We schrijven 2001. Het jaar waarin Tom Boonen zich bij het team van US Postal voegde. Bij de Amerikaanse formatie sloot een destijds 20-jarige Boonen aanvankelijk aan als stagiair, om het jaar daarop als prof mee te mogen rijden in het team waar landgenoten Dirk De Mol en Johan Bruyneel in de ploegleiding zaten.

“In mijn eerste jaar trainde ik niet mee met de voorjaarsploeg, maar wel met de Tour-ploeg”, opent Boonen in de podcastaflevering ‘Foto’s met Kurkdroog’. “Lance Armstrong en Viatcheslav Ekimov maakten toen ook deel uit van die groep. Ik vond dat Armstrong heel ontspannen overkwam, al zat hij wel in zijn eigen wereldje. Vooraleer ik de overstap maakte naar Quick Step-Davitamon was ik tot eind 2002 nog een jaar prof bij US Postal. Rond Kerstmis stuurde ik al mijn ploegmaats berichtjes om hen te bedanken. Velen kwamen met leuke antwoorden, zoals ‘Tommie Boner, you did a great job in your first year’. Maar ook Armstrong stuurde me iets: ‘Good luck, you will need it’, las ik. En ik was toen nog maar 21 jaar, hé. Om dan zo’n bericht van de grote Armstrong te krijgen…”

Veel gedachten zouden de twee profrenners later ook niet meer uitwisselen. “Ik denk dat het zes jaar geduurd heeft, vooraleer hij opnieuw tegen me sprak”, gaat Boonen verder. “Ik had ook zoiets van: ‘F*ck you, kerel’. In elke koers waar we allebei startten, passeerde ik langs hem en zei ik: ‘Hey Lance’. Maar hij staarde gewoon voor zich uit. Pakweg drie weken later deed ik exact hetzelfde. Ik was gewoon met hem aan het lachen.”

Slechte vriend

Was het misschien omdat Armstrong door had met wat voor een klasbak hij te maken had? Opnieuw enkele jaren later deed de Amerikaan toch eens zijn mond open tegen onze landgenoot. “Ik droeg toen de groene trui in de Tour de France”, blikt Boonen terug. “We hadden een goede ploeg en het team van Armstrong had hulp nodig, omdat het ergens in de problemen zat. ‘Hey Tom’, riep hij me toe, waarna ik wat vreemd opkeek. Of we uiteindelijk geholpen hebben? Neen.”

Armstrong zag in 2012 al zijn zeven Tourzeges afgenomen worden door het Amerikaanse antidopingagentschap. In 1996 bekende een toen aan kanker herstellende Amerikaan al aan zijn verplegende arts welke verboden middelen hij gedurende zijn carrière tot zich nam. Ook Armstrong’s boezemvriend en oud-renner Frankie Andreu was daarbij aanwezig. Andreu zou later in de rechtbank getuigen in de dopingzaak tegen Armstrong. Dat werd Andreu niet in dank afgenomen, die vervolgens bedreigd werd door Armstrong.

“De manier waarop Armstrong met zijn vrienden is omgegaan, is echt niet goed”, vindt Boonen. “Andreu had Armstrong verklikt, maar het enige wat hij bekende, is wat er toen in die ziekenhuiskamer is verteld. Armstrong is een verschrikkelijke mens op dat vlak. Hij had al veel eerder moeten bekennen.”

Beluister de volledige aflevering: