Getuigenissen van onderwijspersoneel

Liesbeth Waerlop is secretariaatsmedewerker in basisschool De Vlieger.

Wat houdt werken op een schoolsecretariaat in?

Een job als administratief medewerker hier is zeer divers. Je hebt natuurlijk de baliefunctie –je moet leveranciers te woord staan, er komen leerlingen en collega’s dingen vragen–, je bent de rechterhand van de directeur. En je hebt een uitgebreid backoffice takenpakket; leerlingenfacturatie, boekhouding, bestellingen en leveringen, personeelsadministratie (registratie afwezigheden, verandering opdrachtenpakketten enz.),... Elke dag is anders. ’t Is niet dat je ’s ochtends weet hoe de dag zal verlopen; meestal komt er van alles tussen –maar dat maakt het net zo boeiend.

Waar haal je voldoening uit?

Dat het takenpakket zo divers is, vind ik heel leuk. Ook al is niet elke taak even uitdagend of ‘nieuw’, het feit dat elke dag anders is, houdt het boeiend. En, de contacten met de leerkrachten, kinderen en ouders maken het ook sociaal; je zit niet alleen op een eilandje.

Zie je uitdagingen in je job, omgeving?

De job is soms pittig. Leerkrachten weten niet altijd welke administratieve zaken je moet doen, en waarom. Zo moet ik soms leerkrachten achter de veren zitten om bepaalde documenten te krijgen omdat ze niet altijd begrijpen wat de insteek daarvan is. Ik probeer dan altijd uit te leggen dat ik een schakel ben in een heel proces dat o.m. de Dienst Financiën, de staf van Stedelijk Onderwijs Gent en het Agentschap voor Onderwijsdiensten (Agodi) betrekt. Ik moet de nodige informatie inzamelen en doorgeven zodat bv. facturatie kan gebeuren. Als dat begrip er niet is, of je niet kan duiden wat waarom moet gebeuren, wordt het wel eens lastig (lacht).

Hoe ben jij in het onderwijs gesprongen?

Ik ben eigenlijk architect van opleiding. Ik heb dan stage gelopen. Intussen deed ik interimwerk waaruit bleek dat administratie me wel lag. Ik heb dan een tiental jaar in het AZ Sint-Lucas gewerkt in administratie. Op een bepaald moment had ik nood aan een nieuwe uitdaging. Op dat moment gingen mijn kinderen naar een stedelijke basisschool waar ik een secretariaatsmedewerker aan het werk zag –en dat leek wel iets voor mij (lacht). Ik heb dan gesolliciteerd en kwam ik in de Mobiele Ploeg terecht [een groepje administratieve medewerkers die inspringen op verschillende scholen] waar ik de job helemaal onder de knie kon krijgen.

Ik merk dat Stedelijk Onderwijs Gent zorg draagt voor haar administratief personeel; er worden voldoende uren gecreëerd. Omdat de officiële middelen vanuit Brussel beperkt zijn, is er niet altijd voldoende budget om op elke school een voltijds secretariaatsmedewerker tewerk te stellen, maar Stedelijk Onderwijs Gent kan als grote organisatie dit wel bijpassen –en dat maakt het fijn om je job op een goede manier te kunnen doen. En zo werk ik al zo’n tien jaar voor Stedelijk Onderwijs Gent (lacht).

Annelore De Steur geeft les in de Hotelschool; aan het 1ste, 2de, 3de en 4de jaar van BSO. Voornamelijk Frans en Project Algemene Vakken (PAV) dat o.m. wiskunde en wetenschappen integreert.

Waar haal je als leerkracht je energie, voldoening uit?

Vooral uit de interactie met mijn leerlingen. Als je merkt dat er enthousiasme is, dan geeft dat jou inspiratie om iets nieuw te doen, je meer te geven in de les. Zien dat ze iets hebben bijgeleerd, da’s een stimulans om verder te gaan.

Het is ook leuk als er iemand was met veel strubbelingen in wie je extra veel energie hebt gestoken, en je ziet dat de leerling toch plezier heeft beleefd aan het vak en uiteindelijk goede punten haalt. En dat is wat mijn drijfveer is: zien dat ze graag naar school komen, dat er een goeie klassfeer is,... Dat zorgt voor ons als leerkrachten ook als motivatie.

Welke uitdagingen merk je op in het onderwijs?

Het is zeker een uitdagende job. In de evolutie in onderwijs, de afschaffing van bijzonder onderwijs –zeker naar het middelbaar toe– krijgen we een heel andere instroom van een niveau van leerlingen dat we voordien niet gewoon waren. Maar, we krijgen wel veel ondersteuning: extra GOK-uren [tijd om leerlingen gelijke onderwijskansen te bieden], extra begeleiders om leerlingen met speciale noden individueel te ondersteunen. Deze leerlingenbegeleiders komen in de klas zelf; we werken nauw met hen samen. Een vraag naar hulp wordt snel opgevolgd.

Een uitdaging zorgt er wel voor dat je iets ‘anders’ moet proberen, dat je jezelf moet uitdagen, en dat maakt je job juist boeiend. Je moet iets durven uitproberen en als het mislukt, het opnieuw opnemen en het anders doen... Hier is zeker wel ruimte om dingen uit te proberen. Je wordt daar niet op afgerekend. Het is voor iedereen een groeiproces. Er is geen vaste formule van wat op welke manier zeker werkt.

Kan je je carrière pad even doorlopen?

Nadat ik afgestudeerd was, heb ik een tijdje met volwassenen gewerkt. Toen ik in het onderwijs begon, was dat in het lager onderwijs. En gedurende acht jaar heb ik alle graden, leerjaren doorlopen. Na een tijdje had wel het gevoel dat ik met oudere kinderen wou werken –ik had nood aan een andere werkomgeving, een ander publiek. En dan kwam er opeens een vacature open in het secundair, en daar ben ik op gesprongen. Voor mij was dat een nieuwe uitdaging: een nieuwe school en een compleet andere soort onderwijs. Daar heb ik weer nieuwe energie in gevonden. Voor mij is variatie heel belangrijk. Ik ben niet het soort leerjaar dat twintig jaar eenzelfde klas doet.

Hoe ben je indertijd voor onderwijs gegaan?

Mijn ouders zijn zelfstandigen, dus ik wist al zeker dat ik geen zelfstandige wou worden (lacht). Spreekbeurten geven op school vond ik vroeger altijd super leuk. Ik werk ook graag in een team; ik ben, werk niet graag alleen. Plus, toen ik afstudeerde was er een enorm lerarentekort en de job werd dan gepusht, aantrekkelijk gemaakt. En dan heb ik de lerarenopleiding gedaan (lacht).

Waarom opteerde je dan voor Stedelijk Onderwijs Gent?

Ik heb nog even in andere netten gewerkt hier in Gent, maar de communicatie met Stad Gent vond ik altijd het makkelijkst –duidelijke aanspreekpunten bv. één iemand die je personeelsdossier goed opvolgt. Dan ben ik anciënniteit beginnen opbouwen in de Stad en gebleven. Plus, Stedelijk Onderwijs Gent omvat heel veel scholen en methodes, dus er zijn veel werkmogelijkheden. Bv. Freinetscholen bestaan nog altijd zo goed als niet in het Katholiek Onderwijs.

Hoe ervaar je loopbaanontwikkeling, professionalisering in SOG?

Ik heb altijd het gevoel gehad dat wij heel open zijn in de opleidingen, bijscholingen die we kunnen kiezen. Meestal heeft de school wel een jaarproject waarbij pedagogische studiedagen gevolgd worden. Maar daarnaast heb ik wel keuze. Ik heb bv. al cursussen rond Zorgverbreding en Coaching te volgen, dan ben ik voor Coaching gegaan –beiden georganiseerd door onze Pedagogische Begeleidingsdienst (PBSOG). Als je gericht opleidingen doet, werk je ook aan je cv. Dus ik kan wel zeggen dat ik al aan m’n eigen ontwikkeling heb kunnen werken.

Ik heb ook al veel gehad aan de collegagroepen, waarbij je van elkaar kunt leren. Collegagroepen zijn heel praktische samenkomsten rond een thema –bv. anderstalige nieuwkomers en gelijke onderwijskansen. Dan krijgen we meestal eerst een algemene uiteenzetting van algemene trends. Dan gaan we verder in op een probleem, casus in onze klaspraktijk, en kijken we wie wat heeft gedaan om deze aan te pakken. Je kan uitproberen wat voorgesteld werd en nadien evalueer je dat samen. Dat is een goede, praktische vorm van bijscholing. En we krijgen daar echt tijd voor.

Hoe is het om les te geven in Gent?

Zeker! In vakken als PAV kan je gemakkelijk al eens buitengaan, buiten lesgeven. We kunnen gauw een bezoek brengen aan allerlei locaties –van musea tot dienstencentra. Alles is ook vlot bereikbaar; we kunnen makkelijk gebruikmaken van openbaar vervoer.

Voor mij is het sowieso ook belangrijk dat je je vlot kan verplaatsen. Ik heb ook een dienstfiets. Dat zijn goeie fietsen. En, ik woon in Gent centrum. Dus het pendelen tussen mijn huis en werk duurt niet zo lang.

Edith Houwaer is leerkracht in basisschool De Piramide. Ze geeft er les in het 6de leerjaar.

Hoe ziet je dag er als leerkracht uit?

Heel divers. Ik begin de dag met goeiemorgen te zeggen als iedereen rustig is (lacht). Ik start meestal met een lesje wiskunde; iedereen is dan nog fris in het hoofd, en daarna dan een lesje Nederlands. Dan is het speeltijd, waarna we weer twee lesjes doen. Dat kan van alles zijn: wereldoriëntatie, turnen, Frans,... Na de middagpauze doen we vaak een muzische les, levensbeschouwing enz. Maar dat kan switchen –het ligt niet zo vast.

Je bent nog niet zo lang geleden in het onderwijs gestapt. Wat deed je voordien, en hoe heb je je keuze gemaakt om alsnog in het onderwijs te gaan?

Voorheen was ik webdesigner en grafisch ontwerper; ik heb dit een tiental jaar gedaan. Ik deed deze creatieve job zeer graag, maar ik moest altijd aan een bureau zitten –en dat ging niet meer. Ik wilde bewegen, kunnen babbelen, niet tegen de tijd werken,... Af en toe gaf ik een opleiding over ontwerp aan klanten. Ik heb zo wel de smaak te pakken gekregen van dingen aan te leren. Ik had dan een opleiding tot het Getuigschrift Pedagogische Bekwaamheid (GPB) gevolgd omdat ik eigenlijk al wist dat lesgeven iets voor mij zou zijn, maar ik dacht dat ik in het secundair onderwijs zou ik weer moeten inboeten op mijn creativiteit. Ik heb loopbaanonderbreking genomen om de educatieve opleiding te volgen. Uiteindelijk in 2018 gestart als leerkracht in het katholiek onderwijs en dan bij stedelijk onderwijs Gent terechtgekomen –want in een grotere stad en dichter bij huis zodat ik met de fiets kan pendelen.

Hoe voelde je start aan? Hoe was jouw ‘eerste schooldag’?

Spannend. Ik was heel zenuwachtig. Ik mocht starten in het 4de leerjaar voor een grote klas van 28 leerlingen. Het was ook de allereerste keer dat ik alleen voor de klas stond. Maar, het is goed verlopen. Ik vond het leuk vanaf dag één!

Waar haal je het meest voldoening uit?

De vriendschap die je van de kinderen krijgt. Zij zijn blij van je te zien, je krijgt er goeie energie van. Als ik merk dat ik de kinderen iets heb kunnen bijbrengen, ze begrijpen mijn les, dat geeft me ook voldoening. Op het einde van de dag zeggen ze wel eens “juf, het was vandaag een leuke dag”, en dan ga ik met de glimlach naar huis (lacht).

Leraar zijn wordt vaak omschreven als een uitdagende job. Hoe zie jij dat?

De grootste uitdaging in een klas is de diversiteit: de ene leert snel, de andere wat minder. Je wil natuurlijk dat iedereen de leerstof ‘gelijk’ opneemt, begrijpt. Gelukkig sta ik er niet alleen voor: zes uren per week krijg ik hulp van een collega, om te diversifiëren in de klas, om iedereen mee te krijgen.

Daarnaast is er aanvangsbegeleiding voor startende leerkrachten. Ik kan altijd met vragen terecht bij mijn aanvangsbegeleider en hij zal me ook altijd helpen –langskomen voor een gesprek, tips geven,.. In het begin moest ik me aanpassen aan de grote stadsschool en haar publiek. Ik heb hierbij wel veel bijstand gekregen van de directie, de collega’s. Zo ben ik deze uitdaging aangegaan, en daarin gelukt (lacht).

Mijn aanvangsbegeleider was aanwezig van de allereerste week; hij gaf meteen uitleg over het traject van twee jaar dat we zouden doorlopen. Dat houdt o.m. in: regelmatig een gesprek en klasbezoek, en hulp bij administratieve zaken (zoals een portfolio opstellen) enz. Hij staat me bij met raad en daad.

Hoe ervaar je de loopbaanontwikkeling bij Stedelijk Onderwijs Gent?

Ik vind dat er veel loopbaankansen zijn bij Stedelijk Onderwijs Gent. De aanvangsbegeleider speelt daar ook een rol in. Hij of zij adviseert welke vormingen interessant, nuttig zijn. Ikzelf heb dit jaar al een vorming gevolgd rond leesbeleid –hoe kinderen aan het lezen zetten, hen teksten doen begrijpen enz. Er zijn heel veel vormingen en je krijgt de kans om je zo ergens in te verdiepen is er echt wel.