Geplaatst Bokt community
En de bloedzuiger aan de binnenkant van de sprong tijdens
de 2e behandeling. Foto: Dayhio.
Een maand geleden plaatsten we een artikel waarin hirudotherapie, behandeling met bloedzuigers, wordt besproken. Onder dit artikel reageerde Daihyo, dat haar paard Jim deze behandeling ook krijgt. Wij mochten haar een aantal vragen over deze therapie stellen. Hieronder lees je haar verhaal.
Let op: op de foto's in een spoiler is bloed te zien. Open ze niet, als je hier niet tegen kan.
* Voor wie je niet kent? Kan je jezelf en je paard voorstellen?
Ik ben Amanda, 39 jaar en woon aan de rand van de Veluwe. Ik beheer mijn eigen paddock paradise, waar mijn beide paarden staan, met nog 4 kuddegenoten. Mijn haflinger Jim is nu 17 en sinds juni 2020 geblesseerd aan zijn rechter achterbeen. Hij staat sindsdien op pensioen.
* Voor welke aandoening is Jim behandeld met bloedzuigers?
Hij heeft een beschadiging aan zijn spronggewricht rechts. Waarschijnlijk door een uitglijder of een trap van een ander paard. In de periode dat dit is gebeurd, haalde ik hem dagelijks met nieuwe wonden uit de kudde. Er was flink gedoe. Helaas zullen we nooit weten wat er echt gebeurd is.
In eerste instantie dacht mijn eigen dierenarts een probleem met SI of laag in de rug, maar de scintigrafie van de Lingehoeve wees een probleem met de sprong aan.
Hij is lokaal ingespoten met corticosteroïden en heeft een infuus met tildren gehad. Het advies was: pensioen en kijk maar hoe het verloopt. Na 9 maanden (werkzame tijd van de tildren) zijn we terug geweest voor nieuwe foto's.
Links de foto van begin december 2020 en rechts die van eind augustus 2021. In de rode cirkel de beschadiging. Je ziet duidelijk dat het bot slechter is. Officieel heeft hij de diagnose spat gekregen, met progressief botafbraak.
* Hoe ben je bij deze behandeling uitgekomen?
Het advies van de Lingehoeve was opnieuw een infuus met tildren en definitief op pensioen. We mochten nog wel 2x per week een klein rondje stappen als we dat beiden leuk vonden. Mentaal had hij ook een behoorlijke tik gehad, want we zijn ook noodgedwongen verhuisd. Eerst naar een tijdelijke plek en daarna vanuit de kliniek naar ons paddock paradise. Hij knapte erg op van af en toe weer een rondje stappen.
Maar ergens zat het me niet lekker. Hij ging steeds beter lopen. Okee, wel af en toe niet helemaal rad na een rare beweging, maar de meeste tijd ging hij steeds beter lopen. Hij ging weer spelen, galoppeerde als een malloot over de track en na een jaar zag ik hem voor het eerst weer steigeren. Dat doet een paard met pijn niet. Je ziet wel dat hij voorzichtig met het been is, maar ik twijfel tussen pijn of een mechanisch probleem. Oftewel: is het bot niet aan het vergroeien, zoals bij klassieke spat? Daarom wil ik halverwege dit jaar nog eens een foto laten maken.
Maar terug naar de bloedzuigers. Van alle kanten kreeg ik adviezen voor behandelingen. Het is moeilijk om te filteren wat werkt. Ik heb hem 2x een kuur met silicium gegeven en twijfelde tussen een behandeling met bloedzuigers of hyaluronzuur. Beiden werden niet door mensen in de buurt gedaan, tot.... onze vaste behandelaar van lymfedrainage de opleiding ging doen voor therapie met bloedzuigers.
Toen was de keuze snel gemaakt.
* Hoe werkt de behandeling met bloedzuigers en waar wordt deze behandeling nog meer voor gebruikt?
Officieel heet het hirudotherapie. De bloedzuigers worden op de aangedane plek en/of op lymfeknopen in de buurt geplaatst. Geen garantie dat ze bijten overigens, want dat is ook van veel factoren afhankelijk. Temperatuur is er daar 1 van. Onze eerste afspraak kon dan ook niet door gaan omdat het te koud was en dan gaan ze slapen. Verder is Jim harig, wat het ook niet makkelijker maakt. De 1e keer zijn er 10 bloedzuigers geplaatst, waarvan er 5beten. 1 in de lies, want daar is het warmer. En 4 aan de buitenkant van de sprong. Ze zitten in een kous, eventueel met warmtepads, op de te behandelen plek. En dan is het wachten. Suzan Abbink, onze therapeut, stimuleert ze af en toe met warmte of door ze op een andere plek te zetten.
De 2e behandeling beten er maar 2, 1 in de lies en 1 aan de binnenkant van de sprong.
En als ze klaar zijn (letterlijk volgezogen), laten ze vanzelf los. Ik merk het aan Jim, meestal zwiept hij wat met zijn staart. Het zal een raar gevoel zijn denk ik. Het bloed altijd na, dus het ziet er wel wat naar uit, maar het hoort erbij. Naast bloed komt er ook overtollig weefsel mee. Het voelt een beetje plakkerig. Dat is goed, want dat ruimt weer op in het lichaam.
De bloedzuigers tijdens de 1e behandeling. Hier had er al 1 losgelaten, vandaar het bloed.
Spoiler:
Bloedzuiger in de lies
Wat ze precies doen? Ik citeer Suzan daarin even: "Het zijn een soort kleine biologische apotheekjes. Ze spuiten tussen de 70 en 100 verschillende werkzame stoffen in via het speeksel. De stoffen werken pijnstillend, licht bloedverdunnend, hormoon regulerend, ontstekingsremmend, antibacterieel, gewrichtssmerend, bloeddrukverlagend, vaatverwijdend, ze verbeteren de doorbloeding, de lymfatische doorstroming en stimuleren het immuunsysteem."
Daardoor kunnen ze voor veel klachten gebruikt worden. Ik weet niet of reclame maken mag, maar hier staat het super uitgelegd: https://www.suzanabbink.nl/hirudotherapie
* Heeft de behandeling het gewenste effect gehad?
Jim heeft pas 2 behandelingen gehad en dit zullen er nog meer worden. Ik vind wel dat hij in zijn lopen verbetert. Zo goed, dat we onder begeleiding zelfs training heel voorzichtig op gaan bouwen. Want ik ben er van overtuigd dat wanneer hij mentaal beter in zijn vel zit en zijn spieren sterker zijn, dat het achterbeen kan opvangen. Helemaal goed wordt het niet meer, het oude niveau ook niet. Hij is ook al 17, dus dat is lastiger dan bij een jong paard. Maar ik ga samen met een revalidatietrainer kijken naar mogelijkheden, o.a. voor lange teugelwerk, stretchen onder het zadel en ritjes buiten. Dit had ik vorig jaar niet durven dromen. Dus ja, het zal zeker bijdragen aan zijn herstel! Naast al het andere dat we doen, vrij kunnen bewegen, aangepast voer op maat gemaakt, kuur silicium, ostheopathie, cranio sacraal, masseren en mentaal welzijn goed houden.
* Waarom heb je voor deze behandeling gekozen?
Eigenlijk waren er geen opties die goed bij zijn blessure pasten. Tildren vond ik gewoon te duur, als je kijkt naar het effect wat het de 1e keer had (niet). Er zijn maar weinig therapieën die ook goed voor botherstel werken. Het meeste is toch gericht op de weke delen. Ik heb me goed laten informeren en zelf ingelezen en vind Suzan ook gewoon een heel fijn down to earth persoon. Dat past ook goed bij ons.
Overigens is Jim in de afgelopen anderhalf jaar dat hij met de blessure staat ook behandeld door een osteopaat en cranio sacraal om zijn lichaam los te houden. Hij heeft echt wel gecompenseerd in zijn lijf.
* Moet de behandeling worden herhaald?
Ja, met 1 behandeling zijn we er niet. Maar hoeveel keer zal afhangen van de aandoening. Jim heeft nu 2 behandelingen gehad en de 3e staat gepland.
* Worden de bloedzuigers speciaal voor dit "werk" gekweekt?
Ja dit zijn medicinale bloedzuigers en worden hier speciaal voor gekweekt. Ik heb me laten vertellen dat er verschillende soorten zijn, allen worden gekweekt.
* Hoe vaak kan je zo'n bloedzuiger gebruiken?
Dat vind ik wel de keerzijde, dat kan maar 1x. Dit heeft te maken met overdracht van bloed. Je weet niet wat je paard nog meer in zijn bloed bijdraagt aan bijvoorbeeld ziektes. Als je een bloedzuiger dan gebruikt voor een ander paard, dan kan deze er ook ziek van worden. Dit geldt overigens pas als de bloedzuiger bijt. De bloedzuigers die niet bijten kunnen uiteraard gewoon nog gebruikt worden.
* Wil je hierover zelf nog iets kwijt aan de Bokkers?
Ik vind het zelf belangrijk om eerst een diagnose te hebben voor je aan een therapie als deze begint. Hier was het verhaal van de kliniek heel duidelijk en was hij eigenlijk uitbehandeld. En wat dan?
Ik ben veel gaan zoeken en lezen naar alternatieve therapieën. Want ondanks alle goede suggesties en adviezen, zag ik echt door de bomen het bos niet meer en ik wilde niet zomaar iets doen. Het heeft dus uiteindelijk nog een half jaar na de laatste röntgenfoto's geduurd voor ik de keuze heb gemaakt en ik er van overtuigd was dat dit een goed passende alternatieve therapie was.
Verder moet je wel tegen bloed kunnen, want het bloed echt nog wel wat uren na. Wij hebben de behandeling aan het eind van de middag gedaan, waardoor het snel donker werd en het niet zo opviel. Want ik kan me voorstellen dat mensen schrikken wanneer een paard met een bebloed been in de wei staat. Helpt ook niet dat hij hele lichte benen heeft. Dus zorg dat je paard niet goed zichtbaar is of er een uitleg op het hek hangt om gedoe te voorkomen.
Nabloeden:
Spoiler:
Niet voor dit soort dingen. 