Direct naar artikelinhoud
Paulien Cornelisse

Ik troostte mij met de gedachte dat ik, afkomstig uit een modderland, gewend ben aan het concept ‘moddervoet’

Ik troostte mij met de gedachte dat ik, afkomstig uit een modderland, gewend ben aan het concept ‘moddervoet’

We liepen langs Hadrian’s Wall. Dat is een Romeinse muur die gebouwd werd om noordelijke volken, zoals de Picten, buiten te houden. Het is een vroeg voorbeeld van hoe een dergelijk megalomaan project vooral heel veel geld en mankracht kost, maar uiteindelijk weinig mensen buitenhoudt.

Vlak bij de muur is een ruïne van een tempel van Mithra, die aanbeden werd in het oostelijke deel van het Romeinse rijk, het huidige Iran. We bekeken deze tempel, en terwijl ik de sfeer van 1.800 jaar geleden probeerde te proeven, zakte ik tot halverwege mijn kuit weg in de modder. Langzaam maar onverbiddelijk begon de modder zich een weg te banen naar mijn voet.

Niet mijn favoriete moment van de tocht.

Ik troostte mij met de gedachte dat ik, afkomstig uit een modderland, gewend ben aan het concept ‘moddervoet’. Voor een Mithra-aanbidder uit het Iran van 1.800 jaar geleden leek het mij een stuk erger.