Direct naar artikelinhoud
Fotografie

Zes collega's hangen in expo 'Spiegelingen' hun foto's naast die van de betreurde Patrick De Spiegelaere

Patrick De Spiegelaere (1961-2007). De fotograaf maakte destijds naam bij 'De Morgen'.Beeld JSA/De Spiegelaere

De fotograaf kan de tijd bevriezen, alleen die van zijn eigen leven zo moeilijk: tien jaar geleden overleed Patrick De Spiegelaere. Dat is al even, een halve generatie beelden, een ­frozen moment dat al een decennium duurt. Hij komt niet terug, maar hij ging nooit helemaal weg. Zoals Gerry De Mol, vriend van de overleden fotograaf, schrijft: ‘Zijn werk leeft in de hoofden van wie het ooit zag of van wie ooit door hem ­gefotografeerd werd.’ Iets verder: ‘...het beeld in zijn hoofd is ­verdwenen. Het beeld in ons hoofd blijft.’

Je leest dat in een essay dat hoort bij Spiegelingen, een tentoonstelling die vanaf vandaag loopt in Maldegem, waar De Spiegelaere woonde, en waarin werk van hem geplaatst wordt naast dat van zes fotografen: Walter De Mulder, Koen Broos, Filip Claus, Dieter Telemans, Sammy Baloji en Pauline Niks. Veel leeftijden, andere ogen, andere bewegingen. En toch leveren die spiegelingen met het werk van Patrick, bekend geworden als fotograaf bij De Morgen en later onder meer voor Knack gewerkt, merkwaardige ­conversaties op. Het begijntje van de oude ­meester De Mulder naast een gehoofddoekte mevrouw van De Spiegelaere in Laken. Een meisje geeft haar sigaret door voor ze de catwalk opgaat (foto van Patrick) tegenover een beeld van Johan Leysen met toneelmaakster Abke Haring. Koen Broos legde dat laatste moment vast, de verbinding met De Spiegelaere zit in de stilte. Later schrijft Gerry De Mol, ­voorzitter van het Fonds Patrick De Spiegelaere en curator van deze tentoonstelling: ‘Het is de afstand die ons doet begrijpen of ons de wenkbrauwen doet fronsen.’

De tijd is onvergelijkbaar, maar de tijd is vooral relatief. Foto’s maakt Patrick De Spiegelaere (1961-2007) al tien jaar niet meer en zo wordt hij gemist. Dat wordt hij ook als man, vader, vriend. Maar hij overleeft als voorbeeld. En hier, zoals het al in zijn naam zat, als spiegel.

De expo 'Spiegelingen' is tot 29 oktober te zien in Huis Wallyn in Maldegem. Bij de expo wordt een map uitgegeven met daarin 24 afdrukken op A3-formaat, het essay van Gerry De Mol en een dvd met een documentaire van Walter De Mulder over Patrick De Spiegelaere.

Alle info op de website f-pds.be

Sporten op het strand van Dakar, Senegal, 2002.Beeld Patrick De Spiegelaere
Project Handicap International, Burundi, april 2009. Training van een zitvolleybalteam in Bujumbura. De meeste jongens in dit team waren vroeger soldaat en verloren in de oorlog een of meer ledematen.Beeld Dieter Telemans
Onder een brug in Laken.Beeld Patrick De Spiegelaere
Begijntjes.Beeld Walter De Mulder
Paard in de Alpen, 1999Beeld Patrick De Spiegelaere
Paard in Shenzhen, China, 2016. Zijn baasje is zo te zien niet al te kwiek meer.Beeld Pauline Niks
Marokko, 2004. Klein meisje wordt overschaduwd door de architectuur van de plek waar ze thuis is. De tapijten – pas ontstoft of gewassen – echoën de kleuren van haar hoofddoek. De vliegtuigen die als graffiti op de muur zijn getekend door haar leeftijdgenoten bieden een ontsnappingsroute.Beeld Patrick De Spiegelaere
Tentenkamp Cité de Bâches in Kolwezi, Congo, waar de illegale goudzoekers hun avonden en nachten doorbrengen. Zodra iemand hier een goudklomp vindt, is hij weg. Het jongetje in de achtergrond gaat op in de architectuur. Zijn kleren hebben de kleur van de oude muren. © Sammy Baloji.Beeld g
Catwalk, Antwerpen, 1996. Een jonge vrouw rookt haar laatste zenuwen weg voor ze ‘op’ moet.Beeld Patrick De Spiegelaere
Abke Haring en Johan Leysen van het Toneelhuis in opperste concentratie.Beeld Koen Broos