen doen. 

Alléén door gebed, offer, boete en eerherstel kan deze wereld gered worden. 

… 

Ik vraag u dit alles - Mijn kind! - vanaf Mijn Kruis. 

Mijn pijnen zijn ondraaglijk. 

Maar uw troost, uw woorden van liefde, geven Mij de kracht dit lijden te dragen. 

Mogen vele zielen Mij helpen in dit afschuwelijk lijden, dat nooit ophoudt 

omwille van de verrotting die Ik zie in zo vele harten. 

Zelfs van diegenen, die Mij het meest toegewijd zijn!’ (17/06/2005). 

(1) Met deze boodschap wil de Heer dat dit boek tot stand komt met de 

bedoeling offerzielen te zoeken. Zie INLEIDING 3.2-3.3. 

‘… 

Het scapulier dragen - opgelegd door een priester! - 

Het kind toevertrouwen in dienstbaarheid aan Mijn Moeder. 

- Zíj zal het onder Haar hoede nemen! - 

Voorbeeld worden van gebed voor hun kinderen - hoe klein ze ook zijn! - 

én de Eucharistie niet verwaarlozen’ (17/06/2005). 

‘Dat hij zielen zoekt, offerzielen. 

205

De boodschappen verspreiden. 

Zo zullen de kleinen de groten leren, de nederigen tegen de hoogmoedigen! 

Weet - Mijn kind! - het is niet gemakkelijk. 

… 

Ík ben het, Die dat wil: eerherstel én het is dringend! 

Mijn liefdevol Hart wordt verpletterd 

door de zwaarte van de zonden én vooral door de zonden van Mijn toegewijden, 

die Mij steeds meer en meer de rug toekeren. 

Laat uw priester beginnen de boodschappen te verspreiden, 

ongeacht de tegenkantingen en de vernederingen, die hij zal tegenkomen. 

Dit is Míjn Werk. 

Het staat geheel onder Míjn bescherming’ (29/06/2005). 

‘Wij zullen tonen dat het nog steeds hetzelfde is: vroeger en nu. 

Ik werd toen niet aanvaard én Ik ben nog niet aanvaard. 

Maar de kleine zielen zullen zich toewijden aan Mijn Hart, zullen Mij volgen. 

Ik, hun Herder, zal hen leiden en helpen - samen met Mijn Moeder - 

indien zij deze weg volgen. 

De weg van offer en gebed, boete en vasten! 

Zíj zullen de kracht krijgen, dit te kunnen doen uit liefde voor Mij, 

om eerherstel voor het leed, dat Mij ieder moment van de dag wordt aangedaan, 

in het bijzonder voor de ontrouw van Mijn zoveel toegewijden, 

die doorgaan met hun eigen leven te leiden. 

Weet - Mijn kind! - dit is niet de eerste keer (1) 

dat Ik een groot Werk begin met de kleinen. 

Kijk maar - door de eeuwen heen - wat Ik tot stand heb gebracht (1). 

Als men denkt dat Ik deze wereld in de steek laat, zeg Ik u: 

Ik ben nog nooit zo dicht geweest. 

Daarom zeg Ik u nogmaals! 

Wat Ík begonnen ben, zal groeien met Mijn kleinen 

én niemand die Mij kan tegenhouden. 

Én zij die Mij nu misschien het meest tegenwerken, 

zullen - door het gebed van deze offerzielen! - nog het meest tot inkeer komen 

én opnieuw vurige apostelen worden. 

Heb moed. 


Ik bemin u. 

Ik bemin al Mijn kinderen. 

Daarom wil Ik u helpen, wil Ik u redden, wil Ik u allen bij Mij hebben. 

Laat uw priester vragen aan zijn geestelijke kinderen, die offerzielen zijn, 

om standvastigheid, om hem ook te helpen in dit moeilijke werk. 

Dat Ik met u allen bezig ben. 

Dat Ik u allen steun en help ook in de moeilijkheden, 

die u allen op uw weg tegenkomt’ (29/06/2005). 

206

(1) Door de eeuwen heen is de Heer al dikwijls een groot Werk begonnen met 

kleine, onbelangrijke mensen. Kijken wij maar naar de heilige Juliana van 

Cornillon, de heilige Margareta Maria Alacoque en de heilige Zuster Faustina 

Kowalska. 

Dit begin, ‘klein als een mosterdzaadje’, is iedere keer uitgegroeid tot een grote 

stroming van spirituele diepgang in de Kerk, ‘groter dan de andere 

tuingewassen’ (Mt. 13, 31-32). Denken wij maar aan de intense eerbied voor de 

Eucharistische Heer, de Heilig Hart devotie met eerherstel en toewijding, het 

groot vertrouwen op de vergevingsgezindheid van God, Die één en al Liefde en 

Barmhartigheid is. 

Deze grote, spirituele Werken van de Heer waren iedere keer erop gericht om 

het accent te leggen op het wezenlijke in de Kerk: de mateloze Liefde van het 

Onzichtbaar Hoofd van de Kerk voor elke mens én de noodzaak deze Liefde te 

beantwoorden met wederliefde. 

Deze grote, spirituele Werken hebben zelfs geleid tot een eigen kerkelijke 

feestdag, die vanaf het begin door de Heer Zelf gewild was. Kijken wij maar 

naar het Feest van Sacramentsdag, het Feest van het Heilig Hart en de Zondag 

van de Goddelijke Barmhartigheid. 

Zie ook INLEIDING 1.3. 

‘… 

de noden van de geestelijke kinderen, 

die op zoek zijn naar goede priesters, maar die zo vaak worden tegengewerkt. 

… 

hoe mensen soms hunkeren naar een Eucharistieviering, 

die niet oppervlakkig is, maar gedaan in alle eerbied en nederigheid 

zoals Ik het wens én zoals het altijd is geweest. 

… 

hoe mensen lijden, die Mij met eerbied willen ontvangen 

én Mijn toegewijden die dit weigeren te doen. 

Dit is hartverscheurend voor Mij! 

Hoeveel geduld moet Ik nog hebben, Mijn kind?’ … (29/06/2005). 

‘Ik heb u nodig. 


… 

Wees u daar bewust van. 

Wij rekenen op u, kleine vertroosting van Mijn zo diep verwond Hart!’ 

(29/06/2005). 

‘Maar Ík omhels u iedere dag. 

Telkens gij Mij ontvangt (in de Heilige Communie), omhels Ik u. 

207

Telkens gij hier voor Mij (in het tabernakel) zit, omhels Ik u’ (29/06/2005). 

(Blijven bidden voor de priesters) 

‘Ja, doe dat, Mijn kind!’ (29/06/2005). 

‘Bekeert u. 

Offert. 

Bidt. 

Vast. 

Doet boete’ (06/07/2005: dag vóór de aanslagen in London). 

‘Bekeert u. 

Offert. 

Bidt. 

Vast. 

Doet boete. 

Keert u af van de zonde. 

Opent uw harten voor Mijn Liefde. 


Volgt Mijn raad op. 

Nogmaals! 

Bekeert u. 

Uw ziel is in gevaar. 

Verlaat de wereld van de zonde, het genot, het egoïsme, de hoogmoed. 

Richt uw blikken op Mij, op Mijn Moeder. 

Wij staan klaar met open armen om u op te vangen, u te helpen. 

Het is een wereld vol bedrog - waarin gij leeft! - 

die uw ziel vernietigt, zo gij niet tot inkeer komt. 

Ik richt Mij tot al Mijn kinderen! 

Maar hoe velen willen gered worden? 

Hoe velen willen die eeuwige Liefde verkrijgen? 

Hoe velen willen Mij - uw God! - beminnen, Mijn weg volgen?’ (06/07/2005: 

dag vóór de aanslagen in London). 

‘Bekeert u’ (06/07/2005: dag vóór de aanslagen in London). 

‘Bekeert u. 


Mijn Bloed is voor zo velen nutteloos gevloeid’ (06/07/2005: dag vóór de aanslagen 

in London). 

‘… 

208


Gíj ziet de tekens, die Ik geef aan de wereld. 

Het geweld neemt toe, het natuurgeweld. 


De geleerden zoeken voor alles een uitleg. 

Er is maar één uitleg: bekeert u. 

Ik heb alles in de hand. 

Ik leid alles. 

En zolang men niet luistert, zich niet bekeert, … 

zullen de gevolgen nog erger worden!’ (07/07/2005: dag van de aanslagen in London). 

Pater Pio zegt: 

‘Offer u op’ (07/07/2005: dag van de aanslagen in London). 

‘Offer u op’ (07/07/2005: dag van de aanslagen in London). 

(Het spreken over anderen) 

‘Gij hebt er goed aan gedaan om daar niet op in te gaan. 

Zwijgen - Mijn kind! - betekent er niet mee akkoord gaan, 

met wat hetgeen (men) zegt. 

Men ziet het kwaad in de ogen van anderen, 

maar men ziet zijn eigen fouten niet, 

die dikwijls groter zijn dan die van anderen’ (17/07/2005). 

‘Mijn kind! 

… 

Maar zuiver steeds uw hart - zoals gij nu bezig zijt! - 

én ontvang de gaven, die Ik u geef uit Liefde voor u. 

… 

Maar Ik wil u laten delen in Mijn pijnen, in Mijn verdriet 

van zo velen die Mij zoeken, die Mij beminnen. 

Maar velen zijn schoon van buiten, maar van binnen … 

Help Mij in dit lijden én aanvaard alles uit Liefde voor Mij’ (17/07/2005). 

‘… 

Denk aan de parabel van de verloren zoon. 

De vader was blij dat zijn zoon terug was’ ... (20/07/2005). 

(In verband met vrome mensen, die komedie spelen) 

‘Wat Ik gezegd heb, heb Ik gezegd! 

Weet - Mijn kind! - men kan de hele wereld bedriegen, 

maar Míj kunt ge niet bedriegen’ (23/07/2005). 

‘Dit is voor ieder die dit doet. 

Dit kan ook “voor u” betekenen. 

209

Want Ik ken iedere gedachte, 

uw gevoelens, uw verlangens, uw fouten, uw tekorten. 

Ik ken uw toekomst. 

Alles weet Ik. 

Daarom kan men Mij niet bedriegen. 

Jammer worden nu zo velen misleid, worden meegesleurd door dwalingen! 

Laat ook uw priester op zijn hoede zijn. 

Want niet alles wat hij hoort of ziet komt van Mij. 

Dat hij steeds de Heilige Geest aanroept. 

Dan zal Ik hem door Hem leiden om de waarheid te kunnen onderscheiden. 

Er is veel verrot in de zielen, veel bedrog 

én men kan het soms zo mooi zeggen! 

… 

Én weet de weg naar het Heil is niet gemakkelijk voor niemand’ (23/07/2005). 

‘Men aanbidt opnieuw de afgoden (1) én men brengt ze zelfs Mijn kerk binnen. 

Wat is de mens verzwakt en verziekt!’ (30/07/2005). 

(1) In de boodschappen van de Mariale Priesterbeweging spreekt Onze-Lieve- 

Vrouw over de televisie als over de afgod. 

‘Verliest uw tijd niet voor de televisie, die het sterkste werktuig is in de hand van 

Mijn tegenstander, om overal de duisternis van de zonde en van de onzuiverheid 

te verbreiden. De televisie is het afgodsbeeld, waarover de Apokalyps spreekt, 

gebouwd om door alle naties van de aarde aanbeden te worden, en waaraan de 

Boze vorm en beweging geeft, opdat het in zijn handen een verschrikkelijk 

middel tot verleiding en bederf zou worden’ MPB 17/02/1988. 

Wij kunnen de televisie verbreden tot de cultuur van het geprojecteerde beeld en 

het overdreven beklemtonen ervan in de liturgische diensten. Waar het grote 

beeldscherm de centrale plaats krijgt, gaat alle aandacht daarheen én wordt het 

geloof in de aanwezigheid van de Eucharistische Heer in het tabernakel 

verduistert. Dit wordt bovendien ook nog meer in de hand gewerkt als daarmee 

alle aandacht gericht wordt op de persoon, die bijvoorbeeld gevierd of begraven 

wordt, én niet op de Heer. 

Zie ook de volgende boodschap. 

‘… De schone schijn voor de buitenwereld! 

Alle lof en eer voor de mensen én voor Mij smaad en leed! … 

Ik word aan de kant gezet. Men viert een dankmis en men vergeet Mij. 

Ik word volledig weggedoken. 

Breng eerherstel voor alle beledigingen die steeds groter worden’ ... (17/05/2003). 

‘De bekering van de ziel. 

De bekering is iets van elke dag, zoals Mijn Moeder het ook vraagt. 

210

Werkt aan uw bekering. 

Men kan niet zeggen: “Het is niet voor mij, ik geloof”. 

“Neen” zeg Ik u! 

Het kwade omringt u. 

De bekoringen zijn groot en gevaarlijk. 

En wanneer men zegt “Ik heb geen bekering nodig”, 

dán is het juist nodig eraan te werken. 

Want dan is de hoogmoed in u aanwezig! 

Ik zeg u! 


Werkt iedere dag aan uw ziel. 

Onderzoekt van wat ge tekort doet 

tegenover Mij, tegenover uw Moeder, tegenover uw medemensen 

én ge zult ontdekken dat ge nog ver af zijt van het Koninkrijk van God. 

Werkt. 

Bidt. 

Vast. 

Doet boete. 

Weest gehoorzaam aan hen die u leiden. 

Zíj zullen u helpen in uw bekering, in een leven van overgave aan een God, 

Die Liefde is én niets anders verlangt dan úw liefde’ (01/08/2005). 

‘Men moet gehoorzaam zijn ook in het vasten’ (01/08/2005). 

(Familieleden én hun problemen) 

‘Gij moet ze los laten’ (02/08/2005). 

‘Hoe dieper ze gevallen zijn, 

des te groter zal uw vreugde zijn bij hun terugkeer’ (03/08/2005). 

‘Besef vanwaar gij komt’ (want de bekering is een lange weg) (08/08/2005). 


(Het kroontje van de Goddelijke Barmhartigheid) 

‘Het kroontje! 

Het is zo belangrijk’ (zodat de Heer wil dat het dagelijks gebeden wordt) 

(11/08/2005). 

‘Het is goed om hier te komen met een hart vol van berouw. 

Weet - Mijn kind! - dat Ik u vergeef 

telkens gij tot Mij komt in het sacrament van de Liefde, van de verzoening. 

Ik omhels u dan, 

zoals Ik u hier omhels waar Ik aanwezig ben in dit tabernakel. 

211

Ik omhels al Mijn kinderen, die naar Mij toe komen. 

Ik kan er zo velen in Mijn armen nemen. 

Ik kan heel de wereld omvatten, 

maar - helaas! - zo weinig die Ik aan Mijn liefdevol Hart mag drukken. 

Want de meesten duwen zich weg, willen Mijn Liefde, Mijn omhelzing niet. 

Dit is pijnlijk voor Mij. 


Maar Ik geef u in overvloed van Mijn genaden. 

- Aan allen die er Mij om vragen! - 

Vraag - Mijn kind! - én Ik zal u geven, 

Ik zal u helpen, Ik zal u leiden, Ik zal u zegenen’ (11/08/2005). 


‘… 

Verzaak aan alles wat geen liefde is voor Mijn Zoon, 

aan de eigenliefde, aan de hoogmoed, 

aan de wereldse verlangens en genoegens, 

díe wereldse gedachten die u afleiden van uw taak. 

Onthecht u aan alles 

én kom als een arme bedelaar voor dit tabernakel, voor Mijn Zoon 

én geef u ten volle. 

Zodat Mijn Zoon welbehagen kan vinden in u, 

díe troost kan vinden waar Hij zo naar verlangt! 

Wij beminnen u. 


Wij hebben uw liefde, uw offers zo nodig. 

Ze zijn een bron van goedheid voor de zoveel gekwelde zielen, 

vooral van zoveel toegewijden, die Mijn Zoon de rug hebben toegekeerd. 

Het is feest vandaag. 

Er is vreugde, 

maar er is zoveel pijn te moeten vaststellen 

dat zo velen die vreugde zullen ontlopen 

door hun eigen keuze die ze maken, dé Liefde te verwerpen. 

Ze bewandelen hun eigen weg, 

op de manier die zíj goedvinden, maar die niet in overeenstemming is 

met wat de Kerk en het leergezag van de paus voorschrijft. 

Het is pijnlijk dit alles te moeten zien zonder er iets te kunnen aan veranderen 

omdat de mensen hun eigen vrije wil gekregen hebben 

én díe wil willen zij Mijn Zoon opleggen. 

Dit is pijnlijk. 


Daarom verlang Ik van u gehele overgave, onthechting, liefde, troost 

én bid - Mijn kind! - bid zonder ophouden. 

212

Gij hebt al een lange weg afgelegd, maar er is nog zo veel nood! 

Vooral - Mijn kind! - help Mijn priesters. 

Zij zullen er u later dankbaar voor zijn’ (15/08/2005: Tenhemelopneming van Maria). 

‘Wanneer gij u iets vrijwillig ontzegt, 

doet gij dat uit liefde voor Mij, draagt gij (dat) op als eerherstel. 

Iets wat niet in liefde wordt gedaan, heeft voor Mij geen enkele waarde’ 

(18/08/2005). 

(Naar aanleiding van overstromingen en andere natuurrampen) 

‘Het is een vernietigende kracht, 

die uiteindelijk zal leiden tot de bekering van deze wereld. 

En dit is nog maar het begin. 

Men beseft nog altijd niet 

dat Ik alles in de hand houd, 

dat Ik de macht heb over water, wind en vuur. 

Maar eens zal men dit beseffen. 


Maar hoe velen zullen dan al niet verloren zijn? 

Mogen de priesters en bisschoppen de tekenen zien die Ik over deze wereld zend 

om in te grijpen deze mensheid te redden. 

Mogen zij zien dat zij naar Míjn Woord moeten luisteren én Míjn weg volgen. 

Dat zij voorbeeld worden van gebed, van overgave, van eerherstel. 

Ik blijf vragen. 

Ik blijf smeken. 

Ik blijf geduldig. 

Maar hoelang nog? 

Waarom wil men Mij niet helpen 

met de redding van Mijn kinderen, van Mijn Kerk? 

Ik ween - Mijn kind! - te moeten neerzien naar deze wereld, 

die zijn eigen ondergang delft door Mij steeds opnieuw te verwerpen. 

Én Mijn toegewijden doen zo weinig 

om Mij te helpen de zielen te redden die hen zijn toevertrouwd. 

Mijn rekenschap zal zwaar zijn. 

Want Ík heb gesmeekt en blijf smeken. 

Men kan niet zeggen: “Wij wisten het niet”. 

De tekenen zijn groot genoeg. 


Blijf bidden. 

Blijf hopen. 


Geef Mij uw liefde tot het uiterste. 

Ik zal u helpen’ (23/08/2005). 

213

‘… 

Het is zo moeilijk zich te geven in opoffering uit liefde voor Mij’ ... (28/08/2005). 

(De duivel) 

‘Hij heeft één slag gewonnen, maar de eindoverwinning is voor Mij. 

Ik zal triomferen in al Mijn glorie. 

Wees niet bedroefd. 


Één slag kan hij halen. 

Maar strijd tegen de bekoringen. 

Wees sterk. 

Wees dapper. 

Bijt van u af. 

Wíj zijn er om u te beschermen. 

Neem meer uw toevlucht onder de bescherming van Mijn Moeder. 

Zíj zal u helpen te strijden. 

Weet - Mijn kind! - Ik laat deze bekoringen toe aan allen die Mij dierbaar zijn. 

Daarom! 

Wees dapper, wees sterk, wees waakzaam, om niet ten onder te gaan’ (29/08/2005). 

‘Hun liefde is zo oppervlakkig. 

Er is zo weinig liefde in hun hart, alleen eigenliefde’ (08/09/2005). 

‘Bemin Mij. 


Open uw hart voor Mijn Liefde. 

Ik heb uw liefde, uw vertroosting zo nodig 

voor al diegenen, die Mij niet beminnen. 

Offer al uw lijden op samen met het Mijne in vereniging. 

Laten Wij samen de moeilijke weg gaan om zo de top te bereiken. 

Onze Calvarieweg! 

Laten Wij het samen doen. 


Ik zal u helpen alles aan te kunnen, alles te doorstaan’ (08/09/2005). 


‘… 

Ik ween om Mijn kinderen. 

Deze wereld zijn Mijn kinderen, ongeacht ras of cultuur. 

Ze zijn allen Mijn kinderen én Ik bemin hen allen met dezelfde Liefde. 

Maar Mijn Hart lijdt. 

Dit Hart is een gebroken Hart te zien hoe velen van Mijn kinderen hier lijden 

214

door uitbuiting, door genotzucht, door eigenliefde. 

Altijd zijn de kinderen het slachtoffer. 

De zwaksten worden het meest getroffen. 

Zoveel zou kunnen veranderen, maar de maatschappij moet veranderen! 

De wereld moet anders gaan denken, anders gaan leven. 

Zij moeten hun God weer op de eerste plaats zetten, 

Mijn Zoon erkennen als uw Redder. 

Híj alleen kan nog deze wereld redden! 

Laat Hem in uw harten komen. 

Laat Hem uw leven leiden. 

- Priesters, bisschoppen, religieuzen! - 

Begint met uzelf. 

Weest voorbeeld voor anderen. 

Weest voorbeeld ook voor de politieke wereld. 

Komt uit uw schelp. 

Blijft niet verborgen achter een scherm van hypocrisie. 

Durft te tonen uw liefde voor uw God, uw Redder. 

Deze wereld heeft Liefde nodig! 

Bidt daarom zonder ophouden. 

Ik smeek het u als uw Moeder van Smarten! 

Bidt. 

Als de toegewijden het niet meer doen, 

hoe kunnen de kinderen u dan volgen? 

Spreekt niet over het bidden. 

Gij steekt zoveel tijd om met elkaar alles te overleggen, maar bidt. 

Brengt uw tijd door bij Mijn Zoon. 

Dán zal deze wereld veranderen! 

Het gebed zal het kwade overwinnen, die hier nu heer en meester is’ 

(15/09/2005: Feest van Onze-Lieve-Vrouw van Smarten). 

‘Het is soms moeilijk om te moeten horen 

wat gij niet goed doet, 

waarin gij tekort schiet, 

waarin gij ontdekt 

dat gij nog ver leeft van Mijn Wil, Mijn wetten, Mijn geboden. 

Zo velen leven er nu veel. 


Het is zó moeilijk om door te dringen in de zielen. 

Ze willen alleen horen wat ze willen horen 

om niet te moeten veranderen in hun werk, in hun leven, in hun handelen’ 

(27/09/2005). 

(Deze aanbidding elke avond sedert 14/06/2003) 

215

‘… 

Geloof Mij - Mijn kind! - dit is Míjn Werk. 

Dit Werk heeft zijn nut. 

Dit Werk zal zijn doel bereiken. 

Ik ben hier klein begonnen met de kleinen 

én Ik zal groot eindigen, triomferen over al de hoogmoedigen van deze wereld. 

Wíe wil klein zijn én Mij volgen? 

Wíe wil nederig zijn én Mij helpen?’ (29/09/2005). 

‘Iedere priester zou een Simon van Cyrene moeten zijn: 

Mij helpen Mijn Kruis te dragen, 

belast met alle zonden van de wereld, die Ík blijf voortslepen. 

Zíj zouden Mij moeten verlichten 

door Mij te helpen zielen te redden, te troosten. 

Maar - Mijn kind! - ze laten Mij alleen in al Mijn pijnen en smarten, 

zoals ze Mij toen hebben alleen gelaten. 

Daarom vraag Ik u - Mijn kinderen, die Mij liefhebben! - om Mij te helpen 

Mijn Kruis te dragen. 

Door hun gebed, hun offers, hun lijden met het Mijne te verenigen, 

Mij te troosten met hun aanwezigheid bij Mij in het tabernakel. 

Want dáár ben Ik een gekruisigde, een geslagene, een bespuwde, 

een met doornen gekroonde Koning in alle eenzaamheid! 

Ik lijd - Mijn kind! - híer dag en nacht aanwezig 

zonder enige vertroosting van Mijn toegewijden, 

die denken alles te doen met woorden naar de mensen gericht. 

Maar - Mijn kind! - ze verwijderen zich alleen maar van Mij, 

dwalen steeds verder af én de terugkeer zal zoveel moeilijker worden. 

Blijf Mij beminnen. 

Geef Mij uw liefde van tijd en gebed en offers. 

Het troost Mijn zo diep verwond en eenzaam Hart’ (01/10/2005). 

‘Mijn kind! 

Ze verwijderen zich steeds verder af van Mijn tabernakel 

- waar Ik aanwezig ben! - 

zetten Mij aan de kant. 

Het is alsof Ik buiten spel word gezet. 

Die leegte, die eenzaamheid is zo zwaar om dragen. 

Zo weinigen weten nog 

dat Ik er woon dag en nacht, 

dat Ik daar werkelijk aanwezig ben in al Mijn Heiligheid. 

Ik, de Zoon van uw God, uw Vader, 

Die u alles gegeven heeft om u gelukkig te maken! 

Waarom worden Wij niet bemind met de eerbied, die gij verschuldigd zijt? 

216

Waarom zoveel eerbied voor het wereldse, die gij nu meer erkent als uw god? 

Uw afgod! 

Waarom - Mijn kind! - moet Ik zoveel lijden? 

Waarom blijf Ik u beminnen? 

Waarom?’ (01/10/2005). 

(Gij kunt Mij het meest troosten) 

‘door uw aanwezigheid, uw liefde, 

door Mij zielen te geven. 

Priesterzielen, waarvoor gij bidt, offert en vast!’ (05/10/2005). 


‘Ze laten Mij niet toe in hun hart. 

Ze laten Mij niet werken in hen. 

Ze zeggen dat ze niets kunnen zonder Mij, 

maar ze blijven verder hún weg gaan zonder Mij. 

Want aan alles wat Ik verlang, geven ze geen gehoor. 

Als ze toegevingen doen, is het zo oppervlakkig. 

Alles naar de buitenwereld, alles voor de schijn! 

Ze leven meer zonder Mij dan met Mij. 

En kijk - Mijn kind! - wat er gebeurt. 

Ik kan niet langer de toorn van Mijn Vader in bedwang houden. 

Daarom vraag Ik u nogmaals! 

- Aan u, aan Mijn kinderen, die Mij lief hebben, aan al Mijn toegewijden! - 

Opent uw hart voor Mijn Woord, voor Mijn Liefde. 

Keert u af van de dwalingen waarin ge verkeert. 

Keert terug naar de waarde van het gebed, het innerlijk gebed van Hart tot hart, 

waarin Ik u ieder persoonlijk kan leiden. 

Want voor ieder is het anders! 

Luistert toch. 

- Mijn kinderen, Mijn toegewijden! - 

Helpt mee aan de toekomst van deze wereld, aan de heropbloei van Mijn Kerk, 

Die zo te lijden heeft’ (05/10/2005). 

(Deze aanbidding elke avond sedert 14/06/2003) 

‘Dit is een Werk voor kleinen en nederigen. 

Voor intellectuelen is dit Werk moeilijk om te begrijpen. 

Te begrijpen dat Ik - een God, Die alles kan - om liefde vraag, 

om hulp vraag, om gebed vraag, om bekering vraag. 

Alleen zó kan het kwade uitgeroeid worden! 

Klein, nederig tegen het grote, de macht, het kwade. 

Ík zal overwinnen! 


217

Geloof. 

Vertrouw. 

Blijf hopen. 

Blijf liefde. 

Blijf u geven: het beste van uzelf. 

Blijf u openstellen voor Mijn genaden. 

Én de redding zal komen onverwachts, maar ze zal komen. 

Ze zal triomferen! 

Dé Liefde in al Haar schoonheid, in al Haar heiligheid!’ (09/10/2005). 


De offers zijn nog zo oppervlakkig, 

nog te veel voor zichzelf dan uit liefde voor Mij. 

Het grootste offer van u allen is: 

uw aanbidding, bij Mij te zijn, 

niet uw lichamelijke offers die u verzwakken, maar uw gebed, uw liefde, 

uw woorden van vertroosting. 

Dít is wat Ik van u verlang! 

Leeft in soberheid in voedsel en drank, 

maar geen offers om totaal verzwakt te zijn’ (13/10/2005). 

‘Ik kan niets anders dan hen allen vasthouden en hen beminnen in Mijn Hart. 

Moest Ik hen allen verwijderen uit de Liefde van Mijn Hart, 

zou deze wereld ophouden te bestaan’ (14/10/2005). 

(Tijdens de Consecratie) 

‘Gij moet dienaar zijn’ (20/10/2005). 

(zoals de Heer Jezus, 

Die de voeten van Zijn leerlingen wast tijdens het Laatste Avondmaal) 

(Mensen, die lichamelijk lijden omdat hun geest en ziel ziek is, omdat zij 

welbewust ingaan tegen Gods geboden) 

‘… 

Zo leven er nu velen 

én leven in diepe onrust en kunnen soms het leven niet meer aan. 

Maar weigeren dan nog meestal om te veranderen in hun levenswijze, 

weigeren zich te laten leiden door diegene, die genezing zijn voor hun ziel’ 

(24/10/2005). 

‘Onrust - Mijn kind! - grote onrust. 


Het zal nog meer toenemen. 

De angsten. 

Díe heerst in de zielen’ (24/10/2005). 

218

‘… 

Het is goed om voor de kleinen op te komen, 

maar het is niet goed om zich over alles kwaad te maken’ ... (24/10/2005). 

(Vele toegewijden willen de tekenen van de Heer niet zien) 

‘… 

Terwijl ú - Mijn kinderen, Mijn toegewijden - de toorn ziet, 

die Mijn Vader zendt over deze wereld, die losgeslagen is 

in zondigheid, losbandigheid, moreel bederf. 

Hoe kan men verwachten dat Ík lijdzaam blijf toezien? 

Een wereld, die Mij verwerpt, Mijn geboden verwerpt! 

De toegewijden, 

die Mij niet trouw blijven, 

die oorzaak zijn van zoveel ellende binnen Mijn Kerk, 

die zoveel zielen laten verloren gaan! 

Ze spreken over alles. 

Veel woorden, maar weinig daden. 

Veel uiterlijke schijn. 

Veel belangstelling voor deze wereld, maar weinig voor Mij. 


Ik beklaag Mij weer bij u - Mijn vertroosting! - maar Ik heb u nodig, 

uw hart, uw liefde, uw medelijden met Mij, met de zo vele toegewijden. 

Bid. 

Bid veel voor hen. 

Want ze zijn het medelijden waard! 

Mochten ze kunnen kijken in hun eigen zielen, 

zouden ze dag en nacht werken, bidden, troosten 

om al hun verloren tijd in te halen. 

Maar helaas - Mijn kind! - ze zijn zo weinig bekommerd om hun ziel. 

Daarom nogmaals! 

Bid. 

Offer. 

Vast. 

Geef Mij uw liefde, uw troost, uw hart. 

Waar Ik kan komen rusten in al Mijn lijden, pijnen en smarten!’ (26/10/2005). 

(Allerheiligen) 

‘Dit is het feest van al Mijn heiligen. 

Het is hoogdag hier bij Mij in dit Hemels Koningshuis. 

Maar waar is dit feest bij u, Mijn kinderen, Mijn toegewijden? 

219

De heiligen, die Ik u gegeven heb om u naar hen te richten, 

u aan zich op te trekken als het ware naar de heiligheid! 

Hun voorbeeld navolgen! 

Een leven leiden 

van onthechting, van overgave, 

van liefde, geduld, van gehoorzaamheid en nederigheid! 

Dít zijn de deugden, die u moet bezitten om heilig te worden! 

Kijkt naar de heiligen, die hun leven hebben gegeven uit liefde voor Mij. 

Het is hún feest! 

Maar waar zijn hier Mijn heiligen? 

Hoe worden ze nog vereerd? 

Hoe worden ze nog aangeroepen om u te helpen? 

Hoe worden ze nog bemind? 

Waar is hun plaats in uw leven, in uw kerken? 

Zelfs dáár worden ze verbannen uit Mijn huis! 

Het is feest. 


Maar de vreugde wordt gedempt, 

doordat men hen niet meer bemint, 

doordat men zoveel verloren heeft laten gaan. 

De kracht, die heiligen bezitten om u te helpen! 

Helaas - Mijn kind! - dit alles gebeurt in deze wereld. 

Hoe meer Ik u geef om u te helpen, om heilig te leven, 

hoe meer gij het verwerpt en verbant. 

Maar de tijd zal keren! 

Alles zal eens terugkomen. 

De heiligen zullen hun plaats terugkrijgen, 

zoals ook Ik en Mijn Moeder hun plaats zullen terugkrijgen 

in zoveel plaatsen, kerken, in zoveel harten’ (01/11/2005: Allerheiligen). 

‘Ik bemin u, Mijn kind!’ (01/11/2005: Allerheiligen). 

‘Ik dank u - Mijn kind! - voor de vreugde die gij Mij geeft, uw liefde, 

uw woorden van vertroosting’ (01/11/2005: Allerheiligen). 

‘Gij weet: hoe meer gij geeft, hoe meer Ik u teruggeef. 

Ik geef zo graag. 


Ik voldoe zo graag Mijn kinderen, die Mij beminnen, 

maar - helaas! - aan zo weinig moet Ik Mijn geschenken geven. 

Het is pijnlijk - Mijn kind! - vooral op deze dag, 

waar Ik nog meer de eenzaamheid voel. 

Help Mij. 

Beloof Me Mij nooit meer in de steek te laten. 

Beloof het Mij. 

220

- Mijn kind, Mijn vertroosting, die Ik zo bemin!’ - (01/11/2005: Allerheiligen). 

(N.a.v. het bidden om een bekering) 

‘Heb geduld, zoals ook Ík geduld heb’ (01/11/2005: Allerheiligen). 

‘Mijn kind! 

Al die wereldse verlangens! 

Het is zo moeilijk om zich te onthechten’ (04/11/2005). 

(Een priester naar het Hart van Onze-Lieve-Vrouw) 


‘… 

Geheel toegewijd aan Mijn Onbevlekt Hart 

- niet met woorden, maar zich daadwerkelijk toewijden in gehele overgave! - 

Niet de roem en de eer zoeken bij de mensen, 

maar in nederigheid dienaar zijn van Mijn Zoon, 

zodat Ik - als Moeder - fier kan zijn op hem’ (05/11/2005). 

‘Ik heb u gekozen omdat Ik u bemin. 

Ik heb u gezien in al Mijn smarten en pijnen, stervend aan Mijn Kruis. 

Maar gij zijt Mij niet gevolgd. 

Gij zijt een andere weg gevolgd. 

Mijn weg! 

Heel Mijn leven hier op deze wereld was een weg van vernederingen. 

Volg díe weg … 

Kijk wat er gebeurt op deze wereld. … 

Het kan ook hier beginnen (geweld door jongeren). … 

Kom in stilte bij Mij. … 

Waar gij tot die innerlijke rust kunt komen’ … (05/11/2005). 

‘Ik vergeef aan allen die tot Mij komen in een berouwvolle biecht’ ... (06/11/2005). 

(De Heilige Jozef) 

‘… Mijn voedstervader, die een rechtschapen man was’ … (06/11/2005). 

‘Zoals druiven worden geplengd, 

zo word Ík geplengd - Mijn kind! - én Míjn beker is overvol. 

Vandaar dat Ik niet langer Mijn toorn in bedwang kan houden’ (16/11/2005). 


… 

Ík ben het - uw Koning, uw lijdende Koning - Die u alles geef! 

Onze harten zullen steeds meer verbonden worden 

221

zowel in lijden, smarten als in vreugde en liefde. 

Ik bemin u. 


Vertroost Mijn smartvol Hart én let niet op Mijn afwezigheid die gij aanvoelt. 

Ik ben bij u - zeer nabij! - samen met Mijn Moeder. 

Wij geven u Onze Liefde, Onze tederheid, waar gíj zo naar verlangt. 

Verlang geen wereldse liefde. … 

Maar blijf hier dicht bij Ons, rustend in Onze armen’ (18/11/2005). 

(N.a.v. een gesprek over het geloof) 

‘Gij hebt dapper gestreden’ (19/11/2005). 

(De Kerk die in deze tijd de weg naar de Calvarieberg gaat) 

‘Zij moet nog gekruisigd worden. 

En dan Haar doodstrijd. 

Én dan Haar triomf’ (20/11/2005: Feest van Christus, Koning van het heelal). 

‘… 


Er wordt zo weinig gebeden, zo weinig met vertrouwen. 

Zo weinig die luisteren 

naar Mijn Woorden, naar de Woorden van Mijn Moeder’ 

(20/11/2005: Feest van Christus, Koning van het heelal). 


Moesten allen komen vragen of ze de juiste keuze maken! … 

Wanneer men elkaar echt bemint, wanneer het echte liefde is 

- in geloof en vertrouwen! - 

kan men alles aan in het goede en in de beproevingen. 

Want dát is echte liefde: ondanks alles elkaar trouw blijven! 

Een relatie kan alleen stand houden 

wanneer men elkaar vertrouwt, 

wanneer een huwelijk gericht is 

in waar geloof, 

in diep verbonden gebed, 

toevertrouwd aan Mijn Moeder. 

Dán zal men alles aankunnen wat Ik hun op hun weg zend. 

Dat is voor allen die een huwelijk aangaan, 

hetzij met Mij, hetzij tussen man en vrouw’ (24/11/2005). 


‘Advent is hoopvol uitzien naar 

Iemand, Die zal komen te midden deze doffe ellende, 

222

die deze wereld geworden is, 

Iemand, Die Vrede is, Liefde is, een Redder, een Koning. 

Een Koning, 

Die komt in stilte, in armoede, 

Die zoekt naar liefde, naar de warmte van de harten, 

naar de gastvrijheid van de mensen, 

die zich openstellen om deze Koning - deze Redder - te ontvangen 

met liefde, met warmte en tederheid. 


Híj is uw Redder nu meer dan ooit. 

Richt uw blik op Hem, Die komen zal. 

Hij - de Redder! - komt als een klein geboren mens vol van Liefde. 

Wijst Hem niet langer af. 

Stelt u open voor Zijn Liefde. 

Bemint Hem. 


Begroet Hem iedere dag opnieuw met liefde, met dankbaarheid. 

Want Híj zal redding zijn voor deze wereld, 

die dreigt ten onder te gaan aan al het kwaad, 

dat nu heerst over deze wereld’ (27/11/2005: Eerste zondag van de Advent). 


‘Bereidt u voor op de komst van Mijn Zoon. 

Ontzegt u iets van het overvloedige, 

dat zoveel van Mijn kinderen in deze wereld moeten missen. 

Leeft meer in soberheid. 

Richt u naar de komst van Mijn Zoon. 

Brengt meer tijd door in gebed, in bezinning. 

Laat de geboorte van Mijn Zoon geen oppervlakkige bedoening zijn 

van één dag, maar leeft ernaar toe. 

Naar Mijn Zoon! 

Ontvangt Hem met de grootste eerbied, een Koning waardig. 

Én laat uw hart Zíjn verblijfplaats worden niet voor één uur, één dag, 

maar laat héél uw leven zijn: één verbondenheid met Mijn Zoon. 

Samen één Hart vormen! 

Één Hart, waar alleen nog plaats is voor liefde, rust en vrede. 

Want dit alles heeft Mijn Zoon zo nodig! 

Gunt Hem díe liefde, rust en vrede te midden van deze wereld 

van geweld, oorlog, bedrog, haat, losbandigheid. 


Bereidt u samen voor met Mij. 

Laten Wij het samen doen. 

Ik - uw Moeder, de Moeder van Mijn Zoon Jezus Christus, de Verlosser - 

223

wil u helpen. 

Want alleen kunt ge zo weinig aan, zijt ge zo zwak. 

Maar samen! 


Verwelkomt Mijn Zoon zoals gij nog nooit in uw leven hebt gedaan 

én het zal voor u een echte vreugde worden, een hemelse vreugde’ 

(28/11/2005). 

‘Kijk niet naar het verleden. 

Wat voorbij is, is voorbij! 

Kijk naar het heden. 

Vandaag! 

Ik heb u gevormd, geleid met veel geduld, met Liefde. 

Geef Mij nu uw tijd, uw liefde, uw leven. 

Geef alles aan Mij. 

Laat Mij erover beschikken zoals Ík het wil, 

ook al doet het eens pijn, ook al valt gij wel eens. 

Ik ben ook gevallen - Mijn kind! - met Mijn Kruis. 

Ik had niemand om recht te komen, maar u wil Ik helpen steeds opnieuw. 

Daarom! 

Geef niet op. 

Gij zijt klein, onbeduidend voor deze wereld, 

maar weet - Mijn kind, Mijn vertroosting! - 

gij zijt redder van veel van Mijn priesters. 

Alleen later zult gij beseffen 

hoe uw gebed, uw smeken, uw tranen ten goede is gekomen 

voor zoveel van Mijn toegewijden’ (01/12/2005). 

‘Na iedere Mis zouden zij bij Mij moeten zijn 

- een half uur in stille aanbidding! - 

om dán hun taak te beginnen. 

Dit zou moeten zijn in ieder klooster’ (07/12/2005). 

‘Dit is het Jaar van het Gebed. 

Is het dan zoveel gevraagd om een half uur bij Mij te zijn?’ … (09/12/2005). 

(Vanaf Zijn Kruis:) 

‘Ik heb dorst’ (08/12/2005). 

‘Het gebed, het innerlijk gebed! 

Bidden met vertrouwen 

én alles aanvaarden wat Ik op ieder van u op uw weg zend. 


Er is zoveel oppervlakkigheid’ (13/12/2005). 

224

(Ouders met volwassen kinderen) 

‘Ze moeten alles hun gang laten gaan 

- zoals Ik altijd zeg! - 

bidden met vertrouwen én alles toevertrouwen aan Mijn Hemelse Moeder. 

Zíj zijn geen oplossing voor hun kinderen. 

Alleen gebed én vertrouwen dat alles ten goede zal komen’ (15/12/2005). 

‘Zij moeten hun harten openen voor Mijn Liefde, Mijn genaden, 

meer vertrouwen op Mij, 

geen troost zoeken op de verkeerde plaatsen, 

maar troost, rust zoeken in Míjn Hart, zoals Ik die alleen kan geven’ (15/12/2005). 


Vergelijk Mijn geboorte met Mijn sterven. 

Geboren in armoede in een harde voederbak. 

Gestorven aan het Kruis. 

Gelegen op stro. 

Gekroond met doornen. 

Begroet door nederigen. 

Nagevolgd door eenvoudigen tot onder het Kruis. 


Ik werd geboren als Koning, 

maar werd nooit aanvaard door de groten, de machtigen. 

Niet bij Mijn geboorte, niet bij Mijn sterven én nog altijd niet! 

Wie zijn Mijn volgelingen? 

Kijk om u heen. 

Van het weinige dat gij hoort of ziet 

is het niets anders dan de ene belediging na de andere. 

En zelfs de toegewijden 

- hier aan de top van Mijn Kerk en in zo veel andere landen! - 

durven niet op te komen tegen de vrijmetselarij, het atheïsme, 

dat steeds meer de overmacht krijgt. 

Mijn Kerk durft Zijn stem niet meer laten horen, 

maar Mijn plaatsvervanger (paus Benedictus XVI: 2005-2013) durft dit nog te 

doen, 

ondanks de vele tegenkantingen die hij krijgt. 

Volgt hem. 

- Mijn kind, Mijn getrouwen! - 

Als uw Kerk hier faalt, volgt Mijn plaatsvervanger - ondanks de tegenspraak! - 

én bidt en offert voor uw bisschoppen en priesters. 

Opdat ook zíj zouden gehoor geven aan Mijn plaatsbekleder 

én hem gehoorzaam zijn! 

225

Opent uw hart voor Mijn Liefde, voor Mijn genaden. 

De genade van gebed, offer, lijden en vasten. 

De genade van de nederigheid, de eenvoud, de gehoorzaamheid. 

Dit alles wil Ik u geven, maar gij aanvaardt ze niet, 

omdat gij alleen maar uw weg, uw wil wilt volbrengen. 

Keert terug naar Mijn Liefde, naar Mijn Barmhartig Hart. 

Keert terug naar de waarde van het geloof, zoals Ík het u gegeven heb. 

Blijft niet verder afdwalen binnen Mijn Kerk. 

Laat Mijn geboorte een nieuw begin zijn voor u allen. 

Laat Mij leven. 

Laat Mij groeien. 

Laat Mij groter worden in u én alles zal veranderen’ (21/12/2005). 

‘Vertrouw op Mij. 


Ze kunnen falen en blijven falen, maar terugkeren zullen ze doen. 

Omdat dit hun enige redding zal zijn! 

Kijk in het verleden. 

Hoe dikwijls hebben ze zich niet van Mij verwijderd? 

En als er geen andere uitweg meer was, 

zijn ze steeds teruggekeerd naar Mij, hun God, 

Die steeds opnieuw Mijn Barmhartigheid getoond heeft. 

Blijf hopen. 


Blijf bidden. 


Ík zal overwinnen, ondanks alles zal Ík overwinnen’ (21/12/2005). 


‘Liefde, vreugde en lijden: 

dit alles is gebeurd op de geboortedag van Mijn Zoon. 

Liefde! 

De Liefde, Die geboren werd. 

De Zoon van God, mens geworden uit Liefde voor de mensheid 

om hen te redden van de eeuwige dood. 

Vreugde! 

Om het Licht, Dat werd geboren te midden van een duistere wereld, 

omhuld in zonde en afkeer tegenover hun God, hun Schepper. 

Lijden! 

Vanaf het begin van Zijn leven hier van Mijn Zoon was het een en al lijden. 

- De Liefde! - Het Licht, Dat niet aanvaard werd niet bij Zijn geboorte, 

niet in Zijn openbaar leven én tenslotte - de Liefde! - Dat ze gekruisigd hebben. 

Maar dit moest gebeuren - dit alles! - om deze mensheid te redden. 

226

En deze mensheid staat op het punt ten onder te gaan aan zware zonden, 

bedreven tegen de mensheid, 

tegenover het leven van zoveel onschuldigen, 

tegenover het verraad dat men pleegt hun God, hun Schepper te ontkennen. 

Deze wereld zal alleen maar gered worden, 

wanneer men zich bekeert, 

wanneer men hun harten zal openen om de ware Liefde te leren kennen. 

Want velen kennen Hem niet meer! 

Mijn Zoon is voor ieder mens geworden. 

De afkeer voor hun God is nog nooit zo groot geweest, zelfs binnen Zijn Kerk. 

Daarom nodig Ik u uit! 

- Kinderen, toegewijd aan Mijn Onbevlekt Hart! - 

Verdubbelt uw gebeden. 

Neemt meer momenten van gebed. 

Brengt meer tijd door bij Mijn Zoon 

om te helpen deze wereld te redden van de ondergang, die hen te wachten staat. 

Bekeert u. 


Luistert naar uw Moeder. 

Ik ben u zeer nabij, Ik help u. 

Weigert Mijn hulp niet. 

Ik wil u allen brengen naar het Hart van Mijn Zoon. 

Ik wil u helpen in al uw noden. 

Maar keert terug naar de waarde van het katholiek geloof zoals de Kerk u geeft. 

Bidt. 


Bemint elkaar. 

Bemint Mijn Zoon. 

Geeft Hem uw leven, uw liefde, uw offers’ (27/12/2005). 

227

2006 

‘Deze aanbidding zal de toekomst zijn’ 

(28/04/2006) 

‘uw aanwezigheid is liefde’ 

(21/07/2006) 

‘Bidden is redding. 

Redding van de ziel, 

redding van Míjn Kerk, 

redding van de wereld!’ 

(25/05/2006) 

228

JMJP 

2006 


‘… 

Men praat zoveel over wat men wil realiseren, maar wat bereikt men? 

Mijn Kerk blijft in verval. 

Zo weinig roepingen. 

Zo weinig die nog trouw blijven aan Mijn Kerk, aan de paus. … 

Weet - Mijn kind! - voor Mij kan men niets verbergen. 

Voor het oog van de mensen kan men alles verdoezelen, 

maar Ik alleen ken de waarheid. 

Én Ik zeg u! 


Het is erg gesteld met Mijn Kerk, met Mijn priesters. 

Men heeft al zoveel gesproken over gebed, 

maar zo weinig inspanningen worden gedaan. 

Bidden, 

bidden zonder ophouden, zelfs tijdens het werk in verbondenheid met Mij: 

dat is leven zoals Ik het wens van Mijn toegewijden, 

maar Ik krijg niet wat Ik verlang. 

Daarom! 

- Mijn kind én allen, die Mij liefhebben en die Mij willen helpen! - 

Bidt. 

Offert. 

Vast. 

Wijdt uw leven aan Mij, aan Mijn Moeder. 

Geeft uw leven voor de redding van Mijn Kerk, van Mijn priesters. 

Het is zo nodig!’ (03/01/2006). 

(Velen verlangen niet naar Mij en Mijn Liefde) 

‘omdat ze deur van hun harten niet willen openen voor Mijn Liefde 

én langzaam de deur voor het wereldse sluiten. 

Ik zeg “langzaam”. 

En dat kan alleen maar door het gebed. 

Door het gebed zal men die kracht krijgen, om afstand te nemen 

voor alles wat verleidelijk is van deze wereld, 

voor alles waar men aan gehecht is - ja! - aan verslaafd is. 


229

Men kent Mijn Liefde niet, 

omdat ze er niet om vragen, 

omdat ze die Liefde niet willen, die hen aanzet om anders te gaan leven. 

Maar het is een eeuwige Liefde! 

Naarmate men groeit in deze Liefde, 

zal ze intenser worden, zal men nog meer verlangen naar die Liefde 

én zal de wereld hen geheel onverschillig laten. 

Het verlangen naar Mijn Liefde 

zal het gemakkelijker maken om afstand te nemen van deze wereld. 

En kijk - Mijn kind! - hoeveel verlangen nog naar Mijn Liefde, 

zelfs bij Mijn toegewijden?’ (10/01/2006). 

(Deze boodschappen) 

‘Wat Ík hen geef geloven ze niet. 

Wat anderen geven geloven ze. 

Wat Ík geef via deze priester is voor hen niet belangrijk. 

Van anderen is het wel belangrijk. 

Wat meer vertrouwen en standvastigheid zou veel veranderen’ (20/01/2006). 

(Mensen die de indruk geven dat zij bidden) 

‘Gij ziet het uiterlijke. 

Ik zie het hart’ (26/01/2006). 

‘De Farizeeën baden ook veel’ (26/01/2006). 

(De Heer troosten met woorden die Hij graag hoort) 

‘Ziet gij dat gij het nog kunt’ (30/01/2006). 

‘Gij moet gehoorzaam zijn aan uw priester’ (02/02/2006). 

‘Het kwaad is nu eenmaal overal én overheerst nu deze wereld. 

In hoeverre laat men het kwade toe in hun leven? 

Ze geloven in afgoderij én bedienen er zich nog ook van. 

Geen ongeloof, maar geloof en vertrouwen 

in Mijn Almacht, 

op de kracht van het Onbevlekt Hart van Mijn Moeder, 

op de kracht die zo vele heiligen uitstralen. 

Op hen moet men vertrouwen. 

Dat overwint en verjaagt het kwade! 

Men bidt - Mijn kind! - maar men heeft zo weinig vertrouwen in Ons’ (04/02/2006). 

‘Angsten komen voort omdat men te weinig vertrouwen heeft in Ons. 

Men leeft zonder Ons. 

Men laat de angsten toe, zoals men het kwade toelaat. 

230

Angsten, onrust, onvrede is het kwade. 

Ik ben de Rust en de Vrede. 

Wie met Mij leeft, heeft geen angst’ (11/02/2006). 

‘Ik bemin u, Mijn kind! 

Ik geef Mij aan u - Mijn kind! - iedere dag, zolang als gij het wilt. 

Laat niets tussen Ons komen. 

Laten Wij samen blijven in Liefde. 


Liefde, die gij geeft én die Ik van zo velen moet missen! 

- Echte liefde, geen oppervlakkige liefde! - 

Liefde, die geeft en niets vraagt (1)! 

Laat díe liefde tussen Ons blijven. 

Ik bemin u, Mijn kind, Mijn vertroosting!’ (16/02/2006). 

(1) Echte liefde voor de Heer is zich geven aan de Heer, bidden en offeren voor 

Zijn intenties én niets vragen voor het lichamelijk welzijn van zichzelf of van de 

mensen die ons nauw aan het hart liggen. Zie ook INLEIDING 3.2.2 en de nu 

volgende boodschap. 

(Gij vraagt genaden, geestelijke gaven) 

‘maar gij vraagt geen wereldse verlangens’ (16/02/2006). 

‘Velen blijven kil en hardvochtig’ 

(en zullen deze boodschappen niet aanvaarden) (21/02/2006). 

De Heilige Pater Pio zegt: 

‘Dit is uw lijden. 

Dit zijn uw offers. … 


Ze kunnen de boodschappen aanvaarden of weigeren, 

ernaar leven of tegenwerken. 

Dit is zo met alle boodschappen. 

Dit is ook zo met het Evangelie’ ... (24/02/2006). 

‘Gij moet in de eerste plaats naar Mij kijken in het tabernakel’ … (24/02/2006). 

‘Ik ben niet streng. 


Ik ben rechtvaardig én Ik kijk steeds met Liefde naar u. 

Zelfs in al Mijn lijden kijk Ik met Liefde’ (24/02/2006). 

(Dat gij Mij bemint) 

‘Ik weet het. 

231


Blijf niet stilstaan bij wat er gebeurd is. 

Weet: Ik vergeef alles. 

Ik weet steeds met welke spijt en berouw gij tot Mij komt 

én dat alleen troost al Mijn Hart. 

Zo velen komen in onverschilligheid tot Mij, tonen geen spijt, geen berouw 

en men denkt dat alles weggeveegd is. 


Veel zal blijven hangen van hun fouten, 

omdat zij tot Mij komen in staat van zonde 

en terug weggaan nog in staat van zonde 

zelfs met de zegen, die de priester uitspreekt in Mijn Naam. 

Want Ik alleen ken de harten, de ware toedracht van wat er in de ziel omgaat. 

Zoveel ongevoelige zielen!’ (24/02/2006). 

‘… 

Weet - Mijn kind! - Ik heb het ook eens nodig te kunnen gaan bij iemand, 

die Ik bemin, 

die Mijn Liefde beantwoordt, 

waar Ik terecht kan met Mijn pijnen, Mijn lijden, Mijn verzuchtingen. 

Ik heb uw hart gevonden. 

Ik heb het klaar gemaakt, alhoewel er nog veel kan veranderen … 

Laten Wij verder doen. … 

Zielen hebben hulp nodig’ (24/02/2006). 

‘Een priester moet niet zijn plezier en genot zoeken in deze wereld. 

Een priester is “Mijn bedienaar zijn, 

geheel ten dienste van Mij, van zijn zielen hem toevertrouwd”. 

Hoe zwaar een taak ook moge zijn, 

dat men geen wereldse verlangens zoekt om tot rust te komen, 

maar dat men tot Mij komt in stilte, in rust en gebed. 

Dát zal hen de nodige kracht geven om verder te doen! 


Wat moet er worden van Mijn Kerk?’ (02/03/2006). 


‘Ze gaan vertier zoeken waar ze zich alleen maar verwijderen van Mij. 

Dat ze zich laten herbronnen aan de Bron van het Leven. 

Dát zal hen de kracht geven om hun zware taak aan te kunnen. 

Ik ben de Bron. 

Ik ben het ware Leven. 

Ik ben de Kracht, Die zij nodig hebben. 

Ik ben het Hoofd van Mijn Kerk én allen zijn Mijn ledematen. 

232

Dat ze tot Mij komen én Ik zal hen voeden met Mijn Water, 

Dat hen leven geeft, Dat hen moed geeft en kracht om verder te doen. 

Wanneer men alles samen met Mij in eenheid doet, 

zullen vele problemen opgelost worden, die ze nu niet aankunnen’ (03/03/2006). 

‘… 

Het is zo moeilijk - Mijn kind! - te luisteren naar een God, 

Die hen bemint, 

Die het beste met hen voorheeft, 

Die hen wil helpen. 

Én sommigen zijn harde keikoppen daarin!’(06/03/2006). 

‘… 

De boodschappen moeten verspreid worden. 

Ik verlang naar liefde 

én dat velen hun harten openen voor de Woorden, Die Ik tot hen richt 

én Mijn Liefde beantwoorden met hun liefde’ (22/03/2006). 

(De bekering van de offerzielen) 

‘De ommekeer in hun eigen leven! … 

De offerzielen moeten zelf eerst helemaal veranderen. 

De ommekeer - díe kan komen door hun gebed en hun offer - 

in hun gezin, in hun familie of in hun omgeving. 

Dat mensen - door hun voorbeeld - anders gaan leven, meer tot gebed komen. 

Wil men offerzielen worden, moet men een ander leven gaan leiden: 

onthecht, gehoorzaam, in nederigheid’ (23/03/2006). 

‘Er zijn veel naamchristenen, 

maar in feite ben Ik niet belangrijk voor hen. 

En nochtans ben Ik het ware Leven, het ware Licht. 

Wie tot Mij komt, zal leven tot in Eeuwigheid. 

Maar - Mijn kind! - wie denkt nu nog aan het Eeuwig Leven? 

Zelfs zij die zich christenen noemen, 

zoeken alleen maar werelds vertier, hun genoegens, hun verlangens, hun passie. 

Waar ze zoveel tijd en geld in steken 

én die alleen maar ondergang betekent voor hun zielen! 

Ik ben niet meer belangrijk. 

Ik beteken nog weinig in hun leven. 

Ik krijg zelfs van alles de schuld, als alles verkeerd gaat. 

Ik krijg de schuld voor de tegenslagen, voor het lijden, voor hun ziekten, 

terwijl Ik hen alleen maar wil helpen hen terug bij Mij te brengen. 

Zodat Ik weer belangrijk word in hun leven. 

Zodat zij weer zouden beseffen 

233

dat Ik het Eeuwig Leven ben, 

dat het leven verder gaat over de dood heen 

én dat gij híer - allen, kinderen! - de keuze maakt 

of gij die Eeuwige Zaligheid met Mij wilt delen’ (26/03/2006). 

‘Dit (1) is geschreven vanuit uw hart en Ik ben in uw hart steeds aanwezig. 

Geef het door zoals gij het gekregen hebt. 

Het mag verspreid worden. 

En hopelijk kunnen velen het bidden met een open hart en vervuld van liefde 

én verlangend naar Mijn Liefde’ (31/03/2006). 

(1) Het zijn twee gebeden tot de Eucharistische Christus, gekruisigd in Zijn 

tabernakels. 

Zie GEBEDEN, Gebeden tot de Eucharistische Heer, gekruisigd in Zijn 

tabernakels. 


‘Geef u ten volle’ (05/04/2006). 

‘Ik heb u geschapen om te beminnen, om liefde te geven. 

- Niet om te haten, om elkaar uit te buiten maar te beminnen! - 

Wie kan nog beminnen, zichzelf vergeten, 

zichzelf weggeven zonder iets te vragen - want dat is liefde! - 

zich geven helemaal? 

Waar liefde is, 

zal de haat overwonnen worden, zal er rechtvaardigheid zijn, 

zal men de mens niet bestelen, niet bedriegen, niet doden, niet uitbuiten. 

Want echte liefde kan alles aan én weet ge wanneer men iemand kwetst. 

Echte liefde kan zijn eigen fouten erkennen. 

Echte liefde kan vergeving vragen, kan zelf vergeven. 

Met echte liefde zou de wereld veranderen, zou het kwaad overwonnen worden. 

Met dé Liefde zou men de Liefde bezitten, Die men nu verworpen heeft. 

En wat blijft er over? 

Kijk om u heen - Mijn kind! - wat blijft er over?’ (19/04/2006). 

(De stervende Heer vanaf Zijn Kruis:) 

‘Waarom willen ze niet luisteren? 

Waarom krijg Ik zo weinig liefde, zo weinig aandacht?’ (21/04/2006). 

‘Deze aanbidding zal de toekomst zijn’ (28/04/2006). 

‘Vanuit deze aanbidding 

zal de kracht en de Liefde groeien van Mijn barmhartig Hart 

voor de zo velen, waarvoor gij u allen hebt gegeven. 

234

De Liefde, die zij nu weigeren - die genaden, die Ik hen wil geven - 

zal voor hen een ommekeer zijn, 

een nieuw leven, een leven van zelfopoffering en totale overgave aan Mijn Wil’ 

(28/04/2006). 

‘Hebt moed. 


Laat u niet ontmoedigen door de tegenslagen, de tegenwerking. 

Laat u niet ontmoedigen, wanneer het stil is in uw hart. 

Ik ben er steeds voor u! 

Opent nog meer uw hart voor Mij, zodat Ik het helemaal in bezit kan nemen 

en geheel kan omvormen zoals Ik het wil. 

Weest voorbeeld voor de anderen. 

Laat dit een sterke schakel zijn van aanbidding. 

Als gij wankelt, hoe kunnen anderen dan u navolgen? 

Blijft dus volharden in uw gebed, in uw offers, in uw vasten. 

Maar laat het geen vasten zijn voor de uiterlijke schijn. 

Laat het een vasten zijn van het innerlijke, het geestelijke. 

Niet uw lichamelijk vasten heeft het meeste waarde, maar de geestelijke! 

Ik vertrouw op u, Mijn kinderen, zo dierbaar aan Mijn Goddelijk Hart!’ 

(28/04/2006). 

‘Iedereen kan zeggen dat hij contact heeft met zielen (in het vagevuur). 

Dit is puur bedrog. 

Ik geef dit alleen aan heel begenadigde zielen. 

Zelfs gij krijgt dit niet! 

Het is bedrog en kwezelarij’ (04/05/2006). 

‘Ik wil u hebben tot waar Ik het wil. 

Leg u neer bij wat Ik van u verlang. 

Forceer u niet om te doen wat gij niet kunt doen. 

Ik zal wel ten gepaste tijd voor alles zorgen! … 

Geef u ten volle - Mijn kind! - zoals Ik het verlang. 

Ook al begrijpen ze u niet in uw omgeving! 

Ook al brengt het veel tegenspraak mee! 

Ik leid alles. 

Ook uw leven, die gij aan Mij hebt opgeofferd! 

Uw vrije wil is Mijn Wil geworden. 

Vergeet dit niet, Mijn kind!’ (08/05/2006). 

‘Angsten moet men overwinnen. 

Het is naar Mij dat gij komt! (als gij op geestelijke leiding gaat) 

Aan wie geeft gij toe, als gij weigert naar uw priester te gaan? 

Het is een genade een geestelijke leider te hebben vooral in deze tijd. 

235

Wees hem trouw en gehoorzaam. 

Hij helpt u in uw moeilijkheden. 

Hij brengt u dichter bij Mij’ (15/05/2006). 

(Mensen hebben een vrije wil gekregen) 

‘omdat gij Mij uit liefde zoudt beminnen en niet omdat gij verplicht zijt’ 

(21/05/2006). 

‘Wat is er mooier - Mijn kind! - de Liefde te beantwoorden met wederliefde? 

Maar kijk hoe de Liefde wordt bemind. 

Is er nog liefde? 

Waar is het verlangen de Liefde te beminnen? 

Waar is de hoop van de mensen, dat leven geeft? 

Hoeveel wanhoop! 

Hoeveel angsten! 

Hoeveel vertrouwen in een God, Die alles in het goede leidt! 

Waarop heeft de mens zijn hoop gesteld? 

Op het goede, op het kwade? 

Op de Liefde, Die blijft, op het vergankelijke? 

Op de vrede, op haat? 

Op verdraagzaamheid, op verdeeldheid? 


Het kwade, dat hier heerst op deze wereld, is sterker dan alle orkanen samen. 

Het vernielt de zielen in grote getallen en het wordt steeds erger. 

Mensen 

zijn verblind door het kwade - Men laat zich meeslepen! - worden misleid. 


Het is zo erg geworden. 

De heiligschennissen nemen in grote getallen toe 

en men komt er openlijk voor uit van wat men is. 

De haat tegen 

een God, Die Liefde is, 

een Vader, Die bemint, 

Die uit Liefde de mens geschapen heeft om ook te beminnen! 

Dit is de taak van ieder mens: beminnen. 

Boven alles: bemint één God. 

Bemint uw naaste zoals uzelf. 

Waar is díe liefde? 


Waar vind Ik nog díe liefde van hen, 

die Ik met Mijn Liefde bevrijd heb van de eeuwige dood? 

Welnu Ik zeg u! 

Velen zijn reeds dood. 

Omdat ze de haat boven de Liefde verkiezen, 

236

het kwade boven de Liefde, de dood boven het Leven! 

Het mensdom zal terneergeslagen worden totdat de Liefde zegeviert. 

Het kwade zal overwonnen worden met veel pijn en verdriet 

én de Liefde zal triomferen’ (21/05/2006). 

‘Bid - Mijn kind! - ook al is uw taak moeilijk, is ze zwaar. 

Uw gebed heeft zoveel kracht bij Mijn Vader, Die uw smeken hoort. 

Houd niet op Zijn Hart te ontroeren. 

Het zal redding zijn voor vele zielen’ (21/05/2006). 

‘Uw kracht (om te bidden) ben Ík in u!’ (21/05/2006). 

‘Mijn Vader kent de ingesteldheid van uw hart’ (21/05/2006). 

‘… Bidden is redding. 

Redding van de ziel, redding van Míjn Kerk, redding van de wereld! 

Het gebed is het krachtigste wapen tegen Mijn vijand 

én gij ziet aan het kwade in Mijn Kerk, in deze wereld, 

hoe weinig er gebeden wordt. 

Wanneer men tot inkeer zal komen, zal het voor velen te laat zijn. 

En men zal Mij steeds opnieuw van alles de schuld geven. 

Ik geef u genaden tot inkeer, tot bekering. 

Ik nodig u uit - samen met Mijn Moeder, steeds opnieuw! - om te bidden. 

Bidden! 

- Mijn kinderen, Mijn kloosterlingen, Mijn priesters, 

Mijn plaatsvervangers van Mijn apostelen! - 

En Ik geef u vele gaven, vele genaden - zoals aan Mijn apostelen! - 

maar gij verwerpt alles. 

Als men niet tot inkeer komt 

- Zíj, die aan het hoofd van Mijn Kerk staan, aan wie Ik leiding heb gegeven! - 

zal hen veel ontnomen worden. 

Heel veel! 

Laat u niet ontmoedigen - Mijn kind! - om wat gij hoort of ziet, 

maar blijf u verder geven in gebed, offeren en vasten. 

Ook al is het pijnlijk en moeilijk! 

Geen enkel gebed blijft ongehoord. 

Geen enkel offer heeft geen waarde. 

Alles draagt bij tot redding en bekering voor hen, waarvoor gij u gegeven hebt’ 

(25/05/2006). 

‘Waar heeft men nog eerbied voor Mij? 

Hoe ontvangt men Mij? 

Hoe word Ik aan de mensen gegeven? 

Hoe word Ik naar de zieken gebracht én door wie?’ (29/05/2006). 

237

‘Waar heeft men nog eerbied voor Mij? 

Hoe ontvangt men Mij? 

Hoe word Ik aan de mensen gegeven? 

Hoe word Ik naar de zieken gebracht én door wie? 

Dit alles - Mijn kind! - bezorgt Mij zo veel verdriet en pijn. 

Men beseft Mijn Heiligheid niet meer. 

Men beseft niet Wie Ik ben. 

De Zoon van God, Die eens over u allen zal moeten oordelen naar 

uw liefde voor Mij, 

uw eerbied voor Mij, 

uw dankbaarheid voor Mij! 

Hoe kan men zeggen dat men liefde voor Mij heeft, eerbied voor Mij, 

als men Mij zo behandelt? 

- Aanwezig in ieder stukje Brood door de priester geconsacreerd! - 

Hoe kan men zeggen dat men Mij lief heeft, 

als ze nooit tijd maken voor Mij? 

Én soms is het dan nog zo oppervlakkig! 


Er is veel schijnliefde. 

Echte liefde is zich geven, geheel en onvoorwaardelijk. 

Echte liefde is eerbied hebben, zoals vroeger het geval was. 

Maar de hoogmoed heeft velen misleid. 

En men stelt zichzelf zelfs boven Mij door Mij zo te behandelen. 

Eerbied - Mijn kind! - eerbied en liefde: men zal het opnieuw moeten leren. 

Én vooral Mijn toegewijden! 

Want zíj zijn het 

die alles toelaten, 

die voorbeeld geworden zijn van zware beledigingen tegenover een God, 

Die oneindig Liefde is, maar zwaar beledigd wordt!’ (30/05/2006). 

‘Verspreid de boodschappen’ (via dit boek) (31/05/2006). 

‘Wees liefde, zoals Ik Liefde ben’ (02/06/2006). 

‘… 

Bid veel en offer alles op in vereniging met Mijn lijden. 

Want zo velen weten niet wat het is te beminnen. 

En zolang men niet terugkeert naar de Bron van Liefde, 

zal men het nog meer verleren’ (06/06/2006). 

(Uiterlijk eerbetoon aan de Eucharistische Heer om gezien te worden) 

‘Schijnliefde!’ (19/06/2006). 

238

‘Wij moeten allen geleid en gevormd worden’ (20/06/2006). 

‘Gij moet allen 

gevormd worden, gezuiverd worden van hoogmoed, van eigenliefde, 

om zo mee te helpen 

aan de redding van Mijn Kerk, aan de redding van Mijn priesters. 



Laat u leiden door uw priester, die Ik u gegeven heb. 

Werkt hem niet tegen, maar luistert naar hem. 

Volgt zijn raad op, ook al is het moeilijk te aanvaarden. 


Het is voor het heil van uw ziel. 

Ik wil u allen heilig maken. 

Daarom! 

Luistert naar hem. 

Stelt uw hart open voor hetgeen Ik u geef door deze priester én allen 

zult gij groeien in liefde voor Mij, zult gij redding zijn van Mijn priesters. 

Weest voorbeeld van nederigheid, eenvoud en kleinheid’ (20/06/2006). 

‘Uw liefde is Mij meer waard dan een bloempje. 

Uw liefde is Mij alles waard’ (23/06/2006: Feest van het Heilig Hart). 

‘Bemint gij Mij?’ (23/06/2006: Feest van het Heilig Hart). 

‘Weid Mijn schapen’ (23/06/2006: Feest van het Heilig Hart). 





‘Het zijn Mijn herders, die als schapen zijn geworden! 

Zonder leiding. 

Zonder hulp. 

Geheel verdwaald in hun roeping. 

Geen standvastigheid meer. 

Geen wilskracht om verder te doen. 

Ook Mijn priesters 

worden misleid en zien de toekomst somber tegemoet, 

hebben geen hoop, geen vertrouwen meer, 

zoeken geen troost en kracht in het gebed. 

Omdat ze het niet meer geleerd worden om te bidden! 

Omdat ze niet meer aangezet worden om te bidden! 

Waar ligt de schuld? 

- Mijn kind, zo dierbaar aan Mijn Goddelijk Hart! - 

Geef u ten volle voor de redding van Mijn priesters, 

239

die opnieuw de toekomst van Mijn Kerk moeten worden. 

Geef u zonder te vragen “wat gebeurt er met mij?” 

Ík ben het, Die in u aanwezig ben, Die in u werk, Die in u lijd! 

Keer u nog meer af van de buitenwereld én troost Mijn smartvol Hart, 

Dat lijdt door het verloren gaan van Mijn zo vele priesters en religieuzen, 

die zelfs geen besef hebben van hun dwalingen. 

Help uw priester. 

Bid voor hem. 

Wees hem een steun in deze zware taak, die Ik hem gegeven heb’ (23/06/2006: Feest 

van het Heilig Hart). 

‘Gíj moet ze Mij geven: de mooie woorden’ (13/07/2006). 

(“Ik bemin U”) 

‘Dat is voldoende. 

Ik hoor het u zo graag zeggen’ (13/07/2006). 

‘Ziet gij wel, dat gij het kunt!’ 

(Voortdurend woorden van liefde spreken tot de Heer) (13/07/2006). 

‘Ik weet het - Mijn kind! - (dat gij Mij bemint). 

Laat die liefde niet verstoord worden door onrust’ (14/07/2006). 

‘… 

Offerziel kan een grotere opgave zijn … 

Het vraagt meer dan gebed alleen. 

Het vraagt ook offer en vasten 

én blijven volharden in de moeilijke momenten, in momenten van bekoringen’ 

(21/07/2006). 


Ik lijd omwille van de ondankbaarheid van deze mensheid. 

Hoe meer Ik hen gegeven heb, 

hoe meer ze Mij verwijderd hebben uit hun leven. 

Hun rijkdom - hun genoegens, waar ze zo veel behagen in scheppen! - 

zal eens hun ondergang zijn. 

Deze mensheid staat op het punt zichzelf te vernietigen. 

Een kleine vonk kan een heel vat doen springen. 

Dit is wat nu gebeurt! 

Men heeft niet veel nodig om geweld te gebruiken tegen een mensheid. 

Een mensheid die geschapen is 

om te leven in liefde, in eenheid, in verdraagzaamheid! 

Waar is de Liefde? 

Ik kijk vanaf Mijn Kruis steeds opnieuw naar deze mensheid 

en Ik zie het kwade, de duisternis in zo vele harten. 

240

Ik zie de haat - de wrok! - die meer en meer de bovenhand krijgt 

in plaats van liefde, vrede en verzoening. 

Kan Ik hen nog redden - Mijn kind! - wil Ik hen nog redden? 

Ja - Mijn kind! - Ik wil het nog altijd. 

Omdat Ik Liefde ben! 

Omdat Ik niet kan haten zoals zij doen! 

Omdat Ik kan vergeven, als men Mij kwetst en beledigt! 

Omdat Ik barmhartig ben! 

En steeds opnieuw vraag Ik aan Mijn Vader: 

“Vader, vergeef het hun, want ze weten niet wat ze doen” 

Maar hoelang nog zal Ik de arm van Mijn Vader kunnen tegenhouden? 

Samen met Mijn Moeder, Die blijft smeken bij Mijn Vader 

voor deze mensheid, voor al Haar kinderen! 

Bidt. 


Bidt. 

- Priesters en religieuzen! - 

Keert terug naar de waarde van het gebed, naar het vasten, het offeren. 

Toont dat gij uw broeders en zusters bemint. 

Want allen zijn geschapen van één en dezelfde Vader. 

Alleen nog gebed, gebed en nog eens gebed 

is de redding van deze wereld!’ (21/07/2006). 

‘Kon Ik maar die liefde krijgen van al Mijn kinderen, Mijn toegewijden! 

Uw aanwezigheid is liefde. 

Als allen vermaak en plezier zoeken, komt gij bij Mij 

om Mij te troosten in al Mijn eenzaamheid. 

Ik verlang naar de liefde van Mijn toegewijden. 

Waar zijn ze? 

Ook zíj zoeken hun vermaak en hun plezier. 

De genoegens van deze wereld heeft hen verleid. 

Liefde is zich geven, is afstand nemen van die wereldse genoegens, 

hoe verleidelijk en aanlokkelijk ze ook zijn. 

Deze wereld is maar een schim van wat het Oneindige zal zijn 

én toch verkiezen zij deze wereld boven de Liefde. 

Ík zal hen geven naar de maat, die zij Mij hebben gegeven 

én hen ontnemen wat ze geweigerd hebben te geven’ (21/07/2006). 

‘Het leven is een strijd tegen de negatieve kanten van het leven. 

Het is een strijd tegen bekoringen en valstrikken, waarin zo velen belanden. 

Het is een strijd tegen een onzichtbare tegenstander, 

die zeer sluw is en die al uw zwakke plekken kent. 

Een kleine onoplettendheid, hij slaat toe. 

241

Een kleine twijfeling, hij slaat toe. 

Hij verleidt. 

Hij is aanlokkelijk om u van Mij weg te houden 

én hij slaagt daar meestal in. 

Weinigen hebben die moed 

om te strijden, om te kiezen voor het moeilijke, om te kiezen voor de Liefde. 

En men dwaalt verder af, zonder dat men het beseft. 

En wanneer het besef doordringt, is het een lange en moeilijke weg terug. 

Want hij laat niemand los uit zijn klauwen! 

Daarom is het zo belangrijk 

u toe te wijden aan Mijn Moeder, 

de hulp en de kracht te vragen om te strijden tegen een tegenstander, 

die steeds driester te keer gaat in zo vele zielen. 

Het is een strijd voor iedere ziel afzonderlijk! 

En hoe meer gij naar Mij toekomt, hoe meer hij u zal grijpen. 

Weest op uw hoede. 

Geeft niet toe 

aan verlangens, die u van Mij weghouden, 

aan mensen, die u van Mij weg houden, 

aan zaken, die u van Mij weg houden. 

Hij gebruikt alles en iedereen én zo weinig beseffen het. 

Bidt én vraagt inzicht aan de Heilige Geest, 

Díe zal helpen te onderscheiden het goede, het kwade. 

Maar strijdt, geeft niet op, geeft nooit op, ook als gij eens gevallen zijt. 

Begint opnieuw 

én doet het samen met Mijn Moeder, met alle engelen en heiligen. 

Maar strijdt - Mijn kinderen! - én laat de Liefde zegevieren in uw leven (1)’ 

(03/08/2006). 

(1) Zie ook INZICHTEN, Enkele bekoringen én hoe ertegen én eraan werken. 

‘… 

(Wij moeten leren vergeven) aan hen die anders zijn. 

Het zijn ook Mijn kinderen! 

Staat er niet: 

“Gij zult niet oordelen. Dan zult gij ook niet geoordeeld worden (2)” (10/08/2006). 

(2) Zie Mt. 7, 1-2: ‘Oordeelt niet, opdat gij niet geoordeeld wordt. Want met het 

oordeel dat gij velt, zult gij geoordeeld worden en de maat die gij gebruikt, zal 

men ook voor u gebruiken’. 

‘ - O, Mijn kind, zo dierbaar aan Mijn Hart! - 

Ween niet. 

242

Niets kan tussen Ons komen! 

Waar gij zijt, daar ben Ik ook. 

Ik ben steeds in u aanwezig. 

Nooit verlaat Ik een ziel, die Mij met zoveel liefde bemint. 

Het doet Mij deugd 

u te zien strijden tegen alle bekoringen, tegen alle verstrooidheden. 

Geef niet op. 


De aanhouder zal winnen, hoe moeilijk het ook is. 

Het is een strijd, die u steeds dichter bij Mij brengt’ (16/08/2006). 

‘Beminnen. 

Beminnen zonder maat. 

Geven zonder maat. 

Offeren zonder maat. 

De Liefde volgen (1)’ (17/08/2006). 

(1) De rijke jongeling in het Evangelie (Zie Mt. 19, 16-22; Mc. 19, 17-22; Lc. 18, 

18-23) kon de Heer Jezus niet volgen omdat hij zo gehecht was aan zijn rijkdom. 

Zie Mt. 19, 22: ‘Maar toen de jongeman deze raad hoorde, ging hij ontdaan 

heen, omdat hij vele goederen bezat’. 

Velen zijn nu in dezelfde situatie als deze rijke jongeling in het Evangelie. Zij 

kunnen de Heer Jezus niet volgen in Zijn veeleisende liefde (beminnen zonder 

maat), omdat zij de dingen van de wereld, waaraan zij zo gehecht zijn - hun 

rijkdom, hun afgoden - niet kunnen vaarwel zeggen. 

‘… 

Ze moeten hun zielen zuiveren tot op het bot (2), 

iedere dag voortdurend de Heilige Geest aanroepen 

om hen inzicht te geven van hun fouten. 

En geloof Mij - Mijn kind! - dat kan ver gaan, zoals het ook bij u is geweest’ 

(06/09/2006). 

(2) Alle zonden uit het verleden moeten eerlijk en concreet, nederig en 

berouwvol gebiecht worden. Daarom moet men de Heilige Geest aanroepen om 

alle zonden, die men begaan heeft te biechten. Als men regelmatig biecht, zal 

men gemakkelijker alle zonden op het spoor komen. 

Zie ook BOODSCHAPPEN over de biecht; INZICHTEN, Hoe kunnen wij 

werken aan onze bekering? 

‘Ik omhels u, Mijn kind’ (09/09/2006). 

‘Laat heel uw leven een ode zijn van lof en eer aan de barmhartige Vader. 

243

Brengt ononderbroken akten van eerherstel 

voor al het leed dat Mij wordt aangedaan aan Mijn barmhartig Hart, 

alsook aan het Onbevlekt Hart van uw Hemelse Moeder. 

Zij bemint u met een vurige Liefde, 

maar Haar Liefde wordt zo weinig beantwoordt. 

Zij geeft u zoveel genaden op zo vele plaatsen. 

Zij helpt u uw leven te leiden zoals Ik het van ieder van u verlang, 

maar men heeft zo weinig aandacht voor Mijn en uw Moeder. 

Daarom verlang Ik van u! 

Troost het Hart van Mijn Vader. 

Troost Mijn Hart. 

Troost het Hart van Mijn Moeder’ (29/09/2006). 

‘Als de vastenkring niet gedragen wordt door het gebed, 

zal het geen stand houden’ (01/10/2006). 

‘Het ik-zijn. 

Uw eigen verlangens en gevoelens achterwege laten. 

Uw eigen inzicht is niet altijd Mijn inzicht! 

Uw wil, 

die gij meestal opdringt aan anderen én die niet strookt met Mijn Wil! 

Mij volgen is 

een totale ommekeer in uw leven, 

weten dat gij niets zijt en niets kunt zonder Mij. 

Mij volgen is u laten leiden door diegene, 

die u werd toevertrouwd in uw geestelijk leven. 

Volg steeds die raad op zonder tegenstand. 

Wilt gij dichter naar Mij toegroeien, laat het ik-zijn achterwege. 

Want nogmaals! 

Gij zijt niets, maar met Mij zijt gij en kunt gij alles’ (05/10/2006). 

‘… 

Hoe meer verwendheid, hoe erger! 

Dit moet achterwege blijven. … 

Liefde en verwendheid is niet hetzelfde. … 

Men heeft alles en is niet gelukkig. 

Velen hebben weinig en zijn toch gelukkig. 

Het geluk ligt bij Mij. Zoek het niet elders’ (07/10/2006). 

‘Liefde, vrede en verzoening: het komt allemaal voort vanuit het gebed. … 

Met geduld, offer en vasten, gebed - veel gebed! - kan men alles bekomen’ 

(17/10/2006). 

244

‘Mensen die deze taak (van offerziel) aankunnen, 

moeten reeds gevormd zijn in de liefde. 

Wanneer dat niet zo is, houdt men het niet lang vol. 

Het is de liefde voor Mij, die hen aanzet om tot Mij te komen. 

Hoe groter de liefde, 

hoe meer men aankan, hoe meer Ik van hen kan en mag verlangen (1). 

Het is de liefde, die zich geeft in een totale overgave’ (19/10/2006). 

(1) Zie ook INLEIDING 3.3.1. 


Ik moet voortdurend hetzelfde herhalen. 

Ze moeten zich openstellen voor Mijn Liefde. 

Ze moeten bidden, bidden met vertrouwen. 

Geen oppervlakkigheid! 

Ze verlangen zoveel van Mij, maar geven zo weinig, 

hoewel ze denken veel te geven. 

Het gebed, de volharding, geduld, het geloof in Mij, 

het vertrouwen in Mij en Mijn Moeder!’ (25/10/2006). 

‘Offerziel worden. 

Zich onthechten van de wereld. 

(Men) hecht te veel belang aan wereldse zaken, die vergankelijk zijn’ (27/10/2006). 

‘Eerst zullen er nog meer kerken gesloten worden door gebrek aan priesters. 

En als alles lijkt ten onder te gaan, 

zal de ommekeer komen, 

zal de bekering komen van hen, voor wie gij gebeden en geofferd hebt. 

Bid - Mijn kind! - volhard - Mijn kind! - geef niet op hetgeen gij begonnen zijt, 

ook als het moeilijk is. 

Uw standvastigheid is nodig voor deze taak. 

Als gij het opgeeft, bij wie kan Ik dan nog terecht? 

Ik bemin u allen. 


En geeft u ten volle voor Mijn priesters, die u later dankbaar zullen zijn. 

Maar verwacht u nu geen lof en eer om wat gij doet. 

Uw rijkdom zal liggen in het Koninkrijk: eens bij Mij te zijn. 

Daar zal uw beloning zijn! 

Aanvaardt nu alles wat Ik u op uw weg zend. 

Want de tijden zullen alleen maar moeilijker worden! 

Gij zult meer aanvoelen alleen te zijn. 

Ik zeg u! 


245

Nooit zult gij alleen zijn, 

zolang gij u geeft in die liefde en verbondenheid met Mij. 

Ik ben en blijf - samen met Mijn Moeder - u zeer nabij. 

Ik zegen u allen, Mijn kinderen’ (08/11/2006). 

‘Het in stilte bij Mij zijn. 

- Dit is wat Ik van u verlang! - 

Bij Mij zijn in die eenzaamheid, die stilte rondom Mij. 

Velen kunnen die stilte niet aan, 

omdat ze niet leven vanuit hun hart, niet bidden vanuit hun hart. 

Het is die stilte, die laat aanvoelen dat Ik er ben. 

Het is in die stilte van uw hart, dat Ik tot u spreek. 

Het is in de stille en diepe kern van uw hart, dat Ik u aanraak. 

Maar de meesten maken het niet stil, kunnen het niet, 

omdat zij alleen met zichzelf bezig zijn, 

hun eigen verlangens doordrukken, 

hun eigen wil aan Mij opleggen, zelfs zonder zich daar bewust van te zijn. 

Daarom! 

Het is in de stilte, dat Ik alles kan kenbaar maken wat Ik van u verlang. 

Maakt het stil. 

Zoekt de stilte. 

Vermijdt alle drukte om u heen en bidt én gij zult Mij vinden’ (12/11/2006). 


‘Opent uw hart voor de komst van Mijn Zoon. 

Ontvangt Hem met grote tederheid, met vurige liefde. 

Laat uw hart Zijn woning worden, waarin Hij kan verblijven 

om de liefkozingen te ontvangen waarnaar Hij zo verlangt. 

Leeft niet naast Mijn Zoon, maar met Mijn Zoon. 

Hij is uw leven. Hij is hét Leven, het Licht. Hij is Vrede. 

Opent uw hart voor die Vrede, voor Zijn Liefde. 

Zo velen leven in onvrede, in harteloosheid. 

Zo velen die de moeilijkheden van het leven niet aankunnen. 

Zo velen die ten onder gaan aan zware beproevingen 

én nog sluiten ze Mijn Zoon buiten. 

Hij, Die alles is, Die alles met u wil delen, met u wil dragen: 

alle lasten van het leven! 


Sluit uw hart niet voor Mijn Zoon. 

Deze wereld heeft liefde nodig, vrede nodig. 

Leeft met Hem iedere dag én gij zult alles aankunnen wat nu zo moeilijk is: 

al uw zorgen, pijnen en verdriet. 

246

Alles zal Hij dragen in u én een diepe vrede en rust zullen uw hart vullen’ 

(23/12/2006). 

(Offerzielen) 

‘… Gij moet lijden en offeren’ (29/12/2006). 

(Willen bij de Heer zijn in de kerk én niet kunnen door ziekte) 

‘Ook dat is lijden en offeren’ (29/12/2006). 

‘Ook dat is lijden en offeren’ (29/12/2006). 

‘Volharding is de boodschap. 

Het is een strijd te voeren iedere dag opnieuw 

tegen het geweten van deze mensheid, die zo diep gevallen is. 

Een mensheid, die bezig is zichzelf te vernietigen. 

Een mensheid, die niet ophoudt God te beledigen. 

Een mensheid, die niet ophoudt Mij te vernederen. 

Weest trouw. 

- Gij allen, die uw woord hebt gegeven, 

die u hebt toevertrouwd aan Mij, aan Mijn Moeder! - 

Uw gebed, uw offers zijn er zo nodig. 

Nog nooit in de hele geschiedenis is de mens zo diep gevallen. 

En men gaat verder 

in hun dwalingen, in hun afkeer en hun hoogmoed, in hun genotzucht. 

Men gaat verder in hun losbandigheid, in onrechtvaardigheid. 

Bidt allen. 

- Mijn kinderen, Mij zo dierbaar aan Mijn Hart! - 

Offert uw leven als eerherstel voor alles 

wat men Mijn Vader aandoet, wat men Mij aandoet. 

Alleen een terugkeer kan nog deze wereld redden. 

Men feest 

en men blijft verder doen zonder maar één ogenblik aan hun ziel te denken. 

Arme, arme mensen! 

Wat staat er u te wachten?’ (31/12/2006) 

247

2007 

‘Ík heb u gewild uit Liefde … 

Geef Mij uw liefde, 

waar óók Ík zo naar verlang’ 

(15/03/2007) 

‘Aanvaard alles wat er op uw weg komt 

als de Wil van God’ 

(26/10/2007) 

248

JMJP 

2007 


‘In een steeds diepere verbondenheid leven met Mij. 

De weg volgen van soberheid en onthechting. 

Zich ontdoen van wereldse verlangens en genoegens. 

Allen die hen dierbaar zijn, afgeven aan Mijn Moeder. 

Hun zorgen en problemen toevertrouwen aan Ons 

én bidden in het volste vertrouwen 

dat alles zal ten goede komen tot eer en glorie van Mijn Vader’ (02/01/2007). 

‘Ze zoeken de hoogmoed, 

terwijl ze moeten kiezen voor eenvoud en nederigheid’ ... (07/01/2007). 

‘Offerziel zijn is men niet een paar uur per dag, maar ieder uur van de dag. 

Dat wil zeggen! 

Iedere stap, iedere daad dat gij verricht, ieder werk dat gij verricht: 

alles in vereniging met Mij én uit liefde voor Mij. 

Nog te veel activiteiten verwijderen u van Mij! 

Gij hebt gekozen om offerziel te worden. 

Wel! 

Leef dan als offerziel 

en neem afstand van deze wereld, van familie, van vrienden. 

Dit is een zware taak, 

maar dit alles hindert u op de weg naar de volmaaktheid. 

Vertrouw allen die u dierbaar zijn, toe aan Mijn Moeder 

én werk en leef voor Mij en met Mij’ (16/01/2007). 

‘Gij kunt stilzwijgend zijn omwille van de stilte, 

maar gij kunt stilzwijgend zijn 

omwille van de innerlijke verbondenheid met Mij. 

En dit is een groot verschil. 

En zeer weinig hebben die stilzwijgendheid omwille van het innerlijke. 

Zelfs bij de offerzielen!’ (17/01/2007). 

‘Er zal nog eerst veel moeten gebeuren, eer dit (1) uitbreiding neemt. 

Het komt erop aan om stand te houden, hoe moeilijk het ook is. 

Geef niet toe aan geen enkele bekoring, die zullen heviger worden. 

249

Blijf trouw’ (23/01/2007). 

(1) De aanbidding elke avond sedert 14 juni 2003 in de kleine kapel aan de 

Koolskampstraat 24, 8830 Gits. Daar is steeds een priester aanwezig, die biecht 

hoort en geestelijke leiding geeft. 


‘Ik word gekweld. 

Ik lijd pijnen. 

Ik lijd smarten’ (23/01/2007). 

‘Mijn verkwikking!’ (23/01/2007). 

(Priesterziel in het vagevuur) 

‘Wees gerust - Mijn kind! - hij zal die druppel troost krijgen’ (23/01/2007). 

‘Het lijden, het offer, de vernederingen: 

aanvaard alles met liefde en draag alles op uit liefde’ (27/02/2007). 

(Mensen die door allerlei omstandigheden alleen vallen) 

‘Ook zij moeten … het alleen zijn offeren. 

Men kan niet meer alleen leven in eenzaamheid, terwijl het een genade is. 

Als mensen zonder Mij leven, valt het leven moeilijk. 

Als zij met Mij leven, kan men alles aan. … 



Het is zo erg! 

Men zinkt steeds dieper weg. 


Wanneer?’ (27/02/2007). 

‘… 

Kinderen krijgen te weinig liefde, geloof, aandacht. 

Toewijden aan het Onbevlekt Hart van Mijn Moeder! 

Gewijde voorwerpen dragen! 

Kinderen worden materialistisch verwend, 

maar het hard nodige krijgen zij niet meer’ (27/02/2007). 

‘… 

Een offerziel moet kunnen offeren ook wat zij graag doet’ (28/02/2007). 

'Wanneer een ziel tot Mij komt, moet ze helemaal zuiver zijn. 

Mensen denken te gemakkelijk dat ze zuiver leven of geleefd hebben, 

250

wat in vele gevallen niet waar is. 

Want voor iedere daad, voor ieder woord, voor iedere gedachte 

moet men verantwoordelijkheid afleggen. 

En mensen leven nu eenmaal onzuiver én staan er niet bij stil 

hoe vaak ze zondigen in woorden en gedachten’ (02/03/2007). 

‘Wie zijn Mijn vader en moeder, broeders en zusters? … 

Gij zijt meer bekommerd om wereldse liefde dan om goddelijke Liefde. 

Gij verlangt nog altijd die liefde, waarvan gij weet dat gij ze nooit zult krijgen. 

Ík heb u gewild uit Liefde, Ík bemin u. 

Gij krijgt Mijn Liefde iedere dag. 

Gij krijgt de Liefde van uw Hemelse Moeder 

en gij aanvaardt ze niet omdat gij blijft verlangen naar wat voorbij is. 

Gij wordt omringd door 

mensen die u beminnen, maar gij ziet het niet, 

mensen die om u bekommerd zijn, mensen die Ik u op uw weg zend. 

Maar gij blijft verlangen naar het verleden, 

gij blijft volharden in uw eigen wil, in uw eigen verlangens naar wereldse liefde! 

Weiger niet langer Mijn Liefde 

en kom tot Mij en geef Mij uw noden, uw pijnen, uw verdriet. 

Ik zal u helpen iedere dag opnieuw. 

Ik bemin u. 


Geef Mij uw liefde, waar óók Ík zo naar verlang’ (15/03/2007). 

‘Klamp u vast aan Mijn Kruis. 

Want dit is uw redding!’ (16/03/2007). 

‘De zwakheid van de mens is de speelpop van de duivel’ (18/03/2007). 

‘Ik heb arbeiders nodig voor Mijn wijngaard, maar Ik vind er zo weinig! 

Ieder kan op zijn manier werken voor het Rijk van God’ (01/04/2007). 

‘Wat moet gezuiverd worden, zal gezuiverd worden’ (20/04/2007). 

‘Ik heb kansen gegeven’ (20/04/2007). 

‘Wie de paus tegenwerkt, werkt Mij tegen. 

Wie in opstand komt tegen Rome, komt in opstand tegen Mij. 

Als een wolf tussen de lammeren! 

De ene blinde leidt de andere blinde. 

Hun blindheid is het verraad en de hoogmoed. 

Ach - Mijn kind! - het verraad onder Mijn volgelingen gebeurt nog altijd. 

Men verheft zich nog altijd tegen Mijn Wil in, zelfs in de top van Mijn Kerk 

251

én men ziet het verlies niet aan zielen, dat het met zich meebrengt. 

Uw bisdom zal nog meer in geloof achteruit gaan 

door de tegenwerking die men Mij aandoet. 

Maar wees niet bedroefd. 


Ik zal ingrijpen wanneer het nodig is. 

Én wee diegenen door wie dit alles gebeurt! 

De hoogmoed heeft het nog nooit gehaald én zal het nooit halen’ (27/04/2007). 

‘Volharding in het gebed. 

Volharding in de liefde. 

Volharding in de trouw aan het huwelijk. 

Gebed, liefde en trouw zal overwinnen. 

Laat u niet misleiden door mensen rondom u, 

maar neem iemand in vertrouwen die u leidt én naar hem alleen luisteren. 

Want er is zoveel dwaling in deze wereld! 

Alleen zo zult gij op de rechte weg blijven’ (03/05/2007). 

‘Hun gezin helemaal toevertrouwen aan de Heilige Jozef 

in het volste vertrouwen dat alles zal goed komen, 

hoe slecht het er ook mag uitzien. 

Bidden, geduld en groot vertrouwen én alles zal goed komen op de gepaste tijd’ 

(19/05/2007). 

‘Aanvaard alles wat Ik op uw weg zend. 

Offer alles op met liefde én gij zult een schat in de hemel hebben’ (06/06/2007). 

‘Gods Wil volbrengen. 

Geen zelfbeklag doen. 

Aan Mijn kant staan én de vernederingen aanvaarden in stilte - niet in verzet! - 

Leren te lijden uit liefde. 

Leren de vreugde te ervaren van het lijden 

door alles aan te nemen wat Ik op uw weg zend’ (23/06/2007). 

‘Leef voor God. 

Leef voor uw kinderen. … 

Maar met gebed - veel gebed! - geduld en liefde zult gij alles aankunnen, 

zelfs dat wat onmogelijk lijkt!’ (29/06/2007). 

‘Offeren uit liefde. 

Offeren omwille van de Liefde. 

Offeren omwille van de naaste’ (21/07/2007). 

252

‘Gij voert een strijd, die gij niet hoeft te voeren. 

Onderwerp u aan uw geestelijke leidsman. 

Wees hem onderdanig. 

Wees hem gehoorzaam. 

Anders zijt gij niet in staat Mijn genaden te ontvangen’ (07/08/2007). 

‘Offeren! 

Stil verborgen leven leiden! 

Verborgen voor het oog van de mensen!’ (09/08/2007). 

‘Het belangrijkste is het gebed, mensen aanzetten tot veelvuldig bidden (1). 

Door het gebed kan men alles verkrijgen’ (11/08/2007). 

(1) Dit is een opdracht allereerst voor de priesters: zelf bidden en mensen 

aansporen te bidden. 

‘Mensen voelen zich eenzaam en verlaten. 

Laten zij zich toewijden aan Mijn Moeder en samen met Haar bidden. 

Het belangrijkste is het gebed! 

Bidden in moeilijkheden. 

Bidden in dorheid en verlatenheid. 

Bidden in het volste vertrouwen dat ieder gebed verhoord wordt. 

Bidden om mee te helpen aan de redding van Mijn Kerk, van de zielen. 

Bidden voor de zielen in het vagevuur’ (11/08/2007). 

‘… 

Gebed! 

Zoals Mijn Moeder het steeds opnieuw vraagt! 

Veelvuldig gebed! 

Zij hebben toch gekozen om voor Haar en met Haar te werken’ (17/08/2007). 

‘De waarde van de offerziel is 

zich geven helemaal, zich ontdoen van alle wereldse verlangens, 

geen ander verlangen hebben dan Mij, uw blik geheel op Mij gericht, 

geheel uw dag, uw nacht, uw werken, uw bidden geheel afgestemd op Mij. 

Één zender moet gij hebben: Mij, uw God, aan Wie gij alles geeft: 

uw zorgen, uw pijnen, uw verdriet, uw onmacht, maar vooral uw “ik-zijn”. 

Ontdoe u van 

uw “ik-zijn”, die nog zo sterk in u aanwezig is, uw eigenliefde, uw hoogmoed. 

Aanvaard alles wat Ik u op uw weg zend - alles! - 

in nederigheid, in liefde, in gehoorzaamheid’ (22/08/2007). 

‘Gij kunt nergens naartoe gaan zonder uw ziel te bezoedelen’ (16/09/2007). 

253

‘… 

Denk ook aan uw ziel én aan de zielen van zo vele anderen. 

Werk de Heer niet langer tegen, maar open uw hart voor Zijn genaden’ ... 

(20/09/2007). 


‘Ik ben uw Koning, uw God, uw Redder’ (25/09/2007). 

‘Gij zijt geroepen om 

te bidden, 

te offeren, 

te vasten met het hart - alles komt vanuit uw liefde voor Mij! - 

te bidden met liefde uit liefde, 

te offeren - kleine offers, onzichtbaar voor de wereld! - met liefde, uit liefde. 

Het vasten - niet het lichamelijke, zichtbaar voor de wereld! - 

maar het vasten vooral van uw zintuigen, 

die nog te veel naar het wereldse verlangen, 

die u nog te veel naar de wereld laten terugkeren. 

Sluit uw zintuigen af van deze wereld, voor alles wat gij ziet en hoort. 

Laat Mij het Enige zijn én Het zal rust en vrede geven in uw hart en rondom u. 

Wanneer gij zegt 

“Ik ben niet hoogmoedig”, dan zijt gij het juist wel, 

“Ik ben nederig”, dan zijt gij het niet, 

“Ik doe geen zonden” of “Ik zie mijn zonden niet”, 

dan staat gij nog ver van de volmaaktheid. 


De weg - die gij gekozen hebt! - van onthechting uit liefde voor Mij 

is een lange weg tot het einde van uw leven. 

Ik weet dat het niet gemakkelijk is 

in een wereld van grote welvaart, 

in een wereld waar nog weinig geestelijk leven is. 

Maar Ik vraag u! 

- Als uw Koning, als uw God, als uw Redder! - 

Luistert naar uw priester. 

Gaat niet in op hetgeen hij tegen u zegt. 

Aanvaardt het in gehoorzaamheid met liefde en als offer. 

Het is voor uw ziel. 

Het is voor uw bekering - ja! - bekering. 

Het is voor uw weg naar de volmaaktheid, naar de heiligheid. 

Vraagt aan uw priester steeds opnieuw de Heilige Geest aan te roepen 

om zijn kinderen te helpen groeien naar de volmaaktheid. 

Ik weet dat het niet gemakkelijk is. 

254

De tegenstand is groot. 

Wij zijn hem zeer nabij’ (26/09/2007). 

‘De gehoorzaamheid’ (02/10/2007). 

‘De gehoorzaamheid. 

De heilige gehoorzaamheid (1) ’ (03/10/2007). 

(1) Zie ook INZICHTEN, Enkele bekoringen én hoe ertegen én eraan werken 4.4. 

‘Ik heb een boek vol met boodschappen (2)’ (07/10/2007). 

(2) Sommige mensen verlangen altijd naar nieuwe boodschappen. Het komt er 

niet op aan vele boodschappen te hebben of te lezen. Het komt erop aan de 

boodschappen, die men kent, te beleven. 

‘Het is geen moeilijke zaak! 

Kinderen gedood in de moederschoot, worden mooie engelen in de Hemel. 

Kinderen zijn in alles onschuldig. 

Zelfs kinderen die sterven na de geboorte zonder het sacrament van het doopsel, 

zijn engelen in de Hemel. 

Hoe zou Mijn Vader Die alles geschapen heeft, 

zoiets onschuldigs kunnen verwerpen! 

Zelfs als het kinderen zijn geboren uit de zonden van hun ouders, 

blijven het kinderen van Mijn Vader (3)’ (10/10/2007). 

(3) Zie ook INZICHTEN, Kunnen wij iets speciaals doen in verband met abortus? 

‘… proberen te doen met wat Ik verlang. 

Namelijk : meer opkomen voor Míjn belangen zoals Ík het wil. 

Oneerbiedigheden zullen er altijd zijn. 

Laat dat aan Mij over (4) én bid in stilte waar gij niet gezien wordt. 

Sluit uw ogen voor deze wereld, voor alles wat gij ziet en hoort. 

Bid alsof Wij tweeën maar alleen zijn én gij zult rust en vrede vinden’ (10/10/2007). 

(4) Oneerbiedigheden in de kerken zullen er altijd zijn. Het is niet de taak van 

een offerziel om tegen iedereen, die zich oneerbiedig gedraagt, ten strijde te 

trekken. Het is onze taak om te bidden en te offeren zodat de Heer de harten van 

de verantwoordelijken kan raken én zij hun verantwoordelijkheid weer opnemen. 

‘Mijn Barmhartigheid is groot. 

Blijven bidden, al is de persoon gestorven. 

Soms laat Ik toe dat sommige zielen nog een tijdje kunnen blijven 

255

op de plaats waar zij gestorven zijn, om zich alsnog te bekeren. 

Daarom blijven bidden’ (14/10/2007). 

‘Bewaar de rust in uw hart. 

Onrust dient tot niets! 

Vertrouwen, vertrouwen, vertrouwen! 

Vertrouw op uw geestelijke leidsman, 

op een God Die u oneindig bemint, op een Moeder Die u oneindig bemint. 

Aanvaard alles wat er op uw weg komt als de Wil van God’ (26/10/2007). 

‘Als Ik vraag om te beminnen, dan is het te veel. 

Als Ik vraag om te bidden, dan is het te veel. 

Als Ik vraag om bij Mij te zijn om tot rust te komen, dan is het te veel. 

Een dokter kan niet helpen. 

Een waarzegger kan niet helpen. 

Een priester kan wel helpen. 

Maar ze luisteren niet. 

Ze lopen weg nog meer hun ongeluk tegemoet. 

Er moet gewerkt worden. 

Er moet gestreden worden. 

Tegen de haat en de wrok! 

Tegen de vele harde woorden die vallen 

én die elkaar zo diep verwonden dat ze geen uitweg meer zien! 

Kom tot Mij. 

Bid. 

Bid in al uw zorgen en pijnen. 

Stort uw hart uit bij Mij, bij uw Moeder. 

Wanneer de harde woorden vallen, vergeld het niet met weer harde woorden. 

Dit is oog om oog, tand om tand. 

Maar aanvaard alles in stilte (1). 

Neem uw rozenkrans in uw hand, die altijd in uw bereik moet zijn. 

Als gij kunt, verlaat de plaats van de ruzie en kom tot Mij 

om er de troost te vinden. 

Ga bij een priester - in vertrouwen! - die u daarbij kan helpen. 

Niet om uw gezin te laten uiteen vallen, maar om uw gezin te redden! 

Als de tegenpersoon het niet wil, 

maar gij gelooft in het volste vertrouwen, dan zal het gered worden. 

Maar bid en kom tot Mij en luister naar uw priester, die u wil helpen’ (28/10/2007). 

(1) Zie Mt. 5, 38-39: ‘Gij hebt gehoord dat er gezegd is: Oog om oog, tand om 

tand. Maar Ik zeg u geen weerstand te bieden aan het onrecht, doch als iemand 

u op de rechterwang slaat, keer hem dan ook de andere toe’. 

256

(Mensen die deze boodschappen niet aanvaarden, omdat zij volgens hen in strijd 

zijn met de boodschappen die Onze-Lieve-Vrouw gegeven heeft) 

‘Ze hebben onderricht nodig. 

Ze denken alles beter te weten. 

Ze verheffen zich’ (05/11/2007). 

‘Zelfvertrouwen! 

Standvastigheid! 

Vertrouwen in Ons!’ (20/11/2007). 

‘Ben Ik niet heilig genoeg?’ (27/11/2007). 

‘… 

Dat hij komt - in de stilte, in de rust - bij Mij én Mijn Moeder. 

Dat hij werkt voor Ons beiden. 

Wij hebben zijn gebed en zijn offers nodig. 

Dat zal zijn rust en vrede zijn. 

Dan zal hij Onze Wil volbrengen. 

Laat dit voor velen zo zijn’ (08/12/2007). 


‘Vertrouwt u toe aan Mijn Moederlijk Hart 

en beleeft samen met Mij deze uren (2) in stilte en gebed. 

Terwijl deze wereld in een feestroes zit en zich overgeven aan zware zonden, 

bidt samen met Mij en brengt eerherstel aan het Hart van Mijn Zoon. 

Het is een nacht 

waar Mijn Zoon zwaar vernederd en diep gekwetst wordt! 

Een nacht van verderf en ondankbaarheid! 

Een nacht van zonde tegen het geloof en de geboden 

van God en Zijn Kerk! 

Bidt voor deze wereld, die steeds dieper wegzinkt in het moeras van de zonde. 

Bidt voor uw Kerk, 

waar steeds meer verdeeldheid is, waar het ware geloof onderdrukt wordt. 

Bidt voor uw bisschoppen en uw priesters, 

die het niet zo nauw nemen met de trouw en de gehoorzaamheid 

aan de Kerk en de paus. 

Bidt veel voor hen. 

Zij moeten opnieuw voorbeeld worden van echt diep geloof. 

Zij moeten opnieuw de Kerk leiden 

in deze moeilijke tijd van duisternis en ongeloof. 

Zij moeten opnieuw 

het Evangelie verkondigen zonder ook maar één woord te veranderen, 

de geboden navolgen en doen navolgen, 

257

Bidt. 

de mensen terugbrengen 

naar de Kerk, 

naar het ene, ware geloof, 

naar uw God, Die uw Schepper, uw Vader is. 


Laat u niet afleiden door beproevingen, bekoringen of tegenslagen. 

Weest standvastig en geeft Mijn Zoon al die liefde waar Hij zo naar verlangt, 

maar zo weinig krijgt. 

Werkt allen samen mee met Mijn Moederlijk Hart 

om zo de Kerk en de wereld van de ondergang te redden’ (31/12/2007). 

(2) Sommigen zijn geroepen om op oudejaarsavond de Heer Jezus te troosten, 

terwijl de mensen in en van de wereld feesten en God vergeten. 

258

2008 

‘Wend uw blik niet van Mij af. 

Ik verlang naar liefde. 

Liefde - Mijn kinderen! - Liefde!’ 

(30/04/2008) 

‘Het priesterschap 

moet in ere hersteld worden’ 

(30/04/2008) 

259

JMJP 

2008 


‘Een priester is verantwoordelijk voor de zielen, 

die onder zijn geestelijke begeleiding staan. 

Wanneer hij dus weet dat ze verkeerd zijn, niet de waarheid zeggen, 

is het zijn plicht hen daarop te wijzen’ (08/02/2008). 

‘Verder doen in de mate van het mogelijke. 

Niet luisteren naar de wereld, maar naar de Stem Die zegt: 

“Komt allen - gezegenden van Mijn Hart - én geeft Mij uw liefde, 

ook al vraagt het soms zware inspanningen”. 

Uw beloning ligt niet hier, 

maar in de toekomst om de Eeuwige Liefde te bezitten’ (23/03/2008). 

‘Geduld en vertrouwen! 

Hoe uitzichtloos de situatie ook is, geduld en vertrouwen! 

De liefde overwint alles’ (06/04/2008). 

‘Hun toewijding uitspreken én beleven. … 

Het dringt zo moeilijk door hoeveel ze verkeerd doen’ (13/04/2008). 

‘Wend uw blik niet van Mij af. 

Ik verlang naar liefde. 

Liefde - Mijn kinderen! - Liefde!’ (30/04/2008). 

‘Het priesterschap moet in ere hersteld worden’ (30/04/2008). 

‘… 

Het is goed Heilige Missen op te dragen voor de zielen van hun dierbaren. 

Is het niet meer nodig, 

dan is het voor de zielen die nooit een vertroosting krijgen. 

Het is dus nooit zinloos Heilige Missen op te dragen en te bidden 

voor de zielen, die nog gelouterd worden in het vagevuur’ (10/05/2008). 

‘De zuiverheid! 

De gehoorzaamheid!’ (12/05/2008). 

260

(Ik verlang) 

‘uw liefde, uw vertroosting, uw pijnen, uw verdriet, uw onmacht, 

- Ik verlang van u alles! - 

uw onmacht om te strijden, 

uw onmacht om te lijden, om te beminnen zoals gij verlangt om te toen. 

Geef alles aan Mij. 

Geheel uw wil! 

Laat geheel Mijn Wil in u zijn 

én alles zal gemakkelijker zijn 

- Wat nu moeilijk valt, zal in vreugde gaan! - 

te kunnen zijn wat gij verlangt te zijn: een waardige offerziel. 

Al uw onmacht om het lijden, ook de bekoringen zullen verdwenen zijn 

omdat Ik geheel in u zal aanwezig zijn. 

Een geheel! 

Één Hart, Dat bemint, Dat lijdt, Dat geeft!’ (15/05/2008). 

‘… 

Meer bidden voor bekeringen’ (27/05/2008). 

‘Er is zo veel zondigheid 

en men beseft zo weinig wat men hun ziel aandoet’ (03/06/2008). 

‘Bidden met vertrouwen. 

Wat er ook gebeurt, vertrouwen! 

Alles gebeurt op het moment zoals Ik het hebben wil’ (03/06/2008). 

‘Het is werken voor Mij (1). 

Zelfs al was er maar één iemand, dan nog is het de moeite’ (15/07/2008). 

(1) Als een priester de Heilige Mis celebreert, dan werkt Hij voor de Heer. Het 

is altijd de moeite te werken voor de Heer, ook al is er weinig volk aanwezig op 

die plaats. 

(De zegen met het Allerheiligste Sacrament op het einde van de aanbidding) 

‘Die zegen is zo belangrijk’ (29/07/2008). 

‘Bidden met vertrouwen én volharden in het gebed’ (26/09/2008). 

‘… 

Met gebed kan men meer helpen dan met geld’ (03/10/2008). 

(Naar aanleiding van de crisis in de banksector) 

‘De wereld staat aan het begin van een grote catastrofe, die niet te overzien is’ 

261

(09/10/2008). 

‘Zij hebben voor Mij gekozen … maar onvoorwaardelijk (1)?’ (09/10/2008). 

(1) Zie ook de boodschap van 14/10/2008. 

‘… 

Angst maakt ziek. 

Angst brengt spanning en tweestrijd’ ... (10/10/2008). 

‘Het is zo moeilijk om geheel voor Mij te kiezen. 

Deze wereld is zo aanlokkelijk 

en men kan moeilijk weerstaan 

door de onstandvastigheid van uw liefde voor Mij. 

Het zeggen is gemakkelijk, maar doen wat je zegt te willen doen uit liefde: 

dat is een groot verschil’ (14/10/2008). 

‘Mijn Weg, Mijn Wil, Mijn Woord, Mijn Wet! 

Hun weg, hun wil, hun woord, hun wet!’ (18/10/2008). 

‘… 

Zich dagelijks toewijden aan het Onbevlekt Hart van Mijn Moeder 

én Haar hulp afsmeken’ (18/10/2008). 

‘… 

Leren zelfstandig te leven, zijn eigen leven in handen nemen’ (31/10/2008). 

‘Boven alles God beminnen. 

Mijn geboden onderhouden. 

Leren aanvaarden wat men niet graag hoort. 

Rechtvaardig zijn in woorden, gedachten en daden. 

Oordeel alleen over uzelf. 

Er is zo weinig liefde in uw hart voor Mij’ (18/11/2008). 

‘Het leven is waardevol. 

Laat het niet zinloos zijn. 

Gebruik uw talenten’ (22/11/2008). 

‘Er zullen altijd duivels zijn’ (22/11/2008). 

‘Ik moet ingrijpen, maar Ik doe het niet graag. 

Deze mensheid laat Mij geen andere keuze’ (23/11/2008). 

262

‘Uw priester kan dag en nacht zegenen. 

Zíj moeten werken aan hun ziel! 

Elk gaat zijn eigen weg op zijn manier. 

Het geloof heeft zijn waarde verloren. 

Wat is het geloof? 

Geloof in uw God! 

Wat betekent het voor velen? 

Wat ben Ik? 

Iemand Die alles moet oplossen, alles gedaan krijgen wat zij van Mij verlangen. 

Zelfs sleuren zij in alles bijgeloof bij. 

Weten zij nog de Waarheid? 

Bemint Mij - Mijn kinderen! - met het geloof uit uw kindertijd. 

Beleeft het ware geloof van de Kerk. 

Geloven in uw God! 

Waarom maakt men het zo moeilijk? 

De dwalingen hebben mensen misleid. 

En het gaat verder hier binnen Mijn Kerk. 

Men kan het zo mooi uitleggen. 

Men zoekt mensen bijeen te brengen. 

Wat bereikt men? 

Geloven in uw God! 

Opent uw hart voor het ware geloof. 

Het geeft u zoveel vreugde, die gij nu verloren zijt! 

Mijn vreugde, Mijn Liefde voelen! 

Wat wil men bereiken? 

Meer geloof in wie, in wat? 

Geloven is 

uw God trouw zijn, 

uw Kerk trouw zijn, 

trouw zijn aan Mijn opvolger, 

trouw zijn aan uw gebed. 

Dát zijn de oplossingen van de vernieuwingen in Mijn Kerk. 

De kracht van het gebed is de bekering van de ziel’ (23/11/2008). 

(Voor de Heilige Communie:) 

‘Ik bemin u ook. … 

Ik verlang ook naar u. … 

En Ik geef Mij aan u’. … (02/12/2008). 

263


‘Wat verlangt gij? … 

Wat verlangt gij voor uzelf?’ (02/12/2008). 

‘Zij mogen alleen de Communie ontvangen van een priester’ (04/12/2008). 

(Als er geen priester aanwezig is om de Heilige Communie uit te delen) 

‘dan moeten zij de geestelijke Communie doen’ (04/12/2008). 

‘Gij verlangt toch dat de boodschappen verspreid worden’ (04/12/2008). 

‘Depressie of neerslachtigheid. 

Het komt meestal voort uit eigenliefde. 

Uzelf belangrijk vinden. 

Uw gedachten zijn juist, anderen zijn fout. 

Uzelf kwellen met gedachten 

“Hoe moeilijk heb ik het”, 

“Het is altijd ik”, 

“Alles gebeurt met mij”, 

“Anderen zijn tegen mij”. 

Die gedachten maken ziek, maken u neerslachtig. 

Leer te luisteren naar diegene, die u wil helpen. 

Aanvaard de hulp, die gij krijgt. 

Leer anders te denken. 

Heb meer zelfvertrouwen. 

Dat alles kan positief worden in uw leven, als gij het werkelijk wilt. 

Het leven is mooi in de Liefde. 

De Liefde, Die u het leven heeft gegeven! 

Geloof in die Liefde. 

Zet uw eigenliefde van u af en wees hoopvol voor de toekomst. 

Geloof in Mij, in deze priester 

en volg niet uw wil, maar Mijn Wil én het zal u gelukkig maken’ (27/12/2008). 


‘Heden werd u een Redder geboren. 

Ik - uw Moeder - Die Hem als eerste mocht aanschouwen en aanbidden, 

roep u allen heden op! 

Aanbidt Mijn Zoon, Die gekomen is om u allen te redden. 

Hij is mens geworden voor alle mensen zonder onderscheid. 

Voor Hem zijn allen gelijk, geschapen naar Zijn beeld en gelijkenis. 

Het Licht werd geboren in een duistere wereld. 

Ook vandaag en iedere dag komt Mijn Zoon in een wereld, 

die ten onder gaat aan goddeloosheid, aan geweld en gruwel. 

Mijn Zoon kwam vrede brengen. 

264

Waar is die vrede in de gezinnen, in de families, in zo vele landen? 

Mijn Zoon komt nog iedere dag Zichzelf geven voor ieder van u. 

Maar men blijft Hem ontkennen, onteren, verbannen. 

Heden werd u een Redder geboren. 

Hij alleen blijft uw redding. 

Hij alleen is de Liefde, Die ieder nodig heeft. 

Hij alleen is de hoop voor de toekomst. 

De toekomst in een Eeuwig Leven, in Liefde, in Vrede. 

Hij alleen is Waarheid, Licht en Vrede. 

Vrede, Die niet verkregen wordt door geweld, door politieke oplossingen, 

maar door gebed en vasten! 

Ja, ook door het vasten! 

In deze tijd waar alles kan en alles mag, 

weet gij niet meer wat het is u iets te ontzeggen uit liefde. 

Uit liefde voor uw medemens, 

uit liefde voor zij die u pijn doen, 

uit liefde voor zij waarmee gij het moeilijk hebt. 

Mocht ieder beseffen hoeveel goeds men kan doen door het gebed, het vasten, 

zou er meer liefde, vrede en verdraagzaamheid zijn. 

Ik roep u allen op! 

Bidt. 


Kijkt naar uw Redder. 

Hij blijft komen voor u om u te redden. 

Geeft Hem uw liefde, uw dankbaarheid. 

Helpt mee aan de redding voor deze wereld. 

Meer dan ooit is het nodig voor deze mensheid. 

Nogmaals! 

Alleen Mijn Zoon is uw redding. 

Bidt met meer vertrouwen om een wereld die kan veranderen, 

als gij allen wilt meehelpen, 

als gij u allen wilt geven in een overgave, 

geheel gericht naar de Wil van Mijn Zoon. 

Zodat Hij u kan leiden en u brengen op de weg, 

die Hij voor ieder van u gekozen heeft!’ (28/12/2008). 

265

2009 

‘Deze boodschappen zijn een uitnodiging 

tot bekering. 

Het zijn boodschappen 

van Mijn Liefde, van Mijn Barmhartigheid 

aan een wereld, aan een Kerk, 

waarin de zonde hoogtij viert’ 

(06/02/2009) 

‘Verwerp deze boodschappen niet. 

Verwerp deze genade niet. 

Beleef deze boodschappen’ 

(27/03/2009) 

266

JMJP 

2009 


‘Blijft trouw aan uw afspraak. 

Geeft Mij uw liefde, uw troost, uw dankbaarheid. 

Laat u niet ontmoedigen door beproevingen, door smaad, door tegenslagen. 

Die zullen er altijd zijn! 

Trekt u op aan de tegenslagen. 

Richt uw blik nog meer gericht op Mij, op Mijn en uw Moeder. 

Weest niet ontmoedigd als de vlam op een klein pitje staat. 

Liefde is niet altijd voelbaar. 

Het is een tijd om te beminnen in wil en overgave. 

Velen geven het dan op. 

Daarom - Mijn kinderen! - weest trouw aan uw afspraken, uw beloften. 

En als gij eens gevallen zijt - want moeilijke dagen zullen er altijd zijn! - 

begint opnieuw. 

Ik blijf steeds op u wachten. 

Ik verheug Mij steeds u te kunnen verwelkomen in al Mijn eenzaamheid. 

Het is goed - Mijn kinderen! - u bij Mij te hebben 

nu het leed in de wereld, maar ook in Mijn Kerk steeds erger wordt. 

Geeft niet op. 


Hoe erg het ook moge worden, 

het kwade zal overwonnen worden én de Liefde zal zegevieren. 

Mijn Liefde!’ (01/01/2009). 

‘… 

Ik verlang 

dat deze boodschappen, die Ik gegeven heb aan een eenvoudige ziel, 

de kerkelijke toestemming krijgen, 

dat deze boodschappen uitnodigingen zijn vanuit Mijn Barmhartige Liefde 

naar deze mensheid om hen allen te redden, 

dat men op Mijn uitnodiging ingaat. 

Een keten van aanbidding over de hele wereld. 

Dit verlang Ik. 

Meer aanbidding voor de bekering van Mijn priesters en toegewijden. 

Meer aanbidding tot eerherstel voor alles wat men Mij, uw God, aandoet. 

267

Meer aanbidding in deze woelige tijd van onvrede 

in deze wereld, maar ook in Mijn Kerk. 

Meer aanbidding voor de redding van deze mensheid, 

die Ik nog altijd met een vurige Liefde bemin. 

Dat Mijn huis weer een huis mag worden van gebed (1). 

Dat Mijn kinderen terugkeren naar het ware geloof. 

Dat men trouw is aan de Kerk en het Katholiek geloof. 

De aanbidding is zo belangrijk 

opdat het kwade mag overwonnen worden 

in deze wereld, in Mijn Kerk, in alle zielen. 


Een terugkeer naar uw God, 

Die u geschapen heeft uit Liefde en naar uw liefde verlangt’ (02/01/2009). 




21, 13; Mc. 11, 17. 

‘Meer een leven van gebed en opoffering. 

Meer liefde in uw daden. 

Alles aanvaarden als een akte van eerherstel. 

Het is geen gemakkelijk leven. 

Mijn leven was ook niet gemakkelijk! 

Maar samen met Mij, in eenheid met Mij. 

Niet alles alleen willen doen! 

Zonder Mij kunt gij niets. 

Alles komt van Mij en is van Mij, hoe moeilijk het ook is. 

Wat gij samen doet met Mij, wordt uw last draaglijk én kunt gij alles aan’ 

(04/01/2009). 

‘Leren aanvaarden wat men niet graag heeft. 

Meer bidden. 

Bidden met vertrouwen en overgave. 

Het gebed en de Heilige Eucharistie is verwaarloosd. 

Het gezin iedere dag toevertrouwen aan Mijn Hemelse Moeder 

én bidden met vertrouwen’ (05/01/2009). 

‘Zij moeten hun hart volgen. 

Als zij Mij werkelijk beminnen, 

268

zullen zij meer en meer Mijn Heiligheid beseffen, 

zullen zij beseffen dat de dwalingen zijn doorgedrongen in Mijn Kerk 

door toedoen van Mijn toegewijden, 

zullen zij vanuit hun liefde beseffen 

dat alleen priesters gezegende handen hebben 

om het Allerheiligste, Dat zij steeds aanbidden, te mogen aanraken’ 

(21/01/2009). 


‘Ik lijd, Mijn kind’ (24/01/2009). 

(omdat mensen die juist gecommuniceerd hebben zich onwaardig gedragen) 

‘Het kwade heeft maar macht 

voor zo ver gij u openstelt om het kwade toe te laten. 

Hij is sluw en listig. 

Maar iemand die standvastig is in het geloof - het echte geloof! - 

heeft geen angst voor het kwade. 

Integendeel! 

Door zijn standvastigheid overwint hij het kwade, hoe sluw die ook is’ (04/02/2009). 

‘… 

Deze boodschappen zijn een uitnodiging tot bekering. 

Het zijn boodschappen van Mijn Liefde, van Mijn Barmhartigheid 

aan een wereld, aan een Kerk, waarin de zonde hoogtij viert. 

Het is een tijd van genade tot bekering. 

Werk mee met deze genade, nu het nog niet te laat is. 

Sla Mijn waarschuwingen niet in de wind. 

Het is dringend! 

Mijn Kerk heeft herders nodig, goede herders, waarop Ik kan rekenen. 


Werk mee met de genade. 

Het is dringend!’ (06/02/2009). 

‘Er is veel huichelarij en hoogmoed in Mijn Kerk. 

Dat moet veranderen. 

Anders zal het verlies aan zielen niet te overzien zijn. 

Bidt. 


Het kwade heeft steeds meer macht over Mijn toegewijden. 

Hij houdt ze stevig in zijn greep. 

Zelf zijn zij er niet bewust van. 

269

Bidt opdat zij mogen terugkeren naar het gebed. 

Dat alleen is hun redding. 

Redding van Mijn Kerk, redding van de zielen’ (06/02/2009). 

‘Onthechten is een moeilijke opgave. 

Proberen vooruit te gaan in kleine stapjes. 

Ik verlang geen grote offers, maar kleine offers met veel liefde. 

Onthechten in deze tijd vooral ook met uw zintuigen. 

Veelvuldige gesprekken vermijden, ook met vrome mensen. 

Onthechting aan de wereld. 

U meer hechten aan de Hemel, waar allen u zullen helpen. 

Uw leven gericht tot dat ene doel: uw God boven alles beminnen’ 

(07/02/2009). 

‘Het rouwproces is nooit verwerkt geweest. 

Men moet ook kunnen vergeven aan wie nodig is, 

om te kunnen verwerken. 

Anders blijft er onrust en leegte in de ziel. 

Het geluk moet terugkeren ondanks tegenslagen en beproevingen. 

Bid. 

Bid meer. 

Het zal u rust en vrede geven én de kracht om te kunnen vergeven’ (10/02/2009). 

‘… helpen door gebed en offers. 

Hoe moeilijk de situatie ook is, vertrouwen én volharden in het gebed. 

Het belangrijkste is te bidden voor hun zielen. 

Wat er ook gebeurt, bidden voor hun zielen’ (10/02/2009). 

‘… trouw blijven in het geloof en de liefde voor Mij. 

… (hun) leven in Mijn handen geven. 

Ik zal met alles rekening houden, alle omstandigheden waarin alles gebeurt’ 

(11/02/2009). 

‘… 


Verwerp deze boodschappen niet. 

… 

Zie de huidige toestand in deze wereld. 

Ik zeg u nogmaals! 

Alleen meer gebed, meer aanbidding kan u redden. 

270

Alleen een terugkeer naar de Heer van het Leven kan u redden. 

Afwijzing is nog meer verloren gaan van vele zielen, 

die hadden kunnen gered worden door gebed. 

Verwerp deze genade niet die Ik van u verlang. 

Volg niet uw weg, maar Míjn weg. 

Wacht niet tot morgen, maar begin vandaag. 

Meer gebed, gebed én nog eens gebed! 

Beleef deze boodschappen’ … (27/03/2009). 

‘… 

Wat er ook gebeurt, alles gebeurt met Mijn Wil’ (31/03/2009). 

(mensen die zich vroom voordoen) 

‘Het is maar schijn. 

Alles onder de vermomming van (1)’ … (07/04/2009). 

(1) Zie Mt. 6, 5: ‘Wanneer gij bidt, gedraagt u dan niet als de schijnheiligen, die 

graag in de synagoge en op de hoeken van de straten staan te bidden om op te 

vallen bij de mensen; voorwaar, Ik zeg u: Zij hebben hun loon al ontvangen!’; 

Mt. 23, 5: ‘Alles wat zij doen, doen zij om bij de mensen op te vallen; zij maken 

immers hun gebedsriemen breed en hun kwasten groot’. 

‘Ik weet wat goed is voor u. 

Mijn Wil is niet uw wil. 

Vertrouw u iedere dag in gebed toe aan Mijn Moeder. 

Zíj zal u leiden op uw weg’ (28/04/2009). 

‘Angst maakt ziek. 

… 

Vertrouwen! 

Vertrouwen! 

Vertrouwen!’ (26/05/2009). 

‘Gij hebt gedaan wat gij moest doen. 

Ik heb u op de proef gesteld. 

Gij zijt tot het uiterste gegaan. 

Gij hebt uw liefde getoond 

door u zelf te vergeten, door alles te doen, u te geven voor Mij. 

Laat u leiden door Mij. … 

Laat alles aan Mij over. 

Ik weet wat goed is voor u … 

Ik heb alles in de hand. 

Leer te lijden. 

271

Aanvaard alles zoals Ik het wil. 

Ik bemin u, Mijn kind’ ... (29/05/2009). 

‘… 

Mij volgen is een onvoorwaardelijk ja’ (18/06/2009). 

‘Leren aanvaarden wat Ik op hun weg zend. 

Het met liefde dragen. 

Zich ontdoen van zelfbeklag en eigenliefde. 

Alles offeren uit liefde aan de Liefde. 

Ik weet wat goed is voor hun ziel. 

De ziel is belangrijker dan het lichaam 

én men bekommert er zich zo weinig om’ (19/06/2009). 

(de uren, die wij gebruiken om te slapen, te rusten om op krachten te komen) 

‘Zij zijn niet nutteloos voor Mij, als gij ze offert uit liefde. 

Voor uw omgeving kunt gij nutteloos zijn, maar niet voor Mij’ (21/06/2009). 

‘Gij hebt niet opgegeven’ (21/06/2009). 

‘Gij verborgen lijdende ziel’ (26/06/2009). 

‘Het leven gaat verder over de dood heen. 

Laat u niet overmannen door verdriet en neerslachtigheid. 

Ga verder in je leven’ … (03/07/2009). 

‘Men kan de engelen aanroepen zoals men de heiligen kan aanroepen’ (14/07/2009). 

‘Leer uw kinderen los te laten. 

Kinderen maken niet altijd de keuzes in hun leven, 

waar gij als ouder achter staat. 

Zij gaan een andere weg op, maken fouten, ook al zien zij het niet. 

Laat hen los, hoe moeilijk het ook is. 

Vertrouw hen geheel toe aan uw Hemelse Moeder. 

Bid voor hen. 

Bid veel voor hen met groot vertrouwen, hoe moeilijk de problemen ook zijn. 

Hen voortdurend terechtwijzen heeft geen zin. 

Discussiëren heeft geen zin. 

Geef hen uw liefde. 

Zij hebben het nodig. 

Geen vragen, maar bid. 

Wanneer zijzelf gaan zien dat zij verkeerd zijn, zullen zij terugkeren. 

Eerst moeten zij hun eigen fouten ontdekken. 

272

Door de genade van uw gebed in vertrouwen zal alles keren. 

Maar bid, wees geduldig, wees liefde’ (12/10/2009). 

‘… 

Gij denkt Mij te beminnen, maar geeft geen zier om Mij. 

Gij bemint alleen uzelf 

én gaat verder met uw grillen en uw passies, 

die u dichter bij de afgrond brengen’ (16/10/2009). 

‘… 

Een offerziel mag zich niet belangrijk vinden, omdat zij niet belangrijk zijn’ ... 

(30/11/2009). 

‘De Heilige Missen zijn belangrijk na de dood’ (1) (04/12/2009). 

‘Men denkt zo gemakkelijk dat men heilig leeft’ (1) (05/12/2009). 

(1) Met deze twee boodschappen wil de Heer nogmaals erop wijzen 

dat het belangrijk is te blijven bidden voor de overledenen. 

Deze twee boodschappen liggen in de lijn van de boodschappen uit de vorige 

jaren. 

'Wanneer een ziel tot Mij komt, moet ze helemaal zuiver zijn. 

Mensen denken te gemakkelijk dat ze zuiver leven of geleefd hebben, 

wat in vele gevallen niet waar is. 

Want voor iedere daad, voor ieder woord, voor iedere gedachte 

moet men verantwoordelijkheid afleggen. 

En mensen leven nu eenmaal onzuiver én staan er niet bij stil 

hoe vaak ze zondigen in woorden en gedachten’ (02/03/2007). 

‘… 

Het is goed Heilige Missen op te dragen voor de zielen van hun dierbaren. 

Is het niet meer nodig, 

dan is het voor de zielen die nooit een vertroosting krijgen. 

Het is dus nooit zinloos Heilige Missen op te dragen en te bidden 

voor de zielen, die nog gelouterd worden in het vagevuur’ (10/05/2008). 

‘Bidt voor de zielen in het vagevuur, die zo weinig vertroosting krijgen. 

En het gebed kan hen zo veel helpen. 

Het kan hun verkorting geven van de tijd, 

die ze moeten doorbrengen in deze louteringsplaats. … 

Hoe vaak moet Ik nog oproepen? 

Bidt voor alles wat belangrijk is voor de zielen hier op de wereld, 

273

ij stervenden én voor de zielen in het vagevuur. 

Het is zo nodig!’ … (25/02/2003). 

(de geestelijke leider) 

‘Hij draagt verantwoordelijkheid voor je ziel’ (31/12/2009). 

274

2010 

‘Weet dit is een moeilijke tijd, 

waarin gij leeft, 

waar nog weinig liefde is’ 

(04/01/2010) 

‘Blijf trouw aan de ene, ware Kerk’ 

(08/07/2010) 

‘Breng uw offers in het verborgene’ 

(03/08/2010) 

275

JMJP 

2010 

2010 (1) 

(1) Zie verder ‘NABESCHOUWINGEN bij het jaar 2010’. 


‘Zij beleven nog de andere boodschappen niet (2)’ (02/01/2010). 

(2) Mensen verlangen altijd maar naar nieuwe boodschappen. Nochtans komt 

het er niet op aan nieuwe boodschappen te horen, maar de boodschappen te 

beleven. Dit geldt niet alleen voor deze boodschappen, maar voor alle 

boodschappen, allereerst voor de boodschap van het Evangelie, maar ook voor 

de boodschappen, die via verschijningen tot ons komen. 

‘… 

Beminnen - Mijn kind! - is een gave, een genade. 

Daarvoor moet men zijn hart openen. 

Liefde is geven. 

De meesten kennen alleen de eigenliefde, 

denken te geven, 

maar geven alleen maar voor zichzelf, 

om wat men van hen zou denken. “O, die is goed” … 

Maar - Mijn kind! - eigenliefde is de oorzaak van veel ellende, 

omdat men te veel terug verwacht. 

Liefde is geven, ook al krijgt men ondankbaarheid en vernederingen terug. 

Men kan het niet meer: beminnen. 

Men wil het niet meer. 

En toch is beminnen met een echte liefde het enige 

wat u tot vereniging kan brengen met uw naaste, 

met diegenen met wie gij leeft, met wie gij werkt. 

Echte liefde kan alles aan, kan alles overwinnen. 

Ook de moeilijkheden! 

En kijk - Mijn kind! - overal moeilijkheden in de gezinnen, in de families. 

Relaties die geen stand houden, omdat er alleen maar eigenliefde is. 

Ga verder - Mijn kind! - in de liefde. 

276

Ik help u samen met Mijn Moeder. 

Echte liefde zal overwinnen. 

En uw hart zal steeds gevuld zijn met Liefde - Mijn Liefde! - 

omdat gij u helemaal geeft 

ondanks de moeilijkheden, het lijden, de tegenwerking. 

Ik bemin u, Mijn kind!’ (04/01/2010). 

‘Ik laat u niet los. 

Gij zijt nog altijd Mijn vertroosting. 

Weet dit is een moeilijke tijd, waarin gij leeft, waar nog weinig liefde is. 

Ik heb uw hart gevonden. 

Het is Mijn verblijf geworden. 

En Ik zal u helpen het nog meer te zuiveren zoals gij het verlangt’ … (04/01/2010). 

‘Het versterven van uw zintuigen is belangrijker (1). 

Vooral uw tong en uw ogen!’ (06/01/2010). 

(1) Het spreken en kijken onder controle houden is belangrijker dan heel streng 

te vasten. 

Zie ook de boodschappen uit de vorige jaren. 


De offers zijn nog zo oppervlakkig, 

nog te veel voor zichzelf dan uit liefde voor Mij. 

Het grootste offer van u allen is: uw aanbidding, bij Mij te zijn, 

niet uw lichamelijke offers die u verzwakken, 

maar uw gebed, uw liefde, uw woorden van vertroosting. 

Dít is wat Ik van u verlang! 

Leeft in soberheid in voedsel en drank, 

maar geen offers om totaal verzwakt te zijn’ (13/10/2005). 

‘… Blijft dus volharden in uw gebed, in uw offers, in uw vasten. 

Maar laat het geen vasten zijn voor de uiterlijke schijn. 

Laat het een vasten zijn van het innerlijke, het geestelijke. 

Niet uw lichamelijk vasten heeft het meeste waarde, maar de geestelijke!’ … 

(28/04/2006). 

‘Gij zijt geroepen om te bidden, te offeren, 






277



Sluit uw zintuigen af van deze wereld, voor alles wat gij ziet en hoort. 

Laat Mij het Enige zijn én Het zal rust en vrede geven in uw hart en rondom u’ ... 

(26/09/2007). 

‘Zij hebben het wel begrepen, 

maar zijn te hoogmoedig om erover (1) te spreken’ (21/02/2010). 

(1) Mensen kunnen zo hoogmoedig zijn dat zij hun eigen manier om hun zonden 

te belijden nooit in vraag stellen. Opdat het sacrament van de biecht maximaal 

zou renderen, moet men zijn zonden eerlijk en concreet, nederig en berouwvol 

biechten. 

‘Maar Ik zal daar zijn, omdat Ik in u aanwezig ben (2)’ (17/03/2010). 

(2) Zie ook boodschap van 16/08/2006: 

‘… Waar gij zijt, daar ben Ik ook. 

Ik ben steeds in u aanwezig. 

Nooit verlaat Ik een ziel, die Mij met zoveel liefde bemint’ … (16/08/2006). 

‘De Heilige Geest zal Zijn werk doen’ (30/04/2010). 

‘Er zal veel gebed nodig zijn. 

Het gebed is de verbondenheid met de Hemel, die nu verbroken is. 

Er zal eerherstel nodig zijn. 

Kleine akten van eerherstel voortdurend herhalen in bekoringen. 

Want het kwade zal hen zo maar niet loslaten, 

waaraan zij zich vrijwillig hebben overgegeven. 

Het zal een lange weg zijn. 

Zij moeten een keuze maken. 

Laat het kwade niet triomferen, maar volhardt. 

De aanhouder wint’ (27/06/2010). 

‘Gij zijt anders. 

Zij (3) zijn van deze wereld, gij zijt niet van deze wereld’ (02/07/2010). 

(3) Vrome mensen die zich hoogmoedig gedragen en zich beter wanen dan de 

andere mensen, gedragen zich als mensen van de wereld. Zij beseffen niet hoe 

zij daardoor de Heer beledigen. Echte offerzielen gedragen zich anders. Zij 

stellen zich nederig op en wanen zich op geen enkel ogenblik beter dan de 

anderen. 

Zie ENGAGEMENT 2.2. 

278

‘Pijn en verdriet. 

Zoek geen troost in deze wereld, 

maar blijf trouw aan de ene, ware Kerk. 

Leer te vergeven aan hen, die u pijn hebben gedaan. 

Bid voor hen. 

Vertrouw u toe aan uw Hemelse Moeder. 

Zij zal u leiden in uw leven, als gij uw “ik-zijn” achterwege laat. 

Uw wil is niet altijd Mijn Wil. 

Deze wereld heeft u ontgoocheld. 

Geloof in Mij, in uw Moeder. 

Dan zult gij niet teleurgesteld worden. 

Open uw hart, zodat Wij in u kunnen werken’ (08/07/2010). 

‘Open geheel uw hart om Mijn Liefde te ontvangen. 

Wees trouw. 

Wees verdraagzaam. 

Wees gehoorzaam. 

Laat uw leven een offer worden van liefde en overgave. 

Volg uw hart. 

Het is de weg van de Liefde. 

Mijn Liefde! 

Het is geen gemakkelijke weg, maar een weg van lijden en offer. 

Kunt gij dit opbrengen voor Mij? 

Daarom! 

Open geheel uw hart voor Mij’ (25/07/2010). 

‘Liefde, geduld en verdraagzaamheid is een schone deugd’ (31/07/2010). 

‘Aanvaard wat Ik op uw weg zend. 

Doe niet aan zelfbeklag. 

Breng uw offers in het verborgene. 

Laat niet zien dat gij beproefd wordt. 

Dat is een offerziel niet waardig’ (03/08/2010). 

‘Het moederschap. 

Het is een leerschool in de liefde, in geduld, in overgave. 

Het vraagt veel offers, 

vooral in moeilijkheden, in beproevingen, in tegenwerking. 

Maar in die school van liefde 

kan men trouw blijven, kan men zich geven helemaal. 

279

Vertrouwen, wat er u ook overkomt. 

Offer alles op uit liefde: uw werken, uw lijden, uw tegenslagen. 

En de Liefde zal overwinnen, omdat het Mijn Liefde is’ (1) (18/08/2010). 

(1) Deze boodschap kan aangevuld worden met de boodschap van 12/10/2009 

over het omgaan van ouders met hun groter wordende kinderen. 

‘Leer uw kinderen los te laten. 

Kinderen maken niet altijd de keuzes in hun leven, 

waar gij als ouder achter staat. 

Zij gaan een andere weg op, maken fouten, ook al zien zij het niet. 

Laat hen los, hoe moeilijk het ook is. 

Vertrouw hen geheel toe aan uw Hemelse Moeder. 

Bid voor hen. 

Bid veel voor hen met groot vertrouwen, hoe moeilijk de problemen ook zijn. 

Hen voortdurend terechtwijzen heeft geen zin. 

Discussiëren heeft geen zin. 

Geef hen uw liefde. 

Zij hebben het nodig. 

Geen vragen, maar bid. 

Wanneer zijzelf gaan zien dat zij verkeerd zijn, zullen zij terugkeren. 

Eerst moeten zij hun eigen fouten ontdekken. 

Door de genade van uw gebed in vertrouwen zal alles keren. 

Maar bid, wees geduldig, wees liefde’ (12/10/2009). 

‘Dit is ook een genadekapel’ (2) (19/08/2010). 

(2) Dit geldt niet alleen voor kerken en kapellen, waar heiligen geleefd hebben 

en begraven liggen. 

‘Het zijn allemaal leugens’ (3) (05/10/2010). 

(3) Mensen doen zich soms vromer voor dan zij zijn in het gesprek met de 

geestelijke leider, maar men kan God niet bedriegen. 


‘… Ik wil u laten delen in Mijn pijnen, in Mijn verdriet 

van zo velen die Mij zoeken, die Mij beminnen. 

Maar velen zijn schoon van buiten, maar van binnen’ … (17/07/2005). 

‘… Weet - Mijn kind! - men kan de hele wereld bedriegen, 

maar Míj kunt ge niet bedriegen’ (23/07/2005). 

‘Dit is voor ieder die dit doet. 

280

Dit kan ook “voor u” betekenen. 

Want Ik ken iedere gedachte, 

uw gevoelens, uw verlangens, uw fouten, uw tekorten. 

Ik ken uw toekomst. 

Alles weet Ik. 

Daarom kan men Mij niet bedriegen. … 

Laat ook uw priester op zijn hoede zijn. 

Want niet alles wat hij hoort of ziet komt van Mij. 

Dat hij steeds de Heilige Geest aanroept. 

Dan zal Ik hem door Hem leiden om de waarheid te kunnen onderscheiden. 

Er is veel verrot in de zielen, veel bedrog 

én men kan het soms zo mooi zeggen!’ … (23/07/2005). 

‘Hij moet hen meer terechtwijzen op hun fouten en tekortkomingen’ (1) 

(26/10/2010). 

(1) Geestelijke leiders en biechtvaders moeten de mensen die bij hen komen ook 

helpen door hen te wijzen op hun fouten en tekortkomingen. 

‘Ik grijp in in een mensenleven 

opdat men zou terugkeren naar Mij, 

maar de meesten keren Mij nog meer de rug toe. 

Ik doe het niet graag, maar het is noodzakelijk voor hun ziel. 

Maar men heeft geen besef meer 

dat men een ziel heeft, 

dat Ik alles weet, alles ken: hun gedachten, hun woorden, hun daden. 

Tegenslagen, ziektes, beproevingen: 

het is om aan hun ziel te denken, om zich te bekeren, 

omdat Ik hen bemin en hen wil redden. 

Maar de meesten willen het niet 

en zijn diep ongelukkig en kennen geen vrede’ (27/10/2010). 

‘Beproevingen aanvaarden en leren dragen uit liefde. 

Loskomen waaraan gij gehecht zijt’ (07/11/2010). 

‘Het belangrijkste is te bidden bij Mij voor het tabernakel’ (2) (11/11/2010). 

(2) Als wij willen bidden voor een of andere situatie, dan is het niet noodzakelijk 

te bidden op de plaats zelf. 


‘… Het is beter te bidden in stilte voor die personen die het moeilijk hebben, 

dan erbij te zijn. 

281

Het mag geen inmenging zijn in de familiale problemen! 

Alleen bidden kan helpen’ (11/06/2005). 

‘… - Mijn kind! - 

Misschien klinkt dit hard in deze tijd, maar het is altijd zo geweest. 

Mensen die zich verwijderen om in stilte bij Mij te zijn 

- hetzij in een klooster, in een gemeenschap of alleen - 

hebben meer bijgedragen aan bekeringen, dan in de wereld met hen te leven’ 

(11/06/2005). 

‘Het is allemaal prestige’ (1) (16/11/2010). 

(1) Vrome mensen die één bepaalde gebedshouding zeer lang aanhouden … om 

een goede indruk te geven bij de mensen. 

‘Heel eenvoudig de Kerk en de paus volgen’ (2) (12/12/2010). 

(2) Deze boodschap is een antwoord op de vraag: Hoe moeten de priesters de 

Mis celebreren? 

282

2011 

‘Maar Ik heb aan u gedacht’ 

(22/10/2011) 

‘meer offerziel worden’ 

(02/04/2011) 

‘Het lijden aanvaarden 

zoals het op onze weg komt’ 

(10/08/2011) 

283

JMJP 

2011 

2011 (1) 

(1) Zie verder ‘NABESCHOUWINGEN bij het jaar 2011’. 


‘Hebt gij dit zwart vlekje gezien? 

Het is omwille van de beledigingen die Mij hier worden aangedaan (2)’ 

(03/02/2011). 

(2) Ook in de kerk wordt de Heer beledigd door vrome mensen, die zich 

hoogmoedig gedragen of passief aanwezig zijn tijdens de Eucharistie en de 

aanbidding. 

Zie ook de volgende boodschappen. 

‘Ook hier (in de kerk) word Ik zwaar beledigd. 

Mensen die komen, vol van hoogmoed!’ (12/05/2004). 

‘ - Ach, kind! - 

Zelfs op de meest heilige plaatsen komen mensen, 

die Mij niets anders geven dan smaad en vernederingen’ (12/05/2004). 

‘Ik word soms minder beledigd van 

zij die niet meer komen (naar de kerk en de Heilige Mis), 

dan zij die komen én Mij de ene belediging na de andere toebrengen’ ... 

(21/01/2003). 

‘Hoe kunt gij twijfelen? 

Juist omdat gij zo zwak zijt, geef Ik u die genade (3)’ (03/02/2011). 

(3) Zie ook volgende boodschap. 

‘… En Ik geef Mijn genaden aan de zielen, 

die zich helemaal openstellen naar Mijn Wil. 

Het is niet alleen voor anderen bestemd! 

Maar aanvaard ze zoals Ik ze u geef. 

Want Ik geef Mijn genaden aan wie Mij beminnen. 

Ik geef Mijn genaden aan wie Mij in nederigheid dienen, aan eenvoudigen. 

Ieder krijgt naar Mijn Wil!’ (01/04/2003) 

‘(Men) is weer aan het liegen (4)’ (09/03/2011). 

284

(4) Mensen komen soms op geestelijke leiding en doen zich beter voor dan zij 

zijn. Deze gesprekken hebben weinig zin omdat men niet bereid is zich te laten 

helpen. 

Zie ook volgende boodschap. 

‘… Weet - Mijn kind! - men kan de hele wereld bedriegen, 

maar Míj kunt ge niet bedriegen. … 

Laat ook uw priester op zijn hoede zijn. … 

Er is veel verrot in de zielen, veel bedrog én men kan het soms zo mooi zeggen!’ 

… (23/07/2005). 

‘(Men) moet meer offerziel worden (1)’ ... (02/04/2011). 

(1) Wat de Heer verlangt van een offerziel: zie INLEIDING 3.2-3. 

Dit wordt ook verduidelijkt in de volgende boodschap. 

‘Meer groeien naar het innerlijke. 

Meer versterven van de zintuigen (2). 

De kleine dingen van elke dag doen uit liefde en met liefde. 

En dit is voor velen zo’ (05/04/2011). 

(2) Zie ook de volgende boodschappen. 

‘Het versterven van uw zintuigen is belangrijker. 

Vooral uw tong en uw ogen!’ (06/01/2010). 

‘Gij zijt geroepen om te bidden, te offeren, 








Sluit uw zintuigen af van deze wereld, voor alles wat ge ziet en hoort. 

Laat Mij het Enige zijn én Het zal rust en vrede geven in uw hart en rondom 

u.’ … (26/09/2007). 

‘Het is een krachtprestatie. 

(Men) doet het alleen voor zichzelf (3)’ (07/04/2011). 

‘(Dit) gebed is een geforceerd gebed’ (15/08/2011). 

(3) Vrome mensen die één bepaalde gebedshouding zeer lang aanhouden … om 

een goede indruk te geven bij de mensen. 


285

‘Het is maar schijn. 

Alles onder de vermomming van’ … (07/04/2009). 

‘Het is allemaal prestige’ (16/11/2010). 

‘Ik heb deze ziel nodig om te lijden en te offeren (1)’ (26/05/2011). 

(1) De tegenslagen van het leven zijn soms zo vele uitnodigingen van de Heer 

om het lijden dat ons overkomt samen met de Heer in liefde te dragen voor de 

bekering en heiliging van de priesters. 

‘Moesten al de gezinnen die het moeilijk hebben met hun kinderen, 

iets vragen (2) … ’ (14/06/2011). 

(2) Ouders hebben het soms moeilijk met het ongewoon gedrag van hun 

kinderen. 

N.a.v. deze boodschap zijn hier enkele boodschappen bijeengebracht die het 

hebben over OUDERS OUDERS OUDERS OUDERS EN EN EN EN JONGE JONGE JONGE JONGE KINDEREN 

KINDEREN 

KINDEREN 

KINDEREN 

1111 Kinderen Kinderen Kinderen Kinderen vertonen vertonen vertonen vertonen soms soms soms soms ongewoon ongewoon ongewoon ongewoon gedrag gedrag gedrag gedrag ………… Oorzaken. Oorzaken. Oorzaken. Oorzaken. 

(1) (1) (1) (1) Het Het Het Het zondig zondig zondig zondig gedrag gedrag gedrag gedrag van van van van de de de de ouders. ouders. ouders. ouders. 

‘… Het kind is de afrekening van de fouten van zijn ouders. 

Het dringt zo moeilijk door hoeveel ze verkeerd doen’ (13/04/2008). 

‘Het draagt de zondigheid en het ongeloof van zijn ouders’ ... (28/11/2004). 

‘De onrust van de kinderen vloeit voort uit de onenigheid van de ouders. 

Dit is nu de oorzaak waar vele kinderen onder lijden. 

Kinderen leven in angst 

omwille van de haat, de hevige ruzies, die zij meemaken tussen hun ouders. 

Kinderen worden soms gedwongen te kiezen voor de een of voor de andere. 

Kinderen worden ook diep verwond. 

Ouders moeten beseffen 


dat er vrede moet heersen in het gezin - verdraagzaamheid! - 

Maar ouders 

kiezen nu op de eerste plaats voor hun eigen belangen 

- Het ik-zijn krijgt de bovenhand! - 

willen alles gerealiseerd zien wat zijzelf verlangen, 

kunnen geen toegevingen meer doen naar elkaar toe én zo ontstaat onenigheid. 

286


omwille van hun kinderen, die liefde nodig hebben’ ... (01/09/2004). 

‘… Kinderen nemen meestal alles over van hun ouders: 

angsten, onzekerheid, 

geborgenheid binnen het gezin tussen vader en moeder, 

een vader die vertrouwen uitstraalt, die voorbeeld is voor zijn gezin, 

zodat kinderen opgroeien in een sfeer van liefde en geborgenheid. 

Kinderen, die terecht kunnen bij hun ouders, 

die niet moeten delen in de angst die er heerst 

doordat ouders geen zelfvertrouwen hebben, 

geen zekerheid meer kunnen bieden aan hun kinderen’ ... (22/01/2006). 


‘… Ook de zo vele gezinnen met jonge kinderen. 

Waar zo veel verdeeldheid is! 

Waar kinderen het slachtoffer zijn! 

- Kinderen, die opgroeien in een wereld van geweld, goddeloosheid, 

losbandigheid, zedeloosheid! - 

Waar de moraal verdwenen is! 

- Zij leven in een maatschappij die verziekt is! - ’… (31/01/2003). 

(2) (2) (2) (2) Een Een Een Een te te te te vrije vrije vrije vrije opvoeding, opvoeding, opvoeding, opvoeding, waar waar waar waar alles alles alles alles mag. mag. mag. mag. 

‘Kinderen zijn verwend. Ze krijgen een te vrije opvoeding’ (14/06/2005). 


‘… De gezinnen zouden de steunpilaren moeten zijn in deze maatschappij. 

Maar doordat men denkt dat alles mag, dat alles kan, gaat alles verloren!’ 

(31/01/2003). 

(3) (3) (3) (3) Een Een Een Een gebrek gebrek gebrek gebrek aan aan aan aan liefdevolle liefdevolle liefdevolle liefdevolle aandacht. aandacht. aandacht. aandacht. 

‘… Kinderen krijgen te weinig liefde, geloof, aandacht. … 

Kinderen worden materialistisch verwend, 

maar het hard nodige krijgen zij niet meer’ (27/02/2007). 

‘(Men) krijgt niet de aandacht die (men) nodig heeft’ (13/08/2004). 

(4) (4) (4) (4) Het Het Het Het praktisch praktisch praktisch praktisch athe athe athe atheïïïïsme sme sme sme van van van van vele vele vele vele ouders. ouders. ouders. ouders. 

‘Kinderen groeien vaak op in een goddeloos gezin, 

waar alles kan, waar alles mag, 

287

waar de waarden en de deugden van een christelijk gezin 

achterwege worden gelaten, 

waar de ouders geen belang meer hechten aan echte trouw, 

waar geen echte liefde meer is 

omdat men dé ware Liefde verworpen heeft met al haar deugden. 

Daarom is er zoveel leed in de gezinnen, vallen zoveel gezinnen uit elkaar 

én zullen kinderen altijd het slachtoffer blijven van de fouten, 

die hun ouders hebben begaan!’ (01/09/2004). 

‘… Zoveel jongeren begeven zich op zulke wegen. 

Hun wordt niet meer geleerd over de goede zeden, de geboden, 

die ze niet meer kennen. 

En toch verlangen ook vele jongeren 

om de ware toedracht van het leven te kennen. 

Maar waar kunnen zij terecht? 

Vele ouders 

hebben tekort gedaan in het opvoeden van een christelijk geloof, 

hebben hun kinderen nooit leren bidden. 

In scholen wordt er nog zo weinig over de waarde van het geloof gesproken 

omdat ook zij niet meer gelovig zijn. 

Hoe kunnen de jongeren de rechte weg volgen 

als zij alleen maar geleerd zijn zoveel mogelijk het wereldse te bezitten? 

De drang om alles te hebben! 

En eenmaal in het bezit, verlangen ze weer iets anders!’ … (09/07/2003). 

2222 Hoe Hoe Hoe Hoe moeten moeten moeten moeten ouders ouders ouders ouders omgaan omgaan omgaan omgaan met met met met die die die die kinderen? kinderen? kinderen? kinderen? 

2.1 2.1 2.1 2.1 Algemeen. Algemeen. Algemeen. Algemeen. 

‘… - Mensen! - 

Wordt wakker. 

Blijft niet slapen. 

Keert terug naar de echte waarde van het leven. 

Het geloof zal voor velen hun redding zijn, 

omdat Ík alleen hen kan geven wat zij verlangen: 

rust, hoop, leven, Liefde, Liefde in overvloed. 

En dat is wat ieder op deze wereld nodig heeft: Liefde. 

Bemint elkander. 

Leeft met vertrouwen op een wereld, die zal komen vervuld met Mijn Liefde. 

Want Ík zal alles nieuw maken! 

Bidt. 


Opent uw harten 

288

én laat de Liefde binnenstromen, Die Ik u wil geven in overvloed’ (09/07/2003). 

‘… Ouders moeten beseffen 


dat er vrede moet heersen in het gezin - verdraagzaamheid! - … 


omwille van hun kinderen, die liefde nodig hebben. 

Waar verdraagzaamheid is, waar vrede is, waar eenheid is tussen ouders, 

daar zal de liefde heersen. 

En zo kunnen kinderen opgroeien in een sfeer van liefde en eenheid’ (01/09/2004). 


‘… Dat allen zich toewijden aan Mijn Moederlijk Hart. 

Ook de zo vele gezinnen met jonge kinderen. … 

Dat allen terugkeren naar Mijn Onbevlekt Hart. 

Zodat Ik hen onder Mijn hoede kan nemen! 

Opdat er opnieuw vrede en verzoening mag komen 

in de gezinnen, de families én in de wereld!’ … (31/01/2003). 

‘Hun toewijding uitspreken én beleven.’ … (13/04/2008). 

‘Een christelijke opvoeding, een echt christelijke opvoeding, zou al veel helpen. 

Het zou helpen voor veel kinderen’ (/06/2005). 

‘… Voorbeeld worden van gebed voor hun kinderen - hoe klein ze ook zijn! - 

én de Eucharistie niet verwaarlozen’ (17/06/2005). 

2.2 2.2 2.2 2.2 Moeders. Moeders. Moeders. Moeders. 

‘Ze moeten bidden! 

Moeders moeten bidden voor hun kinderen, offeren voor hun kinderen 

- Zoals ook Míjn Moeder steeds heeft gedaan voor Míj én mét Mij! 

Bidden en offeren: dat zal hun kinderen ten goede komen! - 

én geduld hebben met hun kinderen, zoals Ík geduld heb met al Mijn kinderen. 

Moeders moeten leren opnieuw hun kinderen te beminnen. 

Er is zo weinig echte liefde onder elkaar! 


Liefde! 

Geduld! 

Offer en gebed! 

Veel gebed!’ (27/03/2005). 

‘Het moederschap. 

289

Het is een leerschool in de liefde, in geduld, in overgave. 

Het vraagt veel offers, 

vooral in moeilijkheden, in beproevingen, in tegenwerking. 

Maar in die school van liefde 

kan men trouw blijven, kan men zich geven helemaal. 

Vertrouwen, wat er u ook overkomt. 

Offer alles op uit liefde: uw werken, uw lijden, uw tegenslagen. 

En de Liefde zal overwinnen, omdat het Mijn Liefde is’ (18/08/2010). 

‘(Men) barst van de hoogmoed (1)’ (17/06/2011). 

(1) Overal waar sommige mensen komen, eisen zij alle aandacht op voor 

zichzelf én dringen hun wil op. Dit gebeurt ook als zij in de kerk komen en willen 

dat alles verloopt naar hun wensen. Dit is hoogmoed. 

‘(Men) is een lauwe offerziel (2)’ (30/07/2011). 

(2) Offerzielen die aan iedereen in hun omgeving tonen dat zij tegenslagen 

hebben, gedragen zich als lauwe offerzielen. 

Een ware offerziel streeft ernaar een verborgen leven te leiden ook op dit gebied. 

Zie ook INLEIDING 5.2.3. 

‘Gewoon rustig blijven (3)’ (04/08/2011). 

(3) Deze boodschap is een antwoord op de vraag: ‘Hoe moet men zich gedragen 

tegenover mensen uit de onmiddellijke omgeving, die zich soms zeer brutaal 

gedragen?’ 

Zie ook INZICHTEN (4) Nog goede raad voor offerzielen (3) 

‘Het lijden aanvaarden zoals het op onze weg komt. 

Bidden met vertrouwen’ (10/08/2011). 

‘God zal er wel in voorzien (4)’ (18/10/2011). 

(4) Mensen moeten leren meer op God te vertrouwen dan op zichzelf. Dit geldt 

zeker als men zich inzet voor het Werk van de Heer of van Zijn Moeder. Deze 

Werken wekken gewoonlijk veel tegenstand op. 

De boodschap verwijst naar Genesis 22. 

Daar vraagt God aan Abraham om zijn enige zoon Isaäk te offeren. 

Op het moment van het offer voorziet God Zelf in een plaatsvervangend offer: 

een ram in het struikgewas. 

‘Maar Ik heb aan u gedacht (1)’ (22/10/2011). 

290

(1) Ook al denken wij niet aan God, toch denkt God aan ons. Zijn denken aan 

ons is Liefde voor ons. 

‘Ik zie zoveel liefde in uw ogen (2)’ (01/11/2011). 

(2) De ogen zijn de spiegels van de ziel. Als mensen vol haat en wrok zitten, dan 

straalt dit ook uit hun ogen. Zo ook als mensen vol liefde zijn voor elkaar of 

voor de Heer, dan is dit ook te zien aan hun manier van kijken. 

Ook de Heer kijkt met Liefde naar ons. 


(Ik kijk naar u) ‘met Liefde, Tederheid en Barmhartigheid’ (20/01/2003). 

‘Weet - Mijn kind! - wat Ik al niet doe om een klein beetje liefde te krijgen. 

Ik raak hen aan, maar ze willen het niet voelen. 

Ik kijk naar hen met Liefde, 

maar Mijn Liefdesblik wordt niet beantwoord met een liefdesblik. 

Meestal word Ik niet aangekeken, ofwel met smaad of met hoogmoed’ ... 

(27/04/2004). 

‘(Men) moet de plaatsen en personen vermijden die (hen) onrustig maken (3). 

In de mate van het mogelijke meer in de geborgenheid van (hun) gezin leven 

en (zich) openstellen voor de Barmhartige Liefde van Jezus 

en (zich) laten leiden door de Maagd Maria. 

(Men) moet rust vinden bij diegenen die (hen) kunnen helpen’ (12/11/2011). 

(3) Mensen denken soms dat zij omwille van relaties (o.a. familiale -) 

regelmatige en langdurige contacten moeten onderhouden met personen, 

die hen geestelijk verzwakken door hun negatief gedrag (angsten, kleinerend 

spreken en handelen, opdringerigheid). 

Dit negatief gedrag maakt deze mensen onrustig, zelfs psychisch zieker. 

Deze symptomen van onrust, psychische verzwakking zijn zo vele tekens 

dat men meer afstand moet nemen van deze personen (minder contact, korte 

contacten). 


‘… Hoewel (men) zeer angstig en onrustig is, is (men) als verlammend.’ … 

(28/10/2008). 

‘… (Men) mag maar naar één persoon luisteren - de juiste! - 

(zich) niet laten misleiden door wat van mensen komt. 

Desnoods afstand nemen van die mensen!’ (27/04/2005). 

‘… Velen worden heden ten dage misleid en kunnen erge gevolgen hebben. … 

291

Dat (men) bidt om de Heilige Geest, om verlichting. 

Opdat (men) niet naar de verkeerde persoon luistert! 



Het is zo erg! 

Men zinkt steeds dieper weg! 


Wanneer?’ (27/02/2007). 

Ook het volgende inzicht in een totaal andere situatie heeft dezelfde bedoeling. 

Het is niet nodig daar naartoe te gaan. 

Het is beter een paar dagen afzonderlijk door te brengen in stilte 

om de rust te vinden in het eigen hart. 

(23/07/2011). 

‘(Men) moet (zijn) eigen leven in handen nemen (1). 

(Men) moet een geestelijke leider nemen, 

die (hen) kan helpen inzicht te krijgen in wat Ik van (hen) verlang’ (17/11/2011). 

(1) Zie ook de volgende boodschappen. 

‘Zelfstandig worden. 

Het roer van (hun) leven in eigen handen nemen. 

De weg van de Liefde volgen’ ... (17/08/2006). 

‘(Men) moet loskomen aan wie (men) is vastgeklampt, meer zelfstandig worden, 

(hun) eigen leven in handen nemen’ … (06/12/2007). 

‘… afstand nemen van (hun) moeder. 

Haar grillen niet involgen. 

Het zal moeilijk zijn. 

Met pijn en verdriet niet toegeven. … 

Het zal aan beiden ten goede komen’ (28/10/2008). 

292

293







NABESCHOUWINGEN 





294

JMJP 

NABESCHOUWINGEN BIJ HET JAAR 2010 

1 2010 was voor de Kerk een een pijnlijk jaar. 

Maar veel van wat er gebeurd is, was reeds aangekondigd in deze boodschappen. 

Enkele voorbeelden kunnen dit verduidelijken. 

Wat de Heer in 2005 zei over de Kerk, werd nu voor iedereen duidelijk. 

‘… Én Ik moet gelaten neerzien 

naar deze wereld vol ellende, vol afschuw, vol van zonde, 

naar Míjn Kerk, 

Die een instrument van vernedering en bespottingen is geworden’ ... 

(21/05/2005). 

Het plotse ontslag van Mgr. R. Vangheluwe, de bisschop van Brugge, lag in de 

lijn van de boodschappen van 2005 en 2006. 

‘… Wanneer hij zal luisteren, Mijn kind? 

Wanneer hij zich zal keren, Mijn kind? 

Het zal eerst moeten stormen tot in zijn huis. 

Dan zal hij beseffen dat alles van Mij komt’ ... (26/10/2005). 

‘… Blijf bidden en offeren voor uw bisschop - Mijn kind! - 

dat hij hier nog niet meer de schande wordt van Mijn Kerk, 

maar dat hij bewust wordt van zijn dwalingen én tot inkeer mag komen. … 

Als men niet tot inkeer komt 

- Zíj, die aan het hoofd van Mijn Kerk staan, aan wie Ik leiding heb gegeven! - 

zal hen veel ontnomen worden. Heel veel!’ … (25/05/2006). 

Ook de heisa rond de pedofilieschandalen en de huiszoekingen in dit verband 

lag in de lijn van de boodschappen van 2003. 

‘De storm kan langer duren dan gij denkt. 

Én wanneer gij denkt dat de storm geluwd is, 

kan ze weer aanwakkeren in alle hevigheid. 

Laat u niet ontmoedigen’ … (09/07/2003). 

295

De vijandigheid tegenover de Kerk, de paus en allen die zich scharen achter de 

paus, werd reeds aangekondigd tijdens het conclaaf, dat leidde tot de keuze van 

paus Benedictus XVI. 

‘Men zal nog meer in verzet komen binnen Mijn Kerk. 

Nog meer afvalligen zullen er komen, nog meer in opstand tegen Mijn Wil in. 

Nog meer die zich zullen keren tegen het Onbevlekt Hart van Mijn Moeder. 

De strijd en het verzet zal nog heviger worden. 

Mijn Kerk wacht nog meer lijden. 


Zo velen zullen verloren gaan. 

Zo velen zullen zich laten misleiden. 

Zo velen zijn gedreven door de hoogmoed én sleuren anderen met zich mee’ ... 

(18/04/2005: eerste dag van het conclaaf, dat leidde tot de keuze van paus Benedictus XVI). 

‘… Kijk om u heen. 

Van het weinige dat gij hoort of ziet 

is het niets anders dan de ene belediging na de andere. 

En zelfs de toegewijden 

- hier aan de top van Mijn Kerk en in zo veel andere landen! - 

durven niet op te komen tegen de vrijmetselarij, het atheïsme, 

dat steeds meer de overmacht krijgt. 

Mijn Kerk durft Zijn stem niet meer laten horen, 

maar Mijn plaatsvervanger (paus Benedictus XVI) durft dit nog te doen, 

ondanks de vele tegenkantingen die hij krijgt’ ... (21/12/2005). 

2 Wat wil de Heer bereiken met al dit negatieve in en rond de de Kerk? 

Hij wil dat allen allen zich bekeren, zich opnieuw keren naar naar Hem. 

Het is een uitzuiveren van de Kerk. 

Dit blijkt ook uit de volgende boodschappen. 

‘Eerst zullen er nog meer kerken gesloten worden door gebrek aan priesters. 

En als alles lijkt ten onder te gaan, 

zal de ommekeer komen, 

zal de bekering komen van hen, voor wie gij gebeden en geofferd hebt. … 

Aanvaardt nu alles wat Ik u op uw weg zend. 

Want de tijden zullen alleen maar moeilijker worden! 

Gij zult meer aanvoelen alleen te zijn. 

Ik zeg u! 


Nooit zult gij alleen zijn, 

zolang gij u geeft in die liefde en verbondenheid met Mij’ ... (08/11/2006). 

296

‘… Deze boodschappen zijn een uitnodiging tot bekering. 

Het zijn boodschappen van Mijn Liefde, van Mijn Barmhartigheid 

aan een wereld, aan een Kerk, waarin de zonde hoogtij viert. 

Het is een tijd van genade tot bekering. 

Werk mee met deze genade, nu het nog niet te laat is. 

Sla Mijn waarschuwingen niet in de wind. 

Het is dringend!’ … (06/02/2009). 

‘… Laat u niet ontmoedigen, maar blijf verder doen in het volste vertrouwen 

dat Ik alles leid, dat Ik alles in de hand heb. 

Want door die storm zal er meer en meer gezuiverd worden! 

Wat gebroken en geknakt is, wat verstorven is, zal weggemaaid worden. 

En alleen het vaste én hen die zich aan Mij hebben vastgegrepen, 

zullen blijven én zullen medewerker worden van het laatste uur’ (09/07/2003). 

‘Ween niet. 


Ik heb alles in de hand! 

Er zal eerst moeten gezift, gezeefd worden, gezuiverd worden 

tot in de top van Mijn Kerk. 

En daarna zal alles heropbloeien, 

zal Mijn Kerk opnieuw tot leven komen, 

zal Ze verrijzen uit de duisternis én zal Ze stralen in al Haar glorie. 

Want Ik ben de Kerk, Ik ben het Hoofd, Ik ben het Leven! 

En wat dor was en verrot, zal zijn weggesneden. 

En alleen wie zich gevoed heeft met Mijn Woord, Mijn Vlees, 

wie zich gegeven heeft aan Mij in Mijn Wil, 

zal samen met Mij triomferen, 

zal leven vinden in Eeuwigheid, 

zal die Eeuwige Zaligheid verkrijgen, 

waar gij nu zo naar verlangt, Mijn kind!’ (19/04/2005: tweede dag van het conclaaf, 

vóór de keuze van paus Benedictus XVI). 

3 Wat Wat verwacht de de Heer van ons ons vanuit deze boodschappen? 

boodschappen? 

3.1 3.1 3.1 3.1 Dat Dat Dat Dat wij wij wij wij blijven blijven blijven blijven bidden bidden bidden bidden en en en en offeren offeren offeren offeren voor voor voor voor de de de de bekering bekering bekering bekering van van van van de de de de priesters. priesters. priesters. priesters. 

‘… Ik beklaag Mij weer bij u - Mijn vertroosting! - maar Ik heb u nodig, 

uw hart, uw liefde, uw medelijden met Mij, met de zo vele toegewijden. 

Bid. 

Bid veel voor hen. 

Want ze zijn het medelijden waard! 

Mochten ze kunnen kijken in hun eigen zielen, 

297

zouden ze dag en nacht werken, bidden, troosten 

om al hun verloren tijd in te halen. 

Maar helaas - Mijn kind! - ze zijn zo weinig bekommerd om hun ziel’ ... 

(26/10/2005). 

‘Terwijl anderen zich vermaken en vertier zoeken in deze wereld, blijf komen. 

Blijf volharden in gebed, in aanbidding, in stilte. 

De kracht van het gebed zal het halen 

tegenover het vertier van deze wereld! 

Als men denkt nu alles te kunnen doen 

naar wereldse normen - zonder gebed! - 

zal de grote massa van mensen nog meer achterwege blijven’ ... (02/06/2004). 


‘… 

Bidt voor deze wereld, die steeds dieper wegzinkt in het moeras van de zonde. 

Bidt voor uw Kerk, 

waar steeds meer verdeeldheid is, waar het ware geloof onderdrukt wordt. 

Bidt voor uw bisschoppen en uw priesters, 

die het niet zo nauw nemen met de trouw en de gehoorzaamheid 

aan de Kerk en de paus. 

Bidt veel voor hen. 

Zij moeten opnieuw voorbeeld worden van echt diep geloof. 

Zij moeten opnieuw de Kerk leiden 

in deze moeilijke tijd van duisternis en ongeloof. 

Zij moeten opnieuw 

het Evangelie verkondigen zonder ook maar één woord te veranderen, 

de geboden navolgen en doen navolgen, 

de mensen terugbrengen 

naar de Kerk, 

naar het ene, ware geloof, 

naar uw God, Die uw Schepper, uw Vader is’ ... (31/12/2007). 

‘… Bidden is redding. 

Redding van de ziel, redding van Míjn Kerk, redding van de wereld! 

Het gebed is het krachtigste wapen tegen Mijn vijand 

én gij ziet aan het kwade in Mijn Kerk, in deze wereld, 

hoe weinig er gebeden wordt. … 

Laat u niet ontmoedigen - Mijn kind! - om wat gij hoort of ziet, 

maar blijf u verder geven in gebed, offeren en vasten. 

Ook al is het pijnlijk en moeilijk! 

Geen enkel gebed blijft ongehoord. 

Geen enkel offer heeft geen waarde. 

298

Alles draagt bij tot redding en bekering voor hen, waarvoor gij u gegeven hebt’ 

(25/05/2006). 

3.2 3.2 3.2 3.2 Dat Dat Dat Dat wij wij wij wij trouw trouw trouw trouw blijven blijven blijven blijven aan aan aan aan het het het het katholiek katholiek katholiek katholiek geloof. geloof. geloof. geloof. 

‘… Blijft trouw aan uw geloof, aan de paus. 

Bidt voor uw priesters. 

Weest voorbeeld voor uw priesters. 

Durft te tonen wat echt geloof is, wat liefde is, díe Liefde te volgen, 

ook al is het een weg van lijden en pijnen’ (23/02/2004). 

‘… 

Als uw Kerk hier faalt, volgt Mijn plaatsvervanger - ondanks de tegenspraak! - 

én bidt en offert voor uw bisschoppen en priesters. 

Opdat ook zíj zouden gehoor geven aan Mijn plaatsbekleder 

én hem gehoorzaam zijn!’ … (21/12/2005). 

3.3 3.3 3.3 3.3 Dat Dat Dat Dat wij wij wij wij voor voor voor voor alles alles alles alles hoopvol hoopvol hoopvol hoopvol blijven. blijven. blijven. blijven. 

‘… Maar weet - Mijn kind! - dit zal niet blijven duren. 

Het kwade - hoe ver het ook doorgedrongen is in Mijn Kerk!kan 

niet op tegen het goede. 

- Het gebed van de zo velen, 

die trouw zijn gebleven aan de waarde van Mijn Kerk! - 

Het kwade kan niet op tegen de nederigheid. 

- De velen, die zich in alle nederigheid aan Mij hebben gegeven, 

in trouw en gehoorzaamheid! - 

Ik zeg u! 

Mijn Kerk zal triomferen zoals Ík het wens en wil, 

samen met de nederigheid van Mijn Moeder. 

Want de nederigheid is de grootste deugd, die het kwaad overwint! 

En Mijn tegenstander weet dat hij nooit zal overwinnen. 

Maar spijtig te moeten zien hoe velen verloren gaan, 

gedreven door hoogmoed, zich te willen verheffen tegen Mijn Wil in’ (18/04/2005: 

eerste dag van het conclaaf, dat leidde tot de keuze van paus Benedictus XVI). 


‘Moesten priesters en bisschoppen 

zich toewijden iedere dag aan Mijn Onbevlekt Hart, Mij hun leven laten leiden, 

zou de Kerk er vandaag helemaal anders uitzien, 

zou Zij stralen in alle glorie, 

zou satan zijn grote macht verliezen, 

die hij nu uitoefent op zo vele zwakke zielen’ ... (22/12/2003). 

299

JMJP 

NABESCHOUWINGEN BIJ HET JAAR 2011 

1 DE TAAK VAN DE BRON … DE BOODSCHAPPEN DOORGEVEN. 

Op 6 oktober 2011 kreeg de bron volgend inzicht. 

De taak van de bron is volbracht. 

De boodschappen die de bron gekregen heeft, zijn aan de priester doorgegeven. 

Het is nu de opdracht van de bisschop (van Brugge) zijn taak ter harte te nemen. 

(06/10/2011). 

In opdracht van de Heer werd dit ook meegedeeld aan de huidige bisschop. 

2 DE TAAK VAN DE BISSCHOP …… 

ZIJN PRIESTERS OPROEPEN TOT MEER GEBED, GEBED, AANBIDDING EN EN 

EERHERSTEL. 

In de eerste boodschap voor de vorige bisschop werd deze taak reeds 

omschreven. 

‘Laat uw priester tijd vrijmaken om alles uit te werken wat hij kan gebruiken 

om door te geven. 

Hij moet daarmee naar zijn bisschoppelijke herder gaan en alles uitleggen 

wat Ik verlang. 

Een keten van aanbidding over de hele wereld, 

die het bederf over de wereld moet tegenhouden. 

Hij moet dit doen zonder de bron te vermelden, hoe moeilijk men het ook maakt. 

Want men zal alles doen om de bron te vinden. 

Het zal veel tijd vragen. 

Er zal veel tegenspraak zijn, 

vooral omwille dat het gaat om eerherstel van hetgeen priesters Mij aandoen. 

De meeste priesters denken van zichzelf dat ze alles goed doen naar hún wil. 

Uw priester kan dus beschikken over alle richtlijnen, die Ik u gegeven heb. 

Hij moet vragen om medewerking te krijgen van andere priesters 

die willen eerherstel brengen, 

die willen tijd maken in hun kerk om bij Mij aanwezig te zijn. 

Een kerk of kapel, alles waar men plaats en tijd heeft 

om mensen te laten komen, om mensen uit te nodigen 

opnieuw hun God te aanbidden, 

300

Mij alle lof en eer te betuigen, die men Mij verschuldigd is. 

Waar zo weinig nog van terug te vinden is! 

Alles heeft men vernietigd. 

Zoveel is verdwenen van wat men vroeger deed. 

En ze begrijpen dan niet dat het geloof verdwenen is. 

Het geloof is verdwenen in de kerken, in de scholen, in de gezinnen. 

Men wil alles omvormen en vernieuwen 

én men zal steeds meer achteruitgaan in het geloof. 

Men moet terugkeren naar de ware kern van het geloof. 

Ik - uw God - ben het Hart van de Kerk. 

Daar ben Ik aanwezig! 

Daar wil Ik bemind worden, wil Ik aanbeden worden! 

Ik wil er de rust vinden, stilte, ingetogenheid. 

Geen theater! 

Geen museum! 

Geen circus! 

Geen concertgebouw! 

Ik weet dat dit veel tegenstand zal opwekken, maar Ik verlang én Ik wil alles 

zoals het altijd is geweest en wat het weer moet zijn. 

Gij zijt hier om Míjn Wil te volbrengen’ ... (27/06/2003: Feest van het Heilig Hart). 

Ook in andere boodschappen en brieven werd deze taak herhaald. 

‘… Ik verwacht van uw bisschop zijn priesters op te roepen 

om meer eerbied in Mijn huis, om meer gebed, 

aanbidding tot eerherstel voor alle beledigingen die men Mij aandoet. 

Zo vele priesters die Mij beledigen! 

Dat zij voorbeeld worden van echt diep christelijk geloof 

zoals Ik het verlang: trouw aan de Kerk, aan de paus’ ... (05/01/2004). 

‘Ik verlang dat uw priester opnieuw een brief schrijft naar de nuntius 

om door te geven aan de paus om Mijn Wil kenbaar te maken. 

Ik verlang 

dat deze boodschappen, die Ik gegeven heb aan een eenvoudige ziel, 

de kerkelijke toestemming krijgen, 

dat deze boodschappen uitnodigingen zijn vanuit Mijn Barmhartige Liefde 

naar deze mensheid om hen allen te redden, 

dat men op Mijn uitnodiging ingaat. 

Een keten van aanbidding over de hele wereld. 


Meer aanbidding voor de bekering van Mijn priesters en toegewijden. 

Meer aanbidding tot eerherstel voor alles wat men Mij, uw God, aandoet. 

Meer aanbidding in deze woelige tijd van onvrede 

301

in deze wereld, maar ook in Mijn Kerk. 

Meer aanbidding voor de redding van deze mensheid, 

die Ik nog altijd met een vurige Liefde bemin. 

Dat Mijn huis weer een huis mag worden van gebed. 

Dat Mijn kinderen terugkeren naar het ware geloof. 

Dat men trouw is aan de Kerk en het Katholiek geloof. 

De aanbidding is zo belangrijk opdat het kwade mag overwonnen worden 

in deze wereld, in Mijn Kerk, in alle zielen. 


Een terugkeer naar uw God, 

Die u geschapen heeft uit Liefde en naar uw liefde verlangt’ 

(02/01/2009). 

‘… Nu verlangt de Heer van u uw medewerking voor deze keten van aanbidding. 

De Heer verlangt de erkenning van deze boodschappen, dat er meer aanbidding 

komt in de kerken, kapellen of gemeenschappen. Vooral nu in deze tijd, waar er 

steeds meer kerken gesloten worden, waar er steeds minder Heilige Missen 

worden gedaan. … 

Het kan zoveel zielen helpen, vooral ook priesterzielen. Ja, monseigneur, deze 

aanbidding is ook nodig voor de redding van onze priesters. De Heer verwacht 

aanbidding in Zijn kerken. Is het niet ons doel Hem voor eeuwig te aanbidden, 

voor altijd bij Hem te zijn tot in de eeuwigheid? Daarvoor zijn wij hier in deze 

wereld gekomen om ons voor te bereiden op het eeuwige’ ... (07/10/2011). 

3 ONZE ONZE TAAK … 

BIDDEN EN OFFEREN VOOR ALLE TOEGEWIJDEN. 

‘… Bid, offer, vast ook voor uw bisschop. 

Dat ook hij die ommekeer mag maken die Ik van hem verlang. 

Dat hij niet kijkt naar wat mensen denken en zeggen, 

maar dat hij luistert naar Mijn Woord dat Ik tot hem richt. 

Want met zijn ommekeer zullen ook vele priesters navolgen. 

Moge hij een goede herder worden voor zijn schapen. 

Moge hij de genade die Ik hem verleen, met beide handen grijpen’ (20/10/2003). 

‘… Bid veel voor uw bisschop. 

Bid veel voor uw priesters 

en bid veel voor zij die Mij trouw blijven om stand te houden. 

Want voor hen is het een zware weg, een lijdensweg die zij volgen. 

Ik heb priesters nodig die durven tonen dat zij priester zijn, 

die willen de moeilijke weg opgaan die Ik van hen verlang, 

die zichzelf opofferen 

om Mijn Woord onder de mensen te brengen, niet hun woorden, 

302

die Mijn Wil kenbaar maken, niet hun wil, 

priesters die onvoorwaardelijk trouw blijven aan Mijn Kerk, aan de paus, 

die zich helemaal toewijden aan Mijn Moeder’ (01/12/2003). 

‘… Ze hebben als het ware een muur gebouwd rond hun harten 

en laten niets of niemand door dat niet strookt met wat zij verlangen. 

Met wat Ik verlang houden ze geen rekening. 

Anders was er hier verandering gekomen, zou men naar Mij toegroeien, 

terwijl men zich nu alleen maar verwijdert van Mij 

en zij hun eigen weg gaan, die niet Mijn weg is. 

Mijn kind, 

Er is veel gebed nodig 

om deze muur af te breken van zo velen van Mijn toegewijden en kinderen. 

Ze blijven volharden in hun eigen verlangens en genoegens 

en Ik kan alleen maar lijdzaam toezien hoe zij verloren gaan’ (03/01/2004). 

4 WAT WAT WIL DE DE HEER? HEER? 

KERNEN VAN STILLE AANBIDDING 

IN AANWEZIGHEID VAN EEN EEN PRIESTER. 

‘Ik verlang om 

stille aanbidding, waar steeds een priester kan aanwezig zijn. 

stille aanbidding, 

waar mensen tot Mij kunnen komen, 

waar Ik tot hen kan doordringen, binnengaan in het diepste van hun wezen. 

Mensen 

moeten opnieuw aangeraakt worden, 

moeten kunnen meer en meer hun harten openen voor Mijn Liefde. 

Zo vele harten blijven gesloten! 

De stilte, de rust kan alles veranderen. 


die Mij bij de mensen brengen, 

die voorbeelden van aanbidding worden. 

Want velen zullen tot inkeer komen én zullen nood hebben aan een priester!’ … 

(23/06/2003). 

303

JMJP 

INHOUD 

Inleiding: 03 

Boodschappen: 18 

2002 20 

2003 44 

2004 151 

2005 200 

2006 243 

2007 263 

2008 274 

2009 281 

2010 290 

2011 298 

Nabeschouwingen … 309 

bij het jaar 2010 310 

bij het jaar 2011 315 

bij het geheel 319 

Inhoud: 324 

304

Tekeningen: Filip Coudron, Gits 

305

EERHERSTEL VOOR HET LEED DAT MIJ WORDT AANGEDAAN

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?