Ik wil de vakantieverhalen van mijn vliegende vrienden niet aanhoren

Beste Beatrijs,

Straks als de zomervakantie ten einde is, komen de collega’s, buren en vrienden terug met hun vakantieverhalen. Een vliegvakantie naar de Filippijnen, naar Curaçao, naar Botswana of (gelukkig) een kampeervakantie in Nederland of gewoon thuisgebleven. Voor deze laatste categorie kan ik beslist belangstelling opbrengen, voor de nietsontziende vliegtuignemers kan ik dat niet en wil ik het ook niet meer veinzen. Deze mensen helpen de wereld naar de knoppen. Nu is dat niet iets wat je zegt. En er zijn natuurlijk ook mensen die hun gedrag afkopen door bomen te planten. Maar dan nog: het is een achterlijke cultuur die hoe dan ook in stand wordt gehouden en waar zij aan bijdragen. Waarom niet gewoon een mooi boek lezen en je in je hoofd verplaatsen? Waarom niet met de pootjes in een riviertje in de Ardennen poedelen? Hoe stel je vriendelijk dat je niet geïnteresseerd bent in verhalen over vliegvakanties zonder jezelf in sociaal opzicht buiten spel te zetten?

Vliegvakantieverhalen afkappen

Beste Vliegvakantieverhalen afkappen,

Weet u, vakantieverhalen zijn eigenlijk altijd tamelijk vervelend om aan te horen, of mensen nu in China zijn geweest of aan de IJssel hebben gekampeerd. Ik raad u af om onderscheid te maken tussen verhalen van mensen die in de buurt zijn gebleven en mensen die ver weg zijn geweest. Laat alles maar een beetje over u heen komen en probeer het gesprek een andere draai te geven. Sinds verre vakanties niets bijzonders meer zijn, nemen de ellenlange verhalen over die vakanties trouwens ook af. Er valt steeds minder opzienbarends te vertellen over een safarireis door Zuid-Afrika of backpacken in Thailand.

U hebt de behoefte om een morele veroordeling uit te spreken: ik hoef u natuurlijk niet te vertellen dat mensen het niet op prijs stellen om gekapitteld te worden over hoe zij hun vakantie inrichten. U bent tevreden met een mooi boek in de Ardennen – anderen willen wat meer van de wereld zien. Ergens anders dan in je eigen land willen rondkijken is geen misdaad. Eeuwenlang gold het verbreden van je horizon als een nastrevenswaardige bezigheid waar de mens wijzer van werd. Nu toenemende welvaart steeds meer mensen in staat stelt om ook eens iets van de wereld te zien, is reizen ineens iets verwerpelijks. Ook degenen die vlees en kaas eten, autorijden, wegwerpplastic en elektronica gebruiken en te veel kleding aanschaffen dragen klimaatschuld. Er is geen beginnen aan om iedereen een reprimande te geven – het is niet nodig om degenen die op vliegvakantie gaan extra in het beklaagdenbankje te plaatsen. Iedereen kan zich op zijn eigen manier om het klimaat bekommeren.

Heeft u vragen over de omgang met buren, collega’s, familie, vrienden en kinderen? Mail ze naar beste@beatrijs.com.