Tom Boonen slaapt, eet, kakt en traint

Op honderd kilometer van het einde van het Bos van Wallers had Boonen de koers al naar zijn hand gezet, maar eigenlijk zag je de zege van de Vlaamse wielergod al van veel verder aankomen.

Boonen was dit voorjaar iets minder succesvol in de (massa)sprints dan in voorgaande jaren, maar tussen de regels door was een herboren wereldtopper zichtbaar. Afgetraind en met een indrukwekkende innerlijke rust hoefde hij alleen maar te wachten op een dag als zondag. Het verleden heeft hij afgelopen winter al gelost. Het verleden, waarin affaires met jonge vriendinnen, strapatsen met zijn gele Lamborghini en het 'poederen' van zijn neus met cocaïne de resultaten op de weg naar de achtergrond verdrongen.

De cocaïneaffaire, die hem zijn Tourstart kostte, zette Tommeke op het rechte pad. Vriendin Lore kwam terug in zijn leven en met haar het ware leven van een topsporter. "Ik slaap, ik eet, ik kak en ik train", vat Boonen zijn huidige bestaan kernachtig samen.

De 28-jarige Boonen heeft geen extreme uitlaatkleppen meer nodig om het leven van volksheld aan te kunnen. Nederlagen als in Milaan-Sanremo en de E3-Prijs maken hem alleen maar sterker. Boonen heeft vooraf geen grote woorden nodig om de concurrentie te imponeren. Dat doet zijn soepele tred op de kasseien wel.

Dat de Ronde van Vlaanderen naar ploeggenoot Stijn Devolder ging, was eerder zijn verdienste dan zijn falen. Die dag al was hij de beste en zondag op de keien van Noord-Frankrijk kon geen tegenstander of ploeggenoot hem nog stoppen.

Zeggen dat Tom Boonen profiteerde van de valpartijen van anderen, doet de waarheid geweld aan. De anderen vielen omdat ze zijn tempo op de keien niet aan konden. Flecha werd verrast door de hoge snelheid in een bocht. Hushovd moest zich op het beruchte Carrefour de l'Arbre forceren om het wiel van Boonen te houden in een haakse bocht. Hij vloog eruit en Boonen was vertrokken.

Pozzato, die kon zeggen dat hij heel even moest inhouden bij de val van Flecha, zette de achtervolging in en toen bleek helemaal wie de sterkste man van het voorjaar was.

De stilist Pozzato nam het op tegen stoemper Boonen. Het raspaardje versus het werkpaard. Zo sierlijk en gemakkelijk als Boonen over de keien rijdt, zo hoekig geeft hij gas op het asfalt. De Vlaming zwoegde, stampte, zette zijn longen wagenwijd open, en was vooral mentaal niet kapot te krijgen. Daarmee overwon Boonen de klasse van Pozzato. In een pakkend duel reed de Belg seconde voor seconde weg bij zijn achtervolger. Tot de Italiaan brak. Eenmaal over de finish moest Boonen braken. Zo diep was Tommeke gegaan. Zo diep als de nieuwe Boonen in vijftien kilometer kan gaan.