De Hemelse Tragedie: marathon van acht uur

Cabaretier Jochem Myjer kan het niet laten: hij opent zijn optreden met de Toppop-tune ('Toppop Yeah!') en straalt als Ad Visser in zijn dagen als hitparade-presentator. Dan begint de act - Myjer die achtereenvolgens als Jos Brink, Willibrord Frequin en Jules Deelder strofen voorleest, en van droog commentaar voorziet.

De tekst is van de hand van Ad Visser, de man die als Toppop-presentator in ons collectief bewustzijn verankerd zit, en heet De Parade Van De Hemelse Tragedie. Visser schreef dit 'lied' van 1050 coupletten; gisteren werd het in zijn geheel uitgevoerd in een eenmalige, acht uur durende marathon-voorstelling in de Kleine Komedie in Amsterdam.

De Parade Van De Hemelse Tragedie, ook uitgegeven als boek, is een breed uitwaaierende zedenschets van het moderne leven. Seks, drugs, zelfmoordterroristen, het streven naar zelfverwezenlijking, alles wordt door Visser aangestipt. De vorm waarin het 'langste lied ter wereld' gisteren werd uitgevoerd was precies de goede: iedere deelnemer was vrij om een stuk tekst te kiezen en van eigen melodie te voorzien.

Dat Visser de medewerking had gekregen van een uitgelezen gezelschap zangers, zangeressen, muzikanten en cabaretiers maakte deze marathon een geslaagd experiment.

Ieder kwartier kondigde Visser een nieuwe act aan, zoals Leoni Jansen, Najib Amhali en Andre Manuel. 's Avonds werd de voorstelling afgesloten met prachtige optredens van jazz-zangeres Renee van Bavel, en de Dylan-achtige singer/songwiter Alex Roeka, die de 1050 coupletten in één kwartier samenvatte.

Wende Snijders, bekend om haar Franse chansons, zong en declameerde afwisselend Frans en Nederlands. Door haar strakke, felle dictie kreeg de soms zweverige taal een elektrische lading.

De muziek werd afgewisseld door een aangenaam chaotisch optreden van de Ashton Brothers, van wie er een hangend aan zijn gebit een ijzeren ladder 'afliep'.

Dat Vissers Hemelse Tragedie vol zit met innerlijke panorama's, goedkope wijn en 'verbrand libido', werd wel duidelijk, maar de lijn van het hele verhaal was niet meer te reconstrueren.

Daar ging het nu ook niet om. Zoals een vrouwelijke bezoekster in de halfvolle zaal opmerkte: het was 'een uitdaging' om deze acht uur te ondergaan.