Toeristen spotten zeldzame gouden tijger in India: geen ondersoort maar genmutatie

Kaziranga National Park, in de Indase staat Assam, staat bekend om haar grootste populatie tijgers binnen de regio. Maar desondanks is het niet gemakkelijk om er eentje te spotten. De meeste toeristen bezoeken het park om andere wilde dieren te spotten, zoals eenhoornige neushoorns en allerlei zeldzame vogelsoorten.

Maar op 24 januari hoorde een groep toeristen een vreemd geluid tijdens een privé-safaritocht. Het was een alarmkreet van een prooidier in de buurt. Enkele momenten later wandelde een tijger met een wel heel vreemd kleurenpatroon voorbij. Het bleek om een gouden tijger te gaan.

Een gouden tijger spotten is niet eenvoudig. Er zouden wereldwijd maar 30 gouden tijgers in gevangenschap leven. Kaziranga National Park zegt er vier te hebben. Het is de enige plaats waar ze al in het wild gespot zijn.

Net zoals de witte tijger is het dier geen ondersoort van de normale Bengaalse tijger. “Gouden tijgers, zoals witte en sneeuwwitte tijgers, zijn het resultaat van een recessieve eigenschap die verschijnt als een mutatie in kleurvormende genen”, vertelt Uma Ramakrishnan, professor ecologie aan het National Center for Biological Sciences in India, aan het Amerikaanse ‘CNN’. Ze vergelijkt het met “een spelfout in het DNA” van het dier.

Maar dat is geen natuurlijk proces. Fouten in de gensamenstelling van dieren zijn meestal te wijten aan mensen. Door inteelt tussen familieleden ontstaan er soms vreemde genmutaties die de kleur van de vacht kunnen beïnvloeden. Het gevaar is dat daarmee ook fysieke handicaps of gezondheidsproblemen gepaard gaan.

Het park bezit zowat 70 procent van alle tijgers in Assam. Door menselijke veranderingen en ontwikkelingen in de regio wordt de populatie tijgers van elkaar gescheiden in kleinere groepen. Dat er in Kaziranga alleen al vier gouden tijgers leven, wil zeggen dat er niet veel genvariatie is in de streek en dat de tijgers onderling niet migreren van groep naar groep om zich voort te planten.

“Een betere verbinding van habitats tussen populaties, door het bevorderen van landgebruik dat de verplaatsingen van tijgers over grote afstanden aanmoedigt, is dé sleutelfactor voor het opbouwen van een veerkrachtigere, genetisch diverse tijgerpopulatie”, vertelt Kota Ullas Karanth, een natuurbeschermer en oprichter van het Centre for Wildlife Studies in India.

Geïsoleerde tijgerpopulaties zorgen voor te weinig genvariatie. Maar dit is niet de grootste zorg van tijgerliefhebbers. Stropers en het aftakelen van natuurlijke habitats blijven de grootste boosdoeners voor gezonde tijgerpopulaties.

LEES OOK. Hoe Safaripark Beekse Bergen omgaat met de kou: ‘Bubbels in de gracht voorkomen dat de tijgers over het ijs ontsnappen’ (+)