Hits en seks: Mister Toppop Ad Visser doet boekje open

Dat muzikant en presentator Ad Visser (67) een bijzonder leven heeft gehad, was geen publiek geheim. Maar dat zijn belevenissen bij tijd en wijle zo smeuïg en opwindend waren, weten we pas sinds zijn onlangs verschenen boek Strange Days, waarin hij op geheel eigen wijze terugblikt op de roerige jaren '60 en '70.

Visser heeft het druk deze week. Aansluitend op het thema van de boekenweek - 'waanzin' - reist hij deze week langs een kleine 20 boekhandels om lezingen te geven over het thema van Strange Days, 'de waanzin van de muziekwereld in de jaren '60 en '70'.

In het boek verhaalt Visser in razend tempo over zijn avonturen in een avant-gardistische piepknor-groep en zijn ontmoetingen met David Bowie, Eric Clapton en andere wereldsterren. Visser, die voor altijd en eeuwig herinnerd zal worden als de man die tussen 1970 en 1985 Avro's Toppop presenteerde, schrijft zoals hij praat: van-de-hak-op-de-tak, lichtelijk geëxalteerd en vol relativering. ,,Mensen vonden het een boek als een trip. Toen ik vorige week fragmenten voorlas in een zaaltje, bleek het uitstekend te werken. Ik denk dat dit een boek is met theatrale potentie. Plus: het is ook nog eens een feel good-boek, dus wie weet waar het mij nog gaat brengen.''

'Eerste hulp'
In het boek wisselt Visser een duizelingwekkende hoeveelheid sappige anekdotes af met songteksten en vuige roddels. Over discozanger
George - Rock Your Baby - McCrae bijvoorbeeld, die dames uit het publiek uit de kleren kon zingen. Over Shocking Blue-zangeres Mariska Veres, die zich moest opsluiten in een hotelkamer om niet besprongen te worden door een hitsige Ike Turner. Of over de later keurige Avro-presentator Karel van de Graaf. Volgens Visser waren er sterke geruchten dat hij, toen Van de Graaf nog dj was bij de Toppop Drive In-show, in zijn paarse hippie-pij dames achterin de Avro-truck 'eerste hulp zou verlenen'. Lachend: ,,Ik heb de neiging om alles en iedereen, inclusief mezelf, heel erg te relativeren en op de hak te nemen.''

Dat hij al die herinneringen en anekdotes desondanks in een boek heeft verpakt, is omdat er zo veel vraag was naar zijn verhalen.

,,Daarbij komt dat de jaren '60 en '70 zo leuk zijn om nu te beschrijven. Alles was toen zo veel relaxter en toleranter. Natuurlijk waren er een hoop absurde en zinloze ideeën, maar ik denk toch dat we wel wat kunnen leren van die jaren. Je kunt je bijvoorbeeld afvragen waarom we het leven zo zinloos ingewikkeld hebben gemaakt. Waarom moet ik de letters en cijfers van mijn nummerbord intoetsen om te kunnen parkeren?''

Seksfeestjes
Visser waarschuwt dat hij er niet de man naar is om te zwelgen in zijn eigen verleden. Natuurlijk ziet hij de lol wel in van al die opwindende belevenissen in het boek: de seksfeestjes in de kelder onder de Toppop-studio, waar The Beach Boys hun ogen uitkeken, waarna de reputatie van het popprogramma in Amerika een hoge vlucht nam. Demis Roussos, die Ad Visser uitnodigde voor een peperduur feest op een aantal jachten in de Middellandse Zee. Soms lijkt het allemaal te spectaculair om waar te zijn. Visser, streng: ,,Ten eerste: het heeft niets met zwelgen te maken. Twee: het is geen fantasie, maar het zijn mijn herinneringen. Wat niet wegneemt dat elke lezer het boek zo serieus mag nemen als hij of zij wil.''

Op de vraag of hij trots is op alle ontmoetin pogen met beroemdheden en zijn bijzondere carrière, schudt hij fanatiek zijn hoofd. ,,Ik ben best blij met hoe alles in mijn leven is verlopen, maar ik heb eenvoudigweg de software niet in mijn hoofd om trots te zijn op wat ik heb meegemaakt en bereikt. Ik heb me ook nooit verloren in een zoektocht naar kicks. Ik ben nooit in die wereld van drank en drugs meegesleept. Uit een gesprek met David Bowie haal ik niet meer bevrediging dan uit een goed gesprek met ieder ander. Ik ben altijd observator geweest, en soms een participerend observator, verder ging het niet.''