Tien legendarische 'liekes' van De Strangers

Hun afscheid hebben ze in verschillende schuifjes gevierd. Maar gisteren stonden John De Wilde (81), Bob Van Staeyen (78) en Nest Adriaensen (73) nog eens in de schijnwerpers op het stadhuis. Alex Boeye zat in Spanje. Bart De Wever is fan: hij schreef het voorwoord van het boek. "De teksten van De Strangers zijn niet alleen lollig. Je kunt ze met enige overdrijving maatschappijkritisch noemen. Een uiting van de typisch Antwerpse zwans, een beetje fout misschien, maar wel authentiek."


In 1952 waren het nog 'The' Strangers. Opgericht in een volkshuis in de Abdijstraat op het Kiel. Alex en John zijn de twee overlevenden van die tijd. Pol Bollansee overleed in 1984, Gust Torfs - de spil als tekstschrijver - in 1997. In die eerste jaren zongen ze in ABN. Het eerste liedje in dialect (De Sinjorentram) dateert uit 1954, maar zou pas veel later op plaat terechtkomen. Vanaf de jaren '60 sloeg de groep definitief het 'Antwaarpse' pad in. Dat deden ze met covers van internationale hits. Ook het Songfestival bleek een onverwoestbare inspiratiebron.


De seventies werden hun gouden decennium. Nadien taande het succes. In de jaren '90 gingen ze door een diep dal na een optreden voor het Vlaams Blok en de rampzalige tv-serie 'De Strangorianen'. Maar toen ze in 2002 hun vijftigjarig bestaan vierden, kregen ze weer het respect dat ze verdienden, van de fans én van de muziekwereld.