Zo op het blote oog zijn bij regenwormen geen geslachtsdelen te herkennen. Maar ze hebben ze wel. Sterker, ze hebben zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtsopeningen en produceren zowel sperma als eitjes.
Maar helaas, zichzelf bevruchten kunnen ze niet. Daarvoor is een partner nodig. Als twee wormen willen gaan paren gaan ze naast elkaar liggen, standje 69. Hun lijven scheiden dan slijm af dat uitgroeit tot een slijmkoker die hun lichamen omhult. Nu kan het zaad van de geslachtsopening van de ene worm naar de zaadzakjes van de andere vloeien. Na een uurtje laten de twee elkaar weer los, en produceert hun lijf een nieuwe slijmkoker.
Als de worm terugkruipt in de grond wordt die koker van zijn lichaam afgeduwd richting kop. Daarbij glijdt het slijm langs de vrouwelijke en mannelijke openingen. De eitjes en zaadcellen blijven tijdens dit proces in het slijm plakken. De slijmkoker wordt zo een soort reageerbuis waarin de uiteindelijke bevruchting plaatsvindt.
Uitgedroogd vormt de koker een beschermende cocon tot de eitjes uitkomen.
Meer dierenseks? In de nieuwe Quest lees je over het uitbundige seksleven van bonobo's, vissen en egels. En geven we antwoord op de vraag of er dieren zijn die elkaar verkrachten. Quest ligt vandaag in de winkel.
