Direct naar artikelinhoud
Reportage

Vieze Jeanet viert carnaval

In het Belgische Aalst verkleden keurige mannen zich met carnaval als Voile Jeanet. En gedragen zich als zwijnen.

'Volgens mij was deze jongen stiekem naar huis geweest om te slapen. 'Neuh, neuh, neuh', zeggen ze dan als ik dat vraag, maar ik ruik gewoon dat ze schone kleren aanhebben.'Beeld Marieke van der Velden

Sommigen zeggen dat ze echt heeft bestaan: vieze Jeanet. Een andere theorie is dat de mannen van Aalst, een klein stadje ten westen van Brussel, te arm waren om een carnavalskostuum te kopen en daarom de oude kleren van hun vrouw aantrokken. Hoe dan ook pakt het mannelijke gedeelte van Aalst op carnavalsdinsdag een flinke plastic boezem, een grote krullende pruik en rollen ze tot slot nog even lekker door de modder: tijd voor de Stoet van de Voil Jeanetten!

Toen fotograaf Marieke van der Velden (40) in 2009 na een tip in het Belgische stadje terechtkwam, was ze gelijk gefascineerd. 'Al die slonzige vrouwen in bontjassen met lampekappen op hun hoofd! Ze zwaaien rond met wc-borstels vol smerigheid, gooien met hun hengels haring tegen je aan en gaan overal in de drek liggen, hoe viezer hoe beter.' Ondertussen houden ze parmantig hun handtasje vast en werpen ze kushandjes in de rondte. Maar noem ze géén travestiet. Van der Velden: 'Dat vind ik het fascinerende. Een echte Voile Jeanet mag volgens de traditie bijvoorbeeld geen hakken aan en het groepje 'serieuze' travestieten dat ooit enthousiast op bezoek kwam, werd eigenlijk niet gewaardeerd, want, zeggen de mannen van Aalst: het gáát niet over travestie. Maar ondertussen vinden ze het hartstikke leuk om een dag een vrouw te zijn. Die tegenstelling verveelt me nooit.'

Al is het elk jaar wel even schakelen. 'Als ik 's ochtends om negen uur fris en fruitig aan kom rijden vanuit Amsterdam, sta ik ineens tegenover een groepje zombies. Die mannen zijn dan al sinds zondag aan het feesten, stinkend naar rook en drank, uit de cafés klinkt nog hoempapamuziek van de nacht ervoor en niemand heeft geslapen, zeggen ze. Dat is het leukste moment: de vervreemding! Om er een beetje in te komen, gooi ik er dan wel een wijntje in.' Ook haar camera krijgt regelmatig wat te drinken aangeboden, het eerste jaar kon ze net op tijd voorkomen dat een Voil Jeanet 'm opentrok en er bier ingoot. En ja, de modderspetters op haar lens, de flauwe grappen en de polonaise waarin ze steeds wordt meegetrokken; je moet ertegen kunnen. 'Het is een totaal andere wereld, maar ik mag erbij zijn, dus ik moet me aanpassen.' De echte vrouwen van Aalst laten zich vandaag overigens niet zien. Die staan hoogstens aan de kant te kijken: deze carnavalsdag is voor hun mannen. Rond elf uur zijn degenen die stiekem een dutje hebben gedaan weer terug en begint het indrinken, waarna het feest opnieuw losbarst. Kinderwagens vol blikken bier kletteren over de steentjes, de Voil Jeanetten gooien met behanglijm, er is rotte vis die in je gezicht terecht kan komen en werkelijk níémand staat stil voor de foto. Van der Velden is dan ook redelijk gesloopt als ze rond vier uur 's middags het stadje weer verlaat, maar de Vieze Jeanetten gaan door tot ze om middernacht bij de traditionele popverbranding staan, dronken, fluitend en huilend. Het is voorbij. Nu moeten ze weer een jaar lang keurige mannen zijn.

Jongetjes mogen ook meedoen: zij heten dan de Voil Jeanettekes.Beeld Marieke van der Velden
'Het was negen uur 's ochtends, ik was net aangekomen en deze jongen kon alleen nog maar giechelen.'Beeld \Marieke van der Velden
'Hij stond daar, ik maakte de foto, en meteen daarna begon er iemand met meel te gooien. Ook niet zo goed voor de camera.'Beeld Marieke van der Velden
'Ze schudden met hun heupen, zitten aan hun tieten en kijken in hun eigen decolleté, maar of ze echt sexy zijn... Ze doen zoals ze dénken dat vrouwen doen. En drinken daarbij heel veel bier.'Beeld Marieke van der Velden
'Hij lag met zijn vrienden in de ochtendzon op straat. Alleen z'n kleurtje was anders, verder was zijn accent precies hetzelfde.'Beeld Marieke van der Velden
'Volgens mij zag hij het na twee nachten niet slapen niet meer zitten.'Beeld Marieke van der Velden
Het was 's ochtends vroeg en zij stonden er weer even in te komen: nieuwe biertjes in de kinderwagen en gaan.'Beeld Marieke van der Velden