Lehman-notes zijn ingewikkelde derivaten waarvan de waarde werd gekoppeld aan een marktproduct, bijvoorbeeld een aandeel Philips of de olieprijs. Staalbankiers had de vleeshandelaar geadviseerd zijn hele pensioenpot van €600.000 in zo’n note te steken. Het zou namelijk risicovrij zijn, in ieder geval de inleg zou gegarandeerd terugkomen. Ware het niet dat Lehman Brothers in 2008 failliet ging.

In eerste aanleg oordeelde de rechter dat Staalbankiers in zijn zorgplicht had verzaakt en daarom zelf voor de zes ton moet opdraaien. De vermogensbeheerder ging daartegen in beroep, waarop de vleeshandelaar naar de voorzieningsrechter toog om alvast een voorschot te krijgen. De voorzieningsrechter wees dat toe. Die verwacht namelijk ‘met een grote mate van waarschijnlijkheid’ dat de schadevergoeding ook door hogere rechters toegewezen zal worden.

Advocaat Hendrik-Jan Bos van de gedupeerde is blij. ‘Tijdrekken loont niet langer voor banken. Een gedupeerde belegger heeft weinig aan een schadevergoeding na tien jaar procederen. Een pensioenvoorziening is om van te leven; niet om van begraven te worden.’