Vraag bij het nieuws: hoe erg is nou dat gejakker op een kale akker?

De politie daar, kreeg meldingen binnen over motorcrossers die over akkers jakkerden waarop kort daarvoor mais was geoogst. De crossers kregen een waarschuwing: ze zouden met hun gedrag de telers die verantwoordelijk zijn voor de akkers gigantisch in de problemen kunnen brengen.

Dat is erg omdat de akkers niet écht kaal meer zijn na de oogst. Ook maistelers krijgen in het kader van stikstofreductie te maken met strengere regels, helemaal in deze contreien. Vanaf 2006 moeten telers op zogenaamde zand- en lössgrond namelijk vanggewassen zaaien en sinds dit jaar krijgen ze zelfs opgelegde zaaidata voor dergelijke gewassen omdat die zich anders niet goed genoeg kunnen ontwikkelen.

Bladkool, bijvoorbeeld. Of bepaalde grassoorten, Japanse haver, spelt en wintertarwe. Boeren dienen die gewassen te zaaien om stikstof uit de grond te halen die niet door de mais wordt gebruikt. De ene boer zaait vanggewassen tijdens de opkomst van de mais, dat noemen we onderzaaien, de ander doet dat kort na de oogst. Ligt aan ondergrond en maissoort. Omdat de meeste vanggewassen moeten zijn gezaaid voor 1 oktober, is de kans dus groot dat ogenschijnlijk kale akkers niet écht kaal zijn, maar vol liggen met deze belangrijke zaden en plantjes.

Voor deze vraag gaan we even naar de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland (RVO), een uitvoerende dienst van de Ministeries van Economische Zaken en Klimaat en van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit. Volgens de RVO zorgt maïsteelt op zand- en lössgrond voor risico op uitspoeling van stikstof waardoor deze achterblijft in de bodem en dat is niet goed voor het milieu. De RVO heeft op haar site overigens een grondsoortenkaart staan waarop je ziet dat het verspreidingsgebied van de Stentor, op Flevoland na, grotendeels uit zand- en lössgrond bestaat. Om stikstofuitspoeling te voorkomen, dienen dus heel veel maistelers in deze regio direct na de oogst of al tijdens de teelt van maïs vanggewassen te telen.

Met een helm op en een knetterende crossmotor onder je, dringt er sowieso niet veel meer door. Bovendien hebben stikstofgebruiksnormen niet hun allerhoogste prioriteit. Maar mocht je een motorcrosser treffen: vertel hem of haar gerust dat crossen op ogenschijnlijk lege akkers minder onschuldig is dan het lijkt. Dat stekjes en zaden van vanggewassen door hun gejakker op de akker in de kiem worden gesmoord. Dat boeren daardoor dikke boetes kunnen krijgen of zelfs vergunningen kunnen kwijtraken.